Οι άνθρωποι που έχουν θετική προσωπικότητα, ώστε τείνουν να θυμούνται και να νοσταλγούν τις παλιές καλές στιγμές και, την ίδια στιγμή, ξεχνάνε το άσχημο παρελθόν, έχουν από τη φύση τους μεγαλύτερη ικανότητα να νιώθουν ικανοποίηση και ευτυχία στη ζωή τους, σε σχέση με όσους κάνουν τα αντίθετα, δηλαδή ξεχνάνε το ωραίο παρελθόν και «κολλάνε» στις άσχημες στιγμές του, σύμφωνα με μια νέα έρευνα αμερικανών ψυχολόγων.
Οι ερευνητές του πολιτειακού πανεπιστημίου του Σαν Φρανσίσκο, με επικεφαλής τον καθηγητή ψυχολογίας Ράιαν Χάουελ, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό “Personality and Individual Differences” (Προσωπικότητα και Ατομικές Διαφορές), σύμφωνα με τη βρετανική «Τέλεγκραφ», μελέτησαν τις περιπτώσεις 750 εθελοντών, συσχετίζοντας τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας καθενός με το επίπεδο ευτυχίας του.
Η έρευνα έδειξε ότι οι εξωστρεφείς άνθρωποι είναι αυτοί που μπορούν καλύτερα από όλους να ξεχάσουν το άσχημο παρελθόν και θυμούνται συνήθως τις καλές στιγμές, συνεπώς έχουν μια εσωτερική προδιάθεση να αντλούν ικανοποίηση από τη ζωή τους. Το αντίθετο συμβαίνει με τους εσωστρεφείς νευρωτικούς.
Η μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τελικά η στάση ζωής και η νοοτροπία κάθε ατόμου παίζει μεγαλύτερο ρόλο για το υποκειμενικό αίσθημα ευτυχίας του, ακόμα και από τις ίδιες τις αντικειμενικές εμπειρίες του ή την τύχη του. Με άλλα λόγια, επιβεβαιώνεται ότι αν κανείς τείνει να βλέπει τα πράγματα με «φωτεινό» τρόπο, η ζωή του ομορφαίνει, ενώ αν συνεχώς γκρινιάζει και εστιάζει στη «σκοτεινή» πλευρά, η ζωή του γίνεται ακόμα πιο μίζερη. Μάλιστα, σύμφωνα με τους ερευνητές, αρκεί να αλλάξει κανείς μερικά μόνο στοιχεία της προσωπικότητάς του και όχι όλη την προσωπικότητά του εκ βάθρων, προκειμένου να βελτιώσει σημαντικά το επίπεδο ικανοποίησης και ευτυχίας στην καθημερινότητά του.
Η έρευνα, ακόμα, επιβεβαίωσε πόσο σημαντική είναι η «χρονική προοπτική» ενός ανθρώπου, ένας όρος που καθιερώθηκε από τον ψυχολόγο Φίλιπ Ζιμπάρντο του πανεπιστημίου Στάνφορντ και δείχνει ότι, αν ένας άνθρωπος είναι εσωτερικά προσανατολισμένος στο παρελθόν, στο παρόν ή στο μέλλον και με ποια ψυχική-νοητική διάθεση (θετική ή αρνητική), «ντύνει» κάθε μια από τις τρεις χρονικές καταστάσεις.
Έτσι, διαπιστώθηκε ότι σε πιο πλεονεκτική θέση βρίσκονται οι άκρως εξωστρεφείς άνθρωποι που είναι πιο ευτυχισμένοι, επειδή έχουν συνήθως μια θετική και νοσταλγική άποψη για το παρελθόν και γενικά κάνουν λιγότερες αρνητικές σκέψεις, ούτε μετανιώνουν για όσα έκαναν ή τους συνέβησαν.
Οι αμερικανοί ψυχολόγοι συστήνουν στους ανθρώπους να εστιάζουν περισσότερο και να ανακαλούν με νοσταλγία τις ευτυχισμένες αναμνήσεις τους ή να «ξαναδιαβάζουν» τα περασμένα συμβάντα της ζωής τους μέσα από ένα θετικό «φίλτρο», ώστε να μειώνουν την χρόνια και συχνά τραυματική επίδραση των αρνητικών γεγονότων πάνω τους, κάτι που συμβαίνει κατά κόρο στους νευρωτικούς, οι οποίοι καθίστανται «δέσμιοι» του παρελθόντος τους.
Εξαιρετικό το άρθρο που μπορεί να αποτελέσει πηγή έμπνευσης και γιά άλλους ανθρώπους. Η διάθεση του ανθρώπου δεν είναι απρόβλεπτη ούτε καθορίζεται από εξωτερικούς παράγοντες - τουλάχιστον όχι γιά πολύ. Η διαρκής λιακάδα βρίσκεται μέσα μας και είναι αποτέλεσμα συνειδητής ή ασυνείδητης στρατηγικής γιά να προσεγγίζουμε την πραγματικότητα. Οι άνθρωποι που ζουν στίς ατυχείς ή τραυματικές στιγμές του παρελθόντος μεταφέρουν αθέλητα την ίδια κατάσταση και στο παρόν. Στην ουσία επιστρατεύουν ένα μηχανισμό άμυνας, όταν η άμυνα δεν χρειάζεται πλέον. Διαισθητικά και μόνο κάποιοι ακολουθούν καλή στρατηγική ζωής ενώ άλλοι αφήνονται στο τυχαίο και υποσυνείδητο τρόπο αναπαραγωγής του προβλήματος. Το θέμα είναι ότι η ευτυχία είναι απόφαση και στρατηγική προσέγγιση της πραγματικότητας, που περιέχει καλές και κακές εμπειρίες. Οι ευτυχείς διαλέγουν να οικοδομούν το τώρα, προβάλλοντας τα καλά εφόδια της ζωής. Έτσι μπαίνουν σε αυτό που λέμε 'ενάρετο κύκλο' που έχει δική του δυναμική, έναντι του 'φαύλου κύκλου' που έχει κι αυτός δική του δυναμική. Θέλω να καταλήξω ότι η ευτυχία είναι επιλογή και μπορεί να είναι στην διάθεση ΚΑΘΕ ανθρώπου. Βίκυ Χρυσικού
ΑπάντησηΔιαγραφή