Του Δαμιανού Βασιλειάδη, εκπαιδευτικού                                   

Αγαπητοί Σπιθίτισσες και Σπιθίτες,
δεν χρειαζόμαστε να ανακαλύψουμε την πυρίτιδα. Την στρατηγική της καταπολέμησης ενός σάπιου καθεστώτος την έχουν επεξεργαστεί, συμπυκνώνοντας εμπειρίες όλων των κινημάτων ανατροπής επί αιώνες, επαναστάτες ανατροπής. Υπάρχουν δύο τρόποι: Πρώτον η στρατηγικής της φθοράς και δεύτερον η στρατηγική της ανατροπής.
Σύμφωνα με την εμπειρία των κινημάτων προηγείται η στρατηγική της φθοράς της στρατηγικής της ανατροπής. Δηλαδή αφού με τη στρατηγική της φθοράς παραλύεις τις αντιστάσεις της αντίδρασης, έρχεται ως ώριμο φρούτο η στρατηγική της ανατροπής. Αυτό εφάρμοζαν όλοι. Ακόμη και η δικτατορία εφάρμοσε τη στρατηγική της φθοράς του τοτινού αστικούς συστήματος, ώστε να καταλάβει την εξουσία, χωρίς καν αντίδραση και μάλιστα χωρίς αντίδραση των υποτιθέμενα "έμπειρων" αριστερών και προοδευτικών κομμάτων και οργανώσεων. Προηγήθηκε το 1965 για να ακολουθήσει το 1967.
Με αυτή την έννοια η δική μας στρατηγική πρέπει να εφαρμόζει την ίδια στρατηγική.
Συγκεκριμένα αυτά που κάνει τελευταία ο Μίκης ανήκουν στη στρατηγική της φθοράς του συστήματος, που μας καταδυναστεύει. Ο λόγος του στη Θεσσαλονίκη ανήκει αντικειμενικά σ' αυτή τη στρατηγική, που περιλαμβάνει πολλά στοιχεία, όπως ενημέρωση, γιατί ο κόσμος σηκώθηκε μεν από τον καναπέ, αλλά έχει απόλυτη σύγχυση, δεύτερον την αφύπνιση, τρίτον μια κάποια υποβόσκουσα δυναμική ανατροπής, εφόσον δημιουργηθεί ένα δυναμικό Πανεθνικό και Παλλαϊκό Μέτωπο.
Τώρα συγκεκριμένα. Γνωστοί επαναστάτες είπαν ότι τουλάχιστον για να υπάρχει μια εξελικτική πορεία δυναμικής πρέπει η Κίνηση Ανεξάρτητων Πολιτών να παράγει ένα πανελλήνιας εμβέλειας γεγονός, που να συνεγείρει τον Έλληνα πατριώτη και να τον συστρατεύει στο Μέτωπο και να αποδιοργανώνει και αποθαρρύνει τους εθνοπροδότες και τους κολαούζους τους.
Μια τέτοια περίπτωση είναι και η απεργία που κήρυξαν για τις 15 Ιουνίου η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ. Η σωστή στρατηγική μας στην περίπτωση αυτή είναι η άμεση καταγγελία των συνδικαλιστικών εργατοπατέρων και των ενεργειών τους που στόχο έχει πρώτον να δικαιολογήσει τα προνόμιά τους σε βάρος των εργαζομένων και δεύτερον να εκτονώσει το λαϊκό κίνημα των αγανακτισμένων. Πρόκειται πια για καθαρά προδοσία της εργατικής τάξης και των εργαζομένων γενικότερα. Ας μην συνεργούμε κι' εμείς από αφέλεια ή ηλιθιότητα στα άνομα και πονηρά σχέδιά τους.
Πρέπει να δράσουμε ως εξής και αυτή είναι η πρότασή μου:
Πρώτον να τους καταγγείλουμε, ξεσκεπάζοντάς τους (αν είναι δυνατόν να τους ρίξουμε και μερικά γιαούρτια, γιατί δεν διαφέρουν από τον Πάγκαλο, που έφαγε μερικά γιαούρτια διαιτητής!) δεύτερον να καλέσουμε τον κόσμο να μην πέσει στη δική τους παγίδα, τρίτον να μην πάει κανείς στην απεργία που κηρύσσουν αυτοί και τώρα και στο μέλλον και τέταρτον να καλέσουμε εμείς Γενική Απεργία των εργαζομένων το βράδυ της ίδιας ημέρας σ' όλες τις πλατείες της Ελλάδας. Αυτά τα μέτρα νομίζω πως αποτελούν συστατικά μας επαναστατικής στρατηγικής της φθοράς του καθεστώτος της υποτέλειας, στην οποία είναι ενταγμένα τα ελληνικά συνδικάτα γενικά.
Δαμιανός Βασιλειάδης
ΥΓ Πρέπει να επεξεργαστεί κάποιος ιδέες παραγωγικές, που δεν κοστίζουν τίποτε και έχουν ένα καταλυτικό αποτέλεσμα.
Μια ανάλογη στρατηγική πρέπει να αναπτυχθεί και ενάντια στα Μέσα Μαζικής Αποβλάκωσης, όπως ο εκδοτικός οίκος Αλαφούζου, για να συνετιστούν. Γιατί όσο βλέπουν ότι δεν ζημιώνει το κεφάλαιό τους, τόσο τάσσονται εναντίον της πατρίδας μας, χρησιμοποιώντας την ως εμπόριο για να κερδοσκοπούν στις πλάτες των Ελλήνων πολιτών, υπηρετώντας ίδια και ξένα συμφέροντα.
Θα πρέπει συνεπώς να καταρτιστεί ένα ενιαίο στρατηγικό πρόγραμμα με συνέπεια και συνέχεια, ως μέρος της στρατηγικής της φθοράς, πριν από το τελικό χτύπημα. Ο Έλληνας πολίτης πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι μπορεί να ανατρέψει τα πάντα, αρκεί να ενταχθεί σε ένα Πανεθνικό Παλλαϊκό Μέτωπο που θα του εμπνέει εμπιστοσύνη.
Για όλα αυτά χρειάζεται: Πρώτον Οργάνωση, δεύτερον Οργάνωση και τρίτον Οργάνωση, δηλαδή μια συλλογική φυσική ηγεσία από τα κάτω, η οποία θα είναι η μόνη ικανή να εμπνεύσει εμπιστοσύνη, η οποία δημιουργείται με συγκεκριμένες, δεσμευτικές για όλους, πράξεις.
Η εμπιστοσύνη τέλος είναι η εκ των ων ουκ άνευ προϋποθέσεις. Αρκετά προδόθηκε αυτός ο λαός ανά τους αιώνες.

Αθήνα, 11.6.2011
Axact

Ακτιβιστής

Μπορείτε να επικοινωνήσετε σχετικά με το παρόν άρθρο ή οτιδήποτε σχετίζεται με την ιστοσελίδα του "ακτιβιστή" ή ακόμη και για άρθρα ή απόψεις σας που επιθυμείτε να δημοσιεύσουμε στο email: chrivanovits@gmail.com

Προσθέσετε το σχόλιό σας:

0 comments:

Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.