Εφημερίδα ΠΕΡΑΙΑ: "και λίγα γράψαμε"

Από την εφημερίδα ΠΕΡΑΙΑ λάβαμε το παρακάτω κείμενο που δημοσιοποιεί το  σκεπτικό της απόφασης του Πρωτοδικείου με την οποία αθωώθηκε ο εκδότης της κ. Λαζαρίδης και αποτελεί απάντηση στον ενάγοντα κ. Μαυρομάτη.

"Με απόφαση του πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, για άλλη μια φορά αποδείχθηκε η εγκυρότητα της ενημέρωσης που προσφέρει η «Περαία». Μάλιστα, σύμφωνα με το σκεπτικό,

«και λίγα γράψαμε»!

Όταν, πρώτη η «Περαία», σε αποκλειστικότητα δημοσίευε στο εξώφυλλό της την είδηση για την επιβολή ποινής αργίας στον τότε Δήμαρχο Μηχανιώνας, προκλήθηκε σάλος και στις 3 δημοτικές ενότητες. Τα στοιχεία του ρεπορτάζ αναδείκνυαν λεπτομέρειες που εξέθεταν τον κ. Μαυρομάτη, ο οποίος δεν έχανε ευκαιρία να μας κατηγορεί για συκοφάντες σε κάθε του δημόσια ή ιδιωτική ομιλία. Μάλιστα, επηρεασμένος από τον δυσμενή αντίκτυπο που είχε το δημοσίευμα στην προσπάθειά του να κερδίσει την ηγεσία του νέου Δήμου, προχώρησε σε αγωγή εναντίον της εφημερίδας μας και του Διευθυντή της, Γιώργου Λαζαρίδη, και σημερινού Αντιδημάρχου Τοπικής οικονομικής Ανάπτυξης.

Στην ειδική συνεδρίαση του πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης όμως, είχαμε την ευκαιρία να υποστηρίξουμε την ακρίβεια των κειμένων μας. Καταθέσαμε σωρεία στοιχείων που αποδείκνυαν μια ατελείωτη σειρά παραβάσεων του κ. Μαυρομάτη στην υπόθεση της “Riviera”. Οι παραβάσεις ξεκινούσαν από την έκδοση της οικοδομικής άδειας και τη δημοπρασία, περνούσαν στη μίσθωση και την άδεια λειτουργίας καταστήματος που εξέδωσε και έφταναν μέχρι τη μη σφράγιση του καταστήματος, ενέργεια που οδήγησε και στην τιμωρία του από την Περιφέρεια. Όλα αυτά τα στοιχεία οδήγησαν το δικαστήριο στην απόφαση αθώωσής μας και μάλιστα, σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης «περιοριστήκαμε να γράψουμε μόνο τα απολύτως απαραίτητα»!

Βέβαια, επειδή κάποιοι κακόβουλοι κυκλοφορούν δημοσιεύματα που υπονοούν ότι ο διευθυντής σύνταξης της εφημερίδας μας είναι περίπου «συκοφάντης κατ΄εξακολούθηση», έχει αξία να τονίσουμε την απόλυτη δικαίωσή μας με την επιτυχία να εκδοθεί μια απόφαση «καταπέλτης», που δέχθηκε ως απολύτως αληθή όλα όσα γράψαμε και μάλιστα τα συμπεριέλαβε στο σκεπτικό της.

Για την πλήρη ενημέρωσή σας λοιπόν, παραθέτουμε κάποια βασικά σημεία της απόφασης του δικαστηρίου:

Το δημοσίευμα αναφέρεται στη λειτουργία μιας ιδιωτικής επιχείρησης αναψυκτηρίου –«μπιτς –μπαρ» στην περιοχή «ΤΟΥΖΛΑ» του (τότε) Δήμου Μηχανιώνας, η οποία βρίσκεται στην προστατευόμενη περιοχή του Δικτύου «ΦΥΣΗ 2000» με κωδικό GR 1220005 «Λιμνοθάλασσα Αγγελοχωρίου». Η συγκεκριμένη περιοχή έχει  ενταχθεί στις περιοχές «NATURA» , δηλαδή στις περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους . Η ίδια περιοχή αποτελεί «περιοχή ειδικής προστασίας της ορνιθοπανίδας»- S.P.A.(Special Protection Area) με την ονομασία «Λιμνοθάλασσα Αγγελοχωρίου», γεγονός γνωστό σε όλους τους δημότες του Δήμου Μηχανιώνας. Η εν λόγω περιοχή βρίσκεται εκτός του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδιασμού  του Δήμου Μηχανιώνας γεγονός που απαγορεύει οποιαδήποτε πολεοδομική παρέμβαση.

