Γράφει ο Όθων Ιακωβίδης
Οι σαλτιμπάγκοι της κομματοκρατίας, οι βουλευτές / ανδρείκελα της Νέας Τάξης (ORDINE NUOVO) έδωσαν προχθές, στο θέατρο του παραλόγου που στεγάζει η Ελληνική Βουλή, την θεαματικώτερη παράστασή τους των τελευταίων 35 χρόνων της “μεταπολίτευσης”, κατά τη διάρκεια της κρισιμότερης συνεδρίασής της.
Ήταν ένα ρεσιτάλ πλήρους απογύμνωσης (από κάθε πατριωτικό και κοινωνικό αίσθημα) και βαθειάς κωλοτούμπας (μέχρις “υφαλοτρυπίδος”) που έδωσαν όλοι αυτοί οι συντελεστές και συνένοχοι του τεράστιου εγκλήματος της πτώχευσής μας, οι οποίοι, για να σώσουν το κόμμα ή το κομματικό τομάρι τους για λίγο ακόμη, δεν δίστασαν, άλλοι να υιοθετήσουν και να υπερασπισθούν αυτά που μέχρι χθές καταδίκαζαν και άλλοι να καταδικάσουν αυτά που μέχρι χθές υπερασπιζόντουσαν σθεναρά, με την ίδια πειστικότητα που μέχρι πρό τινος τα καταδίκαζαν !!!
Αυτή η προχθεσινή παράσταση, αν δεν ήταν τόσο τραγική για το μέλλον της Ελληνικής κοινωνίας, θα μπορούσε να ήταν εξαιρετικά γελοία, έως και κωμική.
Δεν μπορούν, όμως, να υπάρχουν γέλια, όταν έξω από τη Βουλή, η Ελληνική κοινωνία έκλαιγε το μαύρο μέλλον της, μέσα σ' ένα αποπνικτικό περιβάλλον με πυκνούς γκρίζους καπνούς, κίτρινα δηλητηριώδη αέρια, σταχτιά θλιβερά αποκαίδια, φουντωμένη αγανάκτηση, πηχτή θλίψη, γενική απαγοήτευση και ανείπωτη απελπισία.
Δεν μπορούν να υπάρχουν γέλια, όταν λίγα μέτρα έξω από τη Βουλή, οι ζωντανοί μυθικοί ήρωες της Ελληνικής Αντίστασης εναντίον των Ναζί και της Χούντας, ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Μανώλης Γλέζος, εδέχοντο από τους πραιτωριανούς τού καθεστώτος, άνανδρη δολοφονική επίθεση με αέρια, για να φιμωθεί το ακατάβλητο πατριωτικό/δημοκρατικό φρόνημά τους.
Δεν μπορούν να υπάρχουν γέλια, όταν η “Ελληνική Βουλή”, κόντρα στην βούληση της Ελληνικής κοινωνίας (την οποία , υποτίθεται, εκφράζει) έχει οδηγήσει, τον τελευταίο χρόνο, με τις αποφάσεις της, 1743 συμπολίτες μας στην αυτοκτονία!!! (Το αιμοσταγές “καθεστώς Άσαντ”, στη Συρία, με τακτικούς βομβαρδισμούς πόλεων, δεν είχε σκοτώσει τόσους, μέχρι πρό τινος!!!)
Μέσα σε αυτή την βαριά παρακμιακή ατμόσφαιρα, το ελεεινό πολιτικό προσωπικό της κομματοκρατίας, 199 μαριονέτες/υπηρέτες και υπηρέτριες της “Νέας Τάξης”, ψήφισαν την πλήρη παράδοσή μας και αιχμαλωσία μας σε αυτήν.
