Δεν θρηνωδώ για την ΕΡΤ και τους ανθρώπους της, τους εργαζόμενους της – οι οποίοι μια νύχτα ξαφνικά έπαψαν να είναι εργαζόμενοι και αντιμετωπίσθηκαν από το πολιτικό καθεστώς στην Ελλάδα σαν ελεεινοί υπάνθρωποι, με έναν πρόστυχο ρατσισμό - «παγώνω» και καταθλίβομαι για την πτώχευση της δημοκρατικής στάσης στην Ελλάδα, με την μορφή μιας Κοινοβουλευτικής χούντας με δόσεις…
Δεν είμαι συγκινημένος για την μιλιταριστικού τύπου επιδρομή των ΜΑΤ στο ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής, όπου τρεις φορές βρέθηκα κι εγώ κατά το παρελθόν και εργάστηκα με «συμβάσεις», είτε ως δημοσιογράφος παρουσιαστής εκπομπών (με πρώτη τις «Μεγεθύνσεις» στα τέλη του1980), είτε ως παρουσιαστής ειδήσεων. Δεν επιτρέπω στον εαυτό μου να υπερισχύσει κανενός είδους ρομαντισμός αυτή την ώρα, αν και αυτό θα ήταν το πιο φυσιολογικό και ανθρώπινο που θα μπορούσε να συμβεί! Δεν εγκλωβίζεται το συναίσθημα και η σκέψη μου ούτε καν στους φίλους και αγαπητούς πρώην συναδέλφους, υπαλλήλους της ΕΡΤ, που με τίμησαν με την εμπιστοσύνη τους και τον σεβασμό τους… εμένα τον «ξένο», φορέα μάλιστα ιδεών και πρακτικών από τον χώρο της αγοράς!
Ψέματα λέω, πολύ θα ήθελα να είναι έτσι, αλλά δεν είναι! Πώς να ξεχάσω «αλτρουιστικές» κυριολεκτικά στιγμές όταν συνάδελφοι, τεχνικοί, παραγωγοί και σκηνοθέτες παρά την αδιαφορία – για να το πω ευγενικά – της διοίκησης, έκαναν τα αδύνατα δυνατά για να μπορέσω να παρουσιάσω άρτια και αξιοπρεπώς εκπομπές μου! Έτσι, επειδή γούσταραν ενδεχομένως αυτό που δοκίμαζα! Έτσι, επειδή ντρεπόντουσαν να κάνουν το κορόιδο! Έτσι, επειδή σέβονταν τον εαυτό τους!
Πώς θα μπορούσα ποτέ να ξεχάσω τη στιγμή του μεγάλου σεισμού στην Αθήνα, ο οποίος με βρήκε στο τηλεοπτικό στούντιο των ειδήσεων της ΕΡΤ! Εμένα είδατε και εμένα την επομένη τίμησε ο Τύπος με κολακευτικά σχόλια, δεν είδατε όμως τον οπερατέρ και τον διευθυντή σκηνής, τους τεχνικούς και τους σκηνοθέτες, που δεν έφυγαν επίσης από την θέση τους, την ώρα που έπεφταν τμήματα της ψευδοροφής και τα σκηνικά έφευγαν από τη θέση τους κινούμενα εναντίον μας! Αυτούς τους είδα και γνώρισα τότε βαθύτερα εγώ, τους εκτίμησα και τους ένοιωσα «ένα με εμένα», σε ηθικό επίπεδο, μαζί με ένα μέρος πραγματικά ικανών και με αρετή δημοσιογράφων που έδειξαν εκείνη την κρίσιμη στιγμή πώς εννοούν την κοινωνική ευθύνη του λειτουργού της Δημόσιας Τηλεόρασης. Εδώ σταματώ, γράφω πλέον βιαστικά και φορτισμένα και δεν θα ήθελα αυτό το σημείωμα να αναλωθεί σε περιστατικά που κατακλύζουν αυτή τη στιγμή τη μνήμη μου. Περιστατικά που θα φανέρωναν την επαγγελματική ικανότητα και αρετή της πλειονότητας των ανθρώπων της ΕΡΤ, τους οποίους σήμερα η Κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ παρέδωσε στα ΜΑΤ!
