Το χειρότερο που έχει πάθει η χώρα, είναι το γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση όχι μόνο έχει υιοθετήσει τη λογική και τα επιχειρήματα των δανειστών, όχι μόνο εφαρμόζει τα μέτρα που εκείνοι απαιτούν, αλλά πάνω από όλα έχει υιοθετήσει την οπτική γωνιά των συμφερόντων τους.
Με αυτή τη στάση η κυβέρνηση άφησε να καλπάσουν τα δάνεια στα 395 δισεκατομμύρια. Έτσι, αντί να γίνει μια έγκαιρη αναδιάρθρωση που θα πήγαινε το ελληνικό χρέος κάτω από 160 δισεκατομμύρια, κάθε προσπάθεια να τακτοποιηθούν τα του οίκου μας αναβλήθηκε.
Όταν το Μάρτιο και τον Ιούλιο του 2011 συμφωνήθηκε η αναδιάρθρωση τόκων και χρονοδιαγράμματος των ελληνικών δανείων και το κατά 21% κούρεμα των δανείων, που θα «περιορίσει» το χρέος στα 315 δισεκατομμύρια, η κυβέρνηση και οι βουλευτές της, καθώς και τα μέσα ενημέρωσης της διαπλοκής, πανηγύριζαν. Πανηγύριζαν διότι εξασφάλισαν μια αναδιάρθρωση για την οποία επί μήνες μας διαβεβαίωναν ότι θα ήταν σε κάθε περίπτωση καταστροφική για την Ελλάδα.
Επιπλέον, ένιωσαν ικανοποιημένοι διότι θα επέστρεφε το ύψος του χρέους εκεί που αρχικά το είχε βρει η σημερινή κυβέρνηση και παρά τις πληρωμές που ήδη γίνονται εδώ και δύο χρόνια. Δηλαδή, ένα δάνειο το οποίο δεν μπορούσε η χώρα να το ξεπληρώσει όταν είχε ένα ΑΕΠ κατά 15% υψηλότερο από το σημερινό και με κάποιον μαγικό τρόπο υποθέτουν ότι μπορεί να το ξεπληρώσει τώρα.
Σε τι οφείλεται η περί αναδιάρθρωσης περιορισμένη στροφή της ελληνικής κυβέρνησης; Σε κάτι πολύ απλό: λόγο των νέων συνθηκών, άλλαξαν γνώμη οι Γερμανοί και άλλοι βασικοί δανειστές, Ετσι, ξαφνικά, η απόφαση αναδιάρθρωσης του χρέους που φαινόταν πριν λίγο καταστροφική, έγινε «απαραίτητη και επιτυχής».
Τόση σταθερότητα απόψεων στην κυβέρνηση. Τέτοιος τρομερός σχεδιασμός!...Ελπίζω, μόνο, ότι κάποια στιγμή θα κατανοήσει την ανάγκη ενός πραγματικού κουρέματος ενός ύψους 50-60% στη βάση των δικών μας συμφερόντων και όχι των γερμανικών προτιμήσεων.
Η αλλαγή των αντιλήψεων της κυβέρνησης για την αναδιάρθρωση συνοδεύτηκε και με μια αλλαγή ως προς την χρεοκοπία. Η τελευταία έπρεπε όπως τονίζω σχεδόν δύο χρόνια τώρα να ήταν διαπραγματευτικό μας όπλο.
Οι νεοραγιάδες κατηγορούσαν μια τέτοια άποψη ως εκβιαστική και ότι η Ελλάδα δεν θα ήταν ούτε σωστό, ούτε πρέπον, να συμπεριφερθεί τοιουτοτρόπως έναντι των δανειστών. Αυτό που τελικά έγινε, είναι ότι αφού η χώρα παραιτήθηκε από το διαπραγματευτικό χαρτί της χρεοκοπίας, αυτό το χαρτί κατέληξε στα χέρια της τρόικας ως εργαλείο εκβιασμών σε βάρος μας!Με αυτό τον τρόπο, όμως, χρεοκοπεί κάθε μέρα την χώρα. Αργά και βασανιστικά.
Η ατμόσφαιρα που υπάρχει δημιουργεί συνθήκες τραπεζικού πανικού κάθε δεύτερο πρωινό που αποσύρονται καταθέσεις από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Αυτό συμβαίνει παράλληλα με την απόσυρση των ελλήνων από την κατανάλωση.
Η ύφεση αυξάνεται και η χώρα δεν πρόκειται να εξέλθει από αυτό τον φαύλο κύκλο.
Ενας σημαντικός λόγος για αυτό είναι ότι δεν διαθέτει ένα δικό της σχέδιο, αλλά και ούτε ένα δικό της πλάνο «Β» για την ώρα ανάγκης. Ολη η τύχη μας έχει εναποτεθεί στα χέρια των δανειστών και των εκπροσώπων τους.
Το ερώτημα είναι γιατί συμβαίνει αυτό; Νομίζω, διότι η κυβέρνηση και πολλοί που συγκροτούν το Κόμμα του Μνημονίου έχουν υιοθετήσει ως κριτήριο δράσης τους τα συμφέροντα, τις ανάγκες και τις επιλογές των δανειστών.
Στόχος είναι να μην χάσουν αυτοί τίποτα, έστω και αν η εσωτερική υποτίμηση οδηγήσει την ελληνική κοινωνία σε μια ιστορική καταστροφή.
πηγή
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.