Η ΚΡΙΣΗ ΜΑΣ ΚΤΥΠΑ ΟΛΟΥΣ

Γράφει ο Ηλίας Κωνσταντινίδης
Η κρίση είναι βαθύτερη και πολυπλοκότερη απ’ ό,τι νομίζαμε και μας αφορά όλους. Αφήσαμε την επίλυσή της στους πολιτικούς και εμείς αποκοιμηθήκαμε. Καιρός είναι να αφυπνιστούμε και να σκε-
φτούμε.
Επίλυση των δημοσίων οικονομικών δε θα επέλθει, χωρίς ο καθένας μας να αναλάβει το μερίδιο της ευθύνης του. Δε χρειάζεται να είμαστε οικονομολόγοι για να βρούμε τα αίτια και τις λύσεις.

Από ένα μεγάλο έθνος τον 11ο αιώνα, γίναμε ένας μικρός λαός τον 21ο αιώνα. Το Ισλάμ νίκησε την Ορθοδοξία και εμείς στριμωχτήκαμε όλοι στη μητροπολιτική Ελλάδα. Αντί, όμως, να γίνουμε
καλύτεροι Έλληνες, γίναμε χειρότεροι. Αντί να διαβάζουμε ιστορία, διαβάζαμε φυλλάδες και τα τελευταία τριάντα χρόνια δημιουργήσαμε βλακώδη είδωλα των Μ.Μ.Ε.
Η ζωή όμως είναι στην παραγωγή και όχι στην ξάπλα. Ο μισός ελληνικός πληθυσμός μετά το 1922, ήλθε στη «Μικρή Ελλάδα» κυρίως από τη Μικρά Ασία, αλλά και από τα Βαλκάνια. Δούλεψε
σκληρά και από τη φτώχεια, δημιούργησε την Ελλάδα της δεκαετίας του ’60.
Μέχρι εκεί, παρόλο που δεν ήμασταν ευχαριστημένοι, τα πηγαίναμε καλά. Και βιομηχανία είχαμε και τα χρέη μας ήταν ελάχιστα. Τα πράγματα χάλασαν μετά τη δικτατορία και κυρίως μετά το 1985, όπου ο ήδη δυσβάστακτος και αναχρονιστικός δημόσιος τομέας διογκώθηκε ανεξέλεγκτα.
Αγαπητοί κύριοι, υπεύθυνοι όλων των ελληνικών κυβερνήσεων, εγκληματήσατε, γιατί δεν είπατε στον ελληνικό λαό, ότι παίρνατε δανεικά στην αρχή για να διορίζετε συνήθως άσχετους και χωρίς πατριωτικό ενθουσιασμό στο δημόσιο. Υπήρξαν Δ.Υ. οι οποίοι ουδέποτε έβγαλαν τα χρήματα που ξοδεύτηκαν γι’ αυτούς.
Ένα παράδειγμα. Προχθές άκουσα από τα χείλη υπεύθυνου προηγούμενης δεκαετίας, ότι πήγε στη Σουηδία και διαπίστωσε, ότι το Υπουργείο Υγείας είχε μόνο 111 υπαλλήλους! Πόσους έχει το
αντίστοιχο δικό μας; Κανείς σας μέχρι τώρα δεν είχε την πυγμή να αλλάξει τα πράγματα. Θέλατε να ήσασταν αρεστοί στην εκλογική πελατείας σας.
Γιατί κύριοι κατασπαταλήσατε το δημόσιο χρήμα σε μισθούς, όταν το δανεικό χρήμα έπρεπε να πηγαίνει σε δημόσιες επενδύσεις και σε δομές και τομές, ώστε να προσελκύσει το άφθονο χρήμα των
ξένων επενδυτών;
Μετά βέβαια έπρεπε να πληρωθούν τα δανεικά και παίρναμε εμείς οι Έλληνες δάνεια για να ξεπληρώσουμε τα παλαιότερα εξ αυτών. Έτσι χρόνο με το χρόνο το χρέος διογκωνόταν και έφθασε σε
δυσθεώρητα ύψη.
Αυτό έγινε για πρώτη φορά γνωστό στις αρχές της δεκαετίας του ’90, αλλά εμείς αντί να θέλουμε μία πειθαρχημένη οικονομία, προχωρήσαμε σε ξεχαρβάλωμα αυτής.
Ενώ τα γενικά έσοδα του κράτους αυξανόταν, τόσο από την Ευρώπη, όσο και από τον κύκλο εργασιών των ιδιωτών, όσο και από την άμεση και έμμεση φορολογία, είκοσι και πλέον χιλιάδες τρωκτικά της εκάστοτε εξουσίας έβαλαν το χέρι στο μέλι και έφαγαν τα χρήματα της πατρίδας μας. Αυτοί δεν πρόδωσαν μόνο εμάς το λαό, αλλά και τους απελευθερωτές του γένους μας. Στο ίδιο μοτίβο, έπαιξαν το ρόλο τους και οι συνδικαλιστές. Χωρίς να μεγαλώνει η πίτα, ζητούσαν ολοένα και περισσότερα, με ένα μοναδικό φασιστοειδή τρόπο.
Κανείς από αυτούς δεν πήγε φυλακή, ούτε φυσικά άλλαξαν το νόμο, για να κρεμαστεί, έστω ένας στην πλατεία Συντάγματος. Όταν το δημόσιο χρήμα κατασπαταλάται, αλλά και κλέβεται, όταν το κράτος δε νοικοκυρεύεται, τουλάχιστον στο ύψος των αδελφών μας Κυπρίων, τότε βουλιάζει σαν σαπιοκάϊκο.
