της Στεφανίας
Όλοι φοβούνται τα γηρατειά, κυρίως γιατί ο γέρος θέλει να ζήσει αλλά δεν μπορεί (το σώμα γερνάει ενώ η ψυχή όχι).
Ένα άλλο που τρέμουν οι άνθρωποι όσον αφορά τα γεράματα είναι η μοναξιά. Όσοι γέροι μ’ ακούν να εξυμνώ την μοναξιά μού λένε την αγαπημένη τους ατάκα «εκεί που είσαι ήμουν» και «καλά κι εγώ στην ηλικία σου τέτοια έλεγα, να σε δω όταν θα γεράσεις, η μοναξιά ισούται με θάνατο».
Όλοι φοβούνται τα γηρατειά, κυρίως γιατί ο γέρος θέλει να ζήσει αλλά δεν μπορεί (το σώμα γερνάει ενώ η ψυχή όχι).
Ένα άλλο που τρέμουν οι άνθρωποι όσον αφορά τα γεράματα είναι η μοναξιά. Όσοι γέροι μ’ ακούν να εξυμνώ την μοναξιά μού λένε την αγαπημένη τους ατάκα «εκεί που είσαι ήμουν» και «καλά κι εγώ στην ηλικία σου τέτοια έλεγα, να σε δω όταν θα γεράσεις, η μοναξιά ισούται με θάνατο».
(Γιατί όλοι θένε να ζήσουν πολύ τότε; Γιατί κανείς δεν θέλει να πεθάνει νέος; Γιατί και στα 100 να πάει ο γέρος θέλει να ζήσει κι άλλο;)
Ένα άλλο, οι ηλικιωμένοι μόνιμα αναπολούν.. αλλά/και (μόνιμα) μετανιώνουν για τον τρόπο με τον οποίο έζησαν τα νιάτα τους (άλλη αγαπημένη ατάκα «στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα»).
Μετανιώνει αυτός που όταν ήταν νέος, επειδή μπορούσε να κάνει τα πάντα, δεν τα έκανε. Αυτή η αίσθηση ότι έχω όλον τον χρόνο μπροστά μου είναι παγίδα, κι όσοι πέφτουν σ’ αυτήν συνεχώς αναβάλουν, και ποτέ δεν κάνουν, και τελικά δεν θέλουν να πεθάνουν... (Όσο έχουν ακόμα αύριο έχουν κι ελπίδες!!)
Αυτό που με εντυπωσίαζε από πάντα είναι το γεγονός ότι δεν μαθαίνουμε από τις παπαριές των άλλων. Ας πούμε αν γνωρίζω τον λόγο που οι γέροι πάσχουν δεν είναι πολύ εύκολο να καταλάβω τι πρέπει να κάνω για να μην πάσχω αύριο κι εγώ;
Πχ να μην αναβάλω. Να μην θεωρώ ότι έχω όλον τον χρόνο μπροστά μου, να θεωρώ ότι μόνο το τώρα υπάρχει κι ό,τι θέλω να το κάνω τώρα, που μπορώ.
Όσον αφορά τη μοναξιά… το κουφό είναι (νόμος του Μέρφυ;) ότι αυτός που δεν την αντέχει μένει τελικά μόνος. Επίσης, οι περισσότεροι άνθρωποι συμβιβάζονται με κάποιον για να έχουν παρέα στα γεράματα.. Δεν το κατάλαβα ποτέ. Να σε φάω όλη μου τη ζωή στη μάπα για να μην δυστυχάω όοοοοταν (ΑΝ) γεράσω;;; Ας πεθάνω αν δεν μπορώ να ζήσω τότε!!! Χωρίς καταπίεση θα έχω ζήσει ζωή ζωάρα!!! Να είσαι σίγουρος θα μου είναι πολύ αρκετό.
Τέλος, για το σώμα που δεν μπορεί ν’ ακολουθήσει την ψυχή…. Έχεις δει κάτι θεριά γεροβοσκούς;; Που βάζουν κάτω και παλικάρια;;; Γίνεται αδύναμο το σώμα αυτού που ΔΕΝ έζησε τη ζωή του αντρίκια αλλά φλώρικα!! (Μαλθακό γίνεται το κουφάρι αυτού που ζει μαλθακή ζωή.)
Υ.Γ. Την σκέψη μού την έβγαλε ο Ρίτσος http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=KNBfiW7x7j4
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.