Αγνόησαν, όχι μόνο την παρουσία της ενσάρκωσης του Αντιστασιακού αγώνα των Ελλήνων στα πρόσωπα των παρόντων μπροστά τους, ζώντων ηρώων( Μίκη Θεοδωράκη και Μανώλη Γλέζου) αλλά αγνόησαν και το επιστημονικό/ρεαλιστικό κείμενο των πέντε Συνταγματολόγων καθηγητών (ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΣΥΝΙΣΤΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΚΤΡΟΠΗ! ) που επισημαίνουν την αντισυνταγματικότητα της ψήφισης της παράδοσης της Ελληνικής κοινωνίας, σε έξωθεν δυνάμεις.
Αγνόησαν, αυτοί, οι σφετεριστές της Δημοκρατίας (που την χρησιμοιποιούν για να περνούν τις επιταγές της κυβερνώσας Ολιγαρχίας την οποία υπηρετούν) και το ακροτελεύτιο άρθρο (120) του Συντάγματός μας, που αναθέτει στον Ελληνικό Λαό την προάσπιση τού Συντάγματος από κάθε είδους σφετερισμό της Δημοκρατίας που αυτό (το Σύνταγμα) καθορίζει.
Ο Μίκης, εκεί, στην πλατεία Συντάγματος, (πάντα παρών στην πρώτη, στη “γραμμή πυρός” του μετώπου, όπου δέχθηκε, μαζί με τον Γλέζο που λιποθύμισε, δολοφονική επίθεση με αέρια από τους πραιτωριανούς του Παπουτσή) έκλεισε σε λίγες λέξεις τη φυσιογνωμία της “επόμενης μέρας” της Αντίστασης της κοινωνίας απέναντι στους δυνάστες μας, λέγοντας: “Από' δώ και πέρα, αρχίζει η βαρειά λέξη: ΠΡΟΔΟΣΙΑ. Ο Μανώλης Γλέζος κι εγώ φέρνουμε ένα μήνυμα αισιοδοξίας. Ο Μανώλης μπήκε πρώτος στην Αντίσταση εναντίον των Ναζί κι εγώ μπήκα πρώτος στην Αντίσταση εναντίον της Χούντας. Παλαίψαμε, αγωνιστήκαμε και νικήσαμε. Και τις δύο φορές. Και την τρίτη θα νικήσουμε. Να είστε βέβαιοι”.
Επειδή, όταν σου μιλούν οι ήρωες, δεν μπορείς παρά να είσαι βέβαιος για την ορθότητα της άποψής τους και επειδή, εξυπακούεται, το κάστρο αυτής της μισητής κομματοκρατούμενης Ολιγαρχίας δεν θα πέσει με τα λόγια, αλλά με πράξεις και δράσεις, ας ετοιμάσουμε τα “όπλα” που ο καθ' ένας μας διαθέτει.
Ας ξεκρεμάσουμε τη “βαριοπούλα της ανυποακοής” που όλοι μας έχουμε, ίσως ξεχασμένη κάπου στο μυαλό μας. Και, ας είμαστε έτοιμοι να τη σηκώσουμε και να γκρεμίσουμε ένα τούβλο ο καθ' ένας μας, από το τείχος του κάστρου στο οποίο είναι οχυρωμένος ο εχθρός.
Ήδη, το τείχος αυτό, άρχισε να τρίζει συθέμελα και να καταρρέει κάτω από το βάρος τού εγκλήματος της χρεωκοπίας που διέπραξαν οι, οχυρωμένοι πίσω του, κομματάνθρωποι.
Οι βουλευτές/ανδρείκελα, που ως χθές έδειχναν ότι αποτελούν συμπαγή μάζα με την “κυβέρνηση Κουίσλιγκ” που μας κυβερνά, άρχισαν να αυτομολούν και να πηδάνε άτακτα από τα κάστρα και τις πολεμίστρες του κομματικού καθεστώτος που υπηρετούν.
