Υπάρχει και κάτι ακόμη που είναι βέβαιο, εκτός από το θάνατο και τους φόρους – όλοι παθαίνουν κατάθλιψη. Κατά βάση, η διάθεση αυτή υποχωρεί γρήγορα και χαρακτηρίζουμε τα συγκεκριμένα επεισόδια «ακεφιές» ή «φυσιολογική κατάθλιψη».
Ωστόσο, μία στις τέσσερις γυναίκες κι ένας στους έξι άνδρες, στη διάρκεια της ζωής του, θα προσβληθεί από κάποιο επεισόδιο κλινικής κατάθλιψης. Εδώ, η διάθεση αυτή είναι πιο σοβαρή κι επίμονη (καθώς διαρκεί από εβδομάδες μέχρι και χρόνια). Η κλινική κατάθλιψη κατατάσσεται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ως η διαταραχή με τις πλέον σοβαρές επιπτώσεις, ξεπερνώντας τις καρδιακές παθήσεις και προκαλώντας σοβαρές οικονομικές συνέπειες.
Το κοινό μοντέλο της κατάθλιψης έχει έναν τύπο που ποικίλει απλώς ανάλογα με τη σοβαρότητα της. Ωστόσο, υπάρχει μια πιο καινοτόμα άποψη: ότι υπάρχουν πολλαπλοί τύποι, με ποικίλες αιτίες και διάφορες ιδιότητες που αντιδρούν σε διάφορες αγωγές. Οι καπριτσιόζικες και εξαιρετικά τρυφερές εικόνες αυτού του βιβλίου αιχμαλωτίζουν τα συμπτώματα των πιο «βιολογικών» διαταραχών κατάθλιψης – που περιλαμβάνουν ανικανότητα ευθυμίας κι έλλειψη ικανοποίησης από οποιαδήποτε δραστηριότητα. Οι ασθενείς στη χειρότερη περίπτωση μπορεί να διαπιστώσουν ότι είναι αδύνατο να συγκεντρωθούν, ή ακόμη και να σηκωθούν από το κρεβάτι τους για να κάνουν μπάνιο. Κάποιοι περιγράφουν την απώλεια της ικανότητας να βλέπουν χρώματα, ότι τα πάντα είναι πραγματικά σκούρα ή μαύρα.
Οι σκύλοι, στη διάρκεια της μακράς συντροφικότητάς τους με τον άνθρωπο, έχουν ενσωματώσει τόσο θετικά όσο και αρνητικά χαρακτηριστικά. Έχουν αρχαίους συσχετισμούς με τις πιο σκοτεινές εμπειρίες της ζωής, καθώς στην προϊστορική εποχή θεωρούνταν αγγελιαφόροι του θανάτου. Ενώ οι αναφορές της υποταγής σε ένα «μαύρο σκύλο» ή μια «μαύρη ομίχλη» ανάγονται στην κελτική εποχή, ο Σάμιουελ Τζόνσον ήταν μάλλον ο πρώτος συγγραφέας που δημιούργησε συσχετισμό με
την κατάθλιψη. Ο Γουίνστον Τσώρτσιλ κατέστησε τη μεταφορά δημοφιλή και από την εποχή του, πολυάριθμοι συγγραφείς, καλλιτέχνες και μουσικοί έχουν περιγράψει ζωηρά τον καταθλιπτικό μαύρο σκύλο.
Η προσέγγιση του Μάθιου Τζόνστοουν γεννά έμπνευση. Αιχμαλωτίζει καυστικά και διορατικά τη διάθεση, τις διαπροσωπικές αντιπαραθέσεις και τις σωματικές εκδηλώσεις της κλινικής κατάθλιψης. Το μήνυμά του είναι διεγερτικό – η κατάθλιψή σου μπορεί να σε κυνηγήσει σαν σκυλί, αλλά, αντί να το βάλεις στα πόδια, ή να προσπαθήσεις να την καταδικάσεις, αντιμετώπισέ τη και σκέψου τι μπορείς να μάθεις και να κερδίσεις. Εκείνοι που έχουν βιώσει κλινική κατάθλιψη θα χαμογελάσουν πικρόχολα και θα αντιδράσουν στοργικά στις εικόνες του. Για τους άλλους, αυτό το βιβλίο
είναι μια από τις πιο συμπονετικές και κατατοπιστικές προσεγγίσεις όσον αφορά την κατανόηση της κλινικής κατάθλιψης που έχει επιτευχθεί μέχρι σήμερα. Δες τη φωτεινή πλευρά της ζωής!
