ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ Η ΣΥΣΤΑΣΗ “ΑΝΤΙΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ”

Η ανάγκη δημιουργίας “Αντικαθεστωτικού Μετώπου”, γίνεται ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ, μετά τη δημιουργία του “Μνημονιακού Μετώπου” που, ήδη, σήμερα, δημιούργησαν οι εντόπιες  δυνάμεις κατοχής μας, με τις πιέσεις και ευλογίες των ξένων πατρώνων τους/“δανειστών” μας.  

Μετά από αυτή τη διαπίστωση, καλούνται όλες οι δημοκρατικές / πατριωτικές δυνάμεις (πολίτες και κινήματα) να συσπειρωθούν στη δημιουργία του “Αντικαθεστωτικού Μετώπου”, για τη δημιουργία του οποίου, εδώ και καιρό, ο Μίκης Θεοδωράκης συνεισφέρει την (πληρωμένη με αίμα) αγάπη προς την Πατρίδα,την (κατακτημένη με χρόνια εκτοπισμών και εξοριών) πείρα του,  το παγκόσμια αναγνωρισμένο Δημοκρατικό/Απελευθερωτικό ανάστημά του και την (για όλα αυτά)  απόλυτη ΕΜΠΙΣΤΟΣΎΝΗ ΤΟΎ ΕΛΛΗΝΙΚΟΎ ΛΑΟΎ ΣΤΟ ΠΡΌΣΩΠΌ ΤΟΥ.

Τον βαθμό αυτόν ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ, που είναι το κυρίαρχο συστατικό για τη σύσταση αυτού του Μετώπου, δεν  διαθέτει κανένας άλλος Έλληνας, σήμερα.

Η σύσταση αυτού του Μετώπου, παύει πλέον να αποτελεί μία επιλογή, μεταξύ άλλων.

ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟ, για  την αξιόμαχη αντίσταση στο συσπειρωμένο καθεστώς πολιτικό σύστημα που , φανερά πλέον, αποτελεί την “5η φάλλαγγα” της διεθνούς οικονομικής Ολιγαρχίας που ετοιμάζεται να επιτεθεί σε όλο τον πλανήτη, μόλις “πατήσει” την Ελληνική αντίσταση και αποκτήσει πλήρη κυριαρχία επί της περιουσίας και του λαού της πατρίδας μας.

Έξω από το Μέτωπο αυτό, θα μείνουν μόνον αυτοί που δεν μπορούν να αντιληφθούν  το μέγεθος του κινδύνου που απειλεί την Ελληνική κοινωνία  ή στερούνται του “γνώθι σ' αυτόν” για το ύψος του αναστήματός τους, σε σχέση με το εγχείρημα..

Αυτοί, ούτως ή άλλως, δεν μπορούν να προσφέρουν κάτι στο Μέτωπο αυτό.

_____________________

Σημείωση:  Εννοιολογικά, το Μέτωπο, είναι ορθότερο να αποκαλείται “Αντικαθεστωτικό”  αντί “Αντιμνημονιακό”, καθώς ο υπαίτιος της ζοφερής κατάστασης είναι το καθεστώς πολιτικό σύστημα που έχει δημιουργήσει (όλα αυτά τα χρόνια της μεταπολίτευσης) τις κατάλληλες συνθήκες αυτής της ζοφερής κατάστασης και όχι το “Μνημόνιο”, το οποίο απλώς είναι ο βρόγχος που μας πνίγει, και τον οποίο αυτό το εγκληματικό “καθεστώς” έχει περάσει στο λαιμό μας.

Όταν βάζουμε απέναντί μας το “Μνημόνιο”, απομακρύνουμε (αν δεν αθωώνουμε, εμμέσως) τον πραγματικό ένοχο της καταστροφής μας.

Με αυτόν απέναντί μας θα δώσουμε τη μάχη και όχι με το “Μνημόνιο”.

Αυτόν πρέπει να πετάξουμε στον Καιάδα της Ιστορίας.