Τρεις τροπολογίες επί των πολιτικών θέσεων και ισάριθμες στα καταστατικά θέματα θα καταθέσει εντός της ημέρας η Αριστερή Πλατφόρμα (Α.Π.) στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, με πρόθεση να τεθούν στην κρίση των συνέδρων και σε ψηφοφορία.
Στα πολιτικά θέματα, οι τρεις τροπολογίες της Α.Π. αφορούν: α) τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ για την Ευρωπαϊκή Ενωση και την πάγια άποψη της αριστερής πτέρυγας ότι δεν πρέπει να αποκλειστούν η έξοδος από την Ευρωζώνη και η επιστροφή στη δραχμή, την άμεση κατάργηση των Μνημονίων και την επαναδιαπραγμάτευση των δανειακών συμβάσεων, β) τις εκλογικές συμμαχίες και τη συνεργασία αποκλειστικά με δυνάμεις της Αριστεράς και το ΚΚΕ και όχι με πρόσωπα από το ΠΑΣΟΚ ή τους Ανεξάρτητους Ελληνες, γ) το θέμα των ιδιωτικοποιήσεων όπου θα τονίζεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα επαναφέρει το δημόσιο χαρακτήρα οργανισμών που ιδιωτικοποιήθηκαν, καθώς και την εθνικοποίηση τραπεζών ως απαραίτητη προϋπόθεση για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
Στα καταστατικά ζητήματα οι τρεις τροπολογίες της Α.Π. θα κάνουν αναφορά: α) στην ελεύθερη λειτουργία τάσεων στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ ως συστατικό στοιχείο δημοκρατικής λειτουργίας, β) στο να δοθεί ο απαραίτητος χρόνος σε όσες συνιστώσες δεν είναι ακόμη ώριμες να προχωρήσουν στην αυτοδιάλυσή τους και γ) στην εκλογή προέδρου, η οποία να παραμείνει στην αρμοδιότητα της Κεντρικής Επιτροπής και να μην προκύπτει από το συνέδριο -με το σκεπτικό να ελέγχεται άμεσα ο πρόεδρος από τα όργανα- και στη διευκρίνιση ότι αυτή η πρόταση δεν αφορά το πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα αλλά γενικότερα το θεσμό του εκάστοτε προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ.
Αρθρο στο iskra
Χθες, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης σε άρθρο του που αναρτήθηκε για μερικές ώρες στο iskra και στη συνέχεια «κατέβηκε» -προφανώς μια κίνηση τακτικής που υπαγορεύεται από τις συνεχείς εσωτερικές διαβουλεύσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη στο περιθώριο του συνεδρίου- έδωσε το στίγμα της απογευματινής του ομιλίας. Σε αυτό το άρθρο ο επικεφαλής της Α.Π. αναφέρεται στους πολλούς κινδύνους που θα προκύψουν για την αριστερή φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ και συνολικά για το κίνημα στην περίπτωση που το κόμμα υποβαθμίσει όλα εκείνα τα ριζοσπαστικά στοιχεία που εκτόξευσαν τα ποσοστά του. «Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται ποτέ να έρθει στην κυβέρνηση, αν αφυδατώσει το ριζοσπαστισμό και την εναλλακτικότητά του και εμφανιστεί απλώς ως δύναμη εναλλαγής στο πλαίσιο του συστήματος. Και αν ο ΣΥΡΙΖΑ έρθει, ενδεχομένως, με τέτοιες προϋποθέσεις στην κυβέρνηση, θα παραμείνει σε αυτήν ελάχιστα και μόνο ως θλιβερή παρένθεση», τονίζει στο κείμενό του ο κ. Λαφαζάνης και στον ίδιο πάντα τόνο προσθέτει: «Ας μην αστειευόμεθα, όμως. Ισχυρή ρευστότητα, επενδύσεις, στήριξη οικονομικών κλάδων και παραγωγική οικονομική ανασυγκρότηση, που θα ξεκινάει από τον πρωτογενή τομέα και θα φτάνει ώς τους σύγχρονους τεχνολογικά τομείς, απαιτούν εξεύρεση πόρων και δυνατότητες ισχυρής δημόσιας παρέμβασης υπό κοινωνικό έλεγχο. Ολα τούτα με τη σειρά τους απαιτούν την εκδίωξη της τρόικας, τον ενταφιασμό των Μνημονίων ληστείας και λεηλασίας, την τολμηρή και πλήρη, με όλα τα δυνατά μέσα, διαγραφή του άδικου, μη βιώσιμου και ταξικού χρέους, την άμεση εθνικοποίηση - κοινωνικοποίηση των τραπεζών για μια νέα χρηματοπιστωτική πολιτική και των στρατηγικών τομέων της οικονομίας και φυσικά τη σύγκρουση με την Ευρωζώνη αλλά και την Ε.Ε., με όλες τις προεκτάσεις τους. Πολλοί αντιτείνουν ότι αλλαγές τέτοιας σεισμικής διάστασης είναι αδύνατες και μάλιστα σε μια μικρή χώρα, μέσα σε έναν άνισο διεθνή συσχετισμό δυνάμεων. Ο ανατρεπτικός δρόμος, όμως, για την Ελλάδα, πράγματι δύσκολος και κακοτράχαλος, δεν είναι απλώς και μόνο επιλογή αλλά και πολιτική επιβίωσης και προοπτικής της χώρας, ενώ θα διευκολύνει ανάλογες σεισμικές αλλαγές στην περιοχή μας και στην Ευρώπη, που θα καταστήσουν την Ελλάδα πρωταγωνίστρια ενός ευρύτερου μπλοκ χωρών και ενός νέου τοπίου».
