Ο μπουρλοτιέρης Ματρόζος θέλησε να επισκεφτεί το συναγωνιστή του Κανάρη, Υπουργό των Ναυτικών. Αλλά λογάριαζε χωρίς τον «καπετάνιο» της εισόδου, ο οποίος τον αντιμετώπισε ως ζητιάνο. Για να του αποκριθεί, σύμφωνα με τον ποιητή: «Αν οι ζητιάνοι σαν κι εμέ δεν χύνανε το αίμα, καπεταναίοι σαν κι εσέ δεν θα φορούσαν στέμμα».
Ο Σ/τος Αιτ/νίας κ. Κοσμάς, εκτός από τα περί «αιρέσεως» ασυνάρτητα, είπε στη συνάθροιση των εφημερίων της Αιτ/νίας (16-12-13) και άλλα ανερμάτιστα σε βάρος μου. Μεταξύ των οποίων και ότι μου πρόσφερε «βήμα», προκειμένου να κηρύττω. Ενδεικτικό και αυτό της τσιφλικάδικης νοοτροπίας, απ’ την οποία εμφορούνται, όχι μόνο κάποιοι δεσποτάδες, αλλά και κάποιοι παπάδες. Οι οποίοι νομίζουν ότι κάνουν χάρη στον ομιλητή, που τον αφήνουν να κηρύττει. Στάση και συμπεριφορά, που βρίσκεται σε διαμετρική αντίθεση με την ενθουσιώδη υποδοχή και αποδοχή του ζωντανού κηρύγματος από το εκκλησίασμα. Το οποίο κυριολεκτικά πανηγυρίζει, όταν αισθάνεται ότι αναπνέει τον αέρα της ευαγγελικής ελευθερίας. Γεγονός που σημαίνει ότι, όχι ο ομιλητής, αλλά οι «τσιφλικάδες» οφείλουν στον ομιλητή μεγάλες χάριτες. Γιατί, στην αντίθετη περίπτωση, θα ήταν οφειλέτης και ο εργάτης, που σκάβει το αμπέλι ή θερίζει το χωράφι κάποιου, δωρεάν.
Κάτω, λοιπόν, απ’ αυτό το πρίσμα ο Σ/τος κ. Κοσμάς μου οφείλει πολλές και μεγάλες χάριτες, αφού για αρκετά χρόνια, μετέφερα τη χάρη του ευαγγελικού και του ορθοδόξου κηρύγματος στο εκκλησίασμα πολλών ενοριών. Το οποίο και έμενε κυριολεκτικά ενθουσιασμένο. Γεγονός, που, όπως φαίνεται, καθόλου δεν άρεσε στους εκκλησιαστικούς, αλλά και πολιτικούς «τσιφλικάδες». Οι οποίοι με διάφορες καταχθόνιες μεθοδεύσεις φρόντισαν να με απομακρύνουν από τις ενορίες του Αγρινίου, αρχικά. Μέχρις ότου ο Σ/τος κ. Κοσμάς αφήσει τα προσχήματα και διατάξει καθολική απαγόρευση. Για την οποία το χριστεπώνυμο πλήρωμα κάνει ήκιστα κολακευτικά σχόλια κάθε φορά, που τους αποκαλύπτω την αιτία της αποπομπής μου.
Συνεπώς οι συκοφαντικές αιτιάσεις του Σ/του κ. Κοσμά και οι απαγορεύσεις του αποκαλύπτουν, στην προκειμένη περίπτωση, απλά και μόνο, το μέγεθος της αχαριστίας. Η οποία παίρνει μεγαλύτερες διαστάσεις, αν αναλογιστεί κανείς, το γεγονός ότι ο «αιρετικός» παπα-Ηλίας ήταν αυτός, που περισσότερο από κάθε άλλον πάλεψε, διακινδυνεύοντας μυριοτρόπως, για ν’ ανεβεί ο «σούπερ-ορθόδοξος» κ. Κοσμάς στο μητροπολιτικό θρόνο. Αφού με το πανελλήνιας εμβέλειας εφημεριδάκι της «ΥΠΕΡΒΑΣΗΣ» κατορθώσαμε, μαζί με τον αείμνηστο παπα-Γιώργη Καλακανίδα, να μεταβάλλουμε άρδην το κλίμα υπέρ της εκκλησιαστικής αλλαγής στη Μητρόπολη Ατ/νίας, αλλά και της υποψηφιότητας του Σ/του κ. Κοσμά. Ο οποίος, διαφορετικά, δεν θα έβλεπε μητροπολιτικό θρόνο ούτε με το ισχυρότερο τηλεσκόπιο του κόσμου. Και συνέβη αυτό, γιατί ήλπιζα ότι, αν εκλεγόταν, ένας συντοπίτης μας μητροπολίτης, δεδομένου ότι γνώριζε πρόσωπα και πράγματα, θα έθετε τέρμα στο καθεστώς της ρουφιανοκρατίας, απ’ την οποία μύρια κακά υφίσταται ο κλήρος και ο λαός.
