Πάγια και
διαρκής ανάγκη της εργατικής τάξης είναι
να έχουν όλοι οι εργαζόμενοι μόνιμη και σταθερή εργασία, με πλήρη δικαιώματα,
χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Ο
πολύμορφος αγώνας των εργαζόμενων
στους ΟΤΑ το
τελευταίο δίμηνο αυτό
ακριβώς έβαλε στο επίκεντρο
της βάσης των
αιτημάτων του, αυτό
καθόρισε την εξέλιξη
και τη συνέχειά
του, αυτό έδωσε
τα παρακάτω ποιοτικά
χαρακτηριστικά σε αυτόν
τον αγώνα.
Ø Τους έδωσε
πνοή και έμπνευση
να συνεχίσουν.
Ø Τους έδωσε αυτοπεποίθηση
για το δίκιο της πάλης τους.
Ø Τους έδωσε
αντοχή απέναντι
στις αθλιότητες της
αντεργατικής επίθεσης που
εξαπέλυσαν εργολάβοι,
εφοπλιστές και βιομήχανοι μέσα
από τη κυβέρνηση
που υπερασπίζει τα συμφέροντά
τους, μέσα από τα ΜΜΕ
που τους ανήκουν,
μέσα από τα κόμματά
τους και τους
δημάρχους τους.
Και για
αυτό δεν κατάφεραν
ούτε να τους
χειραγωγήσουν και να
τους διασπάσουν, ούτε
να τους αποπροσανατολίσουν και
να τους εγκλωβίσουν..
Ø Τους έδωσε
ενότητα στον
ίδιο αγώνα, μόνιμους και
συμβασιούχους, να αντιπαλέψουν
από κοινού την ελαστικοποίηση των
θέσεων εργασίας την
κατηγοριοποίησή τους, τα
απάνθρωπα ωράρια και
την εντατικοποίηση της
εργασίας τους, τις
ανεπαρκείς εργασιακές συνθήκες
υγείας και ασφάλειας,
τους πενιχρούς μισθούς, την
αναξιοπρέπεια που θέλουν
να επιβάλλουν στις
ζωές τους.
Ø Τους ώθησε
να υπερασπιστούν την
ανάγκη να παρέχουν
το κράτος και οι
κυβερνήσεις υπηρεσίες αποκομιδής
και διαχείρισης των απορριμμάτων, με χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό,
χωρίς εργολάβους και το δίχτυ της
ανταποδοτικότητας.
Ø Τους βοήθησε
να καταλάβουν ότι
η απομάκρυνση από
τη δουλειά μετά το τέλος της σύμβασης είναι απόλυση και όχι
η κατάληξη μιας
συμφωνίας την οποία
οι ίδιοι υπέγραψαν.
Και τέλος
…
Ø Τους έδωσε
τη δύναμη να
επιστρέψουν στους εμπνευστές
της κινδυνολογίας, της
τρομοκρατίας και του
κοινωνικού αυτοματισμού, ως
απαράδεχτο, το φιλμάκι
που θα παρουσίαζε τους συμβασιούχους
να αλληλοσπαράσσονται με τους μόνιμους
και οι κινητοποιήσεις να
αναστέλλονται, γιατί θέτουν
σε κίνδυνο την
υγεία και προστασία
των πολιτών, σε
απλά ελληνικά γιατί
θέτουν σε κίνδυνο
τα κέρδη των μεγάλων
τουριστικών επιχειρήσεων.
