Το δίλημμα απελπισίας ενός κλινικά νεκρού καθεστώτος προς την τρόικα…

Σημειώνει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος *

Γιατί μας οδηγείτε στη κατάρρευση, αφού μόνον εμείς διασφαλίζουμε την κανονική εξυπηρέτηση και (πλήρη) αποπληρωμή των δανείων που λάβαμε από εσάς; Λέει με αφελές παράπονο στους παράγοντες της τρόικας το κλινικά νεκρό καθεστώς της Ελλάδας!

Δεν σας ενδιαφέρει να πάρετε τα λεφτά των φορολογουμένων σας πίσω; Δεν καταλαβαίνετε πως το δίλημμα είναι πλέον ένα και μοναδικό; Λένε οι αξιολύπητοι σήμερα, τραγικοί πλέον κυβερνητικοί και τα ΜΜΕ που τους (υπο)στηρίζουν. Και συνεχίζουν: Ή στηρίζετε τους φορείς του καθεστώτος που σας έφερε στις ελληνικές πολιτικές και σας έδωσε τη δυνατότητα να ασκείτε ουσιαστική διακυβέρνηση στην Ελλάδα μέσω ημών, και έτσι διασφαλίζετε τα δάνειά σας και τα λεφτά των φορολογουμένων σας, ή δεν μας στηρίζετε εμπράκτως και ενεργά και έρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ στα πράγματα … και ξεχνάτε τα λεφτά σας, ζημιώνοντας τους ίδιους τους πολίτες- ψηφοφόρους σας! Έχει σοβαρό πολιτικό και οικονομικό κόστος για εσάς δανειστές μας το «δεν μας ενδιαφέρει ποιος κυβερνά», λένε σήμερα οι κατατρομαγμένοι έλληνες δεξιοί, κεντροδεξιοί και κεντροαριστεροί. Και κουνούν από μακριά το δάκτυλο, που στάζει ακόμη «μέλι», προς το πρόσωπο της τρόικας!    

Πρόκειται για το έσχατο δίλημμα απελπισίας ενός κλινικά νεκρού καθεστώτος προς την τρόικα. Πρόκειται για ένα βλακώδες δίλημμα, κατασκευασμένο με τα ίδια υλικά και την ίδια εσωτερική λογική αυτού που αποτέλεσε το κύριο δίλημμα προς τον ελληνικό λαό: μόνον εμείς διασφαλίζουμε τα λεφτά σας, θέλετε να απειληθούν από μια κυβέρνηση της αριστεράς;

Μόνον που η τρόικα δεν είναι οι εξαρτημένοι από το πελατειακό κράτος έλληνες εκλογείς, ή οι ημέτεροι του ελληνικού καθεστώτος «της αρπαχτής» και της διάχυτης ανομίας και πολιτικά νομιμοποιημένης, σαφώς αντικοινωνικής και αντιπεριβαλλοντικής, παρανομίας! Ούτε ασφαλώς οι ανάρμοστοι για το λειτούργημα που επιτελούν έλληνες βουλευτές της συμπολίτευσης!

Αυτό είναι και το μεγάλο λάθος του ξεψυχούντος-εκχωρούντος ελληνικού καθεστώτος της ύστερης Τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας που δείχνει εμφαντικώς όχι απλώς την πολιτική του αδυναμία, αλλά κυρίως το δραματικά χαμηλό του πολιτικό επίπεδο. Η τρόικα δεν τρέφεται με παραμύθια και την αντίστοιχη παραμυθία περί υπερβατικής παραγωγικά ανάπτυξης, πρωτογενών πλεονασμάτων και τα ρέστα. Η τρόικα υπάρχει για να κατασκευάζει μύθους και να πουλά μυθοπλαστικό πολιτικώς «learning-by-numbers» στους έλληνες  και όχι για να καταναλώνει αφηγήσεις και απειλές απολύτως διαστροφικές της πραγματικότητας που αφορά στην πολιτική οικονομία της διαχείρισης της κρίσης! Το ευρωπαϊκό σκέλος της τρόικας δεν είναι τόσο αφελές και άσχετο με την επιστήμη της εθνικής οικονομίας, ώστε να περιμένει πως θα αποπληρωθούν τα δάνεια προς την Ελλάδα δια ενός conventional (συμβατικού) τρόπου, ενώ το ΔΝΤ έχει αναπτύξει ήδη μεθοδολογία για να διασφαλίσειισολογιστικώς τα δικά του δάνεια προς το ελληνικό δημόσιο.

Η τρόικα, λοιπόν, δεν εκβιάζεται από ένα τέτοιο φτηνιάρικο και δραματικά αφελές πολιτικό δίλημμα. Η τρόικα σε επίπεδο ηγεσίας γνωρίζει αυτό που ξέρουν όλοι οι σοβαροί οικονομολόγοι και πολιτικοί επιστήμονες ή νομικοί και ιστορικοί που έχουν μελετήσει και μελετούν σε βάθος τις διεθνείς πολιτικές χρέους σε σχέση με το παραγωγικό και ανταγωνιστικό επίπεδο και δυναμικό μιας συγκεκριμένης εθνικής οικονομίας που διέρχεται χρηματοπιστωτική κρίση: Μόνον με μια «non-conventional» και μακροχρόνιας στόχευσης στρατηγική ως προς την Ελλάδα θα μπορούσαν να «διασφαλιστούν» οι επίσημοι δανειστές των ελληνικών κυβερνήσεων της κρίσης. Τα λεφτά τους δεν πρόκειται να τα πάρουν πίσω με άμεση, συμβατική-διαδικασία, ούτως ή άλλως, αλλά έμμεσα με τη μορφή υπεραξίας και αποκλειστικής εκμετάλλευσης διασφαλισμένων κερδοφόρων χρήσεων δημόσιων υποδομών και υπηρεσιών και γενικότερα οικονομικών πηγών.