Γκόρντον Πάρκερ,
Διευθυντής του Ινστιτούτου Black Dog.
Καθηγητής Ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου της Νέας Νότιας Ουαλίας (UNSW)
Ωστόσο, μία στις τέσσερις γυναίκες κι ένας στους έξι άνδρες, στη διάρκεια της ζωής του, θα προσβληθεί από κάποιο επεισόδιο κλινικής κατάθλιψης. Εδώ, η διάθεση αυτή είναι πιο σοβαρή κι επίμονη (καθώς διαρκεί από εβδομάδες μέχρι και χρόνια). Η κλινική κατάθλιψη κατατάσσεται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ως η διαταραχή με τις πλέον σοβαρές επιπτώσεις, ξεπερνώντας τις καρδιακές παθήσεις και προκαλώντας σοβαρές οικονομικές συνέπειες.
Το κοινό μοντέλο της κατάθλιψης έχει έναν τύπο που ποικίλει απλώς ανάλογα με τη σοβαρότητα της. Ωστόσο, υπάρχει μια πιο καινοτόμα άποψη: ότι υπάρχουν πολλαπλοί τύποι, με ποικίλες αιτίες και διάφορες ιδιότητες που αντιδρούν σε διάφορες αγωγές. Οι καπριτσιόζικες και εξαιρετικά τρυφερές εικόνες αυτού του βιβλίου αιχμαλωτίζουν τα συμπτώματα των πιο «βιολογικών» διαταραχών κατάθλιψης – που περιλαμβάνουν ανικανότητα ευθυμίας κι έλλειψη ικανοποίησης από οποιαδήποτε δραστηριότητα. Οι ασθενείς στη χειρότερη περίπτωση μπορεί να διαπιστώσουν ότι είναι αδύνατο να συγκεντρωθούν, ή ακόμη και να σηκωθούν από το κρεβάτι τους για να κάνουν μπάνιο. Κάποιοι περιγράφουν την απώλεια της ικανότητας να βλέπουν χρώματα, ότι τα πάντα είναι πραγματικά σκούρα ή μαύρα.
Οι σκύλοι, στη διάρκεια της μακράς συντροφικότητάς τους με τον άνθρωπο, έχουν ενσωματώσει τόσο θετικά όσο και αρνητικά χαρακτηριστικά. Έχουν αρχαίους συσχετισμούς με τις πιο σκοτεινές εμπειρίες της ζωής, καθώς στην προϊστορική εποχή θεωρούνταν αγγελιαφόροι του θανάτου. Ενώ οι αναφορές της υποταγής σε ένα «μαύρο σκύλο» ή μια «μαύρη ομίχλη» ανάγονται στην κελτική εποχή, ο Σάμιουελ Τζόνσον ήταν μάλλον ο πρώτος συγγραφέας που δημιούργησε συσχετισμό με
την κατάθλιψη. Ο Γουίνστον Τσώρτσιλ κατέστησε τη μεταφορά δημοφιλή και από την εποχή του, πολυάριθμοι συγγραφείς, καλλιτέχνες και μουσικοί έχουν περιγράψει ζωηρά τον καταθλιπτικό μαύρο σκύλο.
Η προσέγγιση του Μάθιου Τζόνστοουν γεννά έμπνευση. Αιχμαλωτίζει καυστικά και διορατικά τη διάθεση, τις διαπροσωπικές αντιπαραθέσεις και τις σωματικές εκδηλώσεις της κλινικής κατάθλιψης. Το μήνυμά του είναι διεγερτικό – η κατάθλιψή σου μπορεί να σε κυνηγήσει σαν σκυλί, αλλά, αντί να το βάλεις στα πόδια, ή να προσπαθήσεις να την καταδικάσεις, αντιμετώπισέ τη και σκέψου τι μπορείς να μάθεις και να κερδίσεις. Εκείνοι που έχουν βιώσει κλινική κατάθλιψη θα χαμογελάσουν πικρόχολα και θα αντιδράσουν στοργικά στις εικόνες του. Για τους άλλους, αυτό το βιβλίο
είναι μια από τις πιο συμπονετικές και κατατοπιστικές προσεγγίσεις όσον αφορά την κατανόηση της κλινικής κατάθλιψης που έχει επιτευχθεί μέχρι σήμερα. Δες τη φωτεινή πλευρά της ζωής!
Γκόρντον Πάρκερ,
Διευθυντής του Ινστιτούτου Black Dog.
Καθηγητής Ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου της Νέας Νότιας Ουαλίας (UNSW)
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.