Ο Δήμος Μηχανιώνας στις 7/6/2005 κατέθεσε αίτηση στη Διεύθυνση Πολεοδομίας Θεσσαλονίκης για την έκδοση οικοδομικής άδειας για «αναψυκτήριο» στο αγροτεμάχιο 47, και στη συνέχεια , εκδόθηκε η με αριθ. 1830/14-9-2005 οικοδομική άδεια για το αναψυκτήριο , η οποία μάλιστα , εκδόθηκε ατελώς με μελέτες που εκπονήθηκαν από τους μηχανικούς του Δήμου , χωρίς προηγουμένως να εξασφαλίσει την έγκριση τοπικού ρυμοτομικού σχεδίου , όπως προβλέπει ο νόμος και όπως επισημαίνεται με έμφαση στο έγγραφο της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος και  Χωροταξίας  της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας. Επιπλέον θα έπρεπε να τηρηθεί  η διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης, η τήρηση της οποίας είναι αναγκαία όταν πρόκειται για αναψυκτήριο –«μπιτς μπαρ» λόγω της περιβαλλοντικής επιβάρυνσης που προκαλεί το συγκεκριμένο είδος.

Εάν τηρούνταν οι διατάξεις για την έγκριση τοπικού ρυμοτομικού σχεδίου, για τη διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης και οι διατάξεις για την προστασία του περιβάλλοντος και την ένταξη στον προϋπολογισμό, θα μπορούσαν να αρθούν οι δικαιολογημένες επιφυλάξεις για την κατασκευή του αναψυκτηρίου στη συγκεκριμένη περιοχή , αλλά αποδείχθηκε ότι δεν τηρήθηκαν . Ο κ. Μαυρομάτης , τόσο λόγω της ιδιότητας του, όσο και λόγω του ότι αυτά του είχαν επισημανθεί με έγγραφα από διάφορες   υπηρεσίες , γνώριζε ότι για οποιαδήποτε πολεοδομική παρέμβαση στην περιοχή ήταν αναγκαία η τήρηση των ειδικών αυτών διατάξεων του νόμου . Άλλωστε και ο ίδιος, σε δημόσιες συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου και σε δικόγραφά του στα πλαίσια άλλης δίκης, πρόβαλε πάντα τον ισχυρισμό ότι στη συγκεκριμένη περιοχή (περιοχή NATURA) δεν επιτρέπεται να γίνει καμία κατασκευή.

Πρέπει δε να τονιστεί ότι στο σκεπτικό της παραπάνω απόφασης του Γενικού Γραμματέα αντικρούονται και απορρίπτονται ως αναληθείς , οι ισχυρισμοί που προέβαλε ο κ. Μαυρομάτης , τους οποίους επαναλαμβάνει και στα πλαίσια της παρούσας δίκης , και τους εκθέτει και στη δική του άποψη , δίπλα ακριβώς από το επίμαχο δημοσίευμα

