Το ΚΚΕ έχει δίκιο σε ένα και μόνο πράγμα. Ο «902» και οι άλλες επιχειρήσεις του Κόμματος δεν είναι σοσιαλιστικές νησίδες. Άλλο είναι όμως να κλείνεις την κομματική επιχείρηση που πουλάει κρεβάτια και άλλο έναν ραδιοτηλεοπτικό όμιλο σε περίοδο άγριας σύγκρουσης με τα ΜΜΕ να έχουν επωμιστεί να σηκώσουν μεγάλο μέρος αυτής, από την πλευρά των κακών.
Το ΚΚΕ έκλεισε τον 902 μόλις ακριβώς έδειξε τη δύναμή του, έγινε χρήσιμος και αξιοποίησε τη δημόσια συχνότητα, όπως ακριβώς δεν τόλμησε να κάνει τόσα χρόνια. Η απόφαση του Περισσού να αναμεταδώσει ο 902 το πρόγραμμα των κρατικών καναλιών, ήταν αυτή που ξαναέβαλε το ΚΚΕ στο κάδρο ενός ευρύτατου κοινωνικού κινήματος, που έδωσε ελπίδες κοινής δράσης στην υπόλοιπη αριστερά και έθεσε το Κόμμα στις γραμμές ενός συνολικού σχεδίου αγώνα που ξεπερνούσε την απόφαση της τελευταίας κεντρικής επιτροπής.
Παράλληλα όμως έδειχνε και τον δρόμο, για να ξεπεραστεί η κρίση του ίδιου του σταθμού. Το ΚΚΕ όφειλε και μπορούσε να ζητήσει ΒΟΗΘΕΙΑ ώστε ο σταθμός να μην καταλήξει στα χέρια κανενός επιτήδειου, αλλά να περάσει στα χέρια «της εργατικής τάξης» ή εν πάση περιπτώσει να εξυπηρετεί τα συμφέροντά της. Να αποτελέσει νησίδα ελεύθερης και αδέσμευτης ενημέρωσης μέσα στον καπιταλισμό –αυτή τη φορά- και να σηματοδοτήσει ένα γιγαντιαίο κοινωνικό πείραμα.
Το ΚΚΕ μπορούσε και όφειλε να απευθύνει δημόσιο κάλεσμα, η υπόθεση του 902 να γίνει υπόθεση όλης της Αριστεράς, υπόθεση των εργαζόμενων, να μετατραπεί «η κρίση του σε ευκαιρία» και να δούμε τη μεγαλύτερη πρωτοβουλία πολιτικής και κοινωνικής ενότητας των τελευταίων δεκαετιών. Για να δοκιμάσουμε στην πράξη πως η κοινωνία βάζει πλάτη και δημιουργεί δομές αυτοδιαχείρισης, πως θέλουμε τα ΜΜΕ να λειτουργούν, τι σημαίνει να κοινωνικοποιήσουμε τα Μέσα.
Αυτό όμως προϋποθέτει μια πολιτική απόφαση και στο ΚΚΕ μάλλον έχουν σταματήσει να παίρνουν τέτοιες. Ασχολούνται με μπίζνες και έχουν μετατραπεί στον πυρήνα τους σε καπιταλιστές με την πιο άγρια σχέση που μπορεί να προκύψει με την όποια ιδιοκτησία τους.
Χαρακτηριστική είναι η ανακοίνωση του 902 στην οποία μεταξύ άλλων ερμηνεύει τις αιτίες της κρίσης που οδήγησαν στην πώληση του σταθμού. «Τα πράγματα έγιναν ακόμα χειρότερα μετά το ξέσπασμα της κρίσης και την πτώση της διαφήμισης κατά 61% σε ό,τι αφορά στον «902. Λειτουργούν μέσα στον καπιταλισμό και υφίστανται τις συνέπειες των νόμων του, άρα και της κρίσης του».
Τι έλεγε ο ιδιοκτήτης της Χαλυβουργίας, της ΒΙΟΜΕ, του Κατσέλη και τόσων άλλων επιχειρήσεων δηλαδή, που το ΚΚΕ κατακεραύνωνε ως βάρβαρα αφεντικά; Τι λένε όλοι οι ιδιοκτήτες επιχειρήσεων που κλείνουν τα τελευταία χρόνια; Την ίδια κρίση δεν επικαλείται η κυβέρνηση όταν μέσω ΤΑΙΠΕΔ ξεπουλάει τη δημόσια περιουσία;
Ο Περισσός επικαλείται την κρίση όπως ακριβώς ο χειρότερος καπιταλιστής μάνατζερ για να δικαιολογήσει τις δεκάδες απολύσεις και την απώλεια μιας δημόσιας συχνότητας, τη στιγμή μάλιστα που η Αριστερά υποστηρίζει ότι αυτή δεν μεταβιβάζεται, αλλά επιστρέφει στο δημόσιο.
