Μια νέα παρέμβαση που θα προκαλέσει πολλές συζητήσεις έκανε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θεόδωρος Πάγκαλος μιλώντας στο γαλλικό ραδιοφωνικό σταθμό Europe 1.
Συγκεκριμένα, ο κ. Πάγκαλος είπε χαρακτηριστικα: «Είναι μεγάλο πρόβλημα για πολλούς συμπολίτες μου, ίσως για την πλειονότητα, κατανοώ τους άποψή τους. Εγώ όμως είμαι υπέρ του να χάνει κάνεις την κυριαρχία του. Πάντα ήμουν» .
Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης πρόσθεσε επίσης πως «πάντα έλεγα ότι είμαι Ευρωπαίος και μάλιστα υπέρ του φεντεραλισμού. Ναι, μπορούμε να το δούμε με εθνικά κριτήρια. Αν ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν ήταν Έλληνας, θα ήταν διαφορετική η κατάσταση; Εγώ θα έλεγα όχι. Αν έκανε βέβαια καλά τη δουλειά του...».
Ἡ ἔμφυτος τάσις τοῦ βλακός, ἐξικνουμένη συχνότατα εἰς ἀληθῆ μανίαν ὅπως ἀνήκῃ εἰς ἰσχυρὰς
ΑπάντησηΔιαγραφήκαὶ ὅσον τὸ δυνατὸν περισσοτέρας πάσης φύσεως ὀργανώσεις, εξηγεῖται πρώτον μὲν ἐκ τῆς εὐκολίας τῆς ἀγελοποιήσεως, εἰς ἢν μονίμως ὑπόκειται, λόγω ἐλλείψεως ἀτομικότητος (ἐξ οὗ καὶ τὸ μῖσος τοῦ κατὰ τοῦ ἀτόμου καὶ τοῦ ἀτομικισμοῦ),
δεύτερον δὲ ἐκ τοῦ ἀτομικοῦ ζῳώδους πανικοῦ,
ὑπὸ τοῦ ὁποίου μονίμως κατατρύχεται, ἐκ τοῦ δεδικαιολογημένου φόβου μήπως περιέλθη εἰς τὸ παντὸς εἴδους προλεταριάτον.
Ἀποτελεῖ δὲ ἡ τάσις αὕτη ἀμάχητον σχεδὸν τεκμήριον περὶ τοῦ βαθμοῦ τῆς πνευματικῆς του ἀναπηρίας.
Τοιουτοτρόπως δημιουργεῖται αὐτόματος συρροὴ βλακῶν εἰς τὰς πάσης φύσεως ὀργανώσεις, αἴτινες, ἐὰν μὲν εἶναι συμφεροντολογικαί, διατηροῦν τουλάχιστον τὴν σοβαρότητα τῶν συμφερόντων των,
ἐὰν ὅμως εἶναι «πνευματικαί» περιέρχονται σὺν τῷ χρόνῳ εἰς πλήρη βλακοκρατίαν.
Εἰς τὸ φαινόμενον τοῦτο ὀφείλει τὸν ἐκφυλισμὸν τοῦ λ.χ. ὁ μασσωνισμός, oι ἁπανταχοῦ Ῥοταριανοὶ ὅμιλοι, ὅλοι oι «πνευματικοί» σύλλογοι, καὶ αὐτὴ αὕτη ἡ… Κοινωνία τῶν Ἐθνῶν!.
Ἑπόμενον εἶναι κατόπιν τούτων, ὅτι ὅπως ἡ λεγεὼν τῶν βλακῶν ὠθεῖται ἀκατανικήτως πρὸς τὴν ἀγέλην καὶ πρὸς τὰς πάσης φύσεως ὀργανώσεις,
οὕτω ὑφίσταται ἀκατανίκητον ἕλξιν ἀπὸ τὰς παντὸς εἴδους ἀγελαίας ἀντιατομικὰς καὶ ὁμαδιστικὰς θεωρίας, ἀπὸ τοῦ πάσης φύσεως παρεμβατισμοῦ ἢ διευθυνομένης οἰκονομίας ἢ 4ης Αὐγούστου μέχρι τοῦ σοσιαλισμοῦ καὶ τοῦ κομμουνισμοῦ (Ἄλλοι εἶναι οἱ ἐκμεταλλευταὶ τῶν θεωριῶν αὐτῶν).
Τούτων δεδομένων ἐξηγεῖται καὶ ἡ ἀτελεύτητος καὶ αὐστηροτάτη ἐπιλογὴ βλακῶν
εἰς τὰ ὁμαδικὰ συστήματα
ἡ ὁποία, τὴ βοηθεῖα μίας πολιτικῆς βίας, κατοχυρούται καὶ ὡς πολιτικὸν καὶ κοινωνικὸν καθεστὼς (4η Αὔγουστου), τόσω μᾶλλον, ὅσο
ἡ ἐλευθερία τῆς σκέψεως,
χρήσιμος μόνον εἰς ἐκείνους,
οἵτινες διαθέτουν σκέψιν,
εἶναι μονίμως καὶ ἐξόχως ἀντιπαθητικὴ εἰς τοὺς βλᾶκας, διότι ἀσκουμένη ὑπὸ τῶν ἄλλων στρέφεται ἐναντίον των, ἴδια ὁσάκις οὗτοι κατέχουν ἐξουσιαστικὰς θέσεις, ἢ ἔχουν συνδέση συμφέροντα μὲ τοὺς κατέχοντας αὐτάς. Ἡ ἔλλειψις ἰδίας γνώμης, ἡ κολακεία καὶ ἡ ρᾳδιουργία τοὺς προορίζουν ἄλλως τὲ εἰδικῶς διὰ τὰς καταστάσεις ταύτας.