Αλήθεια ζούμε
σε άλλο πλανήτη;
Απολαμβάναμε
στις πόλεις μας
επαρκείς υπηρεσίες καθαριότητας
με το απαραίτητο
προσωπικό, στόλο και
εξοπλισμό και ξαφνικά ήρθαν
οι κινητοποιήσεις των
εργαζόμενων και ανέτρεψαν
την ¨ευωδιαστή¨ καθημερινότητά μας;
Κάπου εδώ
θα πρέπει να
θυμηθούμε και την
επιχειρηματολογία της κυβέρνησης Την ίδια ώρα λοιπόν που η κυβέρνηση διαβεβαίωνε τους συμβασιούχους ότι είναι με το μέρος
τους, από την άλλη επικαλούνταν το
Σύνταγμα και τις Ευρωπαϊκές Οδηγίες για να τους διατηρεί σε ομηρία, η περιβόητη Οδηγία 1999/70/ΕΚ σχετικά με τους
συμβασιούχους. Η οποία
με λίγα λόγια
λέει ότι στο όνομα της αποφυγής δήθεν «κατάχρησης» των
συμβάσεων ορισμένου χρόνου, δεν ανανεώνονται οι συμβάσεις και απολύονται οι
συμβασιούχοι, ώστε να προσλαμβάνονται άλλοι στη θέση τους, να ανακυκλώνεται η
ανεργία, να κοπεί κάθε προσδοκία μόνιμης εργασίας. Αυτές είναι οι «βέλτιστες πρακτικές της ΕΕ»
και το λεγόμενο «ευρωπαϊκό κεκτημένο»: Το να κάνουν «κύκλο» οι άνεργοι ανά
5μηνο, 8μηνο και μετά να πετιούνται στην ανεργία. Όμως, ο χρόνος έχει 12 μήνες
και οι
ανάγκες των εργαζόμενων
και των οικογενειών
τους για ψωμί
είναι ίδια όλο
το χρόνο.
Πρέπει
όμως να δούμε
το θέμα συνολικά.
Τις ρυθμίσεις που
αποφάσισε η κυβέρνηση
σε ότι αφορά
τους παρατασιούχους, την
τροποποίηση του ΟΕΗ,
που αποτελούν τα
τρία πρώτα θέματα
της σημερινής μας
συνεδρίασης σε συνδυασμό
με την αναμόρφωση
του προϋπολογισμού που
πέρασε στην προηγούμενη
συνεδρίαση, στην οποία κόβονται
επενδύσεις που θα
έκανε η διοίκηση, οι
οποίες θα βελτίωναν την
παροχή υπηρεσιών με
ίδια μέσα, για
να αντέξει το ¨μισθολογικό κόστος¨
των νέων συμβάσεων,
μιας και πρέπει
να κινηθεί στα ασφυχτικά
πλαίσια των ανταποδοτικών
τελών, την εκ
νέου ιδιωτικοποίηση μέρους
της καθαριότητας που
φέρνει σήμερα η
διοίκηση του δήμου
μας, και τον
¨Νέο Καλλικράτη¨ που
πέρασε πριν λίγες
μέρες από τη
βουλή, που μιλάει
για δήμους που
η λειτουργία τους
θα στηρίζεται στην ανταπόδοση
και στην επιχειρηματικότητα. Όλα αυτά
μαζί έρχονται να
αποδείξουν περίτρανα ότι οι ρυθμίσεις
αυτές δεν έγιναν
για να λυθεί
το θέμα της
εργασίας των συμβασιούχων,
μιας και δε
μετατρέπει τις συμβάσεις
τους από ορισμένου
σε αορίστου, αλλά
αντίθετα προετοιμάζει το
έδαφος για να
επενδύσουν τα λιμνάζοντα
κεφάλαιά τους, οι
επιχειρηματίες σε ένα
παρθένο και σίγουρο
χώρο, χωρίς ρίσκο,
και με εξασφαλισμένο
¨πελατολόγιο¨.
Η
αποφασιστικότητα των εργαζόμενων πρέπει
να δυναμώσει ενάντια
σε πολιτικές που
υποβαθμίζουν τη ζωή
τους, γιατί πρέπει
και δικαιούμαστε να
ζήσουμε με βάση
τις σημερινές δυνατότητες της κοινωνίας
και όχι με
βάση τις απαιτήσεις
μιας χούφτας ανθρώπων
για περισσότερα κέρδη.
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.