Η μόνη Λύση

Γράφει ο Όθων Ιακωβίδης

ΕΙΚΟΝΑ ΠΡΩΤΗ: Το καθεστώς Ελληνικό πολιτικό σύστημα, γιουσουφάκι του μεγάλου Βεζύρη, του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος, ετοιμάζεται να πετάξει και το τελευταίο από τα επτά πέπλα του ομώνυμου χορού, προς τέρψη και ευωχία των ληστών/πιστωτών του, που περιμένουν ανυπόμονα στο διπλανό σεπαρέ,  «δια τα περαιτέρω», όπου οι υποσχέσεις των λικνισμάτων του χορού, γίνονται πράξη ουσίας κατά την οικονομική συνουσία.

ΕΙΚΟΝΑ ΔΕΥΤΕΡΗ: Η συμμορία της Ελληνικής κομματοκρατίας, η καθεστώσα πολιτικο/οικονομική Ολιγαρχία, ερίζει πάνω από το πτώμα της δολοφονημένης Ελληνικής Οικονομίας που αυτή εξετέλεσε, για το αν πρέπει να θάψουν το κουφάρι, ή να το στήσουν  καθιστό, στη λιμουζίνα τής  ρημαγμένης Ελληνικής Δημοκρατίας και να το περιφέρουν, ως μοντέρνο El Sind, ώστε να κερδίσουν ακόμη λίγο χρόνο για να δούν πώς μπορούν να ξεγελάσουν, ακόμη μια φορά, τον βομβαρδιζόμενο ανηλεώς, από την προπαγάνδα, λαό. 

ΕΙΚΟΝΑ ΤΡΙΤΗ: Το αποχαζομένο πόπολο, χοροπηδά στον καναπέ του μονολογώντας τρελλαμένο πρωτάκουστες και ακατάληπτες  έννοιες, όπως Σί Ντι Ές, κούρεμα, spreads, ΔΝΤ, Hedge Funds, επιμήκυνση, αναδιάρθρωση, αγορές, ΕΚΤ και πάει λέγοντας…. Τριγυρνά στους δρόμους συνοφρυομένο και απορώντας πώς συνδέεται το άδειασμα της τσέπης του, η απώλεια της θέσης του και της δουλειάς του ή το φαλίρισμα του μαγαζιού του, με την Κινεζική άρνηση ανατίμησης του Γουάν, με την επεκτατική οικονομική πολιτική της Γερμανίας  και την προοπτική της πιστωτικής άμυνας των ΗΠΑ απέναντι στα αδηφάγα Hedge Funds.

Μέσα σε αυτόν τον πολυδαίδαλο τραγέλαφο, ξεχνά ότι βρίσκεται σ’ αυτή τη θέση εξ αιτίας μίας και μοναδικής πραγματικότητας: Του τεράστιου ύψους των δανεικών που εισέπραταν, επί σειρά ετών οι ηγήτορες και ταγοί του, (διορισμένοι από αυτόν τον ίδιο !!!), προκειμένου να καταλάβουν ή να διατηρήσουν τις πολυθρονάρες  και τα ανάκλινδρα στο μεγάλο τσιμπούσι της  Εξουσίας, που γινότανε με χρέωση  αυτού του ίδιου του πόπολου (όπως αποδεικνύεται, αφού αυτό καλείται να πληρώσει όλο το λογαριασμό, μαζί και με τους τόκους του).

Και,   επειδή ο λαός μπερδεύεται και ξεχνά αυτή την πραγματικότητα, αφήνει τη δολοφονική συμμορία να διαχειρίζεται η ίδια, όχι μόνο την «επόμενη μέρα» του βεβαιωμένου θανάτου της Οικονομίας μας, αλλά και την σύλληψη και τιμωρία της για το έγκλημα  που αυτή η ίδια διέπραξε!!! Όπερ άτοπον…

Ο Γόρδιος αυτός δεσμός, αυτό το κουβάρι κόμπων, (που δεν είναι μόνο οικονομικού περιεχομένου) δεν λύεται με κανένα «κανονικό» τρόπο, δηλαδή με καμία συμβατική οικονομική συνταγή, που μας σερβίρουν, παραπειστικά, επί καθημερινής βάσεως, μέσα από την προβαλλόμενη μετ’ επιτάσεως προπαγάνδα τους, οι δολοφόνοι της Οικονομίας μας.

