Ανωνύμου του Ελληνος

Κάποιος πρέπει να πληροφορήσει τον κ. Μιλτιάδη Παπαϊωάννου πως εάν προτίθεται πράγματι να εξαλείψει τους κουκουλοφόρους των ιδεών, ανέλαβε έργο βαρύ και σισύφειο. Και τούτο επειδή οι εκκαθαρίσεις των ανωνύμων, ψευδωνύμων ή αγνώστων κουκουλοφόρων οφείλουν να ξεκινήσουν από εκείνον τον εξωμότη του ρωμαϊκού στρατού, τον φέροντα το ψευδώνυμο Παύλος, ο οποίος εφηύρε το χριστιανικό δόγμα με προκαθήμενο έναν ανώνυμο θεό.

Αυτά τα μεγαλοδύναμος, παντοκράτωρ και πανάγαθος είναι κοσμητικά επίθετα και όχι ονόματα. Σε πλήρη αντίθεση με τους θεούς άλλων θρησκειών (Ζευς, Αμμων, Βάαλ, Μεγάλος Μανιτού, Τουτάτις) ο θεός των χριστιανών παραμένει κρυφός, ψευδεπίγραφος ή αταύτιστος. Η επιγραφή «τω αγνώστω θεώ» υπονοεί ένα υπέρτατο ον ανώνυμο και κουκουλοφόρο.

Αγνωστοι, ανώνυμοι ή ψευδώνυμοι και για τούτο κουκουλοφόροι παραμένουν οι συντάκτες και οι μεταφραστές της Αγίας Γραφής, της οποίας ως μόνος υπεύθυνος εμφανίζεται το Αγιο Πνεύμα, σαν υπάλληλος νυχτερινού κέντρου προοριζόμενος για το αυτόφωρο του κ. Παπαϊωάννου. Ο Φίλων (ο φιλόσοφος που απέδειξε περίτρανα ότι τα ζώα στερούνται λόγου) και ο Πτολεμαίος ο Φιλάδελφος, αυτοί που επέβλεπαν τη μεταγραφή της Βίβλου στα ελληνικά, εάν είχαν ακούσει τη «συμμορία των πέντε», «τα δώδεκα καθάρματα» ή την «τρόικα», θα διέκοπταν τη μετάφραση της Αγίας Γραφής υπό τον αριθμητικό και ψευδή τίτλο «των εβδομήκοντα».

Αυτήν την θεόπνευστο και κουκουλοφόρο μετάφραση θέλησε να διορθώσει ο αλεξανδρινός επίσης, «πολυγραφότατος, εμβριθέστατος, χαλκέντερος, εναρετότατος και αδαμάντιος» Ωριγένης, αυτός που απέκοψε (λένε) τα «πάσης πατρότητος ελπίδα» όργανά του και αφού αφορίστηκε ως «κακομήχανος, μανιώδης, φρενοβλαβής και δυσεβής», τιμάται κατά παρέκκλισιν από την ορθοδοξία και τον Μπαγιαντέρα με το ψευδώνυμο «Αγιος Νείλος» στο Χατζηκυριάκειο.

Από τότε μέχρι και σήμερα το θρήσκευμα του Παύλου παράγει αφειδώς κουκουλοφόρους με ψευδώνυμα Εφραίμ, Αμβρόσιος, Ανθιμος, Σεραφείμ ή Νήφων, οι οποίοι κορδακίζονται στο ιερό των ναών, όπως άλλοι, επίσης ψευδεπίγραφοι, εμφανίζονται στο προσκήνιο του θεάτρου, του τσίρκου ή του καμπαρέ.

Αγαπητοί αναγνώστες, η πλειονότητα των οικογενειακών ονομάτων του παρόντος Ελληνισμού διαμορφώθηκε επί Τουρκοκρατίας. Οπως η ορθόδοξη Εκκλησία, τα επώνυμα των Ελλήνων -αυτά που η αστυνομία θεωρεί γνήσια- είναι κατάλοιπα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Τα επέβαλαν οι πασάδες. Μόνον τα βαπτιστικά μας ονόματα δεν είναι οθωμανικά, αφού διαθέτουν αυθεντική, μη ισλαμική προέλευση, δηλαδή εβραϊκή.

Την αστυνομική ταυτότητα με το αναγνωρισμένο μας όνομα την εκδίδει το κράτος για να αμφισβητεί ποιος είσαι. Τα όργανα της τάξεως ρωτούν «πώς λέγεσαι» ενώ κρατούν το δελτίο ταυτότητας στο χέρι. Εάν απαντήσεις σωστά σε τραβολογούν στο τμήμα για εξακρίβωση. Πιστοποιημένο και ταυτοποιημένο, το όνομά μας είναι προσβλητικό και επικίνδυνο.

Για τούτο η σωτήρια χρήση ψευδωνύμων συνηθίζεται από αρχαιοτάτων χρόνων. Ο μέγιστος ήρως της φυλής είναι ο «Κανένας». Εξάλλου το σπουδαιότερο μνημείο πολιτικής θεωρίας του Νεοελληνικού Διαφωτισμού, η «Ελληνική Νομαρχία», συντάσσεται και εκδίδεται «ιδίοις αναλώμασι» υπό Ανωνύμου του Ελληνος. «Νομίζω άχρηστον να αποκριθώ εις όσους ήθελαν ερωτήσει διατί κράζομαι ανώνυμος», επισημαίνει το 1804 ο κουκουλοφόρος συγγραφέας. Και δυστυχώς κ. Παπαϊωάννου, παρά τις προσπάθειες των φιλολόγων, ο ανώνυμος της «Νομαρχίας» παραμένει άγνωστος. Μόνον οι εκκλησιαστικοί κύκλοι αποκάλυψαν, όπως ισχυρίζονται, την ταυτότητά του. Πρόκειται για τον κατάσκοπο του Βοναπάρτη και κουκουλοφόρο blogger Αδαμάντιο Κοραή.

Αλλά πέραν των επιφανών, κουκουλοφόροι, ανώνυμοι και αταύτιστοι, κυκλοφορούν εκατομμύρια ψηφοφόροι, εκμεταλλευόμενοι το μυστικό σύστημα με το οποίο διεξάγονται οι εκλογές: Το σκοτεινό παραβάν, τον σφραγισμένο φάκελο και την απαραβίαστη κάλπη. Αυτούς ελπίζουμε να ταυτοποιήσει ο κ. Παπαϊωάννου, διευρύνοντας την άρση του απορρήτου. Η τεχνολογία υπάρχει.

Καλώς σας βρήκα.

πηγή