Αίτηση για έρευνες για χρυσό στην Π.Ε. Καβάλας – Xάρτης και παρατηρήσεις

Χάρτης από το Χωροταξικό της Περιφέρειας Αν. Μακεδονίας-Θράκης.
Επεξηγήσεις στη συνέχεια του κειμένου.

Σύμφωνα με άρθρο στο videotex.gr “στην διεύθυνση βιομηχανίας της Π.Ε. Καβάλας έχει φτάσει αίτηση από εταιρεία της Θεσαλλονίκης για έρευνες στο Παγγαίο για την εξόρυξη χρυσού. Η αίτηση απερρίφθη άμεσα από τον προϊστάμενο κ. Παιτοτσού καθώς η σημερινή διοίκηση είναι κάθετα αντίθετη σε τέτοιο ενδεχόμενο και η περιοχή που προτάθηκε για έρευνες είναι χαρακτηρισμένη ως περιοχή Natura”.

Την αποκάλυψη έκανε ο πρόεδρος του ΤΕΕ Ανατολικής Μακεδονίας κ. Λάζαρος Βασιλειάδης σε συνέντευξη τύπου που έδωσε στις 14 Μαρτίου η “Συντονιστική Επιτροπή κατά των δεξαμενών καυσίμων στη λιμνοθάλασσα της Βάσοβας”. Στη συνέντευξη τύπου έγινε ενημέρωση σχετικά με την διοργάνωση εκδήλωσης την προσεχή Πέμπτη (21/3), στις 19.30, στο Αμφιθέατρο του Διοικητηρίου, ωςδείγμα συμπαράστασης στους αγώνες των κατοίκων σε Χαλκιδική και Θράκη, που αντιστέκονται κατά των εξορύξεων χρυσού στις περιοχές τους.

Ο χάρτης που παραθέτουμε και στον οποίο μάλλον αναφερόταν ο κ. Βασιλειάδης είναι από το Τεύχος 4 της Α’ Φάσης της Μελέτης «Αξιολόγηση, Αναθεώρηση και Εξειδίκευση του Περιφερειακού Πλαισίου  xωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΠΠΧΣΑΑ) Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης» που είναι αναρτημένη στο site της Περιφέρειας ΑΜ-Θ (εδώ).

Σε ότι αφορά τις εξορυκτικές δραστηριότητες, ο χάρτης αυτός είναι ENTΕΛΩΣ ΛΑΘΟΣ και είναι απορίας άξιον πώς θα γίνει χωροταξικός σχεδιασμός με λανθασμένα και ελλιπή δεδομένα. Συγκεκριμένα:

• Σύμφωνα με το ΥΠΟΜΝΗΜΑ, οι περιοχές που περικλείονται από μπλε διακεκομμένη γραμμή είναι “εγκεκριμένες περιοχές εξόρυξης”. Ακόμα και ο η ονομασία είναι λάθος: Δεν υπάρχουν “εγκεκριμένες περιοχές εξόρυξης”! Οι μπλε διακεκομμένες γραμμές δημόσιοι μεταλλευτικοί χώροι (ΔΜΧ) και χώροι εξηρημένοι υπέρ του Δημοσίου (που είναι ουσιαστικά το ίδιο). Όμως:
• Δεν έχουν αποτυπωθεί στο χάρτη όλοι οι ΔΜΧ.
• Δεν έχουν αποτυπωθεί οι Παραχωρήσεις Mεταλλείων (ΠΜ), δηλαδή οι περιοχές όπου τα μεταλλευτικά δικαιώματα ανήκουν σε ιδιώτες και όχι στο Δημόσιο.
• Δεν έχουν αποτυπωθεί οι Άδειες Μεταλλευτικών Ερευνών (ΑΜΕ).
• Τα κυκλάκια με τις ενδείξεις Μ=μάρμαρα, ΑΥ=αδρανή υλικά, ΜΤ=μεταλλευτικά ορυκτά, ΒΟ=βιομηχανικά ορυκτά αντιστοιχούν και σε ενεργές και σε ανενεργές εκεταλλεύσεις, άλλες σε ΔΜΧ και άλλες σε ΠΜ, άλλες εγκεκριμένες και άλλες όχι. Και πάλι, η καταγραφή δεν είναι σε καμμία περίπτωση πλήρης όπως ΟΦΕΙΛΕΙ να είναι, αφού πρόκειται για το χάρτη του Σχεδίου Χωροταξικού Σχεδιασμού που θα καθορίσει το μέλλον της Περιφέρειας για τις επόμενες δεκαετίες.
• Οι γκρίζες περιοχές είναι “σημαντικές συγκεντρώσεις με πιθανή υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος και του τοπίου”. Η μεγαλύτερη τέτοια “γκρίζα” περιοχή είναι από τη Μάκρη και το Πέραμα μέχρι τις Σάπες και περιλαμβάνει πολύ περισσότερα “μεταλλεία” από τις γνωστές σε εμάς προτάσεις εκμετάλλευσης (δυο στις Σάπες και μία στο Πέραμα). Τυχαίο;