Η τελική αίτηση της εταιρείας με την επωνυμία «ΙΚΑ ΧΑΤΖΗΧΡΙΣΤΟΦΗ Ο.Ε.» με βάση την οποία εκδόθηκε η άδεια λειτουργίας του ανωτέρω καταστήματος υποβλήθηκε στις 4/12/2007 , οπότε η τελευταία εκδόθηκε στις 9-1-2008 , αν και δεν έπρεπε να εκδοθεί για τους ακόλουθους λόγους: Με την 149/4-11-2005 απόφαση της Δημαρχιακής Επιτροπής  με την οποία καθορίστηκαν οι όροι  της μισθωτικής σύμβασης , ορίστηκε   το αντικείμενο της μίσθωσης που ήταν τμήμα (εμβαδού 500 τ.μ.) του αγροτεμαχίου 47 και όχι κτίριο . Αφού, λοιπόν δεν είχε εκμισθωθεί κατάστημα αλλά αγροτεμάχιο (υπαίθριος χώρος) , δεν επιτρεπόταν να εκδοθεί άδεια λειτουργίας για κατάστημα. Μεταξύ  των στοιχείων που υποβλήθηκαν ως δικαιολογητικά για την έκδοση της άδειας ήταν και τα σχέδια ενός αναψυκτηρίου περιπτέρου , για το οποίο είχε εκδοθεί η υπ’ αριθ. 1830/2005 οικοδομική άδεια , με αιτούντα το Δήμο Μηχανιώνας , με επιτρεπόμενη κύρια χρήση αυτή του «αναψυκτηρίου» (περιπτέρου) και αντίστοιχη οικοπεδική έκταση αναφέρεται το σύνολο του αγροτεμαχίου 47 , δηλαδή τα 958.000 τ.μ. , (δηλαδή μια έκταση που είναι άρτια και οικοδομήσιμη) και όχι η εκμισθωμένη έκταση των 500 τ.μ. (που ήταν και αντικείμενο του διαγωνισμού για τη μίσθωση ), η οποία σε κάθε περίπτωση λόγω της εκτός σχεδίου θέσης της , δεν ήταν άρτια και οικοδομήσιμη. Για το τμήμα αυτό , δεν ήταν δυνατόν να εκδοθεί οικοδομική άδεια .

Για το  λόγο αυτό, προφανώς , η μισθώτρια εταιρία ακολούθησε τη μέθοδο της έμμεσης χρησιμοποίησης της υπ’ αριθ. 1830/14-9-2005  οικοδομικής άδειας , που είχε εκδώσει ο Δήμος Μηχανιώνας για τα 958.000 τ.μ. γεγονός όμως που επιβάρυνε το Δήμο Μηχανιώνας , καθώς απαλλάχθηκε ο μισθωτής (εκτός από τις φορολογικές και ασφαλιστικές εισφορές που απαιτούνταν για την έκδοση της αδείας) και από τις αναλογούσες δαπάνες σύνταξης μελετών , χωρίς να ενσωματωθεί η αντίστοιχη αξία στην αποκομιζόμενη ωφέλεια του Δήμου από το μίσθωμα.

Επομένως όλα τα γεγονότα που αναφέρονται στο επίμαχο δημοσίευμα είναι απολύτως αληθινά και έτσι δεν συντρέχει προς αντικειμενική θεμελίωση της συκοφαντικής δυσφήμησης, το στοιχείο της κοινοποίησης ψευδών γεγονότων . Η κριτική που ασκήθηκε με το ως άνω δημοσίευμα κατά του κ. Μαυρομάτη , ήταν απόλυτα δικαιολογημένη , δεν ξεπερνούσε το κατά τις περιστάσεις επιβαλλόμενο μέτρο , καθόσον επρόκειτο για απλή παράθεση πραγματικών περιστατικών και απλή αναφορά των αρμοδιοτήτων του Δημάρχου , που αργοπόρησε σε σχέση με τη σφράγιση του ανωτέρου καταστήματος , και το χρονικό που οδήγησε ως την επιβολή της πειθαρχικής σ’ αυτόν ποινής. Η πρόθεση τους κατευθυνόταν αποκλειστικά και μόνο στο να πληροφορήσουν και να ενημερώσουν τους δημότες του Δήμου Μηχανιώνας , για όσα είχαν περιέλθει σε γνώση της εφημερίδας από πλήθος δημοσίων εγγράφων , μεταξύ των οποίων , η έκθεση ελέγχου του Σ.Ε.Ε.Δ.Δ. και η απόφαση για πειθαρχική ποινή σε βάρος του ενάγοντος της Γενικής Γραμματείας –Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.

Το γεγονός ότι το δημοσίευμα δεν αναφέρει αναλυτικότερα περισσότερες παραβάσεις του ενάγοντος που του καταλογίζονται , περιοριζόμενο μόνο να αναφέρει το συμπέρασμα του πορίσματος –καταπέλτη των Επιθεωρητών –Ελεγκτών , σύμφωνα με το οποίο το κατάστημα έπρεπε να σφραγιστεί  , δείχνει ότι κινήθηκαν εντός των ορίων του δημοσιογραφικού και δεοντολογικού καθήκοντος."