Δεν τους νοιάζει αν σπάσουν τα πόδια και τα χέρια τους. Το αίσθημα της αυτοσυντήρησης επισκιάζει κάθε άλλη σκέψη, καθώς βλέπουν ότι ο “λύκος” δείχνει τα δόντια του. Αντιλαμβάνονται ότι, το δόγμα που είχε διατυπώσει ο Αβέρωφ, λέγοντας πώς “όποιος βγαίνει από το μαντρί (κόμμα) τον τρώει ο λύκος”, έχει πάψει να ισχύει, μετά την εκχώρηση των μαντριών στο διεθνές τσελιγκάτο της “Νέας Τάξης” και το νέο δόγμα που ισχύει, είναι το “ο λύκος μπαίνει στο μαντρί (το καθεστώς κομματικό σύστημα) και θα φάει όποιον βρεί μέσα”...
Τώρα, λοιπόν, που επικρατεί μεγάλη σύγχιση μέσα στο οχυρό της κομματοκρατίας, είναι η ώρα να συντονισθεί η μεγάλη αντεπίθεση του λαού ενάντια στο δυνάστη μας.
Ήδη, εκεί που χτύπησε η “βαριοπούλα της ανυπακοής” (αναφέρομαι στην άρνηση πληρωμής του “χαρατσιού της ΔΕΗ”), η κυβέρνηση των ανδρεικέλων υποχώρησε. Το τείχος ράγισε, δείχνοντας την “Αχίλλειο πτέρνα” τού καθεστώτος.
Εκεί, σ' αυτό το σημείο (στην οικονομική ανάσα της “κυβέρνησης Κουίσλιγκ”) πρέπει να σημαδέψουμε τώρα και να επικεντρώσουμε όλη τη δύναμή μας.
Πρέπει να της την κόψουμε και να την πνίξουμε με την οικονομική ασφυξία που θα της προκαλέσουμε.
Εμείς πρέπει τώρα να κηρύξουμε “στάση πληρωμών” προς το (αλωμένο από τον εχθρό μας) κράτος, πριν αυτοί ολοκληρώσουν την “στάση πληρωμών” τους προς εμάς, την κοινωνία, όπως τους καθοδηγεί η “Νέα Τάξη”, διά της Τρόϊκα, να κάνουν (κι αυτοί συμφωνούν, ανεπιφύλακτα).
Στις διαδηλώσεις και στις πλατείες, φάνηκε πλέον καθαρά, ότι δεν μπορούμε να αντιπαρατεθούμε στους πραιτωριανούς τού συστήματος. Εκεί, έχουν υπεροπλία, έχουν σχεδιασμό, έχουν εκπαίδευση, έχουν πλήρη υπεροχή.
Είναι μάταιο, (αν όχι βλακώδες) να συνεχίσουμε να δίνουμε μάχες στο “δικό τους γήπεδο”.
Τη μάχη, την αποφασιστική και τελική, πρέπει να τη δώσουμε στο δικό μας γήπεδο, αυτό που εμείς από σήμερα θα διαμορφώσουμε, με όπλα που είναι ακαταμάχητα από τον εχθρό.
Τα όπλα αυτά, τά έχουμε: είναι η “βαριοπούλα της ανυπακοής”. Αποδεδειγμένης, πλέον, αποτελεσματικότητας.
Ας την πάρει ο καθ' ένας στα χέρια του και ας αρχίσει να βαρά με αυτήν το τείχος προστασίας των δυναστών μας (όπως έχουν καταντήσει το κράτος μας, σφετεριζόμενοι τη Δημοκρατία η οποία, μετά τον ευνουχισμό του θεσμού του Προέδρου, που έγινε τον Μάρτη του 1985, με την τότε Αναθεώρηση του Συντάγματος, κατέστη Δημοκρατία κομματοκρατούμενη, αντί “προεδρευόμενη”, όπως έμεινε ο τίτλος της).
Το χτύπημα (που ο καθ' ένας μπορεί, εύκολα, να δώσει) είναι η (συντονισμένη από ένα κέντρο απόφασης) ταυτόχρονη (από όλους τους πολίτες που αποδοκιμάζουν την προσωπική και εθνική ξεφτύλα και τη βαθειά φτώχεια στην οποία μας έχει βουτήξει η Τρόϊκα και τα Μνημόνιά της) ολοσχερής στάση πληρωμών μας προς :
· την Εφορία
· τις Τράπεζες
· τον Δήμο
· τη ΔΕΗ
· το Νερό
· με την ταυτόχρονη απόσυρση των καταθέσεών μας από την Τράπεζα.