Όταν η βλακεία, η κλεψιά, το καπετανιλίκι του όποιου πόστου και η άλογη εμφάνιση «ψυχανώμαλων» υποκειμένων στα τηλεοπτικά μέσα επιβραβεύεται, τι τους θέλουμε τους εχθρούς;
Είμαστε δέκα-έντεκα εκατομμύρια ψυχές. Εάν εξαιρέσουμε τα βρέφη και τα παιδιά της προεφηβικής ηλικίας, όλοι οι άλλοι φταίμε για το χάλι μας. Μερικοί νομίζουν, ότι το ψάρι βρωμάει μόνο από το
κεφάλι! Μέγα λάθος. Βρωμάει και από τα εντόσθια και αυτά είμαστε εμείς!
Τα μικρά ατομικά λάθη αθροίζονται και δημιουργούν απέραντα κύματα λαθών που, όταν δεν καταπολεμούνται και δεν επιλύονται, δημιουργούν γόρδιους δεσμούς.
Για παράδειγμα, τι κάναμε όλοι εμείς για τις καταλήψεις στα σχολεία; Τι έκαναν οι υπεύθυνοι εισαγγελείς; Έκλεισαν στη φυλακή τους καταληψίες μαζί με τους γονείς τους και τους τυχόν προτρέποντες καθηγητές τους; Γιατί κανείς δεν είπε σ’ αυτά τα παιδιά, ότι άλλο είναι η διαμαρτυρία, άλλο η αποχή και άλλο η καταδικαστέα κατάληψη της συμμετοχικής κρατικής περιουσίας μας, δηλαδή της δικής μας περιουσίας; Εμείς πληρώνουμε το «μάρμαρο». Γιατί τάχα δεν έχουν δικαιώματα οι θέλοντες να παρακολουθήσουν μαθήματα; Υπήρξαμε και εμείς φοιτητές. Το άσυλο είναι κατάκτηση της επιστημονικής κοινότητας για να υπάρχει ανεμπόδιστη διάδοση ιδεών, αλλά και να προχωρήσει ανεμπόδιστα η επιστημονική έρευνα, χωρίς αλλότριες παρεμβάσεις. Τις τελευταίες δεκαετίες όμως παρατηρούμε να συμβαίνουν αλλότριες εγκληματικές πράξεις τόσο από φοιτητές, όσο και από τρίτους φασιστοειδούς νοοτροπίας.
Την ίδια ώρα μέσα στον ανταγωνιστικό κόσμο που ζούμε, άλλοι φοιτητές, σε άλλα κράτη, προσέρχονται στα μαθήματά τους και προοδεύουν. Εμείς, η λεγόμενη «βουβή πλειοψηφία», πονούμε για αυτό. Θέλουμε τα νιάτα μας, το μέλλον μας, να είναι στην πρωτοπορία, τόσο στα γράμματα, στην έρευνα, στην καινοτομία, όσο και στις εξαγωγές, καθώς και στην ιλιγγιώδη νόηση των «έξυπνων»
υπολογιστών. Θέλουμε να είμαστε καλύτεροι από τους γείτονές μας, για να κάνουμε νοερά υπερήφανους τους προγόνους μας, αλλά και τους ήρωες και πνευματικούς ηγέτες της νεότερης ιστορίας μας, όπως ο Θεσσαλός Ρήγας Φεραίος, ο Πόντιος και Φαναριώτης Αλέξανδρος Υψηλάντης και ο γέρος του Μωριά Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.
Τελικά σήμερα διαστρεβλώσαμε τις λέξεις, είμαστε γεμάτοι υποκρισία. Τα φασιστοειδή υποκείμενα ονομάζουν τις πράξεις τους δημοκρατικές και υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι, σε όλα τα κόμματα.
Δείτε γύρω σας. Ας πάρουμε μερικά κράτη και ας μελετήσουμε τη συμπεριφορά των πολιτών τους. Ποια θέλετε; Σας παραθέτω τα κράτη της Κίνας, της Αυστραλίας, του Καναδά, της ενωμένης Γερ-
μανίας, της Αυστρίας, της ομόθρησκης και φίλης Ρωσίας και της Τουρκίας των εξισλαμισθέντων Ελλήνων. Ας βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματά του. Πού θα κατατάξουμε τη χώρα μας σε σχέση μ’
αυτές, σε τομείς όπως η διάρθρωση του κράτους, οι υποδομές, η βοήθεια του κράτους προς τους πολίτες του, η παιδεία, η πολιτική εργασίας, οι ευκαιρίες, ο πολιτισμός και η θέση της χώρας στο διε-
θνές περιβάλλον;
Κυρίες και κύριοι, δεν υπάρχουν κομματικές ταμπέλες. Αυτό που υπάρχει είναι μόνο ένα πράγμα που μας διαχωρίζει. Χωριζόμαστε σε προοδευτικούς και οπισθοδρομικούς.
Όποιος παρεμποδίζει την πρόοδο του κοινωνικού συνόλου και την ευτυχία του λαού με τις πράξεις του και βάλει ευθέως κατά των άλλων τάξεων, όχι μόνο δεν είναι δημοκρατικός πολίτης και πατριώτης, αλλά είναι και οπισθοδρομικός. Προοδευτικός είναι εκείνος που βλέπει πρώτα το συμφέρον της ολότητας και μετά το ατομικό συμφέρον του.
Προοδευτικός είναι ο νέος που κάνει τον ηλεκτρονικό υπολογιστή εργαλείο ιδεών και εργαλείο δουλειάς. Προοδευτικός είναι εκείνος που ζει με τέτοιο τρόπο, ώστε να μη βλάπτει τους άλλους. Εκεί-
νος ο οποίος προασπίζεται τα δίκαια της χώρας του και θέλει να βλέπει την πατρίδα του με τα μάτια ενός τουρίστα, ώστε να βλέπει τα κακώς κείμενα και να επιδιώκει να τα διορθώσει.
Εμείς οι Έλληνες μπορούμε να βγούμε από την κρίση, εάν πάρουμε το σαπιοκάραβο στις πλάτες μας. Όλοι μαζί μπορούμε. Το αποδείξαμε σε πολλά πεδία μαχών. Είναι μέσα στα γονίδιά μας,
αρκεί να μη βγάλουμε τον εαυτό μας έξω από την κριτική. Τώρα βρισκόμαστε σε πόλεμο και αυτός είναι οικονομικός. Παραδειγματιστείτε από τον άξιο, σοφό γέροντα, τον ογκόλιθο, τον ευρύτατα
γνωστό παγκοσμίως Μίκη Θεοδωράκη.