Οι λεπτομέρειες του σχεδίου όμως προκαλούν ανατριχίλα και στους πιο καλοπροαίρετους. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο νέος ιδιοκτήτης έθεσε όρο να του παραδοθεί η Ραδιοτηλεοπτική ΑΕ «καθαρή», δηλαδή χωρίς εργαζομένους. Αυτό σημαίνει πως όλοι οι εργαζόμενοι του 902 (τηλεοπτικού και ραδιοφωνικού), που ανέρχονται περί τους 48, θα απολυθούν.
Κι επειδή αυτό είναι παράνομο, αφού η εταιρεία θα μεταβιβαστεί εν λειτουργία, η ηγεσία του ΚΚΕ επέλεξε να εφαρμόσει το παρακάτω σχέδιο: οι εργαζόμενοι θα χωριστούν σε δύο ομάδες και θα περάσουν σε δύο κομματικές επιχειρήσεις από τις οποίες και θα απολυθούν χωρίς, όπως τους είπαν, να χάσουν εργασιακά τους δικαιώματα.
Ας δούμε όμως ποιος αγοράζει τον σταθμό. Ο νέος ιδιοκτήτης είναι ό Στέφανος Βρυώνης «από την ομάδα των επιχειρηματιών που συνόδευσαν τον Αντ. Σαμαρά στο Κατάρ πρόσφατα, κληρονόμος της Alma Atermon που δραστηριοποιείται στην υπαίθρια διαφήμιση, αφανής βασικός μέτοχος του τηλεοπτικού σταθμού Extra 3, και όπως λέγεται, με «άνοιγμα» στο δημόσιο ύψους δεκάδων εκατ. ευρώ». Το ΚΚΕ επιλέγει δηλαδή να προσφέρει στον Αντώνη Σαμαρά ένα ακόμη επικοινωνιακό όπλο και να συνεισφέρει με τη σειρά του στη δημιουργία της νέας γαλάζιας διαπλοκής.
Οι αντοχές και τα όρια με την ηγεσία του ΚΚΕ φαίνεται ότι εξαντλούνται και από τα ίδια μέλη του Κομμάτος, που καταλαβαίνουν πως οι Κουτσούμπες και οι Αρβανιτάκιδες ακολουθούν την ίδια συνταγή με τους ηγέτες των πρώην σοσιαλιστικών χωρών τη δεκαετία του 90’. Ξεπουλούν δημόσια περιουσία –γιατί αυτό είναι ο 902- σε μεγαλοεπιχειρηματίες για ένα κομμάτι ψωμί, στήνουν νέα τζάκια, δίνουν όπλα στον αντίπαλο, λειτουργούν ως Εφιάλτες, μόνο που πλέον κοιμούνται φανερά και στο αντίπαλο στρατόπεδο.
πηγή
Το ΚΚΕ έκλεισε τον 902 μόλις ακριβώς έδειξε τη δύναμή του, έγινε χρήσιμος και αξιοποίησε τη δημόσια συχνότητα, όπως ακριβώς δεν τόλμησε να κάνει τόσα χρόνια. Η απόφαση του Περισσού να αναμεταδώσει ο 902 το πρόγραμμα των κρατικών καναλιών, ήταν αυτή που ξαναέβαλε το ΚΚΕ στο κάδρο ενός ευρύτατου κοινωνικού κινήματος, που έδωσε ελπίδες κοινής δράσης στην υπόλοιπη αριστερά και έθεσε το Κόμμα στις γραμμές ενός συνολικού σχεδίου αγώνα που ξεπερνούσε την απόφαση της τελευταίας κεντρικής επιτροπής.
Παράλληλα όμως έδειχνε και τον δρόμο, για να ξεπεραστεί η κρίση του ίδιου του σταθμού. Το ΚΚΕ όφειλε και μπορούσε να ζητήσει ΒΟΗΘΕΙΑ ώστε ο σταθμός να μην καταλήξει στα χέρια κανενός επιτήδειου, αλλά να περάσει στα χέρια «της εργατικής τάξης» ή εν πάση περιπτώσει να εξυπηρετεί τα συμφέροντά της. Να αποτελέσει νησίδα ελεύθερης και αδέσμευτης ενημέρωσης μέσα στον καπιταλισμό –αυτή τη φορά- και να σηματοδοτήσει ένα γιγαντιαίο κοινωνικό πείραμα.
Το ΚΚΕ μπορούσε και όφειλε να απευθύνει δημόσιο κάλεσμα, η υπόθεση του 902 να γίνει υπόθεση όλης της Αριστεράς, υπόθεση των εργαζόμενων, να μετατραπεί «η κρίση του σε ευκαιρία» και να δούμε τη μεγαλύτερη πρωτοβουλία πολιτικής και κοινωνικής ενότητας των τελευταίων δεκαετιών. Για να δοκιμάσουμε στην πράξη πως η κοινωνία βάζει πλάτη και δημιουργεί δομές αυτοδιαχείρισης, πως θέλουμε τα ΜΜΕ να λειτουργούν, τι σημαίνει να κοινωνικοποιήσουμε τα Μέσα.
