ΜΟΝΟ Η ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ «ΚΑΨΟΥΝ» ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ

Του Γ. Ιεροδιάκονου
(μέλους της Πολ. Γραμματείας του Ε.Πα.Μ.)


Γεγονός είναι πώς την πρωτοβουλία για τον απεγκλωβισμό της χώρας μας από τις πολιτικές των μνημονίων και, κατ’ επέκταση, την αποτίναξη της ξένης κατοχής, κρατάει στα χέρια του ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κ. Τσίπρας. Στον βαθμό βέβαια που θα καταφέρει να ελέγχει κάποιες «ακραίες» συνιστώσες του που, λόγω κάποιων ιδεοληψιών «αριστερίστικων» καταβολών, αδυνατούν να αντιληφθούν το μέγιστο πρόβλημα της πατρίδας μας, που εστιάζεται στην απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας.

Στις επερχόμενες επαναληπτικές εκλογές καλείται ο λαός να πάρει ξεκάθαρη θέση ακριβώς πάνω σ’ αυτά τα καίρια ζητήματα και κυρίως να δώσει απάντηση σε ένα και μοναδικό αμείλικτο ερώτημα: θέλουμε μια πατρίδα ελεύθερη και τον λαό κυρίαρχο ή ένα θλιβερό προτεκτοράτο, χωρίς καμία ουσιαστική κρατική υπόσταση, με τους κατοίκους του οριστικά και αμετάκλητα δούλους;

Το Ε.Πα.Μ., ανταποκρινόμενο στις προκλήσεις των καιρών και παίρνοντας ως δεδομένη την καλή πρόθεση του κ. Τσίπρα, ήδη στην από 8 Μαΐου επιστολή του προς τον πρόεδρο της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, κατέστησε σαφή την πρόθεσή του να βοηθήσει, όσο του επιτραπεί, στην εξειδίκευση και την πρακτική υλοποίηση ενός προγράμματος αποτίναξης του πολυπλόκαμου ζυγού που...

μεθοδευμένα επιχειρεί να δέσει χειροπόδαρα τον ελληνικό λαό.

Βεβαίως επιμείναμε και εξακολουθούμε να επιμένουμε ότι ριζική λύση στα σημερινά αδιέξοδα που οικοδομήθηκαν από το καθεστώς δουλοπαροικίας του χρέους και τη βαθειά ύφεση στην οποία οδήγησαν σκόπιμα οι πολιτικές των μνημονίων, δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς τη ριζική αναθεώρηση των σχέσεων της χώρας με την ΕΕ και την συντεταγμένη έξοδό μας από την Ευρωζώνη.

Δυστυχώς οι καθ’ ευφημισμό αυτοαποκαλούμενες «αντιμνημονιακές» δυνάμεις, προφανώς πιεζόμενες, ή καλύτερα, οχυρωμένες πίσω από την διαμορφωμένη από τα δοτά ΜΜΕ κοινή γνώμη, η οποία όμως υποτιθέμενη «κοινή γνώμη» ουδέποτε έχει ουσιαστικά καταγραφεί, δεν τολμούν να αντικρίσουν κατάματα την ρίζα του κακού.

Το δίλλημα δεν είναι μνημόνιο ή αντιμνημόνιο, ούτε ευρώ ή δραχμή, αλλά σκλαβιά ή ελευθερία. Σ’ αυτό το ερώτημα καλείται να απαντήσει ο ελληνικός λαός και σ’ αυτό το ερώτημα οφείλουν να αποσαφηνίσουν τη θέση τους οι λεγόμενες αντιμνημονιακές δυνάμεις. Απέναντι στην δογματική θέση του ξενόδουλου μαύρου μετώπου (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΛΑΟΣ, Ντόρα, Μάνος, τώρα προστέθηκε και ο Τζήμερος με την «Δημιουργία Ξανά») για πάση θυσία παραμονή στο ευρώ, πρέπει να τεθεί το «λευτεριά και προκοπή του λαού μας».

