Σε λίγες μέρες συμπληρώνονται σαράντα χρόνια από τις 17 Νοεμβρίου 1973, όταν οι κατασταλτικοί μηχανισμοί της στρατιωτικής δικτατορίας έπνιξαν στο αίμα την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Στο ενδιάμεσο της μεταπολιτευτικής ραστώνης κανείς δεν θα πίστευε πόσο επίκαιρο θα ξαναγινόταν το σύνθημα «ψωμί-παιδεία-ελευθερία».
Η ελευθερία σήμερα θεωρητικά υπάρχει, αλλά στην πράξη αδρανοποιείται μέσα στο πλαίσιο της δημοσιονομικής έκτακτης ανάγκης. Οι πολίτες είναι ελεύθεροι να εκφράζονται και να διαδηλώνουν, αλλά η μνημονιακή εξουσία απλώς δεν τους λαμβάνει υπόψη. Είναι ελεύθεροι να ψηφίζουν, αλλά η ψήφος τους δεν επηρεάζει το περιεχόμενο της ασκούμενης πολιτικής, επειδή η τελευταία έχει προκαθορισθεί από την τριαρχία των δανειστών (π.χ. τον Ιούνιο του 2012 η πλειοψηφία του εκλογικού σώματος ενέκρινε την υπεσχημένη από τα κόμματα της συγκυβέρνησης «επαναδιαπραγμάτευση» και εισέπραξε το τρίτο και χειρότερο μνημόνιο).
Η παιδεία σήμερα θεωρητικά παρέχεται από το κράτος και μάλιστα χωρίς την απειλητική σκιά του «σπουδαστικού» τμήματος της Ασφάλειας, όπως επί δικτατορίας. Ωστόσο, η ποιότητά της υποβαθμίζεται διαρκώς, με περικοπές δαπανών, απολύσεις (κατ’ ευφημισμό «διαθεσιμότητα») εκπαιδευτικών και διοικητικών υπαλλήλων και με καταστολή των αντιδράσεων μέσω αντισυνταγματικών «πολιτικών επιστρατεύσεων». Το χειρότερο όμως είναι ότι οδηγεί ούτως ή άλλως τους νέους ανθρώπους σε αδιέξοδο, αφού η ανεργία ίπταται σε ιστορικά υψηλά επίπεδα και η κατοχή τίτλων σπουδών δεν βελτιώνει τις προοπτικές εξεύρεσης εργασίας.
Και τέλος το «ψωμί» αρχίζει να σπανίζει, όπως αποδεικνύει η μαζική προσέλευση φτωχών κατοίκων του Λεκανοπεδίου στις δωρεάν διανομές τροφίμων από φτωχούς επίσης αγρότες, που διαμαρτύρονται έτσι για τις εξευτελιστικές τιμές τις οποίες τους προσφέρουν οι μεσάζοντες για τα προϊόντα τους. Η επιστημονικά μετρήσιμη ανισότητα (δείκτης Gini) επιδεινώνεται, το ποσοστό της φτώχειας (αν υπολογισθεί με σταθερό το κατώφλι) έχει ανέλθει από 20,1 % το 2008 στα επίπεδα του 46 % έως 52,6% (!) το 2013 και περισσότεροι από 2.600.000 φορολογούμενοι αδυνατούν να ανταποκριθούν στις ληξιπρόθεσμες οφειλές τους στην εφορία. Ρεαλιστική επιλογή δεν είναι η υποταγή, αλλά η αντίσταση στη μνημονιακή λαίλαπα.
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα Έθνος της 11ης Νοεμβρίου 2013
Διαβάζαμε πριν λίγες μέρες στο διαδίκτυο σχετικά με τον "αστέρα" του ελληνικού σοσιαλισμού Παπουτσή, που ταυτίστηκε με το ...ΠΑΣΟΚ πανάθεμά μας, το αμπέχονό του και την ...ενεργή παρουσία του:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ο ΠΙΟ κλασικός ίσως εκπρόσωπος της λεγόμενης «γενιάς του Πολυτεχνείου» που φέρει τεράστιες ευθύνες για τη χρεοκοπία (κυρίως την ηθική) της χώρας είναι ο Χρήστος Παπουτσής. Οι παλαιότεροι τον θυμούνται να ηγείται, με το αμπέχονο και τα γένια, της φοιτητικής πορείας κάθε χρόνο στην επέτειο της 17ης Νο¬έμβρη, χτίζοντας έτσι την καριέρα του• στην αρχή τη συνδικαλιστική και στη συνέχεια την κομματική και την πολιτική, ως ευρωβουλευτής, επίτροπος στην Κομισιόν, βουλευτής και υπουργός.
Τα χρόνια πέρασαν, η «επαναστατικότητα»» υποχώρησε και καθώς το ΠΑΣΟΚ έγινε καθεστώς ο κ. Παπουτσής... αναδείχθηκε σε κορυφαίο μέλος της νομενκλατούρας του. Ταυτιζόμενος με τον Γιώργο Παπανδρέου, έγινε κι αυτός οπαδός του Μνημονίου προκειμένου να γευτεί τις χαρές της εξουσίας μέχρις ότου το ΠΑΣΟΚ κατέρρευσε και ο Ευ. Βενιζέλος αναρριχήθηκε στην ηγεσία του. Ο πρώην πια υπουργός, που δεν είχε καταφέρει να επανεκλεγεί ούτε βουλευτής, θέλησε να διεκδικήσει την αρχηγία, αλλά δίχως επιτυχία. Προς στιγμήν «θύμωσε» κι αφού διαβουλεύθηκε με τους παλαιούς συμβουλάτορές του επιχείρησε να ξαναπάρει τα λάβαρα του σοσιαλισμού.
Ενώ λοιπόν άπαντες περίμεναν να ξεκινήσει πάλι την επανάσταση, στα μέσα του καλοκαιριού έσκασε η βόμβα με την είδηση ότι ο Χ. Παπουτσής (που είχε κάνει τους συμβιβασμούς του…) τοποθετείται (από τις 15 Σεπτεμβρίου) εκπρόσωπος της Ελλάδας στην Παγκόσμια Τράπεζα. Ωστόσο, οι εβδομάδες πέρασαν και ο διορισμός σκάλωσε…
Να όμως που η Ιστορία παίρνει την εκδίκηση της. Η εμπλοκή που είχε δημιουργηθεί, προκαλώντας τεράστιο άγχος στον αγωνιστή Χρήστο, ξεπεράστηκε και προ ημερών απεστάλη και το σχετικό έγγραφο που αναφέρει ότι ο κ. Παπουτσής αναλαμβάνει τα καθήκοντά του ως εκπρόσωπος της χώρας μας στην Παγκόσμια Τράπεζα στην Ουάσινγκτον από τις 17 Νοεμβρίου.
Προφανώς, αυτή θα είναι στο εξής η δική του μεγάλη επέτειος. Και δεν θα τη γιορτάζει με πορείες και συνθήματα κατά των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ αλλά με κοκτέιλ και ακριβά ρούχα στα αμερικανικά σαλόνια."
Αλλά το σοσιαλιστικό...μούσι τό "φοράει" ακόμα !!!! Γεια σου "σύντροφε" Παπουτσή!!!!
gnborn2shoot