Οι προοδευτικοί άνθρωποι πρέπει να κάνουν προτάσεις και οι νέοι να υλοποιήσουν ιδέες τους και να πετύχουν εξαγωγές της υλοποιημένης ιδέας του. Αυτοί που κάθονται σε καρέκλες πρέπει, αφού
ζητήσουν μείωση των αποδοχών τους πολλές φορές στο μισό, να ανασηκώσουν τα μανίκια τους και να υλοποιήσουν ιδέες. Τι να τους κάνουμε τους διάφορους διοικητές οργανισμών, με τους παχυλούς
μισθούς, οι οποίοι δεν ανασυντάσσουν τις υπηρεσίες τους;
Για παράδειγμα, ο Μιτεράν, όταν είχε έλθει στην Ελλάδα, κάπου στην Πελοπόννησο, στη μήτρα του ελληνισμού, είπε: «Εσείς οι Έλληνες μπορείτε να ζήσετε πλουσιοπάροχα εκμεταλλευόμενοι την
ιστορία και τον πολιτισμό σας, μέσω του τουρισμού». Εμείς τι κάναμε δύο δεκαετίες τώρα; Τίποτε.
Πόσους τουρίστες θέλουμε; Στόχος είναι τα 55 εκατομμύρια ετησίως. Μπορούμε να πετύχουμε αυτό τον ιδεώδη στόχο; Βεβαιότατα.
Μα πώς; Παρέχοντας με ευπρέπεια και χαμόγελο υψηλού επιπέδου υπηρεσίες σε λογικές τιμές. Οι αρχαιολογικοί χώροι την τουριστική περίοδο να λειτουργούν, όπως τα ξενοδοχεία με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Να μένουν ανοικτοί όλες τις ημέρες και όλες τις ώρες. Κυρίες και κύριοι της αρχαιολογίας, δεν μπορείτε να αναστηλώσετε τα μνημεία της αρχαίας Ολυμπίας, μπορείτε όμως να δείχνετε σε βίντεο, ολοκληρωμένα τα κτίρια, όπως ήταν στην ακμή τους. Δε δεχόμαστε να έρχονται τουρίστες και να λένε «Τι είναι εδώ; Μόνο πέτρες». Αυτοί δεν έχουν φαντασία, εμείς όμως;
Στην πόλη, που κατ’ ευφημισμό την ονομάζετε συμπρωτεύουσα, ενώ έπρεπε να ήταν από καιρό η πρωτεύουσα, εάν ήμασταν έξυπνοι, τι κάνατε; Τίποτε!
– Έπρεπε να έχει μετρό 60 χιλιομέτρων και τα αρχικά 9,6 χιλιόμετρα δεν ξέρουμε πότε θα τελειώσουν.
– Έπρεπε να υπήρχε εξωτερική περιφερειακή και ολοκληρωμένη περιφερειακή Χαλκιδικής.
– Έπρεπε να έχει θαλάσσια συγκοινωνία, ένα τεχνητό νησάκι στο Θερμαϊκό, ως τουριστικός προορισμός.
– Έπρεπε από αυτό, μέσω Σέιχ Σου, να έφτανε τελεφερίκ στο
όρος Χορτιάτη.
– Έπρεπε το αεροδρόμιο Θεσσαλονίκης να ενοποιηθεί με τον κόμβο «Προφήτη» της Εγνατίας οδού και
– Έπρεπε να υπάρχει ένα ενοποιημένο σχέδιο της Βυζαντινής Θεσσαλονίκης με τους άφθονους αρχαιολογικούς χώρους της περιφέρειας, το γνωστό στην οικουμένη όρος «Όλυμπος» και την περιοχή προ του «Αγίου Όρους».
Να μία πρόταση προς τον Υπουργό Πολιτισμού και Τουρισμού.
1. Δεν υπάρχει άνθρωπος της οικουμένης, που δε θα ήθελε να ανεβεί στο βουνό των θεών. Πόσοι ανεβαίνουν σήμερα; Είκοσι χιλιάδες μόνο. Από αυτούς δέκα χιλιάδες διανυκτερεύουν στα καταφύγια, ενώ οι άλλοι, οι δυνατοί, κατεβαίνουν την ίδια μέρα, χωρίς διανυκτέρευση. Χρησιμοποιούν μονοπάτια, τα οποία κατέστρεψαν τα μουλάρια που ανεβάζουν πάνω εφόδια. Οι άνθρωποι ρυπαίνουν τα μονοπάτια με κουτιά από τσιγάρα, κουτιά από αναψυκτικά και λοιπά. Ουδείς έλεγχος υπάρχει. Λίγες οικογένειες εκμεταλλεύονται το βουνό και απέχει η τοπική κοινωνία, που κατοικεί εγγύς.
Το βουνό των θεών ανήκει σ’ όλους τους Έλληνες. Έπρεπε να το επισκέπτονται πέντε εκατομμύρια τουρίστες, τουλάχιστον, ετησίως. Δικαίωμα έχει να ανεβεί και ο πλέον ευτραφής και ο πλέον γέροντας τουρίστας. Γιατί άραγε δεν πρέπει να ανεβεί ο Άραβας και ο Γιαπωνέζος τουρίστας, που τόσο ανάγκη έχουμε το συνάλλαγμά του;
Τι πρέπει να γίνει; Πρέπει να στηθούν δύο ομάδες σύγχρονων τελεφερίκ και να δημιουργηθούν δύο πλατφόρμες υποδοχής με εστιατόρια και καφετέριες εκεί ψηλά. Το εισιτήριο ανόδου και καθόδου
πρέπει να είναι αντάξιο της αίγλης του βουνού και, τουλάχιστον, όσο είναι μαζί το εισιτήριο της εισόδου στο Βατικανό και στην Eurodisneyland.
