Τι να τις κάνουμε τις συζητήσεις στην Βουλή, τις αντιπαραθέσεις, τις «μομφές»! Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ φορτίζει το πολιτικό κλίμα, την ώρα μάλιστα που «φάγαμε τον γάιδαρο και έμεινε η ουρά του»; Γιατί ο Τσίπρας πικραίνει τον Σαμαρά και τραβάει το σχοινί για να πέσει η κυβέρνηση της «ευθύνης» του «success story» και της «ανάπτυξης»; Ρωτούν, όσοι ρωτούν πάντα τα ίδια, ωθούμενοι πάντα από το ίδιο κίνητρο: την πελατεία, την πατρωνία και κατά τις τελευταίες δεκαετίες την διαπλοκή…
Δεν μας ενδιαφέρουν τα λόγια! Προτάσεις υπάρχουν; Εξανίστανται οι φαιδροί, που για να κρύψουν τα πραγματικά αίτια της κρίσης του ελληνικού κράτους και της αγοράς δεν αναζητούν πολιτική πρόταση - πρόταση που θα ανατρέπει το μοντέλο αναδιανομής στην χώρα και τις πακτωμένες κοινωνικές σχέσεις οικογενειοκρατίας, αναξιοκρατίας, ρουσφετιού, φοροδιαφυγής, φοροκλοπής, αρπαχτής των άπληστων, κρατικοδίαιτης επιχειρηματικότητας, δραματικής ανομίας και μαφιόζικων σχέσεων στο χώρο της αγοράς, έλλειψης δημοκρατικού απολογισμού και διαφάνειας κλπ. – αλλά «πρόταση» πώς θα μπορούσαν όλα αυτά να συνεχιστούν με παραμονή στο ευρώ, παραμονή των πολιτικάντηδων του δικομματισμού στα πράγματα και αντικατάσταση αυτών που δουλεύουν στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, με άλλους, οι οποίοι πολύ θα ήθελαν να είναι στη θέση αυτών που βρίζουν, καταριούνται καθημερινά και απαιτούν φυσικά την απόλυσή τους! Τα πρωινά ρουσφέτια, με άλλα λόγια, να διωχθούν και να εξοβελιστούν για να πάρουν την θέση τους τα «αξιοκρατικά» βραδινά!
Κι όλα αυτά ενώ είναι η Τρόικα που απέδειξε λογιστικά - ενώ η κυβέρνηση δια της θεωρίας του «πρωτογενούς πλεονάσματος» εμμέσως πλην σαφώς αναγκάστηκε να παραδεχτεί - πως το δημοσιονομικό πρόβλημα της Ελλάδας δεν αφορά τόσο στην παραγωγικότητα και ανταγωνιστικότητα του δημοσίου τομέα, αλλά στην Αλητεία και Απληστία που χαρακτηρίζουν την ελληνική αγορά, καθώς και στην ταύτιση των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ με συγκεκριμένα ιδιωτικά συμφέροντα και στην πολιτική χυδαιότητα που καλλιεργεί αρρωστημένες σχέσεις μεταξύ οργάνων της πολιτείας και ιδιωτών.
Εκτός ορίων βρίσκεται πλέον η λογική των ντερμπεντέρηδων που δυσαρεστούνται από τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες και κινδυνολογούν στη βάση άρθρωσης των υποχρεώσεων της αντιπολίτευσης, παραποιώντας απολύτως την πραγματικότητα και διαμορφώνοντας μέσω της κοινής γνώμης που ελέγχουν δια των ΜΜΕ των γνωστών Νταβάδων κράτους και κοινωνίας, μία διεστραμμένη πολιτικώς «κοινή λογική».