Το συμπέρασμα είναι ότι το “μεταλλευτικό τόξο” που ανησύχησε τους φίλους στην Καβάλα είναι μόνο ένα μέρος της εικόνας αφού ο χάρτης, από σκοπιμότητα ή προχειρότητα, δεν έχει όλα τα στοιχεία. Η συνολική εικόνα, αν ποτέ τη δούμε, είναι πολύ χειρότερη. Το γεγονός ότι μια ιδιωτική εταιρεία έκανε αίτηση για μεταλλευτικές έρευνες στο Παγγαίο σημαίνει ότι μιλάμε για μια περιοχήΑΜΕ, όμως οι ΑΜΕ είναι εκτός του χάρτη.

Και καλά έκανε ο προϊστάμενος της αρμόδιας υπηρεσίας της Π.Ε. Καβάλας και απέρριψε την αίτηση αλλά θα πρέπει να γνωρίζει ότι το δίκτυο NATURA2000, είναι μεν ο ακρογωνιαίος λίθος της πολιτικής της Ε.Ε. για τη φύση και τη βιοποικιλότητα, αλλά δεν παρέχει καμμία προστασία από τις εξορυκτικές δραστηριότητες. Το 2010, κάτω από την πίεση της εξορυκτικής βιομηχανίας,  η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέδωσε έναν “Οδηγό Κατευθύνσεων σχετικά με την ανάπτυξη μη ενεργειακών εξορυκτικών δραστηριότητων  εντός του δικτύου NATURA2000″. Σύμφωνα με τις “κατευθύνσεις” αυτές, τίποτα δεν απαγορεύεται μέσα στο NATURA. Οι εθνικές αρχές οφείλουν να εξετάζουν κάθε σχέδιο και να αποφασίζουν σύμφωνα με έναν στρατηγικό σχεδιασμό και πάντα με γνώμονα τους στόχους διατήρησης του κάθε τόπου. Είναι  όμως κοινό μυστικό ότι στην Ελλάδα ούτε στρατηγικός σχεδιασμός για τη βιοποικιλότητα υπάρχει, ούτε στόχοι και σχέδιο προστασίας των περιοχών που εντάχθηκαν στο δίκτυο NATURA και από τότε έχουν αφεθεί στη μοίρα τους. Στην Ελλάδα πολύ απλά, το “δεν απαγορεύεται” ισοδυναμεί με το “όλα επιτρέπονται”.

Επίσης, είναι θετικό το γεγονός ότι η σημερινή διοίκηση της Περιφέρειας ΑΜ-Θ είναι κάθετα αντίθετη στην εκμετάλλευση χρυσού όμως δεν επιτρέπεται κανένας εφησυχασμός. Μας κατηγορούσαν για “κινδυνολογία” όταν λέγαμε ότι ολόκληρη η βόρεια Ελλάδα, τουλάχιστον ανατολικά του Κιλκίς και της Χαλκιδικής, είναι στόχος επίδοξων εκμεταλλευτών, όμως τα γεγονότα μας επαληθεύουν. Στη Χαλκιδική ξέραμε τις Σκουριές και την Ολυμπιάδα, στη συνέχεια μάθαμε για την Πιάβιτσα, τη Φισώκα και την Τσικάρα. Στην εικόνα μπήκαν η Βάθη, το Γερακαριό, η Ποντοκερασιά, το Πολύκαστρο, το Άγκιστρο, το Καλλυντήρι, η Μαρώνεια και τώρα το Παγγαίο. Και θα ακολουθήσουν κι άλλα. Ηπολιτική απόφαση της κυβέρνησης για την πραγματοποίηση τέτοιων επενδύσεων είναι δεδομένη και χιλιοειπωμένη. “Με κάθε κόστος” είπε πρόσφατα ο Πρωθυπουργός και στη Χαλκιδική νιώσαμε στο πετσί μας τι εννοούσε.

Η μόνη δύναμη που μπορεί να ανατρέψει αυτά τα σχέδια είναι η δική μας αντίσταση.

πηγή