Μπορεί η χήρα μετά την εφαρμογή των εξοντωτικών προς αυτήν μέτρων, τα οποία «με το πιστόλι στον κρόταφό» τους, έλαβαν οι τεθλιμμένοι συγγενείς (πολιτικώς), χθες το βράδυ στη Βουλή, να έχει μείνει με την χείρα ακόμη ανοιχτή, φασκελώνοντάς τους, τούτοι όμως εμφανίζονται σίγουροι: εάν δεν «εξοντώναμε» την χήρα, αποκλείεται να έπεφτε το ευρώ στην ανοιχτή χείρα του πολιτικού συστήματος και του τραπεζίτη, που ικετεύει με ανοιχτή την παλάμη την ελεημοσύνη των Ευρωπαίων Εταίρων μας!
Σύντροφοί μου από εδώ και πέρα θα πάψουν να είναι οι Wittgenstein, Lacan, Derrida, Zizek, Freud, Passet, Foucault, Mouffe, Καστοριάδης, Aulagnier, ή οι Eco, Chomsky κ.α. , αλλά ο Παλαμάς παρέα με τον Καζαντζάκη. Χθες το βράδυ αντίκρισα να αντιστρέφεται η Ηθική της Δημοκρατίας και η συνταγματική λογική του Ελληνικού Πολιτεύματος. Ένοιωσα να διαστρέφεται τόσο πολύ η αφήγηση της δημοκρατίας που ανατρίχιασα! Χθες το βράδυ παρατήρησα να αντιστρέφεται το δημοκρατικό σύμπαν στην Ελλάδα και ο βρωμερότερος, φασιστικού χαρακτήρα, λαϊκισμός να προφασίζεται τον αντι-λαϊκισμό. Μα, είναι δυνατόν δημοκράτες άνθρωποι να υπερασπίζονται τους προνομιούχους υπαλλήλους της Βουλής με το κομματικό δόντι - για παράδειγμα; Θεέ μου, τι φριχτός λαϊκισμός, αποφαίνονται οι αγανακτισμένοι σούπερ-λαϊκιστές, γύφτε λαέ! Και εγώ τι να κάνω; Να υπερασπιστώ τα ρουσφέτια που αντιπαλεύω ως πολιτική ηθική και πρακτική τόσα χρόνια, παράλληλα με το κράτος πατρωνίας και την διαπλοκή ή την συνταγματική τάξη και τον πολιτικό και νομικό πολιτισμό, που μου υπαγορεύουν να διαβάσω το άρθρο 65 του Σ. και να εναντιωθώ στις μαφιόζικες στρατηγικές των τροπολογιών της τελευταίας στιγμής, εν αγνοία φυσικά όλως των «ενδιαφερομένων» ;
Αν υπερασπιστώ το δεύτερο δεν θα είναι σαν να υπερασπίζομαι τα πρώτα (τα προνομιούχα ρουσφέτια); Όχι, όχι μην ανοίγεις το «Κουτί της Πανδώρας», στις δημοκρατίες ο κανόνας διαμορφώνει τις αξίες. «Τεχνική» είναι η άτιμη η δημοκρατία, όπως και ο φασισμός και οποιαδήποτε άλλη μορφή πολιτικής οργάνωσης των κοινωνιών. Άλλαξε τον κανόνα με δημοκρατικές διαδικασίες, όταν θεωρείς ότι προσβάλει την ισότητα, μην τον εξευτελίζεις όμως! Μην μετατρέπεις το πολίτευμα σε «οίκο ανοχής», καθώς έτσι μετατρέπεται ο λαός σε «παλιόγυφτο» και ο λαϊκισμός σε κανόνα του πολιτεύματος.
Εδώ σε θέλω, τι είναι λαϊκισμός; Αν μου πεις πως λαϊκισμός είναι το Σύνταγμα και η δημοκρατική ηθική, θα είναι σαν να μου δείχνεις την χουντική σου ταυτότητα. Αν μου πεις πως η δημοκρατική ηθική προάγεται και υπερασπίζεται μέσω μικρών ή μεγαλύτερων καθημερινών κοινοβουλευτικών πραξικοπημάτων, θα αναγκαστώ να σου απαντήσω «γύφτικα»: όχι όπως η αποσβολωμένη χήρα με την ανοιχτή και στραμμένη προς το μέρος σου την μία χείρα της, αλλά και με τις δυο σε πλήρη διάσταση!