Αν πρυτάνευε στοιχειώδης λογική, όλοι αυτοί που ασχημονούν σήμερα χυδαιολογώντας επί της προτάσεως δυσπιστίας του Σύριζα κατά της κυβέρνησης, η οποία συζητείται αυτές τις ώρες στην βουλή, θα γνώριζαν καί το πρόβλημα καί την πρόταση: το πρόβλημα είναι πως αν δοκιμάσεις να μειώσεις ουσιαστικά τον δημόσιο τομέα σε περίοδο ύφεσης βάζεις φουρνέλο στην κοινωνία και στην αγορά, ενώ αν επιδιώξεις πρωτογενές πλεόνασμα μακροχρονίως υπό αυτές τις συνθήκες πρέπει να μηδενίσεις προϋπολογισμούς και να δυναμιτίσεις το εθνικό εισόδημα, την ανάπτυξη και την ζωή εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων, πολιτών του ελληνικού κράτους με ίσα – υποτίθεται – δικαιώματα και υποχρεώσεις. Και η πρόταση είναι αυτονόητη αν κάποιος με στοιχειώδη αμεροληψία πρόσεχε την αναφορά του γενικού γραμματέα διαφάνειας Γιώργου Σούρλα, ή άλλων παραγόντων της δικαιοσύνης και του Υπουργείου Ανάπτυξης…
Ο πρώτος έδειξε υπερκοστολογήσεις που φτάνουν ακόμη και πάνω από 2.000% για προμήθειες του δημοσίου μέσω offshore εταιρειών. Από ελέγχους που έκανε το ΣΔΟΕ και τις εκθέσεις που συνέταξε διαπιστώθηκαν υπερτιμολογήσεις αυτής της τάξης, καθώς και η έκδοση εικονικών τιμολογίων από offshore εταιρείες βάση των οποίων έγιναν επιδοτήσεις. Αλήθεια, για τις λίστες με τα πάνω από 500 δις ευρώ ελλήνων που βρίσκονται τοποθετημένα σε λογαριασμούς του εξωτερικού δεν ακούω τίποτα, δεν διαβάζω τίποτα. Όλοι μοιάζει να κάνουν το κορόιδο και να κυνηγούν δημοσίους υπαλλήλους, στέλνοντας παράλληλα στην ανεργία χιλιάδες ιδιωτικούς! Αλλά πόσο διεφθαρμένη χώρα και αλητήριοι είναι όλοι αυτοί που δήθεν αναζητούν προτάσεις άνευ πολιτικού περιεχομένου, ενώ δεν ζητούν να επανεξεταστούν τουλάχιστον οι περιπτώσεις χορήγησης επιδοτήσεων, προμηθειών στο Δημόσιο με τιμολόγια offshore καθώς και από εταιρείες που συμβάλλονται με offshore μέσω καταπιστευμάτων;
Πόσο αντικοινωνικά υποκείμενα είναι όλοι αυτοί που, ενώ αδιαφορούν για τις απολύσεις - ή ακόμη τις επιζητούν επιτακτικά - και για την γιαγιά που δεν έχει να φάει γιαούρτι, ή να κάνει τα Χριστούγεννα ένα μικρό δώρο στα εγγονάκια της και να πληρώσει τα χαράτσια για την μικρο-ιδιοκτησία της, κάνουν επίσης το κορόιδο όταν πληροφορούνται επισήμως πώς τρώγονται κυριολεκτικώς τεράστια ποσά από τους άπληστους φίλους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ μέσω των μεγάλων έργων, στα οποία ενώ η συνδρομή των κοινοτικών ταμείων ξεκινά από το 60% τελικά καταλήγει να είναι μόνο το 20%! Θέλουν δήθεν προτάσεις και ρωτούν περιπαικτικά τον ΣΥΡΙΖΑ «πού θα βρεις λεφτά» μια και «λεφτά δεν υπάρχουν», ενώ κορυφαίοι παράγοντες του Υπουργείου Ανάπτυξης λένε: Ένα δημόσιο έργο που ξεκινά κοστίζοντας για παράδειγμα 100 ευρώ καταλήγει στα 300 . Πώς; Μα, με συνεχείς παρατάσεις, υπερκοστολογήσεις, συμπληρωματικές συμβάσεις, απαλλοτριώσεις και ό,τι κομπίνα μπορεί να φανταστεί ανθρώπου νους, έτσι ώστε από τα αρχικά 40 ευρώ που θα προσέθετε ο κρατικός προϋπολογισμός στα 60 των κοινοτικών «ΕΣΠΑ» καταλήγουμε να χρεώνεται ο πολίτης μέσω του κράτους με 200 ευρώ!
