Γράφει : ο Μιχάλης Τζανάκης*
Δευτέρα 3/10/2011. Ηράκλειο Κρήτης, πέντε χιλιόμετρα απ την Κνωσό, το
λίκνο του μινωικού πολιτισμού. Λαϊκή αγορά στην περιοχή των Καμινίων. Ένας
διαφορετικός «πάγκος» έχει στηθεί που συμπυκνώνει όλη την κατάντια και την
ευτέλεια των ημερών. Μην πάει ο νους σας σε νεόπτωχους συνταξιούχους που ψάχνουν απεγνωσμένα τα φτηνότερα κολοκυθάκια στους πάγκους των πωλητών. Ούτε καν μην υποψιαστείτε πως η εικόνα που είδα και προφανώς είδατε-όσοι βρεθήκατε εκεί- είναι τίποτα λιμοκτονούντες που ψάχνουν τα σάπια φρούτα ή λαχανικά για να τα καταναλώσουν.

Η εικόνα είναι πολύ πιο «σοκαριστική»- τουλάχιστον για τα δικά μου μάτια, που πιστεύω πως έχουν στοιχειωδώς φυσιολογική όραση. Έγχρωμοι –προφανώς Αφρικανοί μικροπωλητές, έχουν στήσει τακτικά την πραμάτεια τους.
Από μακριά η εικόνα δεν είχε καμία έκπληξη, καμία πρωτοτυπία. Απολύτως οικεία. Από κοντά η θέα των προς πώληση αντικειμένων με εξαγριώνει αφάνταστα. Αφιονίζομαι όταν βλέπω και ξαναβλέπω τι είναι απλωμένο στην υπαίθρια αγορά. Θέλω να διαλύσω την εικόνα που είναι μπροστά μου. Θέλω να εξαφανιστούν από προσώπου γης πολιτικοί,πολιτικάντηδες, βουλευτές, υπουργοί, υφυπουργοί, αρχηγοί.
Δεν είναι δυνατόν να έχουμε φτάσει σ αυτό το σημείο. Θέλω να φωνάξω επειγόντως τους οκτώ βουλευτές του νομού να μου δώσουν επί τόπου εξηγήσεις. Ίσως και να παραφερθώ απέναντι τους. Είμαι έξαλλος.
Δεν είναι δυνατόν!!!
Θέλω τους βουλευτές εδώ μπροστά μου, όχι για τη σωτηρία του ΟΦΗ, ούτε για να ποζάρουν στην κορδέλα εγκαινίων του εφετείου. Τους θέλω για κάτι πολύ πιο σημαντικό.
Δε θέλω να τους προπηλακίσω, να τους πετάξω αβγά ή γιαούρτια. Θέλω να τους κοιτάξω στα μάτια, όλους, και να μου εξηγήσουν –αν μπορούν- την εικόνα που έχω μπροστά μου.
Θέλω να τους ρωτήσω αν νομοθετώντας λαμβάνουν υπόψη την κομματική πειθαρχία ή αντιλαμβάνονται την υποχρέωση και την ευθύνη απέναντι σε όλους εμάς που τους εξουσιοδοτήσαμε να μας εκπροσωπήσουν. Θέλω να ρθουν εκεί!!!
Δε μιλώ για τα χιλιάδες ελληνόπουλα που με δύο ή τρία πτυχία ψάχνουν το μισθό των 500 ευρώ. Δεν αναφέρομαι στους ηλικιωμένους που τους καταληστεύει το κράτος που υπηρέτησαν και χρηματοδότησαν τόσα χρόνια. Δεν κάνω λόγο για τον εμπορικό κόσμο που αφανίζεται, για τους αγρότες που αισθάνονται ότι «ξεπουλήθηκαν» απ αυτούς που πίστεψαν και υπηρέτησαν πιστά τόσα χρόνια. Αυτό που βλέπω είναι πολύ χειρότερο. Για ν
ακριβολογώ είναι το μεγαλύτερο ΑΙΣΧΟΣ που έχω δει ποτέ. Αν μου το έλεγαν στο παρελθόν,όχι μόνο δε θα το πίστευα, αλλά θα χλεύαζα ανελέητα αυτόν που θα μου έλεγε αυτό το «σενάριο».