Τι κάνετε αποτρελαμένοι δημοκόποι της Συγκυβέρνησης; Ρίχνοντας έναν ολόκληρο λαό στην άβυσσο, επιχειρείτε τώρα να αντιστρέψετε την ιστορία της ανθρωπότητας, την δομή της γνώσης και την επιστημολογική αντικειμενικότητα; Έφριξα ακούγοντας τον κ. Σαμαρά και κυρίως αυτόν τον δυστυχισμένο άνθρωπο που αποτελεί την συνέχεια των τεθλιμμένων συγγενών της μεγάλης οικογενείας της διαπλοκής (απαντάται και ως «μεγάλη δημοκρατική παράταξη»), να εμφανίζουν το προοδευτικό ως συντηρητικό και αντίστροφα, όπως και να ιδεολογικοποιούν την διαδικασία προλεταριοποίησης και προτεκτορατοποίησης στην χώρα μας με όρους εκσυγχρονισμού, ευρωπαϊσμού και δυτικοποίησης!
Η πρόστυχη κίνηση με την τροπολογία για μεταβολή του «εργασιακού καθεστώτος» των ρουσφετο-υπαλλήλων της Βουλής, έγινε προφανώς για να διασκεδάσει την κατηγορία για ρουσφετολογικό παλαιοκομματισμό που θεμελίωσε εναντίον των Συγκυβερνητών - και μάλιστα εις βάρος του πρωθυπουργού της υπέρβασης …του εαυτού του - ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ορίστε, σου λέει με αυτή την κίνηση ο γκεμπελίσκος που εμφανίζεται ως τεχνοκράτης, ποιοι είναι αυτοί που μας κατηγορούν για παλαιοκομματικούς και πολιτικάντηδες: είναι εκείνοι που υπερασπίζονται τους προνομιούχους, τους οποίους ωστόσο εμείς «κατασκευάσαμε» ως τέτοιους την περίοδο της αφροσύνης μας! Τι είναι πιο λαϊκιστικό, να υπερασπίζεσαι τα προνομιούχα ρουσφέτια της Βουλής ή να διορίζεις τους ανήμπορους κομματικούς ή προσωπικούς σου πελάτες σε ταπεινές και «ανασφαλείς» θέσεις του δημοσίου; Όχι ασφαλώς, το δεύτερο δεν είναι λαϊκισμός και σε καμία περίπτωση οπισθοδρομικό και παλαιοκομματικό: είναι αποκατάσταση της κοινωνικής δικαιοσύνης και ισότητας με όρους δικομματισμού, άρα «δημοκρατικό» και «έντιμο» πολιτικά φαινόμενο, σίγουρα μια ακόμη εκσυγχρονισμένη μορφή της «ισότητας»!
Ελεεινό και άκρως επικίνδυνο για το δημοκρατικό πολίτευμα παιχνίδι κάνει η Συγκυβέρνηση για να νομιμοποιήσει την αθλιότητα που διαπράττει στην σημερινή Ελλάδα, με όρους κοινωνικούς και εθνικούς. Διασπείρει διχόνοια μεταξύ των εργαζομένων, λαϊκίζοντας φριχτά, ενώ προσπαθεί εναγωνίως να προκαλέσει ρήξεις μεταξύ αυτών και εντός της ευρύτερης κοινωνίας, έτσι ώστε να συγκαλύψει τον μεγαλύτερο ταξικό πόλεμο που έχει γίνει στην Ελλάδα τα τελευταία εκατό χρόνια: τραυματισμένο κεφάλαιο εναντίον θυματοποιημένης εργασίας. Οι άφρονες αριβίστες δεν αναλαμβάνονται τι διαπράττουν! Αφού δεν καταλαβαίνουν οι ίδιοι, καθότι «το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη» ας τους συνετίσουν οι φίλοι τους Τραπεζίτες, εκτός πλέον αν έχουμε να κάνουμε με γενικευμένη παράκρουση της διαπλοκής, μια και αισθάνονται για πρώτη φορά ότι τους υπονομεύει εμμέσως το ευρωπαϊκό σύστημα νεοηγεμονίας! Περνά ο Ευρωπαίος μπροστά από τον επαίτη, επιδεικνύοντας την δόση και εκεί που αλώνει το χέρι για να την τοποθετήσει στην παλάμη του ζητιάνου, πάει παραπέρα μεταφέροντας σαδιστικά την δόση από το ένα χέρι του στο άλλο!