Τί να πω, καθώς βλέπω αυτόν τον εσμό νεοσυντηρητικών, νεοφιλελεύθερων και φασιστοειδών κάθε μορφής να βγάζουν το άχτι τους πάνω στα ρουσφέτια της ΕΡΤ με μισθούς λίγο πάνω από 1000 ευρώ, ενώ δεν συνταράσσονται από την φοροαπαλλαγή εφοπλιστών, καναλαρχών, τραπεζιτών και άλλων μεγαλοεπιχειρηματιών και δεν τους σηκώνεται η τρίχα ακούγοντας τον γενικό γραμματέα διαφάνειας να λέει με αδιάσειστα στοιχεία πως: Μηχανική βαλβίδα καρδιάς με πραγματικό κόστος αγοράς - όπως προκύπτει από το τιμολόγιο - 1.225 ευρώ, στη συνέχεια τιμολογήθηκε από offshore εταιρεία και την προμήθευσαν στα νοσοκομεία έναντι 5.450 ευρώ. Το ίδιο έγινε και με εκατοντάδες άλλα μηχανήματα! Όχι, στη χώρα υπάρχει μεγάλο βάθος αλητείας και διαπλοκής με την διεξαγωγή ενός βρώμικου πολέμου εναντίον της εργασίας και των εργαζομένων από τους αεριτζήδες του κεφαλαίου, οι οποίοι στο μόνον που εξειδικεύονται - αντί της αύξησης της παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας με τεχνολογικούς όρους - είναι η απάτη και η εξαπάτηση του εκλογικού σώματος: όπως ακριβώς επιχειρείται σήμερα στην βουλή από κυβερνητικούς και «υπερβατικούς»!
Αγαπητέ αναγνώστη, κάποιοι ξεπέρασαν τα όρια της λογικής στην Ελλάδα, διαστρέφοντας τους όρους της αστικής δημοκρατίας. Παίζουν πλέον με την ζωή και την αξιοπρέπεια ημών των ελλήνων άνευ ορίων και άνευ όρων. Τους γνωρίζεις καλά! Ζητούν την παράδοση μας άνευ όρων στα συμφέροντα που πτώχευσαν την χώρα. Και αυτό το αποκαλούν σπονδή στην σταθερότητα, που απορρυθμίζει το σύμπαν στην Ελλάδα!!! Είναι μάλλον παλαβοί… Αν δεν είναι, μάλλον εμείς οι υπόλοιποι παλαβώσαμε, βιώνοντας μιαν ανεπανάληπτη πολιτική διαστροφή της πολιτικής πραγματικότητας. Τα όρια και η όροι της μομφής προς την κυβέρνηση αντιστοιχούν ακριβώς σε αυτήν την πολιτική διαστροφή.
Τα όρια και οι όροι της «μομφής» θα έπρεπε να διαμορφώνουν μια εναλλακτική τάξη πραγμάτων, η οποία να προσγείωνε τη «κοινή λογική», που κατασκευάζει το καθεστώς στην Ελλάδα, στην πραγματικότητα που βιώνει το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής κοινωνίας. Έτσι δομείται η πρόταση από κάτω προς τα επάνω και αντικειμενικά, έτσι όπως πράττω και εγώ μεταξύ άλλων, αν και κάποιοι θεωρούν πως δεν κάνουμε προτάσεις αλλά αναλύουμε προτάσεις, που δεν θεμελιώνονται… θεοσοφικώς, ούτε καν με το παράδειγμα της αγοράς! Φίλοι της «αγοράς», δυστυχώς είστε το κακό παράδειγμά της, που της στέρησε την πολιτική νομιμοποίηση, αλλά δεν το καταλάβατε – ούτε το αντιλαμβάνεστε σήμερα - επειδή ακριβώς δεν βάλατε όρια και δεν σεβαστήκατε του όρους της εθνικής οικονομίας και της κοινωνικής συνοχής.
* Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.