Και η μικρή Μαρία, ο ξανθός άγγελος, το τετράχρονο κοριτσάκι που βρέθηκε από την αστυνομία σε οικισμό Ρομά στα Φάρσαλα, μαζί με άλλα 4 παιδιά με σκουρόχρωμα χαρακτηριστικά, μέσα στο κοντέινερ όπου διέμενε μια οικογένεια αθίγγανων, είναι ένα σημείο της ελληνικής κρίσης.
Αν ο ξανθός άγγελος ήταν μελαχρινός, δεν θα υπήρχε κανείς στο εξωτερικό που θα συνδύαζε την εικόνα της ελληνικής κρίσης με την εικόνα του παιδιού. Τώρα, όμως, η μικρή Μαρία (η φωτογραφία της) σημαίνει πως η Ελλάδα είναι μια επικίνδυνη περιοχή για την Βόρειο και Κεντρική Ευρώπη. Είναι μια γκρίζα περιοχή της ΕΕ, όπου πίσω από την βιτρίνα μιας ευρωπαϊκής χώρας, κρύβεται το πιο αποκρουστικό για μια σύγχρονη κοινωνία έγκλημα: η αρπαγή, κακομεταχείριση και εκμετάλλευση παιδιών. Και μάλιστα «ξανθών αγγέλων» με μεγαλύτερη ασφαλώς ανταλλακτική και ηθική αξία από τους σκουρόχρωμους «μικρούς διαβόλους»! Εδώ πρόκειται για σημειολογική κρίση που συνταράζει τον αντιληπτικό κώδικα του μέσου πολίτη! Έχει σημασία που κανένα από τα 14 παιδιά του ζευγαριού - μιας 40χρονης γυναίκας και ενός 39χρονου άνδρα, που εμφανίζονταν επίσημα ως γονείς της Μαρίας - δεν φαίνεται, από την μέχρι τώρα έρευνα, να είναι δικό τους; Ποιος νοιώθει να απειλείται από την δική τους πιθανή αρπαγή, ανταλλαγή, παράνομη κηδεμονία και ενδεχομένως κακομεταχείριση και εκμετάλλευση;
Σίγουρα κανείς από όσους εστιάζουν ερμηνευτικά στο «σημείο Μαρία». Μόνον αυτή είναι «άγγελος», τα υπόλοιπα δεν έχουν κάτασπρο δέρμα, κατάξανθα μαλλιά και πράσινα μάτια! Άρα, δεν είναι είδηση και ούτε θα μπορούσαν να αποτελέσουν σημείο που να τα συνδέει με την απειλητική, για την υπόλοιπη Ευρώπη και την λευκή Βόρεια Αμερική, ελληνική κρίση, που με τη σειρά της «επικαιροποιείται» σήμερα στα μάτια της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης με τον πιο φοβικό και αποκρουστικό τρόπο! Μέσω των διεθνών μέσων μαζικής ενημέρωσης – και των τοπικών ΜΜΕ που αναπαράγουν την εικόνα και την σημειολογία τους - έρχεται ξανά μπροστά στα μάτια, των ήδη φοβισμένων από την ελληνική κρίση Ευρωπαίων, αλλά και κάποιας μερίδας Βορειοαμερικανικών, η περίπτωση του μικρού Μπεν που εξαφανίστηκε στην Κω πριν 15 χρόνια, αλλά και της μικρής Μαντλίν που εξαφανίστηκε από τουριστικό θέρετρο στην Πορτογαλία τον Μάιο του 2007!
Όλα αυτά συνθέτουν μια εικόνα, που από την μια μέσω της ερμηνευτικής βίας (μορφή ρατσισμού) κατηγοριοποιεί την Ελλάδα στις υπό αμφισβήτηση περιοχές της ευρωπαϊκής τάξης και ασφάλειας, ενώ από την άλλη δικαιολογεί την ελληνική κρίση με την μορφή της πολιτισμικής απόκλισης από την προηγμένη Ευρώπη, η οποία (απόκλιση) θεμελιώνεται εμπειρικά δια της διοικητικής αδυναμίας στην εμπέδωση μιας ευνομούμενης πολιτείας, που αποσκοπεί στην προαγωγή του σύγχρονου ευρωπαϊκού πολιτισμού και της ευρωπαϊκής νομιμότητας. Διαβάζουμε: «Η 40χρονη γυναίκα είναι κάτοχος δύο δελτίων ταυτότητας, με διαφορετικά στοιχεία, ενώ διατηρεί δύο διαφορετικές οικογενειακές μερίδες στους δήμους Λάρισας και Τρικάλων, στις οποίες εμφανίζεται ως μητέρα 6 και 4 παιδιών αντίστοιχα. Ενώ, ο 39χρονος άνδρας έχει μια τρίτη οικογενειακή μερίδα, στον Δήμο Φαρσάλων, στην οποία εμφανίζεται ως πατέρας ακόμη τεσσάρων παιδιών. Μάλιστα από τα 14 παιδιά, εκ των οποίων κανένα δεν έχει ως φυσικούς γονείς το συγκεκριμένο ζευγάρι, βρέθηκαν από τις αρχές μόνο τα 5»!