Το κέντρο αυτού του συντονισμού δεν μππορεί να είοναι άλλο από το “Μέτωπο Ε.ΛΑ.ΔΑ” των Μανώλη Γλέζου, Μίκη Θεοδωράκη, Γιώργου Κασσιμάτη καθώς, αντικειμενικά, δεν υπάρχει άλλη καλύτερη επιλογή αφού, αυτό, δεν έχει ούτε κομματική υπόσταση, ούτε ιδεολογικές δουλείες ούτε προσωπικές φιλοδοξίες των ιδρυτών του. Το μόνο που έχει, είναι η ανιδιοτελής αγάπη προς την Ελλάδα, των ηρωικών αυτών παιδιών της που τα κίνητρά τους είναι ξεκάθαρα, φωτεινά και αποδεδειγμένης (στο αμόνι του Χρόνου και των θυσιών) ποιότητας και αντοχής.
Η διαπίστωση αυτής της απλής Αλήθειας, προσδίδει στο εγχείρημα την απαιτούμενη ΛΑΪΚΗ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ που δεν διαθέτει καμία άλλη προσωπικότητα στην παρούσα συγκυρία και αποτελεί το ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΣΥΣΤΑΤΙΚΟ ΜΙΑΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ, σε περίοδο έντονης και βαθειάς εθνικής κρίσης, σαν αυτή που ζούμε.
Το καθεστώς δεν μπορεί να κρατήσει ούτε τρείς εβδομάδες στα κτυπήματα της “επιχείρησης βαριοπούλα”, αν αυτή ξεκινήσει. Θα πέσει με πάταγο, ίσως και νωρίτερα...
Σ' αυτό το χρονικό διάστημα θα πρέπει εμείς, η κοινωνία (και αυτό το αφήνουμε στην ηγεσία του Μετώπου Ε.ΛΑ.Δ.Α : Μανώλη Γλέζο, Μίκη Θεοδωράκη, Γιώργο Κασσιμάτη) να ετοιμάσουμε την ηγετική ομάδα της “επόμενης μέρας”, για την ανάθεση σ' αυτήν, της κυβερνητικής εξουσίας, μετά την πλήρη κατάρρευση του καθεστώτος πολιτικού συστήματος και την παράδοσή του στη Λαϊκή κυριαρχία.
Την “επόμενη μέρα” της κατάρρευσης αυτής, θα πρέπει να αναλάβει την διακυβέρνηση του κράτους αυτή η ηγετική ομάδα, η οποία, ενδεδυμένη με τη ΛΑΪΚΗ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ (που αποπνέει η τριμελής ηγεσία της) θα πρέπει, αμέσως, να φροντίσει για την άμεση αποκατάσταση της ομαλότητας στη λειτουργία του κράτους, μέχρι την ημέρα της διεξαγωγής εκλογών.
Μέχρι τότε, θα πρέπει να κάνει τις δέουσες ενέργειες ώστε να υπάρξει:
· Αναστολή κάθε πληρωμής και συμφωνίας, σχετικής με το Δ.Χρέος και το “Μνημόνιο”.
· Ανάπτυξη Νομικής και πολιτικής άμυνας κατά των “Μνημονίων” και των συνδεδεμένων με αυτά Δανειακών Συμβάσεων.
· Θέση “επί τάπητος” των Γερμανικών αποζημιώσεων
· Έλεγχος όλων των δανειακών συμβάσεων της τελευταίας 30ετίας
· Προετοιμασία για τη διεξαγωγή Δημοψηφίσματος Νέου Συντάγματος (με αμεσοδημοκρατική κατεύθυνση) που δεν θα αφήνει κενά, σαν αυτά που επέτρεψαν στο ισχύον Σύνταγμα τη διολίσθηση της Δημοκρατίας σε μία (τη γνωστή σε όλους μας) οικογενειοκρατούμενη κομματοκρατική Ολιγαρχία.