Λύεται (όπως κάθε Γόρδιος Δεσμός) μόνο με μία σπαθιά !! δηλαδή εξω-συμβατικά.

Αυτό, αποτελεί αξίωμα, που μας το δίδαξε ο ένδοξος παππούς μας, ο Μέγας Αλέξανδρος (για να μη ξεχνιόμαστεκι όλας).

Και, δεν μας το δίδαξε για να το λέμε και να περνά η ώρα χαζοχαρούμενα. Μας το δίδαξε για να το εφαρμόζουμε όταν χρειάζεται και όταν πρέπει.

Σε μας μένει να καταλάβουμε πότε πρέπει και πότε χρειάζεται.

Και, αν δεν χρειάζεται τώρα, που ο κόμπος αυτός πνίγει την στοιχειώδη αξιοπρέπειά μας και απειλεί εμάς και τα παιδιά μας με μακρόχρονη, αν όχι μόνιμη, υποτέλεια στους εχρούς μας και υποδούλωση στη φτώχεια, στη μιζέρια και στην ξεφτίλα, πότε θα χρειαστεί;

Μια σπαθιά, λοιπόν, στο Γόρδιο Δεσμό που μας έχει δέσει  το καθεστώς πολιτικό σύστημα, η μεταμφιεσμένη σε Δημοκρατία, επαίσχυντη και εγκληματική Ολιγαρχία που μας κυβερνά.

Μια σπαθιά, για να μπορέσουμε, μετά την κηδεία της δολοφονημένης Οικονομίας μας, να γυρίσουμε σπίτι, να σκπουπίσουμε τα δάκρυα και να ανασκουμπωθούμε για να ξαναχτίσουμε, σε γερά θεμέλια πλέον, το Αύριο των παιδιών μας (που σήμερα φεύγουν για να βρούν δουλειά, αποψιλώνοντας το ήδη ξεραμένο τοπίο).

Μια σπαθιά, για να κόψουμε, μαζί με το Γόρδιο Δεσμό και τα κεφάλια της Λερναίας Ύδρας της συνεχώς μεταμφιεζόμενης Ολιγαρχίας, που την έχουμε πλέον δεί να μεταμορφώνεται από ξεφωνημένη Σοσιαλίστρια έως αγωνιούσα Πατριώτισα.

Το χθεσινό δυνατό «παρών» του Ελληνικού λαού, σ’ ένα καθαρά λαϊκό και κομματικά ακαπέλωτο προσκλητήριο, ταυτόχρονα σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, αποτελεί ένα πρώτο βήμα, πολύ ελπιδοφόρο.

Τα επόμενα βήματα δεν πρέπει να καθυστερήσουν, καθώς οι δολοφόνοι της Οικονομίας μας, ετοιμάζονται όλοι μαζί, από κοινού, σε μία «Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας ορκισμένης να σώσει την Πατρίδα», να παραδόσουν στα αφεντικά τους, αυτό που αποτελούσε τον κύριο στόχο των δανείων που χορηγούσαν τα τελευταία χρόνια: Τις  ανεκμετάλλευτες πλουτοπαραγωγικές πηγές  μας, που είναι ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ, δηλαδή ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΜΑΣ και είναι πολύ μεγάλη.

Πρέπει, λοιπόν, όχι μονο να φωνάξουμε: ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ γιατί με αυτό κερδήθηκε κάθε σπιθαμή της Ελληνικής Γής μας», αλλά και να επιβάλλουμε αυτή την απόφασή μας, ανατρέποντας την «νόμιμη» παρανομία που επιχειρείται εις βάρος όλων ημών, του Ελληνικού Λαού, με την παράδοση σε τρίτους, αλλοεθνείς, των απαράδοτων (όπως είναι και ο πλέον ζωτικός εθνικός χώρος, αυτός της Οικονομίας μας, που ήδη έχει παραδοθεί άνευ όρων).

Η λειτουργία της πολιτικο/οικονομικής Ολιγαρχίας  που κυβερνά τη χώρα μεταμφιεσμένη σε Δημοκρατία, πρέπει να σταματήσει επειγόντως, πριν ολοκληρώσει το εγκληματικό έργο της παράδοσης κάθε οικονομικής ικμάδας στους συνεταίρους της, τους επίβουλους «φίλους» μας.