«Καλημέρα μπαμπά, πάλι για τις αιμορροΐδες του καθεστώτος στην Ελλάδα, γράφεις»; Με ρώτησε ο γιός μου, σχολιάζοντας τα τελευταία άρθρα μου επί της «χρυσαυγιάδος» και… μου έκοψε την φόρα!
Μια και κόπηκε η δική μου «φόρα», ας κοπεί και η απατηλή αφήγηση μιας μερίδας αντιφασιστών, εκ των οποίων χαρακτηριστική περίπτωση είναι ο Κώστας Γαβράς. Οι άνθρωποι αυτοί συνήθισαν να νομιμοποιούν πολιτικά την ύπαρξη και κοινωνική τους λειτουργία, θεωρώντας τον φασισμό βαρβαρότητα και τους ναζί ή νεοναζί βαρβάρους, ξένους προς την πλειονότητα των ανθρώπων της χώρας εντός της οποίας ανατέλλουν πολιτικά και δραστηριοποιούνται ως συμμορίες. «Αυτοί οι άνθρωποι είναι βάρβαροι. Κάθε χώρα έχει τους βαρβάρους της. Κάθε φορά που υπάρχει μία κρίση, αυτοί μεγαλώνουν», είπε ο κ. Γαβράς σε συνέντευξή του στο «Greek Reporter».
Λάθος κάνει! Ένα λάθος με τεράστιες κοινωνικές συνέπειες. Αυτό ακριβώς είναι που όριζα ως ηθικισμό που πρέπει να αποφύγουμε ως αφήγηση, εάν πράγματι επιθυμούμε να αντιμετωπίσουμε ριζοσπαστικά τις «αιμορροΐδες» του καθεστώτος στην Ελλάδα, δίχως «χειρουργική επέμβαση», με πολύ πιθανές σοβαρές παρενέργειες ως προς την λειτουργία της πλουραλιστικής δημοκρατίας! Ο γιός μου έχει δίκιο, πράγματι η ΧΑ δεν αποτελεί τίποτε άλλο παρά τις «αιμορροΐδες τετάρτου βαθμού» ενός φθαρμένου και μέχρι το κόκαλο διεφθαρμένου συστήματος ηγεμονίας στην Ελλάδα, κομματικών πελατών-εκλογέων και διαπλεκομένων πολιτικών-μεγαλοεπιχειρηματιών, που πλέον όσο και να τις σπρώξεις δεν μπορούν να κρυφτούν μέσα στον πρωκτό της ελληνικής πολιτείας και κοινωνίας!
Όχι, κύριε Γαβρά, αυτό το «έργο» δεν μπορεί και δεν πρέπει να σκηνοθετηθεί με τη γνωστή αντιφασιστική φόρμα που προκάλεσε την επίσης γνωστή ύπνωση της αριστεράς και της γνήσια φιλελεύθερης και δημοκρατικής μεταπολεμικής ευρωπαϊκής κοινωνίας, ως προς το φαινόμενο του ακροδεξιού λαϊκισμού, που τροφοδοτεί τον φασισμό και τον νεοναζισμό! Είναι ηθικισμός και πολιτική διαστροφή να λες σήμερα: «Κάθε χώρα έχει τους βαρβάρους της […] Η Γερμανία είχε τους βαρβάρους της, ήταν ο Χίτλερ, ο οποίος ανέβηκε στην εξουσία και τα αποτελέσματα τα είδαμε μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου […] Η λύση δεν είναι να αρχίσουμε να πυροβολούμε αυτούς τους ανθρώπους, αλλά να διδάξουμε στους Έλληνες ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν τη λύση στα προβλήματά τους, ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι ψεύτικοι και ότι δεν μπορούν να λύσουν τα προβλήματα της Ελλάδας». Καήκαμε αν το ζήτημα μετατεθεί σε ένα ψευδο-ανθρωπιστικό επίπεδο και (αντιφατικά) προβληματοποιηθεί ως αναποτελεσματική μέθοδος για «problem-solving»!