Εκεί επάνω μπορούν να δημιουργηθούν αίθουσες προβολής της ελληνικής μυθολογίας στις περισσότερες γνωστές γλώσσες, καθώς και σύγχρονα τηλεπαρατηρητήρια μεγάλων αποστάσεων. Όλοι οι τουρίστες θα ήθελαν να ανεβούν για να χαρούν το βουνό των θεών, εκεί σαν μία αετοφωλιά του κόσμου.
Είναι ένα έργο εντελώς παραγωγικό, άμεσα εφαρμόσιμο και οικολογικό με τεράστια υπερκέρδη για τον ελληνικό τουρισμό. Γιατί λοιπόν να μη γίνει; Μπορούν οι ιθύνοντες να αντλήσουν κεφάλαια
από την Ευρώπη, όπως και για το επόμενο τεράστιο έργο, στο οποίο τώρα θα αναφερθώ.

2. Όλοι γνωρίζουμε την έλξη που έχει το Άγιο Όρος επί των ανθρώπων. Επίσης όλοι γνωρίζουν, ότι δεν είναι δυνατό μεγάλες μάζες ανθρώπων να το επισκεφτούν, γιατί είναι χώρος προσευχής και
ησυχαστήριο. Άλλωστε οι γυναίκες ολοσχερώς αποκλείονται από το Άγιο Όρος.
Έχουμε λοιπόν ένα θησαυρό στη χώρα μας, τον οποίο πρέπει να εκμεταλλευτούμε, σώζοντας στην κυριολεξία τη μοναστηριακή πολιτεία. Γιατί οι πολλοί προσκυνητές και επισκέπτες δημιουργούν
εμπόδιο στο λόγο ύπαρξης των μοναστηριών.
Η λύση είναι μία και μοναδική. Να παραχωρηθούν στην προ του Αγίου Όρους περιοχή 1.000 στρέμματα για να κτισθούν αντίγραφα των μοναστηριών, στα οποία θα εκτίθενται όλοι οι θησαυροί του Αγίου Όρους σε πιστά αντίγραφα. Το όλο εγχείρημα θα έχει οικολογικό χαρακτήρα και θα υπερέχει το πράσινο των φυτών, των θάμνων και των δένδρων, που φύονται στην περιοχή.
Φυσικά θα υπάρχουν εστιατόρια, καφετέριες, αίθουσες προβολής της συνοπτικής ιστορίας του Αγίου Όρους, σε όλες τις γλώσσες και εισιτήριο ανάλογο του εκθεματικού έργου. Πέστε μου εάν θα εί-
ναι ή όχι ένας θελκτικός προορισμός παγκοσμίως;
Ποιος δε θα θέλει να έλθει να επισκεφτεί ταυτόχρονα τον Όλυμπο, το Δίον, τη Βεργίνα, την Πέλλα, τη βυζαντινή Θεσσαλονίκη, τα διαμοναστηριακά μουσεία προ του Αγίου Όρους, τις αρχαιότητες και
τις απείρου κάλλους ομορφιές της Χαλκιδικής; Ποια χώρα έχει τόσα πράγματα να προσφέρει μαζί, σε μία περιοχή της; Γιατί λοιπόν αργούμε; Από τη λειτουργία του αντιγράφου προ του Αγίου Όρους, η
πολιτεία θα μπορούσε να εισπράττει το 50% των εσόδων, η δημοτική αρχή το 25%, η Αθωνική πολιτεία το 20% και το Πατριαρχείο το 5%.

3. Μία άλλη πρόταση ανάπτυξης είναι η Θράκη. Προτείνουμε να αναπτυχθεί βιομηχανικά και τεχνολογικά. Γι’ αυτό άμεσα πρέπει να δοθούν κίνητρα, για να προσελκυσθούν οι πλούσιοι επιχειρηματίες, ελληνικής καταγωγής, της διασποράς. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει αυτή η περιοχή να μοιάζει με φορολογικό παράδεισο για αυτούς τους επιχειρηματίες που πραγματικά θα επενδύσουν σ’ αυτή την περιοχή. Θα μπορούσε σ’ αυτή την περιοχή να αναπτυχθεί ο νέος τομέας επιχειρηματικότητας, δηλαδή αυτός της νανοτεχνολογίας. Για να γίνει αυτό χρειάζονται άνθρωποι στο τιμόνι της χώρας με πυγμή, όραμα και ψυχή. Κύριοι, καταλάβετέ το  επιτέλους, είμαστε  σε οικονομικό πόλεμο, σε αλλαγές, σε ανατροπές. Πρέπει να διασφαλίσουμε το μέλλον των επόμενων γενεών.
Η Τουρκία αναπτύσσει γιγαντιαίες επιχειρηματικές σχέσεις με τη Ρωσία. Εμείς οι μπουνταλάδες σταματήσαμε τον αγωγό φυσικού αερίου από τη Βουλγαρία προς Αλεξανδρούπολη. Γιατί; Τι φοβάστε;
Κύριοι, όποιος φοβάται χάνει. Ο τολμών νικά.
Γιατί να έχει ελληνικό Προξενείο η Αδριανούπολη και όχι η Τραπεζούντα; Γιατί δέχεστε πιέσεις από τους Τούρκους ομολόγους σας για τη Θράκη και δε μιλάτε για τους Τούρκους πολίτες, ελληνικής
καταγωγής, της Βόρειας Τουρκίας (Πόντος); Αυτοί μιλούν ως μητρική γλώσσα την ελληνική, την οποία ονομάζουν «ρωμέϊκη» και πολλοί από αυτούς ζουν σήμερα στην Κωνσταντινούπολη. Οι ίδιοι ισχυρίζονται, ότι μόνο στην Πόλη είναι 500.000! Είναι ένας μοχλός πίεσης και συνάμα μία γέφυρα φιλίας μεταξύ των δύο λαών.
