Λείχοντες και έρποντες

Του Θανάση Νικολαΐδη 

ΚΑΙ τώρα…τρέχουμε. Για ν’ αρπάξουμε τη διαφθορά απ’ το ποδάρι και να δώσουμε μάθημα στους διεφθαρμένους. Και είναι τόσοι που δεν τους προλαβαίνεις, κρυφοί που δεν τους βλέπεις και οργανωμένοι που δεν τους «κρεμάς».

ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ να το κάνουν τότε (να…κρεμάσουν τον πρώτο για να μην υπάρξει δεύτερος) και δεν το’ καναν. Γιατί; Γιατί δεν το’ θελαν οι έχοντες και κατέχοντες τα «κλειδιά». Τώρα που το θέλουν δεν μπορούν (μιλάμε για την πολιτική εξουσία) και φλομώσαμε στα λόγια, βάση και κορυφή. Στην Ελλάδα-παράδεισο (μεγαλο)φοροφυγάδων που κανένας τους δεν τη νοιάστηκε. Δεν είχε τον συνήγορό της κι όλοι πάσκιζαν να την αρμέξουν. Για ν’ αδειάσουν τα ταμεία και να γεμίσουν τσέπες.

ΚΑΙ τώρα που ανοίχτηκε ο βόθρος και βγήκε η μπόχα, τι κάνουμε με τους (λιγοστούς) που έβγαλε η απόχη; Πρώτα η νομοθεσία…όλα κι όλα. Την μελετούμε (εκ των υστέρων) και, προσεχτικά μη δυσαρεστηθεί ο διεφθαρμένος, προωθούμε την τιμωρία του. Με ρυθμούς χελώνας-έτσι προβλέπεται-και με χίλια παραθυράκια από πριν επιμελώς και σκόπιμα δομημένα. Όσο για την ποινή καθ’ εαυτή…Πιάστηκαν, για παράδειγμα, γιατροί που έκαναν περιουσία δίνοντας αναρρωτικές με τη σέσουλα και θα παραπεμφθούν με το ερώτημα της «διακοπής της σύμβασης»! Και, βέβαια, γιατροί θα «δικάσουν» γιατρούς και πάμε παρακάτω.

ΤΙΜΩΡΙΑ, φίλε μου, δεν είναι να σε διώχνουν και να «τρως» απ’ τα κλεμμένα, θυμίζοντας τον βενζινά που νοθεύει καύσιμα κρατώντας κάτι (απ’ τα κλεμμένα) για το πρόστιμο, αν και όταν τον ανακαλύψουν. Αυτά κι αυτά, μ’ αυτούς και αλλήλους ανάκατους σε θέσεις θύματος και θύτη μας έφεραν στο τελευταίο σκαλί και στην (αναγκαία πλέον) αναζήτηση των αιτίων και των αιτιών. Τιμωρία είναι η επιστροφή των κλεμμένων και η προοπτική του κελιού, αλλά καμώνονται πως δεν το ξέρουν και το ανάθεμα παραμένει σε λόγια και αφορισμούς.

ΝΑ πάμε, λοιπόν, και στην πρόταση, απέναντι στους ηθικούς αυτουργούς. Τρέχουν αλαφιασμένοι οι πολιτικοί μας κι είναι οι ίδιοι που δεν έδιναν πεντάρα για την Ελλάδα της διαφθοράς. Οι πολλοί ποντάρουν στην επανεκλογή τους, κάποιοι ανανήψαντες ψάχνουν για «στέγη» λείχοντες και έρποντες κι όλοι τους είναι οι επαγγελματίες του κοινοβουλίου που νομοθετούσαν για τα προνόμιά τους κι έκτιζαν πισίνες και γυμναστήρια. Τώρα θυμήθηκαν τον ψηφοφόρο και σπεύδουν στην πηγή (της δύναμης)-δεξαμενή κορόιδων. Κι αυτός; Ο ψηφοφόρος που μούντζωνε και τσίριζε; Απόρριψη και αποκλεισμός ΟΛΩΝ των παλιών. Αυτό είναι τιμωρία!