Η λύση δεν είναι η αδύνατη, δηλαδή να θες αυτό που δεν θες, υπάρχει κάτι που θα μπορούσε ο καθένας μας να κάνει, κι αυτό είναι… να σταθεί. Αν οτιδήποτε που μ’ ενοχλεί, με πονά, δεν το θέλω, μείνω να το δω, αντί να κολλήσω στο «δεν το θέλω», τότε.. θα δω κάτι άλλο, ό,τι άλλο υπάρχει πίσω από αυτό που δεν θέλω. Αν δω το άλλο, θα πάψω να μην το θέλω (δεν θα το θέλω, απλά θα πάψω να μην το θέλω).
Με κλασικοτερότερο παράδειγμα… τον ορυμαγδό που φάγαμε. Φυσικά δεν τον θέλω, δεν τον αντέχω, πονώ, θέλω να λάβει τέλος. Όταν στάθηκα και είδα τι παίζεται, κατάλαβα ότι αυτά που κερδίσαμε ως άνθρωποι δεν θα τα αποκτούσαμε με κανέναν άλλον τρόπο. Το ότι γνωρίζω το κέρδος που κρύβεται πίσω από τον ορυμαγδό δεν με κάνει να τον θέλω, με κάνει όμως ικανή να παίξω τον ρόλο που μου αναλογεί, μόνο και μόνο επειδή δεν πάσχω από αυτόν, τον «κακό» ορυμαγδό.
Επειδή τα «αφέσου στη ζωή κι όπου σε πάει» και τα «μοιραία» παραπέμπουν σε μοιρολατρία, να πω ότι όταν γνωρίζεις και γι' αυτό αφήνεσαι, όχι απλώς συμμετέχεις (δεν στέκεις να περιμένεις το θαύμα) αλλά ακόμα περισσότερο... σπρώχνεις την ιστορία. Ουσιαστικά είσαι/γίνεσαι το μέσον για να έρθει το συμπαντικό αποτέλεσμα.
Στεφανία Λυγερού
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.