Άλλωστε τι είναι οι Τούρκοι; Ανήκουν στην κίτρινη φυλή, όπως οι Τουρκομάνοι που επέλασαν από τις στέπες ανατολικά της Κασπίας θάλασσας (Σελτσούκοι – Οθωμανοί) ή οι Μογγόλοι από τη Μογγο-
λία ή είναι λευκοί σχεδόν σαν και εμάς; Γιατί είναι λευκοί; Η απάντηση είναι ότι είναι λευκοί επειδή στην πλειοψηφία τους προέρχονται από εξισλαμισμούς. Η ελληνική φυλή προσέφερε το αίμα της για να γίνει αυτός ο γειτονικός λαός. Από το 1065 μέχρι το 1302, πέρασαν 237 χρόνια, όπου οι «κίτρινοι» έφτασαν 180 χιλιόμετρα (Προύσα) έξω από την Κωνσταντινούπολη. Επίσης και από το 1065 μέχρι την
τελική άλωση του 1453, πέρασαν 388 χρόνια. Λίγα χρόνια μετά έπεσε και η Τραπεζούντα στα χέρια των Οθωμανών. Φυσικά τίποτε δε θα συνέβαινε, εάν δε γίνονταν οι Σταυροφορίες, οι οποίες μας
κατέστρεψαν για να γίνουμε εύκολη λεία για τους Τουρκομάνους. Η πραγματικότητα είναι, ότι το Ισλάμ κατέστρεψε την Ορθοδοξία. Επισκεφθείτε την ενδοχώρα της Τουρκίας για να δείτε, πώς οι ορθόδοξοι ναοί έγιναν στάβλοι.
Η ιστορία διδάσκει, λαός ενωμένος ποτέ νικημένος. Με τους Τούρκους έχουμε πολλούς δεσμούς, όμως η Τουρκία δεν κατοικείται μόνο από «Τούρκους», αλλά και από άλλους λαούς, ένας εκ των
οποίων αποζητά επιμόνως την ελευθερία του.
Οι Τούρκοι κάνουν σήμερα δύο παιδιά, ενώ οι Κούρδοι κάνουν περισσότερα από πέντε. Σε τριάντα χρόνια από σήμερα θα είναι η δεύτερη πλειοψηφία και τότε θα είναι αργά. Η Τουρκία λοιπόν δεν
είναι υπερδύναμη, θα πρέπει οι δύο σημερινοί γειτονικοί λαοί να ζήσουν ειρηνικά. Η Τουρκία από το 1922 μέχρι το 1972, ήταν πτωχή χώρα, χωρίς άξια χέρια για να δημιουργήσουν. Χρειάστηκαν δύο
γενεές για να καλύψουν το κενό, το οποίο προήλθε από τους ικανούς Έλληνες, που διώχθηκαν από τη γείτονα χώρα, με εκείνη τη λανθασμένη αναγκαστική ανταλλαγή πληθυσμών, με βάση το θρήσκευμα. Αυτό συνέφερε την Τουρκία, ενώ την Ελλάδα τη συνέφερε η εθελοντική ανταλλαγή πληθυσμών. Μέχρι εδώ και μη παρέκει.
Γιατί οι ιθύνοντες δε χαράσσουν εδώ και τώρα, τα όρια της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης της χώρας μας, ώστε να εκμεταλλευτούμε το υπέδαφός μας; Γιατί οι Κύπριοι αδελφοί μας το έπραξαν ήδη από το 2004 και δε φοβήθηκαν τους Τούρκους;
Όποιος δε φοβάται νικά, το Καστελόριζο είναι ελληνική επικράτεια και δε δίνουμε λογαριασμό στους Τούρκους. Σιγά-σιγά θα θέλουν να συνεκμεταλλευτούμε και το θαλάσσιο χώρο νότια της Κρήτης!
Κύριοι, οι Τούρκοι φοβέρα θέλουν. Είναι πονηροί σαν τον Οδυσσέα, αλλά και θρασύδειλοι. Κύριοι, δεν αρκεί να ξέρετε ξένες γλώσσες. Εκείνο που χρειάζεστε κυρίως είναι γνώση, ιστορική γνώση, ευστροφία, ισχυρή θέληση και αταλάντευτο πατριωτισμό για τα δίκαια της φυλής μας. Υπερασπιστείτε τα συμφέροντά μας. Ο λαός δίπλα, είναι στη βάση του, ειρηνικός και φιλικός, μόνο λίγοι στρατιωτικοί και πολιτικοί, μία μικρή κάστα, είναι αγύριστα κεφάλια και δε βλέπουν το πραγματικό συμφέρον τους.
Αν αύριο σταματήσουμε τις εισαγωγές από τη γείτονα, θα πάρουν το μήνυμα. Ο λαός μπορεί, εσείς τι κάνετε;
Θα μπορούσα να θίξω πολλά, αλλά δε θα είχε νόημα. Ας επικεντρωθώ όμως στο σημερινό πρόβλημα της κατάντιας της χώρας μας. Ένας περήφανος λαός, που προσέφερε τόσα στην ανθρωπό-
τητα, σήμερα δοκιμάζεται. Πληγώθηκε το γόητρο και έσβησε η ελπίδα για τον Έλληνα. Ας ξυπνήσουν οι ικανοί και φωτισμένοι άνθρωποι για να οδηγήσουν τη χώρα. Αυτοί δεν πρέπει να έχουν ως στόχο το ατομικό συμφέρον, αλλά το καλό της ελληνικής κοινωνίας.
Η ξύλινη γλώσσα των πολιτικών πρέπει να αντικατασταθεί με το λιτό και κατανοητό λόγο. Οι Έλληνες θα πάψουν να είναι θυμωμένοι, όταν δουν τους ιθύνοντες να μη φωνασκούν, αλλά να παρά-
γουν γόνιμο έργο. Αυτοί που μπαίνουν μπροστά πρέπει να είναι έξυπνοι και εργατικοί και, ενώ οδηγούν το καράβι της χώρας, να αισθάνονται υπηρέτες του λαού. Είναι ντροπή για παράδειγμα ένας
υπουργός να τρέμει τους συνδικαλιστές. Αυτή δεν είναι δημοκρατική νοοτροπία, αλλά βλακεία.