Η άποψη αυτή, η οποία υιοθετείται από την πλειονότητα των ΜΜΕ και καλλιεργείται κυρίως ως αυτονόητη αλήθεια από την σύγχρονη κεντροαριστερά, είναι μια συνειδητή πολιτική απάτη, εκεί όπου δεν αποτελεί απατηλό ανθρωπιστικό ιδεολογισμό, για νεορομαντικές αφηγήσεις που αποσκοπούν στην συντήρηση μιας δραματικά αφαιρετικής κοινωνικής και κρατικής υποκρισίας, στο πλαίσιο ενός κόντρα-λαϊκισμού στο ακροδεξιό λαϊκισμό!
Όχι, φίλε μου, αυτοί οι «βάρβαροι» είναι Άνθρωποι και μάλιστα άνθρωποι της διπλανής πόρτας! Αυτοί οι μισάνθρωποι που ορίζουν ρατσιστικά το σύμπαν τους, χαρακτηρίζοντας άλλους ανθρώπους ως υπανθρώπους, για να δικαιολογηθεί η άσκηση κάθε μορφής βίας πάνω σε αυτούς, είναι οι «αιμορροΐδες» της κοινωνίας μας και του συστήματος ηγεμονίας που επιβάλλεται επ’ αυτής. Είναι το κομμάτι μας, το οποίο σαν άλλοι κιρσοί που σχηματίζονται μέσα στο ορθό έντερο ή γύρω από το άνοιγμα του πρωκτού της κοινωνίας μας, διογκώνονται υπό ορισμένες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες και προκαλούν ενοχλητικά συμπτώματα στο κυβερνητικό σώμα και καταστροφικές παρενέργειες στον κοινοβουλευτισμό, καθώς και δραματικό εκχυδαϊσμό των κοινωνικών σχέσεων με αποπολιτικοποίηση της κοινωνίας των πολιτών. Αυτές οι «αιμορροΐδες», προκαλούνται από μεγάλη πίεση στις φλέβες της κοινωνίας που βρίσκονται στο κατώτερο τμήμα του ορθού του κοινωνικού σώματος. Εκεί, δηλαδή, που ορίζεται και τοποθετείται ο απελπισμένος, σε μεγάλο βαθμό αποκλεισμένος από το πελατειακό και καταναλωτικό μοντέλο ηγεμονίας, λαουτζίκος…
Σήμερα άλλαξα σημειολογία, μήπως πετύχω να γίνω ευρύτερα κατανοητός! Όχι, οι φασίστες και συνειδητά ή ασυνείδητα νεοναζί, δεν είναι βάρβαροι! Είναι η αυθεντικότερη έκφραση ενός μοντέλου ηγεμονίας που χαρακτηρίζεται από βαρβαρότητα και χυδαιότητα, και αποτέλεσμα μιας υποκριτικής πολιτικής αφήγησης και νεοφιλελεύθερης πρακτικής αυτού του συστήματος κεντροδεξιών και κεντροαριστερών, που ενώ ενδυναμώνει την πίεση στο κατώτερο τμήμα της παραγωγής και αναδιανομής, επιχειρεί με ηθικισμούς να κρύψει μέσα στον «πρωκτό» του την διόγκωση προλεταριοποιούμενων και καταστρεφόμενων μικροαστικών μαζών.
Αυτοί (αυτές οι μάζες) είναι οι «αιμορροΐδες», που σου γράφω, αυτοί καί η μάζα υποστηριχτών νεοναζιστικών μορφωμάτων, αυτοί καί η λαϊκή έκφραση του φασισμού στην Ελλάδα. Ετούτοι είναι που μη-μπορώντας πλέον να ικανοποιήσουν κοινωνικά τον μικροαστισμό τους και να ελέγξουν ιδεολογικά ή καταναλωτικά το σύμπλεγμά τους στην καθημερινότητα, εκδηλώνουν μια ακραία ρατσιστική συμπεριφορά, μια τυφλή εκδικητικότητα, μια διάθεση να εγκληματήσουν για να λυτρωθούν από το συναίσθημα της αδικίας και την αίσθηση της αδυναμίας που τους κατατρώει. Και μια και οι περισσότεροι δεν θα τολμούσαν ή δεν θα επέτρεπαν «ηθικά» στον εαυτό τους να εγκληματήσει, μια χαρά δικαιολογούν, όπου δεν επικροτούν, την εγκληματικά ρατσιστική και μιλιταριστικά επιθετική συμπεριφορά ομάδων νεοναζί.
