Ακούω τα λόγια διάφορων περίεργων ανθρώπων, απ’αυτή την πάστα που ενώ τους καταστρέφουν τη ζωή εκείνοι μένουν αδρανείς ώστε να κερδίσουν με τη δουλοπρέπειά τους την εύνοια των ανώτερων δυνάμεων του σύμπαντος.
Μιλάνε για τις καταλήψεις και δεν σταματούν να δηλώνουν το πόσο ανησυχούν, με την πιο δυνατή τους φωνή “στις συναγωγές και τα σταυροδρόμια, για να κάνουν καλή εντύπωση στους ανθρώπους” (Μτ 6:5). Ανησυχούν λένε και το βλέπεις στο μάτι τους ότι λένε ψέμματα, ότι στο βάθος θα ήθελαν να δουν ναρκωτικά στο σχολείο απέναντι, τέρατα και βιασμούς, αλκοολ και κάθε είδους αμαρτία. Ψοφάνε ρε φίλε για ένα μικρο σκάνδαλο που και θα διασκεδάσει τη μίζερη ζωή τους, και θα επιβεβαιώσει την πάγια θέση τους ότι η μόνη ζωή που πρέπει να ζεις είναι αυτή μέσα στο καβούκι σου. Έτσι είναι η κοινωνία μας όμως, ανθρωποφαγική. Η διπλανή τα έχει με τον περιπτερά απέναντι, ο από κάτω είναι τρομοκράτης, το παιδί του κυρ-Παντελή πήγε στη Γερμανία να σπουδάσει και τα έμπλεξε με έναν Κινέζο, όλα αυτά. Θα το βγάλουμε το κουτσομπολιό μας ακόμη κι αν στοιχίσει την αξιοπρέπεια των ίδιων μας των παιδιών (δεν μιλάω για τη δικιά μας, αλλιώς θα είχα blog για μουσεία…)
Κάποιοι όμως υποτίθεται ότι εργάζονται στην κοινωνία για να αλλάξουν όλα αυτά. Μιλάω για τους συναδέλφους μου, οι οποίοι θέλουν να λέγονται και Λειτουργοί της Παιδείας. Στην προσπάθεια που κάνουν αυτοί τη στιγμή χιλιάδες άνθρωποι που ζουν σ’αυτή τη χώρα να βγάλουν άκρη, να καταλάβουν και να αντισταθούν, το σύνολο των εκπαιδευτικών θα έπρεπε να είναι μπροστάρηδες. Δεν είναι!
Δεν τους κατηγορώ. Δεν μπορείς να κατηγορείς κάποιον επειδή δεν τόλμησε να γίνει πρωτοπορία. Όμως είναι άλλο αυτό, και άλλο να τους βλέπεις να τάσσονται με την πιο μαύρη αντίδραση. Ξεκαθαρίζω τη θέση μου για να μην έχουμε παρεξηγήσεις. Γι’αυτό που θα πω, δεν λογαριάζω στο ελάχιστο τη θέση που παίρνει ο καθένας απέναντι στις ίδιες τις καταλήψεις. Μπορεί να τις βλέπεις σαν Επανάσταση, σαν εγκληματική πράξη, σαν απειθαρχία ή σαν πράξη συνείδησης, ποσώς με ενδιαφέρει. Λογάριασέ τα με το διαβολάκι και το αγγελάκι που σύμφωνα με τα καρτούν βρίσκονται στους ώμους σου και συνεχώς σε πιλατεύουν και αποφάσισε. Όμως καν’το με δεδομένο ότι είσαι με το μέρος των παιδιών. Δεν είναι δύσκολο αγάπη μου, το κάνεις ήδη με τα δικά σου, τα βιολογικά σου παιδιά, ακόμη κι αν σου’σπασαν το βάζο το καλό ή λέρωσαν τον καναπέ, τα αγαπάς και τα νοιάζεσαι και τους έχεις εμπιστοσύνη. Ε, αυτό το ίδιο πράγμα προσπάθησε λίγο και καν’το και για τα πνευματικά σου παιδιά. Θα δεις, θα αισθανθείς πιο όμορφα μετά, η αξιοπρέπεια και η ακεραιότητα το προκαλεί αυτό στους ανθρώπους ξέρεις.
Κάποιοι όμως υποτίθεται ότι εργάζονται στην κοινωνία για να αλλάξουν όλα αυτά. Μιλάω για τους συναδέλφους μου, οι οποίοι θέλουν να λέγονται και Λειτουργοί της Παιδείας. Στην προσπάθεια που κάνουν αυτοί τη στιγμή χιλιάδες άνθρωποι που ζουν σ’αυτή τη χώρα να βγάλουν άκρη, να καταλάβουν και να αντισταθούν, το σύνολο των εκπαιδευτικών θα έπρεπε να είναι μπροστάρηδες. Δεν είναι!