Δεν είναι δίκαιο κάποιοι κύριοι, στο όνομα των συνδικαλιστικών τους καθηκόντων ή των κομματικών τους συμφερόντων να βλάπτουν τις άλλες κοινωνικές ομάδες ή τάξεις. Γιατί άραγε ένας που
εργάζεται στα ελληνικά πετρέλαια, στα μέσα μεταφοράς ή στη ΔΕΗ, ή στη Βουλή των Ελλήνων να παίρνει πολλαπλάσια από ένα εκπαιδευτικό, ο οποίος πλάθει τον ελληνικό βλαστό και τον πολίτη του
αύριο;
Είναι διαστρέβλωση της οικονομικής πολιτικής, όταν βλέπει ένας πατέρας τον ένα γιο του με ελάχιστες σπουδές στα ελληνικά πετρέλαια να παίρνει διπλάσιο μισθό στα τριάντα του και ο αδελφός του που εργάζεται στο νοσοκομείο και τελειώνει ειδικότητα και μεθαύριο θα βρεθεί εκτός αυτού, άνεργος να παίρνει ελάχιστα σε σχέση με τον μικρότερο αδελφό του.
Ναι γνωρίζω, ότι στον ελληνικό λαό δεν άρεσαν ποτέ οι πικρές αλήθειες. Θέλουμε να ζούμε μέσα σε ένα πέπλο εικονικής πραγματικότητας. Όμως τα ψέματα τελείωσαν. Ζούσαμε με δανεικά. Αυτό
ακούγονταν ήδη από τη δεκαετία του 1970, στα χείλη απλοϊκών Γερμανών πολιτών, τα χρόνια που ζούσα και εργαζόμουν εκεί και εγώ και, ως γνήσιος Έλληνας, θύμωνα, για την παραποίηση της
αλήθειας.
Δεν υπάρχουν καλοί και κακοί λαοί. Το μόνο που υπάρχει είναι καλοί και κακοί πολίτες. Στην Ελλάδα δεν καταλάβαμε για παράδειγμα, ότι το κάπνισμα σκοτώνει όχι μόνο τον ίδιο το χρήστη, αλλά και τον άκαπνο γείτονα. Επίσης δεν καταλάβαμε, ότι ένας καπνιστής που θα αρρωστήσει, θα χρειαστεί να δαπανηθούν τρομερά κεφάλαια. Ο τομέας της υγείας γονατίζει το κράτος.
Η διακοπή του καπνίσματος επομένως προασπίζει την ευτυχία του λαού και σαφώς βελτιώνει τα οικονομικά του κράτους. Επομένως είναι βλακώδες το επιχείρημα, ότι ο καπνός δίδει ανάσα στην
οικονομία. Αντίθετα, την καταστρέφει. Κόβοντας ο γονιός το κάπνισμα βελτιώνει τα οικονομικά του, την υγεία του και δε δημιουργεί πρότυπο καπνιστή στα παιδιά του. Όσοι έχουν παιδιά στο γυμνάσιο, ας το προσέξουν.
Επομένως ο αντικαπνιστικός νόμος πρέπει να εφαρμοσθεί άμεσα, για το καλό της κοινωνίας. Μην αφήνετε σε κλειστούς χώρους να καπνίζει κανείς, ιδιαίτερα εάν διατείνεσθε ότι διαθέτετε οικολογική
– περιβαλλοντική συνείδηση. Ο νόμος εφαρμόζεται αταλάντευτα τόσο στην Τουρκία, όσο και στην Ιταλία. Γιατί εμείς η πλειοψηφία, που είμαστε άκαπνοι, δεν τον επιβάλλουμε; Έτσι βοηθάτε τα δημόσια οικονομικά, δηλαδή την κοινή περιουσία μας.
Προχθές είδα να εργάζεται επαρκώς ένας κύριος που γεννήθηκε το 1921, δηλαδή ένας γεμάτος ζωή πολίτης ενενήντα ετών! Στο ίδιο γραφείο ένας από τους δύο γιους του, έκανε τη δική του δουλειά.
Νομίζετε, ότι ο ηλικιωμένος κύριος βλάπτει την ελληνική οικονομία;
Όχι βέβαια, δημιουργεί, όπως ο κάθε νεώτερος υγιής πολίτης. Επομένως ο όρος «συνταξιούχος» είναι επίπλαστος. Ο συνταξιούχος δεν είναι πάντοτε ανήμπορος. Ο σωστός διαχωρισμός είναι ο «ικανός για εργασία» και ο «ανίκανος προς εργασία».
Οι συνταξιούχοι μπορούν να βοηθήσουν στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, τόσο αμέσως, όσο και εμμέσως. Είναι εκείνοι που έχουν τη σοφία και την εμπειρία και πρέπει να αναζητηθούν και
να χρησιμοποιηθούν. Ιδιαίτερα εκείνοι οι οποίοι γνωρίζουν από παραγωγή, διακίνηση προϊόντων και εξαγωγές. Μη τους υποτιμάτε.
Η χώρα έχει ανάγκη από ζεστό χρήμα και πρέπει αυτό να αναζητηθεί παντού και να μη μείνει στάσιμο, αλλά να μπει στην παραγωγή και τη διάθεση των αγαθών. Τα προϊόντα μας πρέπει να φτάνουν σε όλες τις αγορές του κόσμου. Ας υλοποιήσουμε τις εφευρέσεις, τις οποίες παράγει το ελληνικό μυαλό και ας διαθέσουμε τα προϊόντα παντού. Η γραφειοκρατία είναι εγκληματική τροχοπέδη στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας και πρέπει να εξαλειφθεί.