· Αναγνωριστικές επαφές με διάφορες χώρες για την εξεύρεση οικονομικών πόρων και εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου και πετρελαίων.
· Απαγγελία κατηγορίας “εσχάτης προδοσίας” ή “σφετερισμού της Δημοκρατίας” προς κάθε νομικό και φυσικό πρόσωπο συνέτεινε στην αντισυνταγματική υπογραφή των “Μνημονιακών” Δανειακών Συμβάσεων.
· Απαγόρευση εξόδου από τη χώρα κάθε προσώπου που διαχειρίσθηκε δημόσιο χρήμα την τελευταία 20ετία.
· Προετοιμασία της χώρας για το ενδεχόμενο εξόδου της (παρά τη θέλησή της ή και με αυτήν) από την Ευρωζώνη.
Σημείωση: Η παραπάνω καταγραφή ενεργειών, δεν αποτελεί (κατά κανένα τρόπο) υπόδειξη περί του πρακτέου, απλά θεωρήθηκε σκόπιμη η τροχιοδεικτική κατέυθυνση των ενεργειών που θα πρέπει να περιμένει ο πολίτης που θα “αναλάβει έργο” με τη “βαριοπούλα” του.
Η “επιχείρηση Βαριοπούλα” (ή όπως αλλιώς ονομασθεί) δεν πρέπει να αργήσει.
Περιμένουμε, η Ελληνική κοινωνία, το γενικό πρόσταγμα.
Μάριος Μαρινάκος
ΑπάντησηΔιαγραφή( Είναι η εισήγησή μου στην Ολομέλεια του Συλλόγου μου)
Ελένη στο πρώτο θέμα, σχετικά με τη νομική υποστήριξη είμαστε κάποιοι δικηγόροι και κάνουμε αγώνα να περάσουμε μια δέσμη μέτρων όπως τα παρακάτω
1. Σε κάθε Δικηγορικό Σύλλογο, όλοι οι νέοι Δικηγόροι (κάτω της 5ετίας), με τη συνδρομή των άρ...τια καταρτισμένων εμπειρότερων συναδέλφων μας, να επιφορτιστούμε να λαμβάνουμε καθημερινά ΟΛΑ τα εκδιδόμενα ΦΕΚ, να συντάσσουμε και να καταθέτουμε αιτήσεις ακυρώσεως και αιτήσεις αναστολής στα Διοικητικά Δικαστήρια, κατά κάθε κανονιστικής Διοικητικής πράξης.
2. Πλήρη αποχή από τα ακροατήρια των φορολογικών Δικαστηρίων, τα οποία εκκρεμούν, είτε μετ’ αναβολή, είτε προς προσδιορισμό. Παρακαλώ, την προσοχή σας. Δεν προτείνουμε αποχή γενικώς, από τα Διοικητικά Δικαστήρια αλλά αποχή ΜΟΝΟ από τα ακροατήρια των Δικαστηρίων, στα οποία το Ελληνικό Δημόσιο, αξιώνει και προσδοκά ότι, τελικά, θα διαπιστωθεί και θα διασωθεί το κύρος και η νομιμότητα των ταμειακών βεβαιώσεων, προκειμένου να προχωρήσει στην είσπραξη απαιτήσεων. Σε ευρύτερο πλαίσιο, προτείνουμε και αποχή διαρκείας από ΟΛΑ τα ακροατήρια, αστικών, ποινικών και διοικητικών υποθέσεων, παρακρατώντας παράλληλα τη σημαντική δυνατότητα κατάθεσης δικογράφων, η οποία αποτελεί κατ’ ουσίαν το κυριότερο όπλο μας.
