Χορηγός για το πετρέλαιο της παρέλασης βρέθηκε, ζητείται χορηγός για το πετρέλαιο θέρμανσης …

Σημειώνει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος *

Δεν θέλω να ακούω ανοησίες! Άκου δεν έχουμε κυβέρνηση, επειδή απέτυχε να μειωθεί ο ειδικός φόρος κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης! Δεν γίνεται να πετυχαίνεις και στην αύξηση και στην μείωση. Αφού πέτυχε κατά την διαπραγμάτευση για την αύξηση, πώς θα επιτύγχανε στην διαπραγμάτευση για την μείωση; Τί είναι η τρόικα, ελληνικό κοινοβούλιο, που με τροπολογίες σε άσχετες νομοθετικές πρωτοβουλίες, εισάγουμε εξαιρέσεις στις σχετικές κατά το δοκούν και διαπλεκόμενο ή πελατειακό συμφέρον;

Έχετε πολύ πλάκα, όσοι διαπιστώνετε, υποκριτικά και μόλις σήμερα, την έλλειψη ελληνικής κυβέρνησης, εξαιτίας της ελλιπούς θέρμανσης που θα πλήξει μια ευαίσθητη, διαρκώς και πιο αποκλεισμένη ομάδα ελλήνων! Πρόκειται για εξελισσόμενη ιλαροτραγωδία, που έχει ως βάση την διακωμώδηση της δήθεν απόλυτης αυταπάτης περί προστασίας του κοινωνικού συμφέροντος από την τρόικα με την διαμεσολάβηση της κυβέρνησης ΝΔΠΑΣΟΚ!!!

Καλά, εσείς που στήσατε το πανηγύρι (φιέστα) της απορρύθμισης με εσωτερική υποτίμηση δεν λέγατε πως οι πολιτικές είναι δύο: «ευρώ ή δραχμή»; Ορίστε, ψηφίζεις «πάση θυσία στο ευρώ» και ενώ δεν έχεις καύσιμο για την θέρμανσή σου, έχεις για την παρέλαση των μηχανοκίνητων τμημάτων του ελληνικού στρατού και των μαχητικών αεροσκαφών, που μετατρέπονται σε σμήνος επίδειξης, για να (ανα)θερμανθεί το παγωμένο ηθικό μας: να τροφοδοτηθεί με καύσιμο η εθνική μας φλόγα που ζεσταίνει τον εσωτερικό μας κόσμο, ντε!

Έτσι, την «εθνική μας φλόγα», που μυστηρίως απαιτεί τανκς και μαχητικά για να διατηρηθεί άσβεστη, κάποιος φρόντισε να συντηρήσει και να μην της λείψει το πετρέλαιο και τα παράγωγά του! Η «εθνική μας φλόγα» έχει τον χορηγό της. Αν είχε και ο «καυστήρας» μας, η κυβέρνηση του «πάση θυσία στο ευρώ» θα μπορούσε να ισχυρίζεται πως παράγει πλεόνασμα υλικό και εθνικό με χορηγό. Και όχι να κυκλοφορούν φήμες πως ο καυστήρας μας φέτος θα καίει ηθικό και η ατμόσφαιρα θα «μυρίζει» χορηγό!  

Κοιτάξτε - για να αποφύγουμε νέες προεκλογικές αυταπάτες - η ελληνική οικονομία, έτσι όπως είναι παραγωγικά διαρθρωμένη, για να πετύχει ένα συνεχές, αξιόλογο πλεόνασμα χρειάζεται έναν Πολύ Μεγάλο και μόνιμο Χορηγό, ή πολλούς μικρότερους σε κάθε τομέα που ορίζει το λεγόμενο κράτος «άρτου και θαμάτων». Εδώ που φτάσαμε, δεν πιάνει το κόλπο της «ανταλλαγής» θεάματος εθνικο-μιλιταριστικού περιεχομένου με άρτο. Έτσι νομίζω, μια υπόθεση κάνω… το αποτέλεσμα θα δείξει και θα επαληθεύσει ή διαψεύσει αυτήν την υπόθεση! [Μια και οι προτάσεις που κάνω επί τόσα χρόνια για την οδό πολιτικής διαπραγμάτευσης με τους εταίρους μας προς ένα Εθνικό Σχέδιο  Ανασυγκρότησης και Εκδημοκρατισμού, αργούν να αποκτήσουν την μορφή κοινής συνείδησης].   