Το Ε.Πα.Μ. έχει απερίφραστα δηλώσει πως μπορεί έμπρακτα να στηρίξει με όλες του τις δυνάμεις μια κυβέρνηση Παλλαϊκού Μετώπου, πέρα και πάνω από ψευδοδιλλήματα τύπου «αριστερά-δεξιά», ακόμα κι αν διαφωνούμε σε επί μέρους ζητήματα.  Αυτό που κυρίως προέχει είναι η απελευθέρωση της πατρίδας μας. Όλα τα υπόλοιπα θα τα βρούμε μεταξύ μας, αφού προηγουμένως θα έχουμε ανακτήσει την εθνική μας ανεξαρτησία και την κυριαρχία του λαού μας.

Πάνω σ’ αυτά τα πλαίσια τείνουμε χείρα συστράτευσης σε ολόκληρο το αντιμνημονιακό μπλοκ, ανεξαρτήτως ιδεολογικών προσεγγίσεων, που έτσι κι αλλιώς κανένα νόημα δεν έχουν σε μια χώρα υπό ξένη κατοχή. Οφείλουμε όλοι μαζί και από κοινού να συντονίσουμε τις δυνάμεις μας σε μια κατεύθυνση ανάληψης της κυβερνητικής ευθύνης, που θα έχει ως βασικούς δεσμευτικούς όρους:

α) την άμεση και μονομερή μη αναγνώριση του υποτιθέμενου κρατικού χρέους.

β) την ανάκτηση και κατοχύρωση της εθνικής ανεξαρτησίας της χώρας απέναντι σε κάθε επιβουλή.

γ) την ανατροπή του συνόλου των δεσμεύσεων σε βάρος της χώρας και του λαού.

δ) την καθολική τιμωρία των ενόχων της τραγωδίας που βιώνει η χώρα και ο λαός της.

ε) την συντεταγμένη και με σχέδιο έξοδο της χώρας από το ευρώ, ώστε να υπάρξει δυνατότητα παραγωγικής ανασυγκρότησης με όρους δημοκρατίας και κοινωνικής δικαιοσύνης.

στ) την προκήρυξη Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης με μοναδικό σκοπό τη σύνταξη και ψήφιση νέου αυθεντικά δημοκρατικού Συντάγματος για τη χώρα.

Βεβαίως στα ανωτέρω προστίθενται και η διεκδίκηση των γερμανικών πολεμικών επανορθώσεων και του κατοχικού δανείου, η αποκατάσταση του εργατικού δικαίου και όλων των εργασιακών  και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων που φαλκιδεύτηκαν, υπονομεύθηκαν και καταργήθηκαν από την προσφυγή στον Μηχανισμό στήριξης και την Τρόϊκα, η άμεση εκδίωξη των τριών μόνιμων επιτροπών κηδεμονίας της χώρας, η κατάργηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών, η άμεση εθνικοποίηση της Τράπεζας της Ελλάδος, η διαγραφή όλων των ιδιωτικών δανείων των νοικοκυριών και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που αντικειμενικά πλέον δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν, ώστε να απελευθερωθούν άμεσα όλες οι παραγωγικές δυνάμεις από το καθεστώς δουλοπαροικίας για να κινηθούν από μηδενική βάση τα γρανάζια της οικονομικής ανασυγκρότησης, όπως επίσης και κάθε άλλο μέτρο στην κατεύθυνση της απονομιμοποίησης του καταρρέοντος δωσιλογικού καθεστώτος.

Ωστόσο, κατανοώντας τους όρους και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες οι ηγεσίες των λοιπών συναγωνιστικών δυνάμεων αδυνατούν να αντιληφθούν ότι βασικός μηχανισμός δημιουργίας του χρέους είναι αυτό ταύτο το ευρώ (γι’ αυτό εξ άλλου εξ αρχής σχεδιάστηκε και οικοδομήθηκε από τους διεθνείς τραπεζίτες), είμαστε διατεθειμένοι, διατηρώντας τις επιφυλάξεις μας, να δηλώσουμε παρόντες στον κοινό αγώνα αποτίναξης του ζυγού.

