(New York Times). Αν η κρίση χρέους της Ευρώπης ήταν μια παλιά ταινία επιβίωσης, θα υπήρχε σίγουρα μια σκηνή όπου οι επιζώντες στις βάρκες θα αντιλαμβάνονταν πως δεν επαρκεί το νερό και τα τρόφιμα, και πως κάποιος θα έπρεπε να πέσει στη θάλασσα για να ζήσουν οι υπόλοιποι.Ε, λοιπόν, αυτός ο κάποιος είναι η Ελλάδα.
Αυτή είναι η άποψη που όλο και πιο πολλοί έγκριτοι οικονομολόγοι, ειδικά Γερμανοί, εκφράζουν τελευταία.
Όπως λένε, η Ελλάδα θα πρέπει να εγκαταλείψει την ευρωζώνη «για το καλό της, και για το καλό της Ευρώπης». Μερικοί Γερμανοί μάλιστα, προσθέτουν πως ίσως χρειαστεί να φύγουν και η Πορτογαλία, αλλά και η Ιταλία. Σε έκθεση που δημοσίευσε ο Hans-Werner Sinn, πρόεδρος του έγκριτου Ifo Institute του Ludwig Maximilian University, αναφέρει πως για το καλό όλων, η Ελλάδα θα πρέπει να αποχωρήσει. «Η συνέχιση της χρηματοδότησης της χώρας απλά ελαττώνει τα κίνητρά της για μεταρρυθμίσεις , ενώ σπρώχνει τη ΕΕ προς μια δημοσιονομική ένωση στην οποία τα ισχυρά κράτη θα στηρίζουν τα αδύναμα».
Αυτές οι γερμανικές απόψεις αποκτούν μεγάλη δημοσιότητα στην Ελλάδα και στα άλλα κράτη της περιφέρειας, προκαλώντας αγανάκτηση για τα αλαζονικά στερεότυπα των κυρίαρχων Γερμανών, που εντείνουν την ευρωπαϊκή διχόνοια.
Αν και δεν προβλέπεται η αποπομπή χώρας μέλους από την ΟΝΕ, οι ειδικοί αναφέρουν πως όποια θέλει, μπορεί να αποχωρήσει εθελοντικά. Και αν οι υπόλοιπες χώρες διακόψουν τη βοήθειά τους, αυτή θα ήταν και η μόνη επιλογή για την Ελλάδα.
Για τους μη Γερμανούς οικονομολόγους, η ιδέα ότι μια χώρα θα πρέπει να πιεστεί για να αποχωρήσει, θεωρείται σκληρή και επικίνδυνη. Οι ελληνικές τράπεζες θα κατέρρεαν, το κράτος θα χρεοκοπούσε, και δεν θα διέθετε αξιόπιστο νόμισμα ώστε να εισάγει τα απαραίτητα (πετρέλαιο, τρόφιμα, κλπ.) Συνεπώς, θα απειλούνταν ολόκληρη η ευρωζώνη, αφού οι επενδυτές θα φοβούνταν για τη διάλυσή της, αλλά και για τη πιθανή διάλυση της ΕΕ.
Οι Γερμανοί, που τρέμουν τον πληθωρισμό, και που πιστεύουν πως ο καθένας θα πρέπει να πληρώνει για τις πράξεις του, η άποψη ότι η Ελλάδα θα πρέπει να αποχωρήσει κερδίζει πολύ έδαφος, ακόμη και σε ελιτίστικους κύκλους.
Ο πρώην οικονομολόγος της ΕΚΤ Otmar Issing, ένας από τους αρχιτέκτονες του κοινού νομίσματος, πιστεύει στην ανάγκη αποχώρησης της Ελλάδας. Όπως λέει, όσοι παραβιάζουν τους νομισματικούς κανόνες, θα πρέπει να μάθουν φροντίζουν οι ίδιοι για τον εαυτό τους.