Σήμερα είναι μέρα πένθους για τη δημοκρατία, η οποία δεν αρχίζει όταν ανοίγουν οι κάλπες και παύει μετά την δύση του ηλίου της ιδίας ημέρας!!! Η τρίτη «κυβέρνηση κουίσλινγκ»-Σαμαρά, κυβερνά πλέον με διατάγματα και ολοκληρωτικές πρακτικές. Θύμα (κορυφαίου μάλιστα σημειολογικού χαρακτήρα) του αυταρχισμού και της αστυνομοκρατίας της είναι η ΕΡΤ, αλλά όχι μόνον αυτή. Με μοναδική αυταρχικότητα, για τυπικά τουλάχιστον κοινοβουλευτικό καθεστώς, σπεύδουν οι κυβερνώντες να καταργήσουν - και όχι να αναδιοργανώσουν - εν μια νυκτί, δημόσιους θεσμούς, ώστε η χώρα να αποτελέσει το πρώτο μετανεωτερικό παράδειγμα Κινεζοποιημένης Ευρωπαϊκής Οικονομίας, σε μια περιοχή της αγοράς και της ευρωζώνης που από αναπτυγμένη καταπίπτει πλέον στις «υπό ανάπτυξη» και έτσι ορίζεται διεθνώς.
Και μετά λένε, «πάση θυσία στο ευρώ»! Αστεία πράγματα, αν είχατε ιδέαν από την επιστήμη της εθνικής οικονομίας, όσοι ισχυρίζεστε νομιμοποιητικά για την «κυβέρνηση κουίσλινγκ»-Σαμαρά, τέτοια πράγματα, θα ντρεπόσαστε! Ούτε στο ευρώ – με την πλήρη έννοια του εθνικού νομίσματος- θα μπορούσε με αυτές τις στάσεις και συμπεριφορές να παραμείνει η Ελλάδα, ούτε να διατηρήσει ένα κάποιο δημοκρατικό καθεστώς. Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίστηκε η περίπτωση της ΕΡΤ, από την αρχή μέχρι σήμερα, αποτελεί ισχυρή ένδειξη πως οι δόσεις από την τρόικα συνδυάζονται με μια μορφή κοινοβουλευτικής χούντας με δόσεις!
Κυριολεκτώ και δεν υπερβάλω… ενώ θεωρώ πως ή μη-μαζική, συντονισμένη και ενωτική αντίδραση της ζωντανής κοινωνίας των δημοκρατών, ασχέτως ιδεολογικής απόχρωσης, σε αυτήν την δραματική «δημοκρατική έκπτωση» στην πατρίδα μας, αποτελεί σύμπτωμα και ταυτόχρονα προάγγελο μιας νέας εθνικής τραγωδίας που θα ολοκληρώσει το τρέχον κοινωνικοπολιτικό δράμα.
Η σημερινή ελληνική κυβέρνηση πολιτεύεται πλέον με έναν τρόπο που ορίζει την νομιμότητα διαρκώς στα όρια της συνταγματικής τάξης και πέραν των ορίων της σύγχρονης πλουραλιστικής δημοκρατίας. Πρόκειται για μια διαρκή προβοκάτσια εναντίον των θεσμών της αστικής δημοκρατίας και αυτό το ανέχονται στην ΕΕ, μιμούμενοι μάλιστα την στάση του αρμόδιου για την ΕΡΤ υπουργού Παντελή Καψή, ο οποίος –όπως διαβάζω – ο καημένος δεν γνώριζε για την επέμβαση! Δεν αμφιβάλω… δεν τον αφορά, αυτή είναι εκτός των αρμοδιοτήτων του! Η δημοκρατία υπονομεύεται από τους ξεδιάντροπους δήθεν δημοκράτες και όχι από τους φανταστικούς ή πραγματικούς της εχθρούς…
* Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.