Χρόνος δεν υπάρχει πλέον. Σηκώστε Έλληνες τα μανίκια σας και παράγετε έργο. Υπάρχει και χώρος και τρόπος. Τρίψτε το μυαλό σας, έχει πολλά σχέδια για σας και το οικονομικό περιβάλλον σας.
Όποιος παρεμποδίζει τα ελληνικά μυαλά αφυδατώνει την Ελλάδα και ενδυναμώνει άλλους λαούς. Δεν υπάρχει στη χώρα μας επιτροπή σοφών γερόντων, να αξιοποιήσει τα ισχυρά μυαλά των ελ-
ληνικών πανεπιστημίων, τα οποία ανήκουν σε φοιτητές που έχουν δείξει ήδη δείγματα γραφής. Γιατί η αφρόκρεμα της ελληνικής επιστημονικής διανόησης να απορροφάται από ξένους προηγμένους
λαούς; Αυτός είναι ο πλούτος και το μέλλον της χώρας μας. Ο στόχος είναι η διασύνδεση των ερευνητικών τμημάτων των πανεπιστημίων με την ιδιωτική βιομηχανική παραγωγή και τις εξαγωγές των τελικών προϊόντων.
Στην Ελλάδα σήμερα ζουν λιγότερες από τρία εκατομμύρια οικογένειες. Από αυτές το 20%, δηλαδή λιγότερες από οκτακόσιες χιλιάδες είναι κάτω από το όριο της φτώχειας, ενώ το επόμενο 20% είναι ελαφρώς πάνω από το κάτω όριο ανοχής αξιοπρεπούς ζωής.
Μόνο το 2%, δηλαδή λιγότερο από οκτώ χιλιάδες οικογένειες, ζουν βασιλικά, πλουσιοπάροχα, μέσα σε πλούτη και ανέσεις σε διεθνές επίπεδο. Μετά από αυτές τις οικογένειες έρχεται ένα ποσοστό 10%, οι οποίες υπολογίζονται κάτω από τετρακόσιες χιλιάδες οικογένειες. Αυτές φυσικό είναι να μη ζηλεύουν τους πάμπλουτους Έλληνες, αφού αισθάνονται σχετικά πλούσιοι.
Το υπόλοιπο 48% του πληθυσμού έχει εισόδημα, το οποίο δεν φτάνει για να ικανοποιήσει όλες τις επιθυμίες του, αλλά ζει σχετικά αξιοπρεπώς.
Οι περισσότεροι Έλληνες έχουν ένα δικό τους σπίτι, αντίθετα στη Γερμανία οι περισσότεροι εργαζόμενοι νοικιάζουν σπίτι και οι αμοιβές τους δεν ξεπερνούν τις 2.000 ευρώ.
Στη Ρωσία, οι περισσότεροι εργαζόμενοι κερδίζουν λιγότερα από 120 ευρώ το μήνα, ενώ στην Κίνα, που έχει κρατικό πλεόνασμα, οι μηνιαίες αμοιβές είναι κάτω από 75 ευρώ στην πλειονότητα των εργαζομένων. Οι περισσότεροι Κινέζοι ζουν σε διαμερίσματα, τα οποία δεν ξεπερνούν τα 25-30 m2!
Επομένως υφίσταται το φαινόμενο, όπου τα κράτη τους είναι πλούσια, ενώ οι λαοί ζουν στερημένα. Αντίθετα εδώ το κράτος βούλιαξε, ενώ ο λαός ευημερεί έστω και σχετικά. Σε εμάς μόνο το 20%
έχει πρόβλημα καθημερινής επιβίωσης.

Τ ι π ρ έ π ε ι ν α γ ί ν ε ι ;

Το εισόδημα των Ελλήνων μειώθηκε, αλλά δεν εξαφανίστηκε!
Πολλοί έχουν μικρό ή μεγάλο κομπόδεμα, αλλά φοβούνται να ξοδέψουν ή να επενδύσουν. Άλλωστε είναι γνωστό, ότι η κακή ψυχολογία δε βοηθά κανένα και όταν είναι παρατεταμένη εγκυμονεί κίνδυνο
καταποντισμού. Προσέξτε τις τρεις επισημάνσεις:
1. Οι έχοντες και κατέχοντες πρέπει να επενδύσουν, αντί να βγάζουν τα χρήματά τους στο εξωτερικό.
2. Οι έχοντες μικρό μισθό και ένα μεσαίο κομπόδεμα, πρέπει να μάθουν να ξοδεύουν, έστω και σε μειωμένο ποσοστό σε σχέση με πριν.
3. Αν δεν αλλάξουμε συμπεριφορά θα μειωθεί η ποιότητα ζωής μας, στα όρια της Βουλγαρίας.
Επομένως αυτό που χρειάζεται σήμερα είναι αισιοδοξία, παραγωγικότητα, εξαγωγές και ενθουσιώδης πατριωτισμός. Καιρός να επιστρέψουν τα κεφάλαια που διέφυγαν στο εξωτερικό, γιατί, αν βοηθήσουν όλοι, η Ελλάδα δε θα βουλιάξει και το καράβι θα βρει την Ιθάκη του.
Για να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, πρέπει το κράτος να νοικοκυρευτεί, να μην είναι σπάταλο. Τα τρωκτικά που πλαισιώνουν την εξουσία να περιορίσουν το φαγοπότι και να περιοριστούν
σε ένα λογικό μισθό. Τα υπέρογκα ποσά θα πρέπει, να ανήκουν στο παρελθόν.
