Με οργή και απόγνωση περιέγραψαν οι διασωθέντες τα συμβάντα στο Φαρμακονήσι το μοιραίο βράδυ ενώπιον βουλευτών, πολιτών και εκπροσώπων διεθνών οργανώσεων. Περί άλλα τυρβάζει ο υπουργός Ναυτιλίας.
Του Δημήτρη Αγγελίδη (από Εφημερίδα των Συντακτών)
Οι συγκλονιστικές μαρτυρίες των δεκαέξι
επιζώντων από το ναυάγιο στο Φαρμακονήσι, όπως τις διηγήθηκαν χτες το πρωί σε δημοσιογράφους και σε αλληλλέγγυους πολίτες που τους υποδέχτηκαν στο λιμάνι του Πειραιά, όχι μόνο διαψεύδουν πλήρως την εκδοχή του Λιμενικού, που μιλούσε για «υπερπροσπάθεια του πληρώματος του Λιμενικού για τη διάσωση των αλλοδαπών», αλλά μαρτυρούν για το ακριβώς αντίθετο. Οι ανατριχιαστικές διηγήσεις τους είναι σχεδόν πανομοιότυπες με τις δεκάδες άλλες μαρτυρίες προσφύγων και μεταναστών που έχουν επαναπροωθηθεί βίαια στην Τουρκία, όπως έχουν καταγραφεί σε εκθέσεις των πιο έγκυρων διεθνών οργανώσεων και οργανισμών και στον Τύπο.
Ανάμεσα σε αναφιλητά και δάκρυα για τον χαμό των δικών τους, οι επιζώντες περιέγραψαν με απόγνωση και οργή πώς το σκάφος του Λιμενικού πλησίασε το δικό τους σκάφος λίγα μέτρα πριν φτάσει τις ελληνικές ακτές και στη συνέχεια το ρυμούλκησε με δαιμονισμένη ταχύτητα προς τις απέναντι ακτές. Ηταν τέτοια η ταχύτητα που άνθρωποι έπεσαν στη θάλασσα, ενώ το σκάφος του Λιμενικού χτύπησε με το ρυμουλκούμενο σκάφος και του άνοιξε ρήγμα, με αποτέλεσμα να αναποδογυρίσει.
Το μεγαλύτερο σοκ το προξενούν οι μαρτυρίες για τη στάση των λιμενικών που, σύμφωνα με όσα είπαν οι επιζώντες, όχι μόνο δεν έκαναν τίποτα για να βοηθήσουν γυναίκες, βρέφη και παιδιά που θαλασσοδέρνονταν στα κύματα, αλλά και εμπόδιζαν όσους μετανάστες προσπαθούσαν να κάνουν κάτι για να σώσουν τους αγαπημένους τους. «Μας φώναζαν «φακ γιου, φακ γιου» και μας κλoτσάγανε για να πέσουμε πίσω στη θάλασσα», κατήγγειλαν.
Ψυχολογική βοήθεια
Τραγικές φιγούρες ανάμεσα στους επιζώντες οι τρεις μετανάστες που έχασαν όλη τους την οικογένεια: τη γυναίκα του και τα τέσσερα παιδιά του ο ένας, τη μητέρα του, τον οχτάχρονο αδερφό του και τη δεκάχρονη αδερφή του ο άλλος, τη γυναίκα του και τα δύο παιδιά του ο τρίτος. Το πρώτο που ζητούν τώρα είναι να βρεθούν τα σώματα των δικών τους και να τους δοθούν για να τα θάψουν.
Από τον Πειραιά, οι επιζώντες μεταφέρθηκαν στο Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες στην Αθήνα, όπου δέχτηκαν ψυχολογική βοήθεια από ειδικούς, και από κει σε ξενώνα του Δήμου Αθηναίων, όπου φιλοξενούνται προσωρινά, με υπηρεσιακό σημείωμα προσωρινής διαμονής από τον εισαγγελέα. Νωρίς το βράδυ, ένας τους παρουσίασε πρόβλημα στην καρδιά και μούδιασμα στα άκρα και μεταφέρθηκε επειγόντως για τις πρώτες βοήθειες και για εξετάσεις στο νοσοκομείο «Αλεξάνδρα».