Η προαναφερόμενη επιστολή για ουσιαστικότερη σύμπλευση στον κοινό αγώνα, απευθύνθηκε μεν στον κ. Τσίπρα προσωπικά, κυρίως διότι, υπό τις παρούσες συνθήκες, την εκλογική πρωτοκαθεδρία της λαϊκής αντίστασης κατέχει ο ΣΥΡΙΖΑ, ταυτοχρόνως όμως αναζητάει αποδέκτες και στα πρόσωπα του Καμμένου, της Παπαρήγα, ακόμα-ακόμα και του νεφελώδους Κουβέλη.

Ας παραμερίσουμε τις όποιες διασπαστικές αιτιάσεις για ύπαρξη χάσματος μεταξύ Ανεξαρτήτων Ελλήνων και ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με επιμέρους θέματα που αφορούν ιδίως τα εθνικά, την ονομασία των Σκοπίων, την λαθρομετανάστευση και τη Θράκη, θέματα που και εμείς ως ΕΠΑΜ διατηρούμε τις ίδιες επιφυλάξεις. Όμως ας δώσουμε σε τελική ανάλυση την πρωτοβουλία στον ίδιο τον κ. Τσίπρα να ξεκαθαρίσει την θέση τού, ενιαίου πλέον, κόμματός του, σε σχέση με κάποιες ολιγομελείς εθνομηδενιστικές συνιστώσες του, των οποίων οι αντεθνικές θέσεις δεν εκφράζουν κανέναν μέσα στην ελληνική κοινωνία και οι οποίες συνιστώσες έλκουν την ιδιότητά τους ως συμπαγείς ομάδες μόνο ως εσωτερικές μειοψηφικές σέχτες του ΣΥΡΙΖΑ.

Και μια μικρή παραίνεση, αν μας επιτρέπεται, προς την ηγεσία του ΚΚΕ. Μήπως είναι καιρός πλέον να αναθεωρηθεί λίγο η πεισματική στάση τους απέναντι στις λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις; Προσφάτως το ΚΚΕ προανήγγειλε ότι μετά τις εκλογές προτίθεται να καταθέσει στην καινούργια βουλή συγκεκριμένο σχέδιο νόμου καταγγελίας του χρέους και των μνημονίων. Ας το καταθέσει τώρα, πριν τις εκλογές. Κι αν συμφωνήσουμε όλοι, ας καταστεί αυτός ο προτεινόμενος νόμος ο συνδετικός κρίκος της συμπαράταξης όλων μας. Όχι για να κατατεθεί στην όποια αυριανή κυβέρνηση, αλλά για να τεθεί σε άμεση υλοποίηση από μια κυβέρνηση όλων μας. Μια κυβέρνηση του λαού!

Η καταγεγραμμένη στις εκλογές τις 6^ης Μαΐου ρητή και κατηγορηματική βούληση του λαού να ξεμπερδεύουμε εδώ και τώρα με το παράνομο χρέος, τα μνημόνια και τις δυσμενείς δεσμεύσεις της χώρας μας προς τους διεθνείς τοκογλύφους, μπορεί να ολοκληρωθεί σε τούτες τις εκλογές. Αρκεί να επιδείξουμε όλοι μας την πρέπουσα σοβαρότητα, το ανάλογο σθένος και κυρίως να πείσουμε ότι πράγματι εννοούμε αυτά που λέμε.

Εμπρός κ. Τσίπρα. Εμπρός κκ. Καμμένε, Παπαρήγα και Κουβέλη. Μπροστά μας ανοίγεται διάπλατα ο δρόμος της ανατροπής. Αρκεί να είμαστε ενωμένοι…!