Πάντως, για πρώτη φορά τα τανκς θα χρησιμοποιήσουν ως καύσιμο αυτό που μέχρι τώρα ήταν βασικό και αυθεντικό προϊόν της κυβερνητικής λειτουργίας στην χώρα μας! Εδώ μάλιστα παρατηρώ σημαντική ανταλλαγή! Μόνον που αυτό απαιτεί κάποιο νέο είδος υπερβατικής νομιμοποίησης, το οποίο θα μπορούσε να προσφέρει ο αγαπητός μου Δημήτρης Αβραμόπουλος λέγοντας, με αυστηρό ασφαλώς ύφος: η Δημοκρατία δεν φοβάται τους χορηγούς, οι θεσμοί δεν φοβούνται τους χορηγούς, ενώ είναι τα φοβικά σύνδρομα με τους χορηγούς που έφεραν τη χώρα σε αυτή την κατάσταση… κανένα άκρο δεν θα ορίζει πλέον την πολιτική των χορηγιών στις παρελάσεις μηχανοκίνητων μονάδων, όπως και την κοινωνική ατζέντα των χορηγιών. Διευκρινίζοντας (α)φυσικά πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι άκρο, ούτε όμως ικανός να προσελκύσει χορηγούς. Είναι μια σκέτη, σπασμένη αλλά θορυβώδης, ερπύστρια…

Τόσο άντεξε, αγαπητέ αναγνώστη μου, αυτή εδώ η «άσκηση-χιούμορ»! Εδώ τελειώνει και το δικό μας ψυχικό καύσιμο, που ως μοναδικό χορηγό έχει την «τρέλα» μας και ένα πάθος για κοινωνική πρόοδο στην Ελλάδα, το οποίο κληρονομήσαμε από αυτούς που μας μεγάλωσαν με μια και μοναδική αρχή: μην καταφεύγεις σε χορηγούς, πάντα αυτοί θα εκμεταλλεύονται το πλεόνασμά σου, ενώ εσύ θα πιστεύεις πως θεραπεύουν το έλλειμμά σου!

Έτσι είναι, και μια και το ΟΧΙ «απαιτεί» πλέον και αυτό τον χορηγό του, ενώ το ΝΑΙ ξεμένει από χορηγό, αντιλαμβάνεστε φαντάζομαι πως η Ελληνική Δημοκρατία από την υπερθέρμανση του «σοκ και δέος», εισέρχεται στο απόλυτο πολιτικό ψύχος και στην απόλυτη διαστροφή. Οι επιτήδειοι ή αφελείς οπαδοί του ΝΑΙ μετατρέπονται σε χούλιγκαν του ΟΧΙ, και, όπως ήδη είχα εγκαίρως προβλέψει, οι χορηγοί των κυβερνητικών (καθεστωτικών) θεαμάτων, σε χορηγούς της ελπίδας που θα ζεστάνει το νέο εικονικό φουρνάκι για παρασκευή άρτου, σε μια χώρα τοποθετημένη στην Ευρωκατάψυξη.

Αυτό προσπάθησα να αποφύγουμε… την κατάψυξη! Αν μείνεις εκεί για πολύ, χάνεις την πολιτική αίσθηση καί του ΝΑΙ καί του ΟΧΙ. Αναίσθητοι πλέον πολιτικά, είμαστε στα χέρια του κάθε χορηγού που δεν επενδύει ασφαλώς στο πολιτικό ξεπάγωνα, αλλά στο νέο διακυβερνητικό μαγείρεμα με την ιδέα ασφαλώς του άρτου και την πρακτική του εθνικού θεάματος. Όλα ένα θέαμα είναι και μια ιδέα που όταν καταναλώνεται αμάσητη, βλάπτει σοβαρά και την δημοκρατία και την κοινωνική ευημερία…

* Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.