Δεν μπορώ να φανταστώ ότι με όλα αυτά το καθεστώς της Συγκυβέρνησης αποσκοπεί στην κατάλυση της Ελληνικής Δημοκρατίας καί με τυπικό τρόπο. Δεν θέλω να πιστέψω αυτό που βλέπω να έρχεται στη συνέχεια: το «ένα βήμα πίσω της δημοκρατίας για να σταθεροποιηθεί η οικονομία» από το οποίο εκκίνησε, κατά δήλωσή του, ο Γιώργος Παπανδρέου για το Καστελόριζο, να μετατραπεί σε «τροχάδην με την όπισθεν» για να πάει η χώρα μπροστά! Ετούτο, παρόλα αυτά, άκουσα χθες να δοξάζεται από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ στη Βουλή, όπου οι αντιδημοκρατικές και αντισυνταγματικές διαδικασίες ορίστηκαν ως αντι-λαϊκισμός, και κοινωνική πρόοδος! Αυτά άκουσε και η χήρα και άπλωσε προς την συσκευή την χείρα με ανοιχτά τα πέντε δάκτυλα.
Το μοναδικό ερώτημα μετά από την χθεσινή κοινοβουλευτική κωμικοτραγική βραδιά είναι: πότε και με ποια αφορμή θα ενεργοποιηθεί το άρθρο 48 του Συντάγματος περί «κατάστασης πολιορκίας», ώστε να ξεκινήσει μια νέα διαδικασία «προόδου» και «δημοκρατικής αποκαταστάσεως» στην χώρα με την επιβολή στη συνέχεια καί τυπικώς δικτατορίας;
Όπως αντιλαμβάνεστε αυτό δεν είμαι σε θέση να το απαντήσω, ούτε καν να εικάσω; Όπως φαντάζομαι δεν ξέρει να το απαντήσει και η κυρία βουλευτής που υπερψήφισε την καταδίκη της χώρας και του ελληνικού λαού - κατά δήλωσή της - «με το πιστόλι στον κρόταφο». Αλήθεια ποιος το κράταγε, ποιος το όπλισε και πόσον καιρό παίζει με αυτό το μαραφέτι η Κυρία γύρω από το κεφάλι της; Δεν της πέρασε από το μυαλό πως όποιος παίζει/στηρίζεται σε τέτοιες αφηγήσεις στο τέλος συνηθίζει αυτούς που τον ακούν στις κάνες και στην «λυτρωτική λογική» που τοποθετεί την δημοκρατία στο απόσπασμα;
Οι τεθλιμμένοι συγγενείς του κοινοβουλίου (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ) δεν τοποθέτησαν απλώς την γνωστή μου χήρα στο απόσπασμα, αλλά επίσης ολόκληρη την πολιτική δομή της Ελληνικής Δημοκρατίας. Μια και δεν με ακούνε Μέρκελ και Ομπάμα να περιμένω άραγε πότε θα ακούσω εγώ την χαριστική βολή για την Ελληνική Δημοκρατία; Για να αποφευχθεί ως φάρσα το τέλος της Ελληνικής εκδοχής της «Δημοκρατίας της Βαϊμάρης» ας οργανωθούμε όλοι ανεξαιρέτως οι εργαζόμενοι άνεργοι, καθώς και οι υπόλοιποι δημοκράτες κάθε κοινωνικού στρώματος, κάτω από την Ακροτελεύτια Διάταξη του Συντάγματος. Όχι για να προστατεύσουμε προνομίες, ιδιοτελή συμφέροντα κλπ. , αλλά για να υπερασπιστούμε το πολίτευμα που θα μπορούσε μέσω της επέκτασης και διεύρυνσης των δημοκρατικών θεσμών να θεμελιώσει ένα νέο καθεστώς, όπου ελευθερία και ισότητα θα μπορούσαν να εναρμονιστούν σε μια δυναμική ισορροπία υψηλότερου επιπέδου λαϊκής κυριαρχίας. Αντί για οπισθοχώρηση της δημοκρατίας, προτείνω τον αγώνα ποιοτικής αναβάθμισής της. Αυτή είναι η λύση στην ελληνική πολύπλευρη πλέον κρίση. Όσοι αντιπαλεύουν αυτή την προοπτική δεν είναι απλώς οι αισχρότεροι λαϊκιστές της χώρας, αλλά κυριολεκτικώς επίδοξοι δικτατορίσκοι.
* Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.