Απαιτώ από τους οκτώ βουλευτές να σταθούν προσοχή στους πάγκους των Αφρικανών,να πάνε στα πολιτικά γραφεία τους και να παραιτηθούν άμεσα απ το αξίωμα τους,γιατί αποδείχτηκαν ανάξιοι (δε χρησιμοποιώ εισαγωγικά, μετά λόγου γνώσεως γράφω).
Ανάξιοι, όχι γιατί υπέγραψαν την υποτέλεια της πατρίδας τους και εξευτελίζονται διαρκώς από «μέσα» και από «έξω», όχι γιατί το μόνο τους μέλημα πλέον είναι να διασώσουν το καταρρακωμένο κύρος τους, αλλά ανάξιοι γιατί συνέβαλαν στην εικόνα που αντικρίζω, στην εικόνα που αντικρίσατε.
Δεν απαιτώ καμιά «συγγνώμη», καμία δικαιολογία, δεν υπάρχει κανένα «άλλοθι»,κανένα ελαφρυντικό. Αυτήν την εικόνα δε θα σας την συγχωρήσω ποτέ. Αυτή η εικόνα θα με «σημαδέψει» για πάντα, αυτή η εικόνα θα είναι το «όνειδος» της ελληνικής πολιτείας.
Δε μ ενδιαφέρουν καθόλου «σοσιαλισμοί», «καπιταλισμοί»,«κομμουνισμοί», μου είναι αδιάφοροι πρόεδροι- καρικατούρες, αρχηγοί, υπαρχηγοί,«πράσινοι ήλιοι» ή πράσινα άλογα.
Αδιαφορώ για σφυροδρέπανα,πυρσούς,πατριωτικές κορώνες,εκσυγχρονιστικούς λόγους, αριστερο-δεξιές ηλίθιες ρητορείες που παραμυθιάζατε τον κόσμο τόσα χρόνια.
Ναι, μπροστά στον πάγκο των Αφρικανών είμαι «μηδενιστής», «αναρχικός», «χούλιγκαν».
Μ αυτό που αντιμετωπίζω μπροστά μου δε γίνεται να΄μαι επιεικής  και  μετριιοπαθής.
Ολοένα και «αγριεύω». Στους πάγκους των Αφρικανών πωλείται η χώρα ΜΟΥ σε πολύ μικρότερη τιμή απ ότι πάει να την πουλήσει ο Βενιζέλος ή ήθελε να την πουλήσει ο Αλογοσκούφης.
Στους πάγκους τους οι συμπαθέστατοι Αφρικανοί πουλάνε ΣΧΟΛΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ. Σε τιμή ευκαιρίας.
 Το «ψηφιακό σχολείο» στους πάγκους της λαϊκής των Καμινίων με τα
μπρόκολα, τα αχλαδόμηλα και τις τσιπούρες. Μαθηματικά, φυσική κι αρχαία μπορείς να τα αποκτήσεις από νιγηριανό μικροπωλητή ευκολότερα απ ότι στο ελληνικό σχολείο.
Αυτήν την εικόνα θα την πληρώσετε και θα την πληρώσουμε πολύ ακριβά. Δυστυχώς τα σχολικά βιβλία είναι το ίδιο καταναλωτικό αγαθό με τα πειρατικά cds και τις «χλαπάτσες» που οι συμπαθέστατοι φίλοι μας πωλούν για να επιβιώσουν.
Κάτι είναι κι αυτό!!! (η επιβίωση τους).
* ο Μιχάλης Τζανάκης  είναι φιλόλογος.
Axact

Ακτιβιστής

Μπορείτε να επικοινωνήσετε σχετικά με το παρόν άρθρο ή οτιδήποτε σχετίζεται με την ιστοσελίδα του "ακτιβιστή" ή ακόμη και για άρθρα ή απόψεις σας που επιθυμείτε να δημοσιεύσουμε στο email: chrivanovits@gmail.com

Προσθέσετε το σχόλιό σας:

0 comments:

Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.