Κουτοπονηριές…

Του ΘΑΝΑΣΗ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ  

 «ΠΟΥΘΕΝΑ στον κόσμο δεν φορολογείται η ακίνητη περιουσία» (Γ. Αυτιάς).

«Πουθενά στον κόσμο δεν πληρώνουν συντάξεις-μαϊμού» του απαντάμε και πάμε…παραπάνω. Στην κα Μέρκελ των Γερμανών που μας «ξανάρθαν» κι εμείς βγάζουμε το άχτι μας. Αναδρομικά, πριν φτάσουμε στα σημερινά. Για τις πολεμικές αποζημιώσεις που μας αρνούνται και τη ναζιστική θηριωδία, για τους εκτελεσμένους μας και το τίμημα της Αντίστασής μας στον φασισμό. Χωρίς να ξεχνάμε σε ποιανών χέρια πέσαμε, μεταπελευθερωτικά, και πώς μας…μεταχειρίστηκαν.

ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ στα σημερινά των «κομάντος» Γερμανών που «καίνε» σπίτια, με τα  κανόνια τους να μας σημαδεύουν πάνω απ’ την ατμομηχανή που την όρισαν οι Αμερικάνοι για να σαρώνει την Ευρώπη. Φωνάξαμε, τσιρίξαμε, εκφραστήκαμε αντιγερμανικά και καλά κάναμε, διαδηλώσαμε για τους ξένους αφέντες που ήρθαν για ψάρεμα στα χωρικά μας ύδατα, ειρωνευτήκαμε, κουραστήκαμε και μόνο συμπεράσματα δεν βγάλαμε. Για τους ξένους που κάνουν τη «δουλειά» τους, για τους ανθέλληνες και την «εισβολή» τους στην «Μικράν και έντιμον» Ελλάδα. Εξαντλήσαμε, λοιπόν, τα «αντιστασιακά» μας περιθώρια, εισπράξαμε το (ανύπαρκτο) αποτέλεσμα, άλλο δεν πάει και πάμε στα δικά μας. Για αυτοκριτική, διερωτώμενοι αν έχουμε ευθύνες για την επέλαση των ξένων.

Η ΚΡΙΣΗ μαίνεται στην Ελλάδα της μαγκιάς και της κομπίνας και διορισμένοι του ΤΧΣ (Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας) αμείβονται με εκατοντάδες χιλιάρικα το χρόνο για τις υπηρεσίες τους στο έθνος. Άνθρωποι σκαλίζουν τα σκουπίδια για «τιμαλφή» κι ακόμα να δημευθούν περιουσίες (μεγαλο)κλεφτών.

ΚΑΙ πάμε στην…διαμαρτυρία. Στις ξεσηκωμένες μάζες για τους ξένους φταίχτες των δεινών μας και εφησυχάζουσες για την αλητεία ημεδαπών. Καθένας με τις αντιλήψεις και τα «έργα» του και οι πλατείες άδειες από διαμαρτυρόμενους με πανό, πλακάτ και συνθήματα. Άδειες γιατί η «αμαρτία» είναι ντόπια και η σιωπή επίσης.

ΧΙΛΙΑΔΕΣ συντάξεις-μαϊμού και φύλλο δεν κουνιέται. Σύνολο απατεώνων που εισέπρατταν συντάξεις αποθαμένων χωρίς να το δικαιούνται κι εμείς σηκώνουμε τους ώμους. Ούτε κραυγές, ούτε διαδηλώσεις. Κόρες συνταξιούχων, ξαναπαντρεμένες, που κάναν την κορόιδα και χωρισμένοι γονείς που τσέπωναν διατροφές. Δεν είδαμε κι ούτε θα δούμε ξεσηκωμούς κατά της αλητείας των ντόπιων καταχραστών και υπέρ των χρεοκοπημένων ταμείων. 

ΜΑΣ φταίνε οι ξένοι-δεν φταίξαμε ‘μεις. Μας δάνεισαν και τους βρίζουμε που θέλουν τα λεφτά τους-δεν(;) τους τα δίνουμε. Είναι ανθέλληνες-είμαστε….φιλέλληνες. Μας έστησαν στον τοίχο-σκεπάζουμε δίκην γαλής τα αποπατήματά μας. Αντιστεκόμαστε μη μας ξανάρθουν Γερμανοί και μας ήρθαν και τους στρώσαμε, νύχτα, το χαλί. Τη μέρα τους βρίζουμε ξεσπαθώνοντας, αλλά οι παράνομες συντάξεις (μια μικρή συνιστώσα της δημόσιας συμπεριφοράς μας) φαγώθηκαν από…ξύπνιους που παραμένουν στο απυρόβλητο.

ΩΣΤΟΣΟ, με κουτοπονηριές δεν αντιμετωπίζονται (προ)μελετημένα παιχνίδια σε βάρος μας.