Ανακλαστικά Βοός..

του Γιώργου Μαυρομάτη

Άλλη μία ευκαιρία πέρασε μπροστά από το ΚΚΕ χωρίς όχι μόνο να την εκμεταλλευτεί, αλλά ούτε καν την αναγνώρισε ως τέτοια !!! Εδώ και τρία χρόνια ήταν συνεχώς το μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης και όχι μόνο αυτό, είχε και την μεγαλύτερη εφημερίδα της αριστεράς,τον μεγαλύτερο εκδοτικό οργανισμό στη χώρα, την καλύτερα οργανωμένη κομματική οργάνωση, το μοναδικό ραδιόφωνο σχεδόν πανελλήνιας εμβέλειας και τον μοναδικό τηλεοπτικό σταθμό επίσης πανελλήνιας που δεν ήταν στα χέρια των μνημονιακών δυνάμεων.Δηλαδή με λίγα λόγια είχε το μονοπώλιο απέναντι σε μία κυβέρνηση που όλοι ξέρουμε πόσο δημοφιλής είναι. 
Πεδίον δόξης λαμπρόν για ένα κόμμα, πού επαγγέλλεται την ανατροπή των πολιτικών που εφαρμόζονται, σε όφελος ενός λαού που ασφυκτιά κάτω από πολιτικές και πρακτικές τεχνικών της εξουσίας, ντόπιων και ξένων. Το πάλαι ποτέ κόμμα της πρωτοπορίας αντί να αδράξει την ευκαιρία, να ανανεώσει τα εργαλεία του που είναι πολλά, να χρησιμοποιήσει τα μέσα που όπως είπαμε όχι μόνο είναι πολλά αλλά και μονοπωλιακά σε ένα βαθμό,αντί να κινητοποιήσει στελέχη, νέα, άφθαρτα με όρεξη και ιδέες για την ανατροπή του φαύλου αυτού καθεστώτος που γύρισε τη χώρα πολλά χρόνια πίσω, περιορίστηκε στα τετριμμένα!!!
Περιορίστηκε να παρακολουθεί την κατάσταση με απλανές βλέμμα βοός ή στην καλύτερη περίπτωση αγελάδος. Με τα ίδια εργαλεία που έκανε τις περίφημες αναλύσεις όταν η μισή χώρα ήταν στο βουνό και κατέληξε εκεί που όλοι ξέρουμε, προσπάθησε να κατανοήσει το σήμερα. Με το ίδιο πολιτικό δυναμικό που στόχευε το 17% ως δώρο του Μαρξιστικού Μεγαλοδύναμου και εκπαίδευσε τα όποια νέα στελέχη με το πι πι το παπί και το λα λα Λόλα, βγήκε μπροστά να πείσει τους πολίτες που θέλουν να ξεφύγουν από το όποιο παρελθόν. Με τον ίδιο στρατό συνδικαλιστών που είναι ειδική στην επαναστατική γυμναστική των τριάντα απεργιών το χρόνο, αδυνατούν να κατανοήσουν τη λέξη Μεταρρύθμιση. Με την αυτιστική άποψη περί συνεργασιών ( το αριστερό μας πόδι με το αριστερό μας χέρι), αρνούνται πεισματικά να πάρουν το ρίσκο της διακυβέρνησης της χώρας από την αριστερά. Με την χρήση των ΜΜΕ που διέθετε με μία τύπου Σοβιετίας αισθητική και πρακτική, με φωτεινή εξαίρεση την βοήθεια των απολυμένων της ΕΡΤ, (τους οποίους όταν διαπίστωσε ότι δεν μπόρεσε να καπελώσει αποχώρησε), απέτυχε να γίνει μπροστάρης στην προσπάθεια να ανατραπεί το πολιτικό καθεστώς που μας έφερε εδώ.
Όταν χρησιμοποιείς το ντουφέκι σαν ρόπαλο, το άρμα μάχης σαν καταφύγιο όταν πατάς πάνω στον ενισχυτή να φωνάξεις με την ντουντούκα η ήττα είναι δεδομένη!!! Το ΚΚΕ έχασε ένα ένα τα όπλα του πρώτα την Τυποεκδοτική μετά προσωρινά τον 902 και τώρα οριστικά τηλεόραση και ραδιόφωνο.
Κανένας αριστερός δεν επιχαίρεται με όλα αυτά. Είναι στρατηγικές ήττες του κινήματος και το ΚΚΕ πρέπει έστω και την τελευταία στιγμή να δει την πραγματικότητα και να δράσει ως κόμμα της πρωτοπορίας που είναι(;).