Και παρ’ ολίγο να το πάθω σαν τον Πλάτωνα, ο οποίος έτρεφε φρούδες ελπίδες ότι με τον τύραννο των Συρακουσών Διονύσιο και τον γιο του θα μπορούσε να κάμει πραγματικότητα την ιδεώδη του πολιτεία. Με αποτέλεσμα ο μεν πατέρας να τον πουλήσει ως δούλο, ο δε γιός, να τον φυλακίσει και να τον απελάσει! Πάλι, δηλαδή, καλά, που οι δεσποτάδες δεν έχουν ανάλογες δικαιοδοσίες. Γιατί, όπως αλυσοδένουν τους ναούς θα μπορούσαν να αλυσοδένουν και τους παπάδες. Πράγμα βέβαια, που έχει συμβεί πολλές φορές στο παρελθόν…
Και το οξύμωρο, στην προκειμένη περόπτωση, είναι ότι ισχυρίστηκε πως τα εναντίον μου μέτρα τα παίρνει από…«αγάπη»! Κάτι ανάλογο, δηλαδή, με ο, τι συνέβαινε και με τους ιεροεξεταστές του Μεσαίωνα, οι οποίοι έκαιγαν τους Εβραίους και τους αιρετικούς, για να τους γλιτώσουν από το πυρ της κολάσεως. Και μάλιστα μου έστειλε και «παραγγελιά» να μετανοήσω, για να πάρει πίσω τις «παπικές» του απαγορεύσεις. Γιατί, όπως φαίνεται, δεν έχει καταλάβει ότι δεν μετανοούν εκείνοι, που αγωνίζονται για την αλήθεια και τη δικαιοσύνη, αλλά εκείνοι, που αδικούν και συκοφαντούν. Κι ακόμη ότι, σύμφωνα με τους νόμους του Πνεύματος, όταν κλείνεται σε κάποιον μια πόρτα, ο Θεός του ανοίγει περισσότερες και μεγαλύτερες. Που σημαίνει ότι δεν μπορεί ο Σ/τος Αιτ/νίας να μου αφαιρέσει κανένα «βήμα». Γιατί, με τη βοήθεια του Θεού είχα και έχω πολλά «βήματα». Απ’ τα οποία εκπέμπεται η αγάπη για την πατρίδα και την ορθοδοξία. Με την ελπίδα ότι και κάποιοι δεσποτάδες θα συνειδητοποιήσουν την πραγματικότητα και θα συναισθανθούν την ιστορική τους ευθύνη. Έτσι ώστε ν’ αγωνιστούν, προκειμένου ν’ απαλλαγεί η πατρίδα απ’ την μπότα των κατακτητών και την προδοσία των εφιαλτών. Και η Εκκλησία απ’ το καρκίνωμα της ρουφιανοκρατίας.
«Βήμα» ο κ. Κοσμάς αφαίρεσε απ’ το λαό, ο οποίος βρίσκεται σε κατάσταση λιμού, προκειμένου ν’ ακούσει λόγο παρακλήσεως και αφυπνίσεως. Και όχι νωθρά και συμβιβασμένα λογύδρια, που ναρκώνουν τις συνειδήσεις και αποκαρδιώνουν. Για χάρη, προφανώς, των σιωνιστών και των ναζιστών και των ντόπιων δοσιλόγων…
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.