3. Κάθε Δικηγορικός Σύλλογος να αναλάβει πλήρως το κόστος για την παράσταση Δικηγόρου του, για τις διαδικασίες της ανακοπής κατά ταμειακής βεβαίωσης του ΚΕΔΕ και προσφυγής κατά φορολογικής παράβασης, καθώς και των συνακόλουθων αιτήσεων αναστολής και λήψης προσωρινής διαταγής, που θα προκύψουν από τώρα και εφεξής και για κάθε ενδιαφερόμενο πολίτη.
4. Πλήρης νομική συμπαράσταση στον βαλλόμενο πολίτη: Σύνταξη, κατάθεση και συζήτηση δωρεάν αίτησης ασφαλιστικών μέτρων κατά της ΔΕΗ, με αφορμή το ΕΕΤΗΔΕ, για κάθε πολίτη, εφόσον το επιθυμεί. Επίσης, δωρεάν σύνταξη και κατάθεση (όχι, όμως και συζήτηση, αφού προτείνουμε αποχή από τα ακροατήρια των φορολογικών Δικαστηρίων) προσφυγών κατά του Τέλους Επιτηδεύματος και της Εισφοράς Αλληλεγγύης.
5. Άμεση απόσυρση των αποθεματικών των Δικηγορικών Συλλόγων από τις Ελληνικές Τράπεζες και τοποθέτησή τους σε ειδική ομολογιακή έκδοση, είτε του EFSF, είτε σε ομόλογα της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, δηλαδή σε οργανισμούς με αυξημένη οικονομική φερεγγυότητα.
6. Δημοσίευση της πρόθεσης των Δικηγορικών Συλλόγων όλης της χώρας να αναλάβουν να εκπροσωπήσουν το Ελληνικό Δημόσιο στην διαδικασία της διαπραγμάτευσης για το PSI+, με τις ελάχιστες προβλεπόμενες από τον Κώδικα περί Δικηγόρων αμοιβές, αντί των 30 εκατομμυρίων ευρώ, που κοστίζει στον Έλληνα πολίτη, η εκπροσώπηση από τα μεγάλα δικηγορικά γραφεία του εξωτερικού.
7. Συνδικαλιστική συμφωνία με τα σωματεία των Δικαστικών Επιμελητών και τις Ενώσεις Δικαστών και Εισαγγελέων, με σκοπό την έκδοση κοινών ανακοινώσεων, που θα αντιμετωπίζουν τα προβλήματα της Δικαιοσύνης, ως θεσμικά προβλήματα της ολότητας της τρίτης Συνταγματικής εξουσίας και όχι σαν συντεχνιακά προβλήματα ενός κατακερματισμένου και προβληματικού κλάδου.
8. Έγερση τακτικής αγωγής και ασφαλιστικών μέτρων για να επιστραφούν στο Ταμείο Νομικών τα οφειλόμενα από το Ελληνικό Δημόσιο.
Ήδη την έβαλα προς ψήφιση στην πόλη μου (Κόρινθο), αναμένω απαντ...ήσεις από Λάρισα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Καστοριά και Ροδόπη.
Δυστυχώς η Αθήνα δεν φαίνεται διατεθημένη να μας βοηθήσει...
Τέλος, όσον αφορά το Αγγλικό Δίκαιο, η θεωρία του "απεχθούς χρέους" μας καλύπτει και καλύπτει μια οποιαδήποτε μελλοντική κυβέρνηση. Αλλά η διαχείριση του κρατικού χρέους είναι (κατά το Ελληνικό Δϊκαιο) κυβερνητική πράξη και δεν υπόκειται σε δικαστικό έλεγχο.
(κατά το Αγγλικό Δίκαιο βέβαια, η διαχείριση του κρατικού χρέους δεν συνιστά κυβερνητική πραξη και υπόκειται σε δικαστικό έλεγχο αλλά κανείς μας δεν είναι βρετανός πολίτης και ούτως ή άλλω, δεν θεμελιώνεται για τους πολίτες αρμοδιότητα κανενός αγγλικού δικαστηρίου...)