Στα καταστατικά ζητήματα οι τρεις τροπολογίες της Α.Π. θα κάνουν αναφορά: α) στην ελεύθερη λειτουργία τάσεων στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ ως συστατικό στοιχείο δημοκρατικής λειτουργίας, β) στο να δοθεί ο απαραίτητος χρόνος σε όσες συνιστώσες δεν είναι ακόμη ώριμες να προχωρήσουν στην αυτοδιάλυσή τους και γ) στην εκλογή προέδρου, η οποία να παραμείνει στην αρμοδιότητα της Κεντρικής Επιτροπής και να μην προκύπτει από το συνέδριο -με το σκεπτικό να ελέγχεται άμεσα ο πρόεδρος από τα όργανα- και στη διευκρίνιση ότι αυτή η πρόταση δεν αφορά το πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα αλλά γενικότερα το θεσμό του εκάστοτε προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ.
Αρθρο στο iskra
Χθες, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης σε άρθρο του που αναρτήθηκε για μερικές ώρες στο iskra και στη συνέχεια «κατέβηκε» -προφανώς μια κίνηση τακτικής που υπαγορεύεται από τις συνεχείς εσωτερικές διαβουλεύσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη στο περιθώριο του συνεδρίου- έδωσε το στίγμα της απογευματινής του ομιλίας. Σε αυτό το άρθρο ο επικεφαλής της Α.Π. αναφέρεται στους πολλούς κινδύνους που θα προκύψουν για την αριστερή φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ και συνολικά για το κίνημα στην περίπτωση που το κόμμα υποβαθμίσει όλα εκείνα τα ριζοσπαστικά στοιχεία που εκτόξευσαν τα ποσοστά του. «Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται ποτέ να έρθει στην κυβέρνηση, αν αφυδατώσει το ριζοσπαστισμό και την εναλλακτικότητά του και εμφανιστεί απλώς ως δύναμη εναλλαγής στο πλαίσιο του συστήματος. Και αν ο ΣΥΡΙΖΑ έρθει, ενδεχομένως, με τέτοιες προϋποθέσεις στην κυβέρνηση, θα παραμείνει σε αυτήν ελάχιστα και μόνο ως θλιβερή παρένθεση», τονίζει στο κείμενό του ο κ. Λαφαζάνης και στον ίδιο πάντα τόνο προσθέτει: «Ας μην αστειευόμεθα, όμως. Ισχυρή ρευστότητα, επενδύσεις, στήριξη οικονομικών κλάδων και παραγωγική οικονομική ανασυγκρότηση, που θα ξεκινάει από τον πρωτογενή τομέα και θα φτάνει ώς τους σύγχρονους τεχνολογικά τομείς, απαιτούν εξεύρεση πόρων και δυνατότητες ισχυρής δημόσιας παρέμβασης υπό κοινωνικό έλεγχο. Ολα τούτα με τη σειρά τους απαιτούν την εκδίωξη της τρόικας, τον ενταφιασμό των Μνημονίων ληστείας και λεηλασίας, την τολμηρή και πλήρη, με όλα τα δυνατά μέσα, διαγραφή του άδικου, μη βιώσιμου και ταξικού χρέους, την άμεση εθνικοποίηση - κοινωνικοποίηση των τραπεζών για μια νέα χρηματοπιστωτική πολιτική και των στρατηγικών τομέων της οικονομίας και φυσικά τη σύγκρουση με την Ευρωζώνη αλλά και την Ε.Ε., με όλες τις προεκτάσεις τους. Πολλοί αντιτείνουν ότι αλλαγές τέτοιας σεισμικής διάστασης είναι αδύνατες και μάλιστα σε μια μικρή χώρα, μέσα σε έναν άνισο διεθνή συσχετισμό δυνάμεων. Ο ανατρεπτικός δρόμος, όμως, για την Ελλάδα, πράγματι δύσκολος και κακοτράχαλος, δεν είναι απλώς και μόνο επιλογή αλλά και πολιτική επιβίωσης και προοπτικής της χώρας, ενώ θα διευκολύνει ανάλογες σεισμικές αλλαγές στην περιοχή μας και στην Ευρώπη, που θα καταστήσουν την Ελλάδα πρωταγωνίστρια ενός ευρύτερου μπλοκ χωρών και ενός νέου τοπίου».
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.