Αυτό το «έργο» έχει παιχτεί ξανά και ξανά παγκοσμίως - στην Ευρώπη, στην Ελλάδα και φυσικά αλλού - κυρίως μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, αλλά οι κατατρομαγμένοι φορείς του ελληνικού καθεστώτος μοιάζει να μην το γνωρίζουν. Μην θεωρήσεις αναγνώστη μου πως είναι υπερφίαλο εκ μέρους μου αν χαρακτήριζα υποτιμητικά τους φορείς του ελληνικού καθεστώτος και κυρίως τον επικοινωνιακό βραχίονα της διαπλοκής ως «άσχετους καιροσκόπους της πλάκας»!

Δεν υπερβάλω καθόλου. Είναι αυτό ακριβώς, καθώς κατέληξαν να πιστεύουν και οι ίδιοι στα παραμύθια που κατασκεύασαν για να δομηθεί μια α-πολιτική, στενά οικονομιστική και εν πολλοίς δραματικά εικονική και αυθαίρετη αριθμητική αφήγηση, αποκλειστικά για παρηγοριά της ελληνικής κοινωνίας, η οποία εμφανίσθηκε σαν «το απολωλός πρόβατο» που έπρεπε να θυσιάσει εισόδημα και ζωή για να συνετιστεί, να λυτρωθεί και να διατηρήσει μέρος τουλάχιστον εκ της νεκρής ύλης που συσσώρευσε τα προηγούμενα χρόνια ανάπτυξης! Έτσι την πάτησαν και σήμερα εμφανίζονται πικραμένοι από την αγνώμονα συμπεριφορά των επίσημων δανειστών μας και αγανακτισμένοι με τον ΔΝΤ.

Ψυχραιμία! Προσπαθήστε να κατανοήσετε - εσείς πικραμένοι και αγανακτισμένοι φίλοι και στυλοβάτες του ελληνικού καθεστώτος της διαπλοκής - πως οι «non-conventional» οικονομικές στρατηγικές απαιτούν ανορθολογικές φαινομενικά πολιτικές συμπεριφορές. Η «non-conventional» στρατηγική της τρόικας για την Ελλάδα προϋποθέτει εναλλακτικά πολιτικά σχήματα στην ελληνική κυβέρνηση, που να περιθωριοποιούν αντικειμενικά όσους μέχρι σήμερα διαχειρίστηκαν την κρίση. Όσοι καταλαβαίνουν από ρεαλιστική πολιτική, αντιλαμβάνονται και την ορθότητα του επιχειρήματος μου…

Για «ρεαλισμό» δεν μιλάτε τόσο καιρό στους φουκαράδες που δέχονται τα σοβαρότερα πλήγματα αποκλεισμού στη σημερινή Ελλάδα; Ιδού ο «ρεαλισμός» αγαπητοί μου – που κάνατε τόσο χρόνια πως δεν αντιλαμβάνεσθε την κονστρουκτιβιστική προσέγγιση μου! Σε πολύ λίγο θα καταντήσετε θύματα του ίδιου του «ρεαλισμού» σας …και σας το λέει κάποιος που γνωρίζει πολύ καλά την γενεαλογία και αρχαιολογία του ρεαλισμού, ο οποίος δεν έχει καμία σχέση οντολογικά και επιστημολογικά με αυτό που εννοείτε και προβάλετε σαν «ρεαλισμό» τα τελευταία έξι χρόνια! Η άρθρωση του νέου διλήμματός-σας, αγανάκτησης προς την τρόικα, υποδηλώνει το ρεαλιστικό σας τέλος. Είστε θύματα του «ρεαλισμού» σας, όπως συμβαίνει σε κάθε χυδαίο, πονηρούλη απατεώνας της πολιτικής. Η τρόικα - αυτή την ώρα -εκφοβίζει τη διαπλοκή και «κάνει πλάκα» εκ του ασφαλούς σε ένα κυβερνητικό εσμό πολιτικάντηδων, χαμηλής (: πρόχειρης) μάλιστα γνωσιολογικής και συναισθηματικής συγκρότησης.

Εύχομαι η «Τέταρτη Ελληνική Δημοκρατία» να μην ξεκινήσει όπως η «Τρίτη», με αφορμή μια πολεμικού χαρακτήρα κρίση ή ένα επεισόδιο στα ανατολικά, αλλά με τη δημοκρατική απομυθοποίηση της κρίσης με την τρόικα: από την κρίση της δυτικοποίησης της Ελλάδας σεβαστέ και διαλογικά φιλόπονε αναγνώστη μου!

Πρόσεξε, η δημοκρατική λύση σε αυτή τη κρίση δεν οδηγεί στην Ανατολή, αλλά στην σοβαρή αναθεώρηση της ελληνικής εθνικής ταυτότητας στη Δύση. Και αυτό «θέλει» πολιτική αρετή, ήθος, τόλμη και γνώση από την νέα πολιτική ηγεσία που ανατέλλει στη χώρα μας και λιγότερο φιλοτομαρισμό, ωχαδερφισμό, «ουάου», προστυχιά, κομπλεξισμό, ζηλοφθονία και μαγκιά από τον ελληνικό λαό στο σύνολό του. Είναι εθνική υπόθεση η διατήρηση της κοινωνικής συνοχής αυτή την περίοδο και από εκεί θα πρέπει να ξεκινά το στοίχημα για εκδημοκρατισμό και παραγωγική ανασυγκρότηση.      

 * Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.