Κάτι ανάλογο πιστεύουν και οι απλοί πολίτες, με την καγκελάριο Merkel να αντιμετωπίζει ισχυρές εσωκομματικές πιέσεις για αποπομπή της Ελλάδας.
Εν τω μεταξύ, και οι Έλληνες είναι μπουχτισμένοι με τους Γερμανούς. Πολλοί είναι αυτοί που ζητούν επιστροφή στη δραχμή, πιστεύοντας πως έτσι θα καθορίζουν οι ίδιοι το μέλλον τους.
Οι Έλληνες δεν έχουν ξεχάσει το περσινό εξώφυλλο του περιοδικού Focus, που απεικόνιζε την Αφροδίτη της Μήλου να κάνει μια άσεμνη χειρονομία. Τονίζουν τη μελέτη της γαλλικής τράπεζας Natixis, βάσει της οποίας οι Έλληνες και άλλοι Νότιοι, εργάζονται περισσότερες ώρες από τους Γερμανούς, χωρίς όμως να είναι εξίσου παραγωγικοί.
Επίσης, οι Έλληνες δεν ξεχνούν πως η Γερμανία συνεχίζει να τους χρωστά δισεκατομμύρια σε αποζημιώσεις για τη ναζιστική κατοχή, και τα οποία αν διέθεταν, θα μπορούσαν να αποπληρώσουν τα μισά από τα σημερινά τους χρέη.
Ο πρόεδρος της ΕΚΤ Jean-Claude Trichet διαφωνεί με την άποψη για αποχώρηση της Ελλάδας από την ευρωζώνη, χαρακτηρίζοντάς την «παράλογη». Την άποψή του συμμερίζονται και αρκετοί οικονομολόγοι.
Η γερμανική επιμονή βασίζεται στο ότι οι βόρειες χώρες έχουν ένα πιο λευκό «οικονομικό μητρώο», κάτι όμως που δεν είναι αλήθεια. Στις αρχές της περασμένης δεκαετίας, το έλλειμμα της Γερμανίας είχε παραβιάσει τα όρια της ΕΕ, και η οικονομία της ήταν από τις πιο αδύναμες της Ευρώπης. Βέβαια, οι Γερμανοί θεωρούν πως οι Έλληνες δεν μπορούν να φέρουν σε πέρας όλα όσα χρειάζονται για να ανακάμψει η οικονομία τους, όσο συνεχίζεται η βοήθεια τρίτων. Όπως λένε, οι πιέσεις των αγορών, με τα υψηλά επιτόκια, είναι το μόνο μέτρο που μπορεί να αναγκάσει κάποια χώρα να προχωρήσει στις απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις και μεταρρυθμίσεις.
Ο οικονομολόγος Matthias Kullas του Κέντρου Ευρωπαϊκής Πολιτικής στο Freiburg, λέει: «Θα πέσουν τα επίπεδα διαβίωσης, αλλά αυτό πρέπει να γίνει ούτως ή άλλως. Το κέρδος για την Ελλάδα θα ήταν ένα δικό της νόμισμα και μια δική της νομισματική πολιτική που θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί την υποτίμηση για να πετύχει την ανταγωνιστικότητα… θα υπήρχε μια πολύ δύσκολη περίοδος αναπροσαρμογής, αλλά μετά η χώρα θα μπορούσε να σταθεί στα πόδια της».
Σύμφωνα με τον Kullas, τις ίδιες πιέσεις για αποχώρηση είναι πιθανό να υποστούν και η Πορτογαλία με την Ιταλία. Όπως όμως πιστεύει, το αποτέλεσμα θα ήταν μια νομισματική ένωση με περισσότερη ακεραιότητα. «Όποιος θέλει να είναι μέλος, θα πρέπει να ακολουθεί τους κανόνες, και να προχωρά στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις… αυτό σημαίνει ένα πιο αξιόπιστο και ισχυρό ευρώ».
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.