Επ’ αυτών ο κύριος Γαβράς προτείνει μια παιδαγωγική που θα τους «εξανθρωπίσει», πείθοντάς τους πως δεν μπορεί να δοθεί λύση στο κοινωνικό τους πρόβλημα μέσω αυτών των στάσεων και συμπεριφορών! Είναι, δυστυχώς, μακριά νυχτωμένοι, όσοι στοχάζονται αναλόγως! Όταν μια καπιταλιστή κρίση συσσώρευσης επιχειρείται να αντιμετωπισθεί με την απολύτως απανθρωπιστική μεθοδολογία «σοκ και δέος», την ίδια ώρα που κεντροδεξιά και κεντροαριστερά συγκλίνουν και ταυτίζονται πλέον στο νεοφιλελεύθερο κέντρο, όπως συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα, αποκλείοντας την πιθανότητα η κοινωνικοοικονομική κρίση να αντιμετωπισθεί με εναλλακτικά πολιτικά μέσα, ο φασισμός με αιχμή του δόρατος τον νεοναζισμό είναι τόσο φυσιολογικό φαινόμενο όσο οι «αιμορροΐδες». Είναι τόσο βάρβαρο φαινόμενο όσο και οι «αιμορροΐδες»!
Η αριστερή, εναλλακτική πολιτική αντιμετώπιση της κρίσης, όπως την περιγράφω τόσον καιρό, θα έλυνε καί το ζήτημα των «αιμορροΐδων», αν και όχι αυτόματα: θα απαιτείτο επιπροσθέτως μια μακροχρόνια, συνεπής, αντιρατσιστική στρατηγική με την εισαγωγή αντίστοιχων θεσμών και ένα κονστρουκτιβιστικό μοντέλο κοινωνικοποίησης, παράλληλα με την εμπέδωση μιας πραγματιστικής, αντιλαϊκιστικής- σοσιαλιστικής ιδεολογίας, καθώς και θαρραλέα, επιστημονική παρέμβαση στο οξύ πρόβλημα των μεταναστευτικών ρευμάτων, που εγκλωβίζονται στην Ελλάδα, με κριτήριο ασφαλώς τον άνθρωπο και όχι την εκμετάλλευση αυτών των ταλαιπωρημένων ανθρώπων.
* Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.
Που βρίσκεις τον χρόνο και γράφεις συνεχώς άρθρα κύριε καθηγητά μου; Φαντάσου γρήγορη αντίδραση που είχες, πρώτα διάβασα το άρθρο σου και μετά στο "Τρομακτικό" το τί είπε ο Γαβράς...Μήπως τα γράφεις εν ώρα μαθήματος ή είσαι και συ κοπανατζής καθηγητής που για άλλα σε πληρώνουμε και με άλλα ασχολείσαι; Γιατί και την Παναγιωταρέα για καθηγήτρια την πληρώναμε αλλά όλη την ώρα στο μάθημά της στο ...κινητό της μιλούσε!...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάμε και στον Γαβρά. Κύριε Γαβρά επειδή από "γενικότητες" έχουμε μπουχτίσει, όπως και διαπιστώσεις ότι οι Έλληνες περνάνε ένα δράμα αν όχι τραγωδία όπως λες κλπ κλπ, θα μας αναφέρεις και κανένα όνομα που φταίει που περνάμε το δράμα μας ή αποφεύγεις να μας πεις γιατί πρέπει να τα έχεις με όλους καλά για ευνοήτους λόγους; Ασε την ΧΑ και τους...ναζίδες και πιάσε καλύτερα τους νεοδημοκρατοπασοκτσήδες πολιτικάντηδες αν θέλεις να μας πεις κάτι ζουμερό.
Το σημερινό δράμα της Ελλάδας δεν είναι ούτε ο Φύσσας, ούτε η ΧΑ. Το πραγματικό δράμα είναι, ότι ΤΙΠΟΤΕ δεν γίνεται για να μην ΞΑΝΑΒΡΕΘΕΙ η Ελλάδα στο ίδιο σημείο που βρίσκεται σήμερα (αν κάποτε καταφέρει και ξελασπώσει) !
gnborn2shoot
Να μην σας αφήσω ανικανοποίητο, μια και ρωτάτε αγαπητέ αναγνώστη…
ΑπάντησηΔιαγραφήΓράφω παντού, αντιδρώ άμεσα και πολύ γρήγορα, συνήθως αυτόματα, από την τουαλέτα μέχρι στο τραίνο με το οποίο πηγαινοέρχομαι στην δουλειά μου. Αυτή είναι άλλωστε η αιτία που μου ξεφεύγουν λάθη και λαθάκια.
