Kινηματογραφική αναφορά στον Αντιφασιστικό αγώνα για τη σημερινή επέτειο της αντιφασιστικής νίκης.

Αξίζει να δει κανείς την ταινία του Grigory Chukhrai “Ballad Of A Soldier” [http://www.imdb.com/title/tt0052600/] η οποία χωρίς ωραιοποιήσεις περιγράφει τον ηρωικό αγώνα ενός – του κάθε – στρατιώτη του Κόκκινου Στρατού μέσα από την παρουσίαση της πορείας του από το μέτωπο προς τα μετόπισθεν κατά την διάρκεια μιας άδειας τριών ημερών που είχε λάβει. Κατά την διάρκεια αυτής της πορείας,  και μέσω αυτής, ο ήρωας βλέπει, παρατηρεί και θα γεύεται φευγαλέα/ αμυδρά τις χαρές της ζωής που δεν θα προλάβει ποτέ του να τις ζήσει. καθώς θα βρει τον θάνατο στην μάχη του Βερολίνου, λίγο πριν την τελική νίκη απέναντι στον φασισμό.

Η ταινία του Andrei Tarkovsky  “Ivan's Childhood” (1962), [http://www.imdb.com/title/tt0056111/], μια από τις πρώτες του ταινίες, με μη έντονο το μεταφυσικό και θρησκευτικό στοιχείο που διακρίνει τα μετέπειτα έργα του, παρουσιάσει με έντονα λυρικό τρόπο  την αντίσταση των σοβιετικών παρτιζάνων μέσα από την ιστορία ενός παιδιού που ζει και κινείτε ανάμεσα στις γραμμές του μετώπου.  

 Η ταινία του Elem Klimov “Come and See” (1985),http://www.imdb.com/title/tt0091251/], παρουσιάζει με σκληρό ρεαλισμό ι τα έργα και τις ημέρες της γενοκτονίας που διέπρατταν οι Ναζί στην Λευκορωσία, μια περιοχή όπου είχαν θέσει σε εφαρμογή τα σχέδια τους της καθολικής γενοκτονίας των πληθυσμών

Του Louis Malle “Lacombe Lucien” (1974) [http://www.imdb.com/title/tt0071733/],που περιγράφει έξοχα το φαινόμενο των γάλλων συνεργατών των ΝΑΖΙ, της δίωξης των εβραίων και της μοίρας που επιφύλασσε στους συνεργάτες των Ναζί η γαλλική αντίσταση των κομμουνιστών – Μακί.

Αξίζει να δει κανείς και την πρόσφατη ταινία  του Robert Guédiguian, “The Army of Crime” (2009) [http://www.imdb.com/title/tt1258120/], που περιγράφει τον αντιφασιστικό αγώνα των κομμουνιστών - προσφύγων από όλη την Ευρώπη (Γάλλοι, Αρμένιοι, Ισπανοί, Ούγγροι, Εβραίοι)  ενάντια στον Ναζιστικό γερμανικό στρατό και στην γαλλική αστυνομία στους δρόμους του Παρισιού.

Τέλος η ταινία του Roberto Rossellini “Germany Year Zero” (1948)  [http://www.imdb.com/title/tt0039417/] παρουσιάζει την φυσική εξέλιξη της  ιδεολογίας των Ναζί στα πλαίσια των διλλημάτων που βιώνει μια γερμανική οικογένεια η οποία βρίσκεται αντιμέτωπη με τις δυσκολίες της ζωής που επικρατεί στην Γερμανία αμέσως μετά την λήξη του πολέμου.

Οι ταινίες του Σοβιετικού κινηματογράφου, του Ιταλικού νεορεαλισμού καθώς και οι Παρτιζάνικες ταινίες της Γιουγκοσλαβίας και της Αλβανίας αποτελούν πολύ σημαντικές «αφηγήσεις» του αντιφασιστικού αγώνα των λαών ενός αγώνα ο οποίος συνεχίζεται, καθώς  είμαστε Πάντα Αντιφασίστες, γιατί είμαστε Αντικαπιταλιστές Πάντα. 

Toujours Anti fascistes (Πάντα Αντιφασίστες)

Anti capitalistes Toujours (Αντικαπιταλιστές Πάντα)