Το να βοηθούν όσοι έχουν ακόμα δουλειά αυτούς που δεν έχουν, έχει αποτέλεσμα αλλά όχι το σωστό. Το ζήτημα δεν είναι οι μισοί να βοηθιούνται από τους άλλους μισούς σαν ελεημοσύνη, αλλά όλοι να προσφέρουμε ίσα.
Κάτι σαν μικρές κοινότητες πρέπει να δημιουργηθούν (τόπους-τόπους, γειτονιές, 5-6 οικογένειες). Αυτάρκεια (πλήρη απεξάρτηση από την πολιτεία), όπου όλοι θα φτιάχνουν/παρέχουν κάτι που θα είναι για όλους.
(Την ιδέα της κοινότητας την πήρα από τη Βιολέτα, το θέμα με τρώει καιρό. Το βρίσκω μισερό αυτό με την οικονομική στήριξη των ευπαθέστερων, δεν είναι λύση, υπάρχει και επόμενο.)

Κάτι έχουμε μπερδέψει.. Αν έχω λεφτά να αγοράζω τα πάντα λέμε ότι ζω αξιοπρεπώς. ΛΑΘΟΣ!!!! Το θέμα με την αξιοπρέπεια πάει αλλιώς: ΤΙΠΟΤΑ να μην έχω δεν θα λυγίσω!! Δεν θα με κάνει καμία έλλειψη να παραιτηθώ. Ακόμα κι αν ψοφήσω από πείνα, θα φύγω με το κεφάλι ψηλά!!
Να μην σε πτοεί τίποτα, να βρίσκεις στις πιο δύσκολες συνθήκες άκρη, να στέκεις με ψηλά το ηθικό στα σύχρηστα, αυτό είναι αξιοπρέπεια!

(Εμείς θα αντέξουμε, αυτοί θα πέσουν.)
Στεφανία

Ένας φίλος μου, ο Λάζαρος μου έλεγε και συμφωνώ:
Απώλεια της αξιοπρέπειας δεν είναι να μην έχεις αλλά όταν σου ζητούν(ή καταλαβαίνεις πως διπλσνοί σου δεν έχουν) να μην μπορείς να προσφέρεις.
Axact

Ακτιβιστής

Μπορείτε να επικοινωνήσετε σχετικά με το παρόν άρθρο ή οτιδήποτε σχετίζεται με την ιστοσελίδα του "ακτιβιστή" ή ακόμη και για άρθρα ή απόψεις σας που επιθυμείτε να δημοσιεύσουμε στο email: chrivanovits@gmail.com

Προσθέσετε το σχόλιό σας:

0 comments:

Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.