Δεν τους κατηγορώ. Δεν μπορείς να κατηγορείς κάποιον επειδή δεν τόλμησε να γίνει πρωτοπορία. Όμως είναι άλλο αυτό, και άλλο να τους βλέπεις να τάσσονται με την πιο μαύρη αντίδραση. Ξεκαθαρίζω τη θέση μου για να μην έχουμε παρεξηγήσεις. Γι’αυτό που θα πω, δεν λογαριάζω στο ελάχιστο τη θέση που παίρνει ο καθένας απέναντι στις ίδιες τις καταλήψεις. Μπορεί να τις βλέπεις σαν Επανάσταση, σαν εγκληματική πράξη, σαν απειθαρχία ή σαν πράξη συνείδησης, ποσώς με ενδιαφέρει. Λογάριασέ τα με το διαβολάκι και το αγγελάκι που σύμφωνα με τα καρτούν βρίσκονται στους ώμους σου και συνεχώς σε πιλατεύουν και αποφάσισε. Όμως καν’το με δεδομένο ότι είσαι με το μέρος των παιδιών. Δεν είναι δύσκολο αγάπη μου, το κάνεις ήδη με τα δικά σου, τα βιολογικά σου παιδιά, ακόμη κι αν σου’σπασαν το βάζο το καλό ή λέρωσαν τον καναπέ, τα αγαπάς και τα νοιάζεσαι και τους έχεις εμπιστοσύνη. Ε, αυτό το ίδιο πράγμα προσπάθησε λίγο και καν’το και για τα πνευματικά σου παιδιά. Θα δεις, θα αισθανθείς πιο όμορφα μετά, η αξιοπρέπεια και η ακεραιότητα το προκαλεί αυτό στους ανθρώπους ξέρεις.
Θυμάσαι άραγε?
Όμως -για το όνομα του Διαλεχτικού Υλισμού- σταμάτα να ξεφτιλίζεσαι και να λες βλακείες αριστερά και δεξιά (κυρίως δεξιά, εδώ που τα λέμε). Σταμάτα να τριγυρνάς στις επιτροπές και τις συνεδριάσεις και να απαξιώνεις τα παιδιά σου. σταμάτα να έρχεσαι έξω από την πόρτα του κατειλημμένου σχολείου και να βγάζεις το χειρότερό σου εαυτό. Μην κατηγορείς τα παιδιά σου, μην μας λες εκατό φορές στο λεπτό ότι η δικιά σου η γενιά ήταν αλλιώς γιατί την είδαμε κι’αυτή τι κατάφερε, μη φοβάσαι ότι είναι αδυναμία να δείξεις στα παιδιά σου πόσο τα αγαπάς. Σταμάτα επιτέλους να πιπιλάς την καραμέλα ότι “τα παιδιά δεν ξέρουν τι τους γίνεται”.
Αν ένα παιδί στα 16-17 του “δεν είναι σε θέση να ξέρει τι γίνεται στην κοινωνία”, ας καταργήσουμε το μάθημα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, τη Φιλοσοφία, το Δίκαιο, την Αντιγόνη. Αν ένα παιδί “δεν μπορεί να καταλάβει τον κόσμο” ας απαλλαχτούμε από τη Φυσική, τη Χημεία και τη Βιολογία. Αν ένα παιδί “δεν μπορεί να κρίνει”, τότε να κλείσουμε το Σχολείο και ας του μαθαίνουμε απλά να δένει τα κορδόνια του.
Κοίτα φίλε, θες να ζήσεις με τις αυταπάτες σου? Ζήσε όσο προλαβαίνεις. Στο ξανάπα πολλές φορές αυτές τις μέρες. Ο παλιός κόσμος είναι ένα πτώμα άθαφτο. Κάτσε και μοιρολόγησέ το με τις ώρες, αλλά κάν’το πιο πέρα. Εμείς θα πάμε με τη Ζωή. Η Ιστορία κοιλοπονάει και κάποιοι ματώνουμε για να την ξεγεννήσουμε καλά, για να μην πάθει κάτι το μωρό της νέας κοινωνίας. Μην το παίρνεις προσωπικά ρε συ, αλλά κάνε πιο πέρα, μας σπας τα νεύρα!!!
πηγή
Αν ένα παιδί στα 16-17 του “δεν είναι σε θέση να ξέρει τι γίνεται στην κοινωνία”, ας καταργήσουμε το μάθημα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, τη Φιλοσοφία, το Δίκαιο, την Αντιγόνη. Αν ένα παιδί “δεν μπορεί να καταλάβει τον κόσμο” ας απαλλαχτούμε από τη Φυσική, τη Χημεία και τη Βιολογία. Αν ένα παιδί “δεν μπορεί να κρίνει”, τότε να κλείσουμε το Σχολείο και ας του μαθαίνουμε απλά να δένει τα κορδόνια του.
Κοίτα φίλε, θες να ζήσεις με τις αυταπάτες σου? Ζήσε όσο προλαβαίνεις. Στο ξανάπα πολλές φορές αυτές τις μέρες. Ο παλιός κόσμος είναι ένα πτώμα άθαφτο. Κάτσε και μοιρολόγησέ το με τις ώρες, αλλά κάν’το πιο πέρα. Εμείς θα πάμε με τη Ζωή. Η Ιστορία κοιλοπονάει και κάποιοι ματώνουμε για να την ξεγεννήσουμε καλά, για να μην πάθει κάτι το μωρό της νέας κοινωνίας. Μην το παίρνεις προσωπικά ρε συ, αλλά κάνε πιο πέρα, μας σπας τα νεύρα!!!
πηγή
΄Εχεις απόλυτο δίκιο αγαπητέ φίλε.Αντί να είμαστε δίπλα τους και να τους κουβαλάμε τα όπλα όπως στην αρχαία Σπάρτη, κατηγορούμε τα νιάτα που είναι ασυμβίβαστα σε αντίθεση με τη γενιά μας που συμβιβάστηκε είτε συνειδητά είτε από ανάγκη.Ξεχάσαμε ότι υπήρξαμε και μεις νέοι με όνειρα και ελπίδες για ένα καλύτερο μέλλον.Η μόνη δικαιολογία που έχουμε εμείς οι μεγάλοι; είναι κατά τη γνώμη μου ότι θεωρούμε ζωή μόνο την περιουσία μας ενώ για τα νιάτα περιουσία είναι η IΔΙΑ η ζωή τους.
ΑπάντησηΔιαγραφή