Λευκό, συναδελφικό και…χριστιανικό (πόρισμα)

Του Θανάση Νικολαΐδη

ΕΙΝΑΙ άγιες οι μέρες, αλλά…αγιότερο είναι να μιλάς για του «φτωχού το αρνί». Του το άρπαξαν και τρέχει να το πάρει πίσω, του το καταβρόχθισαν κι έμεινε νηστικός. Είδαμε τον Άκη χωρίς χειροπέδες, βλέπουμε τον πεινασμένο στα συσσίτια, τον χρεωμένο με τη θηλιά στο λαιμό και τους πολιτικούς στο «καθήκον». Δεν κοιμούνται για τα εκλογικά τους, πρέπει κι εμείς να ξενυχτάμε. Για το μείζον θέμα της επανεκλογής τους, μη μείνουμε χωρίς δυνάστες δημοκρατικούς, εκλεγμένους και μη εκλεκτούς.

ΚΑΝΟΥΝ εκλογές και οφείλουμε να «συμβάλουμε» οι φορολογούμενοι. Για τα γραφεία τους μη τους λείψει κόσμος, με κονδύλι εκλογικό μη μας θεωρήσουν καθυστερημένους. Ποιοι; Οι Ευρωπαίοι που κάνουν εκλογές και δεν το…ξέρεις, μιλούν στο δρόμο υποψήφιοι με ένα φορητό μικρόφωνο-μεγάφωνο και τους περαστικούς αδιάφορους.

ΜΕΡΕΣ αγάπης, αλλά δεν μας άφησαν στα…αυγά μας η πολιτική αλητεία των κοινοβουλευτικών μας. Έφτιαξαν επιτροπές για να βγάλουν λαβράκια και να προχωρήσουν σε προανακριτικές. Πληρώθηκαν με το παραπάνω για τα…ξενύχτια τους, αποζημιώθηκαν για την επιμονή τους να βγάλουν την αλήθεια στο φως. Κι έβγαλε…παπούτσι το αγκίστρι των ψαράδων, πληρώθηκαν για τον κόπο τους οι «ερευνητές»-εθνοπατέρες και ξανά αραχτοί στα έδρανα της ελπίδας. Με τα καλούδια τριγύρω εξασφαλισμένα με νόμους που ψήφισαν οι ίδιοι, με χωροφύλακες που πρόβλεψαν μη τους τα πάρουν.

ΜΑΣ εξοργίζει (και) το ύφος του κ. Τσοχατζόπουλου. Το θάρρος της άγνοιας; Η σιγουριά πως θα πληρώσουν τα «τσιράκια», για να πέσει ο ίδιος στα μαλακά; Εδώ, να πούμε (χωρίς κακία) πως φυλακή συμμορφώνει και επαναφέρει στη τάξη το μυαλό και την καρδιά και να περιμένουμε. Μόνο αν τον μαντρώσουν σε κελί θα περιμένουμε την βαθμιαία πτώση του ηθικού και λιγότερους μορφασμούς .

ΠΟΙΟΣ στερήθηκε τα χρήματα της μίζας, ποιος είναι το θύμα; Το Κράτος και οι πολίτες. Ωστόσο, το Κράτος είναι απρόσωπο και δεν αμύνεται στους αρμεχτές του. Δεν διαθέτει «συνήγορο» και μόνο οι διαχειριστές του έχουν ονοματεπώνυμο (κρυφό) και δράση ανεξέλεγκτη. Αν, λοιπόν το θύμα ήταν ένας συγκεκριμένος άνθρωπος, ίσως καραδοκούσε για καμιά σφαίρα στην καρδιά των θυτών. Τώρα που η εγκληματικότητά τους διαχέεται στα πολυάριθμα τα θύματα (φορολογούμενους και χειμαζόμενους), δεν εστιάζεται για να τη δεις. Γι αυτό και μεταβιβάσαμε την ευθύνη του εντοπισμού τους και την περιγραφή της πολιτικής αλητείας στους…πολιτικούς! Άρπαξαν το παραδάκι των συνεδριάσεων, έβγαλαν το πόρισμά τους (λευκό, συναδελφικό και…χριστιανικό), αγκαλιάστηκαν μεταξύ τους και…τι και; Δεν τους ξαναψηφίζεις!