Αυτά ως προς τον χρόνο που δαπανώ για την επικοινωνία μας, που σας παραξενεύει!
Ως προς το χρήμα τώρα:
Μέχρι σήμερα σίγουρα δεν είστε εσείς που ανταμείβετε τις υπηρεσίες μου, άλλοι πολίτες σε άλλη χώρα καθολικής φορολογίας και καθολικού συστήματος ευημερίας πληρώνουν γι΄αυτές και άλλοι κρίνουν την αξία τους.
Εσείς μάλλον εισπράττετε από τις φορολογικές εισφορές μου και τις πολύ υψηλές κρατήσεις μου στην Ελλάδα επί 22 χρόνια, όπου δούλευα είτε ως ελεύθερος επαγγελματίας, είτε ως ιδιωτικός υπάλληλος.
Εγώ ούτε ασπιρίνη δεν πήρα από τα δύο ταμεία που πλήρωνα επί 22 χρόνια. Ούτε ένα ευρώ δεν πλήρωσε το ελληνικό κράτος για την εκπαίδευση των παιδιών μου, Κύριε! Εγώ σίγουρα έχω προσφέρει στην Ελληνική πολιτεία χρήμα, ζεστό και άφθονο, δίχως αντιπαροχή, εσείς; Δεν είμαστε όλοι ίδιοι Κύριε!
Δημήτρης Γιαννακόπουλος
Χαίρομαι πραγματικά για την άμεση απάντησή σας κ.Γιαννακόπουλε στο σχόλιό μου καθώς και για το ότι ερχόμαστε σε επαφή οι δυο μας , έστω και «διά της τεθλασμένης».
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα περί ταχύτητας αντίδρασής σας με ικανοποίησαν επαρκώς, μιας και έτσι θέλετε να απαντήσετε με το (αντι)σχόλιό σας.
Στα περί εργασίας σας στο εξωτερικό δεν γνωρίζω, περιοριζόμενος στο «Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία», ως την μοναδική πληροφορία που έχω για εσάς και το επάγγελμά σας και υποθέτοντας επί πολύ καιρό ότι διδάσκετε στην Ελλάδα.
Τα περί «είσπραξής μου» από τις μέχρι τούδε φορολογικές σας εισφορές όμως αδυνατώ να αντιληφθώ. Τι ακριβώς εννοείτε εδώ; Επωφελούμαστε οι υπόλοιποι από τις φορολογικές εισφορές κάποιου που αποφάσισε να συνεχίσει να δουλεύει στο εξωτερικό; Θα πρότεινα μάλιστα να γράψετε ένα σχετικό (φυσικά ανελλιπώς και άκρως τεκμηριωμένο) αν νομίζετε. Θα το διάβαζα με ενδιαφέρον.
Επειδή όμως εύκολα διακρίνει και την ανάλογη «πολεμική» στο σχόλιό σας κανείς για αυτά που έγραψα, θα ήθελα να εξαντλήσετε την μαχητικότητά σας καλύτερα με άλλο άρθρο σας (που περιμένω εδώ και καιρό αλλά δυστυχώς δεν το βλέπω), για την οικτρή κατάσταση που επικρατεί στα πανεπιστήμια της Ελλάδας και με αρκετή δόση κριτικής για τα αίσχη που γράφονται και ακούμε για πολλούς αυτουργούς (Πρυτάνεις, καθηγητές και λοιπούς των πανεπιστημίων μας).
Τι λέτε; Θα το τολμούσατε; Σίγουρα γνωρίζετε πολλά «εκ των έσω».
Ο Χρήστος Γιανναράς το τόλμησε επανειλημμένως στα άρθρα και τα βιβλία του, μέχρις όμως του σημείου να μην μας φανερώσει ονόματα. Εσείς;
Το σημείο περί μικρής ή μεγάλης χρηματικής προσφοράς στο κράτος στο τέλος του σχολίου σας το αφήνω αναπάντητο.
Δεν θα ενδιέφερε κανέναν.
Λοιπόν;
Γιώργος Νικολαϊδης (gnborn2shoot)