Του Δημήτρη Α. Γιαννακόπουλου*
Φαιοκόκκινο μίσος διαπιστώνουν να αναπτύσσεται στην Ελλάδα, αυτοί με το τραβεστί , ξεθωριασμένο ύφος, που κατασκεύαζαν τόσα χρόνια μια κρατικοδίαιτη πελατειακή κεντροδεξιά και μια εξίσου κρατικοδίαιτη, αλανιάρα κεντροαριστερά της πατρωνίας. Τώρα, όσοι δεν ξέρουν πώς να βολέψουν τον αποσυνθεμένο μεσαίο χώρο τους και να δικαιολογήσουν την κοινωνική ανικανότητα και τον ηθικό ξεπεσμό του κέντρου τους μέσα στην απορρύθμιση που προκάλεσαν, αλλάζουν κουβέντα και το ρίχνουνε στην πολιτική μεταφυσική, ισχυριζόμενοι ότι μια διαβολική ακροδεξιά-ακροαριστερή συμμαχία απειλεί την σταθερότητα και την κοινωνική ειρήνη.
Με άλλα λόγια παρακολουθείς τις τραβεστί του έκφυλου πολιτικού εκκρεμούς, που αρέσκεται να αυτοπαρουσιάζεται ως «κέντρο», να μεταθέτουν το δικό τους πρόβλημα πολιτικής γονιμοποίησης σε εκείνους που δήθεν απεργάζονται την καταστροφή με μηχανισμό το μίσος, τον μηδενισμό και την διάθεση να πλήξουν την … διασφαλισμένη από την τρόικα «προοπτική σταθερότητας»!! Ποιοι είναι οι τελευταίοι κατά τους διαπλεκόμενους, που τρομοκρατούν και ξεδιάντροπα απειλούν την κοινωνία την τελευταία διετία, δίνοντας μάλιστα διάσταση φαρσοκωμωδίας στην χρόνια εξαπάτηση του ελληνικού λαού; Μα, η αριστερά, η ακροδεξιά, κάτι γραφικοί του σοσιαλιστικού-πατριωτικού χώρου, κάτι δυσαρεστημένα με το καθεστώς συμφέροντα, και κάτι προβληματικοί της διανόησης, των τεχνών και της επιστήμης. Οι υπόλοιποι δεν έχουν λόγο να αντιδράσουν στην διαδραματιζόμενη πολιτική αθλιότητα μετατροπής του κράτους σε εξευτελισμένη υποτελή στους νέους δανειστές του πολιτεία και στην μοναδική μορφή βίας μετά τον πόλεμο, καθώς και στον προφανή καταναγκασμό κάθε είδους που συνοδεύεται από κυβερνητική ή/και κοινοβουλευτική αυθαιρεσία, πιστεύουν οι τραβεστί της πολιτικής.
Είναι δυνατόν ο φιλήσυχος πολίτης-πελάτης του δικομματισμού να ξεσηκωθεί και να ασχημονεί εναντίον των φορέων της κρατικής εξουσίας που υπάρχουν για να διασφαλίζουν την κοινωνική ειρήνη μέσω ενός σεβαστού μοντέλου ευημερίας, ενός Κράτους Δικαίου και μιας δημοκρατικής πολιτείας που χαρακτηρίζεται από διαφάνεια, πολιτική συμμετοχή στις αποφάσεις, καταλογισμό ευθυνών, σεβασμό των δικαιωμάτων που προσδιορίζει η συνταγματική τάξη και αξιοκρατία; Όχι, δεν είναι. Μόνον που οι «τραβεστί» παραλείπουν μια λεπτομέρεια. Το κράτος στο οποίο αναφέρονται δεν ήταν ποτέ το ελληνικό, ενώ σήμερα το κράτος αυτό είναι κυριολεκτικά το αντίθετο του ελληνικού καθεστώτος, για την ύπαρξη του οποίου αναγκάζονται οι «τραβεστί» να βγάζουν στο πεζοδρόμιο εκτός όλων των άλλων, την ανθρώπινη λογική που προκύπτει από την ιστορική εμπειρία της ανθρωπότητας και όχι από κάποια νεοφιλελεύθερη ιδεοληψία περί ορθολογισμού.
Το φαιοκόκκινο μίσος που τρομάζει τους φορείς του καθεστώτος δεν είναι τίποτε άλλο από το πολιτικό προϊόν των τραβεστί της ελληνικής πολιτικής ζωής (προσοχή: με τις/τους άλλες τις/τους κοινές/ους τραβεστί δεν έχω τίποτε, και μακάρι οι διαπλεκόμενοι να έμοιαζαν σε κάποιες/ους από αυτές/ους !). Είναι στοιχείο της διαλεκτικής επανασύνθεσης του κέντρου, του μεσαίου χώρου, με πολιτική ή κοινωνική σημασία αντίστοιχα. Οι διαπλεκόμενοι τρομοκράτες του ελληνικού λαού σκορπίζουν μίσος το οποίο χρωματίζουν πολιτικώς με φαιοκόκκινη ουσία για να προκαλέσουν φοβικά ή ενοχικά συμπλέγματα στους εμπριμέ πρώην πελάτες τους. Αυτούς που αποκαλούσαν διεφθαρμένους κατά την διεθνή εκστρατεία δυσφήμισης των Ελλήνων, οι οποίοι κατ’ αυτούς «τα έτρωγαν όλοι μαζί», εξαπατώντας από κοινού και συνωμοτικά την ιερή συμμαχία της ΕΕ!