Νομίζω πως το «σημείο Μαρία», ο «ξανθός άγγελος», έρχεται να προστεθεί στα «σημεία και τέρατα» που συνόδευσαν (κωδικοποίησαν, καλύτερα) ερμηνευτικά στην διεθνή κοινή γνώμη την εικόνα της πτώχευσης της Ελλάδας, με πιο πρόσφατο επεισόδιο την εικόνα της σύλληψης και φυλάκισης της ηγεσίας της ΧΑ, η οποία κατηγορείται για σωρεία εγκληματικών ενεργειών εις βάρος σκουρόχρωμων μεταναστών – [αυτά επανήλθαν σωρευτικά στην επικαιρότητα προδίδοντας καταδήλως την αδράνεια της κυβέρνησης και την διάβρωση των διωκτικών αρχών από τον νεοναζισμό] - εκτός από την δράση τους εναντίον αντιφασιστών, που οδήγησε στο θανάσιμο μαχαίρωμα του Παύλου Φύσσα.
Δηλαδή, με background την συνεχιζόμενη και διευρυνόμενη ελληνική κρίση, η Ελλάδα προσωποποιείται σαν μια δομή που αρπάζει και εμπορεύεται το πολύτιμο «ξανθό», ενώ μισεί και εκμεταλλεύεται απάνθρωπα (Μανωλάδα, ένα ακόμη σημείο στην ίδια εννοιολογική αλυσίδα), όταν δεν κυνηγά, εξευτελίζει και δολοφονεί το «βαθύ σκουρόχρωμο»! Πώς συνδέονται αυτά τα δύο; Μέσω της κυρίαρχης ευρωπαϊκής σημειολογίας, που θεωρεί πως το πιο καλλιεργημένο, λιγότερο βάρβαρο και ίσως αγνότερο/ανθρωπινότερο «ξανθό» υπάρχει για να προστατεύει και εξανθρωπίζει το «σκουρόχρωμο», να το εκπολιτίζει, να το ειρηνεύει, να το διαπαιδαγωγεί προοδευτικά και φιλελεύθερα και γιατί όχι να το ερωτεύεται και να το κρατά σφιχτά στην αγκαλιά του… σαν κάτι δικό του, αλλά άλλο.
Εδώ βλέπουμε η Ελλάδα να σπάει τον κυρίαρχο ευρωπαϊκό κώδικα της σημειολογίας που υποστηρίζει μια συγκεκριμένη τάξη πραγμάτων, θεσμών, αξιών, στάσεων, προκαταλήψεων και συμπεριφορών. Συνεπώς η Ελλάδα είναι μια προβληματική υπόθεση για την Ευρώπη, όχι απλώς στο οικονομικό πεδίο, αλλά και στο διοικητικό και στο πολιτισμικό. Η Ελλάδα, το παλαιό μέλος στο τρενάκι της ευρωπαϊκής ενοποίησης, είναι ένα μυστήριο, που αντιφάσκει στον ευρωπαϊσμό ως γενικό σημειολογικό σύστημα, όπως ακριβώς το «μυστήριο» που αρθρώνουν ως αφήγηση οι Times σε ό, τι αφορά στην «απαγωγή» της μικρής Μαρίας! Ένα μυστήριο που προκαλεί και νομιμοποιεί πολιτικά μυστήριες συμπεριφορές εκ μέρους των υπολοίπων, που θεσμικά παρεμβαίνουν στην ελληνική κρίση μέσω των παραγόντων της τρόικας!
Πάντως, αν ο ξανθός άγγελος ήταν μελαχρινός δεν θα υπήρχε μυστήριο! Και αυτό είναι από τα «μυστήρια» που προκαλούν το σύγχρονο πολιτικό δράμα στην Ευρώπη, στην οποία αντί να προχωρήσουμε σε μια δημοκρατική πολιτική ενοποίηση, διαμορφώνουμε κατηγορίες που νομιμοποιούν πολιτικά τον αποκλεισμό περιοχών όπως η Ελλάδα. Όχι ακριβώς εμείς – η δική μου προσέγγιση και κάμποσων άλλων – αλλά όλων εκείνων που αναζητούν σημεία για να ταΐσουν το τέρας είτε του «ανοιχτόχρωμου ηγεμονισμού», είτε του χυδαίου ρατσισμού και της απομόνωσης της χώρας στα ευρωπαϊκά πράγματα. Αυτούς μια χαρά υπηρετεί το καθεστώς στην Ελλάδα, έχοντας προφανώς χάσει κάθε ικανότητα να αντιλαμβάνεται τις έννοιες και κατηγορίες που δομεί η ίδια η σημειολογία του, οι οποίες τελικά ενισχύουν την κρίση και την περιθωριοποίηση της χώρας, όπως και των ιδίων. Αυτό είναι κρίσιμο σημείο των καιρών μιας χώρας υπό δραματική απορρύθμιση, που δίχως έγκαιρη πολιτική αλλαγή δεν θα καταλήξει ομαλά …
* Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.