Αυτό όμως προϋποθέτει μια πολιτική απόφαση και στο ΚΚΕ μάλλον έχουν σταματήσει να παίρνουν τέτοιες. Ασχολούνται με μπίζνες και έχουν μετατραπεί στον πυρήνα τους σε καπιταλιστές με την πιο άγρια σχέση που μπορεί να προκύψει με την όποια ιδιοκτησία τους.
Χαρακτηριστική είναι η ανακοίνωση του 902 στην οποία μεταξύ άλλων ερμηνεύει τις αιτίες της κρίσης που οδήγησαν στην πώληση του σταθμού. «Τα πράγματα έγιναν ακόμα χειρότερα μετά το ξέσπασμα της κρίσης και την πτώση της διαφήμισης κατά 61% σε ό,τι αφορά στον «902. Λειτουργούν μέσα στον καπιταλισμό και υφίστανται τις συνέπειες των νόμων του, άρα και της κρίσης του».
Τι έλεγε ο ιδιοκτήτης της Χαλυβουργίας, της ΒΙΟΜΕ, του Κατσέλη και τόσων άλλων επιχειρήσεων δηλαδή, που το ΚΚΕ κατακεραύνωνε ως βάρβαρα αφεντικά; Τι λένε όλοι οι ιδιοκτήτες επιχειρήσεων που κλείνουν τα τελευταία χρόνια; Την ίδια κρίση δεν επικαλείται η κυβέρνηση όταν μέσω ΤΑΙΠΕΔ ξεπουλάει τη δημόσια περιουσία;
Ο Περισσός επικαλείται την κρίση όπως ακριβώς ο χειρότερος καπιταλιστής μάνατζερ για να δικαιολογήσει τις δεκάδες απολύσεις και την απώλεια μιας δημόσιας συχνότητας, τη στιγμή μάλιστα που η Αριστερά υποστηρίζει ότι αυτή δεν μεταβιβάζεται, αλλά επιστρέφει στο δημόσιο.
Οι λεπτομέρειες του σχεδίου όμως προκαλούν ανατριχίλα και στους πιο καλοπροαίρετους. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο νέος ιδιοκτήτης έθεσε όρο να του παραδοθεί η Ραδιοτηλεοπτική ΑΕ «καθαρή», δηλαδή χωρίς εργαζομένους. Αυτό σημαίνει πως όλοι οι εργαζόμενοι του 902 (τηλεοπτικού και ραδιοφωνικού), που ανέρχονται περί τους 48, θα απολυθούν.
Κι επειδή αυτό είναι παράνομο, αφού η εταιρεία θα μεταβιβαστεί εν λειτουργία, η ηγεσία του ΚΚΕ επέλεξε να εφαρμόσει το παρακάτω σχέδιο: οι εργαζόμενοι θα χωριστούν σε δύο ομάδες και θα περάσουν σε δύο κομματικές επιχειρήσεις από τις οποίες και θα απολυθούν χωρίς, όπως τους είπαν, να χάσουν εργασιακά τους δικαιώματα.
Ας δούμε όμως ποιος αγοράζει τον σταθμό. Ο νέος ιδιοκτήτης είναι ό Στέφανος Βρυώνης «από την ομάδα των επιχειρηματιών που συνόδευσαν τον Αντ. Σαμαρά στο Κατάρ πρόσφατα, κληρονόμος της Alma Atermon που δραστηριοποιείται στην υπαίθρια διαφήμιση, αφανής βασικός μέτοχος του τηλεοπτικού σταθμού Extra 3, και όπως λέγεται, με «άνοιγμα» στο δημόσιο ύψους δεκάδων εκατ. ευρώ». Το ΚΚΕ επιλέγει δηλαδή να προσφέρει στον Αντώνη Σαμαρά ένα ακόμη επικοινωνιακό όπλο και να συνεισφέρει με τη σειρά του στη δημιουργία της νέας γαλάζιας διαπλοκής.
Οι αντοχές και τα όρια με την ηγεσία του ΚΚΕ φαίνεται ότι εξαντλούνται και από τα ίδια μέλη του Κομμάτος, που καταλαβαίνουν πως οι Κουτσούμπες και οι Αρβανιτάκιδες ακολουθούν την ίδια συνταγή με τους ηγέτες των πρώην σοσιαλιστικών χωρών τη δεκαετία του 90’. Ξεπουλούν δημόσια περιουσία –γιατί αυτό είναι ο 902- σε μεγαλοεπιχειρηματίες για ένα κομμάτι ψωμί, στήνουν νέα τζάκια, δίνουν όπλα στον αντίπαλο, λειτουργούν ως Εφιάλτες, μόνο που πλέον κοιμούνται φανερά και στο αντίπαλο στρατόπεδο.
πηγή
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.