Οι ξετσίπωτες τραβεστί της πολιτικής, διατείνονται, ότι φοβούνται πιθανό ξέσπασμα βίας και λαδώνουν τον μηχανισμό κρατικής καταστολής για να την αντιμετωπίσει, αλλά στη πραγματικότητα προσεύχονται στον καιροσκόπο αήθη θεό της διαπλοκής να εκδηλωθεί μια στιγμιαία, ελεγχόμενη λαϊκή-υβριστική αντίδραση εναντίον συμβόλων του καθεστώτος. Τρώγονται οι «τραβεστί» τόσο καιρό για ευρεία εκδήλωση μιας abusive και/ή disloyal συμπεριφοράς από τον κόσμο, για να επιβάλουν, όπως «δημοκράτες» και χουντικοί κατά το παρελθόν σε όλα τα μήκη και πλάτη, μια μορφή Sedition Act. Θέλουν οι άνθρωποι να θεσμοθετήσουν το κράτος έκτακτης ανάγκης, είτε με ενεργοποίηση του άρθρου 48 του Συντάγματος (στην αρχή ως κατάσταση πολιορκίας), είτε με άλλα, ηπιότερα σύνθετα νομοθετικά μέσα σε συνδυασμό με τις παράπλευρες κοινωνικοοικονομικές συνέπειες της τυπικής χρεοκοπίας, που δεν μπορούν να αποφευχθούν όσα καραγκιοζιλίκια και να κάνουν οι «έξαλλες» του εκσυγχρονισμένου παλαιοκομματισμού. Κοιτάξτε, αν δεν βρεθούν πρόθυμοι ηλίθιοι από την κοινωνία των πολιτών να παίξουν αυτό το παιχνίδι στη βάση της καθεστωτικής διαλεκτικής περί «φαιοκόκκινου μίσους», όλο και κάποιοι επαγγελματίες προβοκάτορες θα απασχοληθούν για να τροφοδοτήσουν με καύσιμη ύλη την τρομοκρατική αφήγηση των διαπλεκομένων «τραβεστί».
Άμα αρχίσει αυτό το «παραμύθι», δεν σταματά, δίχως την επικράτηση με κάθε αντιδημοκρατικό και αυταρχικό, βίαιο ασφαλώς μέσο ενός έκτακτου καθεστώτος «προστασίας και εσωτερικής ασφάλειας». Εκεί που δεν προστατεύονται ανθρώπινα και αστικά δικαιώματα, υπάρχει ανάγκη αυξημένης προστασίας των καταπατητών και δόλιων υπονομευτών της λαϊκής κυριαρχίας. (Αν γι’ αυτή την πρόστυχη αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους, που μηχανεύτηκαν οι αγορές και επέβαλαν στον λαό οι «τραβεστί», δεν υπάρξει σύντομα αντικειμενικός έλεγχος και καταλογισμός ευθυνών από μια ανεξάρτητη δικαιοσύνη, να ξέρετε ότι το ελληνικό κράτος δεν θα έχει μεγάλα χρονικά περιθώρια ζωής! Όσοι με γνωρίζετε, ξέρετε ότι δεν κινδυνολογώ. Με το στόμα της ιστορίας μαρτυρώ, αυτό που η πολιτική μεθοδολογία μου με βοηθά να ερμηνεύω κάθε φορά.)
Μην επιχειρήσετε να «τρομοκρατήσετε» τους κρατικούς και παρακρατικούς τρομοκράτες της διαπλοκής με τα μέσα που οι ίδιοι σας «παρακινούν», στο πλαίσιο της αφήγησης περί «φαιοκόκκινου μίσους»! Αποφύγετε κάθε μορφή αντίδρασης και ακτιβισμού που θα μπορούσε να εκληφθεί ως βία. Μην νομιμοποιήσετε τα σχέδια τους, που κατατείνουν στην εφαρμογή ενός καθεστώτος, ή ημι-καθεστώτος πολιορκίας. Μην τροφοδοτήσετε με καύσιμο την φλόγα που άναψαν οι «τραβεστί», για να περισωθούν καίγοντας την κοινωνία – σαν αυτή κάτι να τους χρώσταγε και από πάνω! Περιφρονήστε απολύτως τις «τραβεστί», αφήστε τις μόνες στο «πεζοδρόμιο» που επέλεξαν ως μονόδρομο για να κάνουν πιάτσα! Από εδώ και εμπρός θέλει καλή, μαζική οργάνωση ο αγώνας για την απελευθέρωση από τις νέες «προστάτιδες δυνάμεις» και από τους εντόπιους νταβάδες, που έβγαλαν στο κλαρί τις πιο ξεδιάντροπες, παρδαλές «τραβεστί» που διέθεταν για να απειλήσουν την κοινωνία με φαιοκόκκινα σκιάχτρα, έτσι ώστε να καλυφθεί η ναρκοθέτηση της δημοκρατίας, και ευημερίας ενός ολόκληρου λαού για πολλά-πολλά χρόνια, από αυτές.
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.