Ἡ ἀκατανίκητος ἐπίσης τάσις τῶν βλακῶν πρὸς τὰς
πάσης φύσεως ἀγελαίας ἐμφανίσεις (κοσμικαὶ συγκεντρώσεις καὶ causerie τρεφομένη ἐκ τῶν περιεχομένων τῶν ἐφημερίδων καὶ τῶν ραδιοφώνων, μόδα, κλπ.) καὶ διακρίσεις (τίτλοι, διπλώματα παράσημα) εἶναι κατόπιν τῶν ἀνωτέρω αὐτονόητος.
ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΟΡΑΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευθεία αντιπαράθεση στον κλασικό φιλελεύθερο όραμα, βρίσκεται το σοσιαλιστικό, ή αυτοκρατορικό όραμα για την Ευρώπη, υπερασπιζόμενο από πολιτικούς όπως ο Jacques Delors και Francois Mitterrand. Ένας συνασπισμός κρατικίστικων συμφερόντων των εθνικιστών σοσιαλιστών και συντηρητικών, κάνει ότι είναι δυνατόν για να προωθήσει το πρόγραμμά του. Η Ευρωπαϊκή Ένωση εξετάζεται σαν μια αυτοκρατορία ή ένα φρούριο: προστατευτισμού προς τα έξω και παρεμβατισμού προς τα μέσα. Αυτοί οι κρατιστές επιθυμούν διακαώς ένα συγκεντρωτικό κράτος διοικούμενο από αποτελεσματικούς τεχνοκράτες. Η ατζέντα του σοσιαλιστικού οράματος είναι να παρέχει όλο και περισσότερη δύναμη στο κεντρικό κράτος, δηλαδή στις Βρυξέλλες. Το σοσιαλιστικό όραμα για την Ευρώπη είναι το ιδανικό της πολιτικής τάξης, των γραφειοκρατών, ομάδων που ασκούν πιέσεις, των προνομιούχων, καθώς και των επιδοτούμενων τομέων, που θέλουν να δημιουργήσουν ένα ισχυρό κεντρικό κράτος, το οποίο να υπηρετεί τον προσωπικό πλουτισμό τους. Οι υποστηρικτές αυτής της άποψης παρουσιάζουν το ευρωπαϊκό κράτος ως αναγκαιότητα, και το θεωρούν καθαρά θέμα χρόνου. Σύμφωνα με την σοσιαλιστική οδό, το ευρωπαϊκό κεντρικό κράτος θα γίνει μια μέρα τόσο δυνατό, που τα κυρίαρχα κράτη-μέλη θα υποταχθούν σε αυτό. (Πλέον μπορούμε να δούμε ενδείξεις μιας τέτοιας εξέλιξης – υποταγής - στην περίπτωση της Ελλάδας. Η Ελλάδα συμπεριφέρεται σαν προτεκτοράτο των Βρυξελλών, που υπαγορεύουν στην κυβέρνηση της, πώς να διαχειριστεί το έλλειμμά της.) Ο πολιτικός ανταγωνισμός αντιμετωπίζεται ως εμπόδιο για το κεντρικό κράτος, το οποίο επιμένει να βρίσκεται εκτός δημοσίου ελέγχου, με αυτή την έννοια το κεντρικό κράτος στο σοσιαλιστικό όραμα γίνεται όλο και λιγότερο δημοκρατικό, καθώς η δύναμη ολοένα μετακινείται προς τους γραφειοκράτες και τους τεχνοκράτες. (Ένα παράδειγμα παρέχεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το εκτελεστικό όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι επίτροποι δεν εκλέγονται, αλλά διορίζονται από τις κυβερνήσεις των κρατών μελών.) Από τακτικής απόψεως, οι καταστάσεις κρίσης συγκεκριμένα, χρησιμοποιούνται από τους υποστηρικτές του σοσιαλιστικού οράματος για τη δημιουργία νέων θεσμών (όπως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ή πιθανώς, στο μέλλον, ένα Ευρωπαϊκό Υπουργείο Οικονομικών), καθώς και για να επεκτείνουν τις αρμοδιότητες των υφιστάμενων θεσμών όπως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ή η ΕΚΤ. «Το σχέδιο του ευρώ ……είναι μια ιστορία ίντριγκας, οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων. Είναι μια συναρπαστική ιστορία στην οποία οι πολιτικοί μάχονται για την εξουσία, την επιρροή.…….και το προσωπικό τους εγώ» . Αποό το βιβλίο "Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩ", του Philipp Bagus master της οικονομίας του Universidad Rey Juan Carlos της Μαδρίτης
Η δήλωσή του αρχειοθετήθηκε στο σχετικό φάκελο. Αποτελεί ΟΜΟΛΟΓΙΑ που θα κατατεθεί στο κατηγορητήριο κατα τη δίκη των Δωσιλόγων.
ΑπάντησηΔιαγραφή