Δεν πρέπει να υπάρχουν μισθοί κάποιων διοικητών, που να ξεπερνούν το δεκαπλάσιο ή έστω το οκταπλάσιο του μισθού ενός εργάτη, συνολικά μαζί με τα εκτός έδρας και τις όποιες επιτροπές. Αν
δεν υπάρξει ελαχιστοποίηση των εξόδων της κρατικής μηχανής, θα επαναστατήσει ο κόσμος. Δεν πρέπει να υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά. Να εξομαλυνθούν οι ανισότητες. Τέρμα στα κεκτημένα κάποιων συνδικαλιστών που δεν ντρέπονται να εμφανίζονται στην τηλεόραση και να μιλούν για νομιμότητα, όταν έχουμε οικονομικό πόλεμο και βάλλεται πανταχόθεν η πατρίδα μας. Μερικοί δεν έχουν καταλάβει, ότι το πόστο δεν είναι τσιφλίκι τους, δεν το έχουν από τον πατέρα τους. Γιατί φωνασκούν σαν υστερικές γεροντοκόρες; Η δημόσια περιουσία και οι οργανισμοί μέχρι και τη ΔΕΗ ανήκουν στον ελληνικό λαό και όχι στις εφήμερες συντεχνίες. Όχι μόνο δεν ξέρουν από δημοκρατία, αλλά καταπατούν τα δικαιώματα των άλλων, τους οποίους υποτίθεται υπηρετούν.
Οι φόροι είναι εξαντλητικοί. Πώς θα παραδειγματισθούν οι μεσαίοι και οι μικρομεσαίοι, όταν υπάρχει μπροστά τους ένας δυσθεόρατος φόρος και ένα υπέρογκο Φ.Π.Α. Πώς θα υπάρξει ανάπτυξη,
χωρίς περίσσευμα; Όσοι από τους ελεύθερους επαγγελματίες κρατούν ακόμα τη μισή κίνησή τους, κάνουν το σταυρό τους, οι υπόλοιποι είναι στο κόκκινο και δεν έχουν μέλλον. Οι περισσότεροι από
αυτούς σκέφτονται να βγουν άμεσα στη σύνταξη. Από πού λοιπόν θα αυξηθούν τα έσοδα του κράτους αφού η κίνηση της αγοράς είναι γκρίζα;
Όταν στη γειτονική Βουλγαρία, ο φόρος είναι μόνο 10%, εδώ έπρεπε να μην ξεπερνά το 20%. Γιατί να επενδύσει κάποιος ξένος στη χώρα μας, όταν αυτή φαίνεται στα μάτια του αποκρουστική;
Η πατρίδα μας πρέπει να γίνει ελκυστική. Δεν πρέπει να έχουμε Φ.Π.Α. πάνω από 20% και για εργασίες στο σπίτι δεν πρέπει να ξεπερνά το 10%. Ποιος θα πάρει απόδειξη ή τιμολόγιο από τον ηλεκτρολόγο ή τον υδραυλικό, όταν το Φ.Π.Α. είναι 23%; Η φοροδιαφυγή και η φοροκλοπή πρέπει να κατασταλεί και αυτό πρωτίστως το κάνει η ίδια κοινωνία. Δώστε τα απαραίτητα κίνητρα στους πολίτες,
εάν θέλετε να αυξήσετε τα έσοδα.
Τι θα γίνει όμως με την ανάπτυξη; Δημιουργήστε ένα σταθερό περιβάλλον και διαγράψτε από την ελληνική πραγματικότητα τη γραφειοκρατία. Συνεχίζετε να κάνετε λάθη. Πρόσφατα κάνατε περαίωση, η οποία δικαίωσε τους φοροφυγάδες.
Για παράδειγμα ας πάρουμε δύο γυναικολόγους της ίδιας ηλικίας, όχι νέους στο επάγγελμα. Ο ένας πλήρωσε περαίωση έξι χιλιάδες ευρώ, γιατί ήταν έντιμος, ενώ ο άλλος, ο φοροφυγάς, μόνο 1.000 ευρώ με την ίδια  καθημερινή κίνηση. Ένας τρίτος της ίδιας ειδικότητας δεν πλήρωσε τίποτε, γιατί του είπατε ότι έχει περιουσία 420.000 ευρώ, δηλαδή ξεπέρασε τις 400.000!
Δεν εξετάσατε το γεγονός, ότι οι άλλοι δύο κατέβασαν το όριο της περιουσίας τους, γιατί μεταβίβασαν στα παιδιά τους ένα μέρος, ενώ ο τρίτος δεν ασχολήθηκε με τις μεταβιβάσεις. Με λίγα λόγια τα
κριτήριά σας είναι αναχρονιστικά. Δεν έχετε τέλειο σύστημα ηλεκτρονικής πληροφορίας. Αρπάζετε μόνο από την εύκολη λεία, ενώ ο λαός απαιτεί έξυπνο σύστημα παρακολούθησης των οικονομικών
και μοίρασμα των φορολογικών υποχρεώσεων, αναλόγως του πραγματικού εισοδήματος, χωρίς στρεβλώσεις.

Τελευταία παράκληση προς τα Μ.Μ.Ε. Μη μαυρίζετε την ψυχή του Έλληνα. Η εικόνα μεγεθύνει το πρόβλημα και τρομοκρατεί τον Έλληνα. Το χρήμα, εάν μείνει στο σεντούκι, πραγματικά θα καταστραφούμε.
Βοηθήστε στην κυκλοφορία του χρήματος και πιέστε προς την κατεύθυνση επιστροφής του χρήματος από το εξωτερικό, το οποίο είναι άφθονο. Δημιουργείστε μία αισιόδοξη διάθεση, η οποία θα βοηθήσει στην ανάπτυξη και την προοδευτική άνοδο του Χρηματιστηρίου, χωρίς φούσκες.
Όλοι μαζί μπορούμε να κάνουμε θαύματα. Ακόμα είναι καιρός και ακόμα υπάρχουν ευκαιρίες για την ελληνική κοινωνία. Και μην ξεχνάτε, ότι όλοι οι Έλληνες είμαστε στην ουσία μία οικογένεια! Ό,τι
συμβαίνει σε ένα μέλος της, έχει αντίκτυπο στα άλλα μέλη. Αγαπήστε με πάθος και χωρίς όρια αυτή την οικογένεια, την Ελλάδα, που τόσο αγαπάμε!

Ευχαριστώ που μοιραστήκατε μαζί μου τις αγωνιώδεις σκέψεις μου.

Θεσ. 14.04.2011