Από την πλευρά του, προκλητικός εμφανίστηκε ο υπουργός Ναυτιλίας Μ. Βαρβιτσιώτης σε συνέντευξή του στο ΣΚΑΪ. Οχι μόνο δεν διέταξε έρευνα για τις καταγγελίες, επιμένοντας στην εκδοχή της διάσωσης, όχι μόνο δεν εξέφρασε συλλυπητήρια για τις χαμένες ζωές (περιορίστηκε να μιλήσει για «τραγωδία»), αλλά επιτέθηκε στον επίτροπο του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα για τις χτεσινές δηλώσεις του πως «το περιστατικό μοιάζει με αποτυχημένη μαζική απέλαση». «Ο κ. Μούζνιεκς και διάφοροι άλλοι θέλουν να δη μιουργήσουν πολιτικό θέμα στην Ελλάδα και είναι συνεχής αυτή η πίεση η οποία δεχόμαστε», είπε, και έστειλε το μήνυμα πως «δεν μπορεί σε καμία περίπτωση, όλα αυτά να αποτελούν αντικείμενο μιας χαζής κομματικής εκμετάλλευσης». Φαίνεται ότι πολύ γρήγορα ο υπουργός ξέχασε τη δική του επιστολή προς τον κ. Μουίζνιεκς στις 10 Ιανουαρίου αναφορικά με τις επαναπροωθήσεις. Εκεί εμφανιζόταν υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αναγνώριζε τη σοβαρότητα της κατάστασης, διαβεβαιώνοντας τον επίτροπο πως «πρακτικές και συμπεριφορές που περιγράφονται στις αναφορές που περιλαμβάνετε στην επιστολή σας είναι τελείως απαράδεκτες, έρχονται σε αντίθεση με τις επαγγελματικές αρχές και τον εσωτερικό κανονισμό του Ελληνικού Λιμενικού και αποτελούν κατάφωρη παραβίαση της εθνικής, ενωσιακής και διεθνούς νομοθεσίας». Χτες, επανήλθε στη γνωστή πρακτική του να καμώνεται πως δεν γνωρίζει τίποτα για όσα αποτελούν κοινό τόπο σε όσους ασχολούνται στοιχειωδώς με τα ανθρώπινα δικαιώματα και να κλείνει το μάτι στους υφισταμένους του: «Δεν νομίζω ότι κανένας σήμερα θέλει να ανοίξουμε τις πύλες και να πούμε ότι όποιος μετανάστης θέλει μπαίνει στη χώρα και απολαμβάνει όλων των συνθηκών του ασύλου, ανεξαρτήτως αν το δικαιούται ή όχι», είπε.
Εντονη ήταν η αντίδραση του ΠΑΣΟΚ, που χαρακτήρισε «ατυχέστατη» τη δήλωση του υπ. Ναυτιλίας και αντέταξε πως «είναι αναγκαία η πλήρης διερεύνηση των αιτιών που προκάλεσαν την ανθρώπινη τραγωδία στο Φαρμακονήσι».
«Απαιτείται άμεσα εισαγγελική παρέμβαση για την διερεύνηση και την απόδοση των ποινικών ευθυνών στο σύνολο των εμπλεκομένων παραγόντων που έχουν υιοθετήσει την πολιτική των άτυπων επαναπροωθήσεων. Οι αστυνομικοί και οι λιμενικοί πρέπει να καταγγέλλουν αυτούς που τους δίνουν εντολές για εκτέλεση εκτός της προβλεπόμενης διαδικασίας και παραβιάζουν κατάφωρα τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις διεθνείς συμβάσεις και θέτουν σε κίνδυνο την ανθρώπινη ζωή», ανέφερε ανακοίνωση του τμήματος Σωμάτων Ασφαλείας του ΣΥΡΙΖΑ.
Ζητούν έρευνα
«Προμελετημένο έγκλημα» χαρακτήρισαν το ναυάγιο στο Φαρμακονήσι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Θοδωρής Δρίτσας και Βασιλική Κατριβάνου, που παραβρέθηκαν στη συγκέντρωση στον Πειραιά για την υποδοχή των επιζώντων και για διαμαρτυρία ενάντια στις πολιτικές αποτροπής των μεταναστών και προσφύγων.
Διεξοδική, διαφανή και ανεξάρτητη έρευνα για το ναυάγιο και δίωξη των υπαιτίων ζητά η Διεθνής Αμνηστία, που πρόσφατα κυκλοφόρησε αναλυτική έκθεση για τις επαναπροωθήσεις.
«Η Διεθνής Αμνηστία έχει καλέσει επανειλημμένα τις ελληνικές αρχές να σταματήσουν τις επιχειρήσεις απώθησης, όχι μόνο επειδή είναι εντελώς παράνομες, αλλά και επειδή θέτουν τις ζωές των ανθρώπων σε κίνδυνο εξαιτίας του τρόπου με τον οποίο διεξάγονται. Μαρτυρίες οι οποίες συνελέγησαν από τη Διεθνή Αμνηστία σε πρόσφατη έκθεση τεκμηριώνουν τη σκανδαλώδη έλλειψη σεβασμού προς την ανθρώπινη ζωή την οποία δείχνουν συνοροφύλακες κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων απώθησης που διεξάγονται στο Αιγαίο. Οι άνθρωποι που περιέγραψαν στην Υπατη Αρμοστεία την επιστροφή τους στην Τουρκία, δήλωσαν στην οργάνωση ότι τα φουσκωτά τους σκάφη εμβολίστηκαν, τρυπήθηκαν με μαχαίρι ή κόντεψαν να ανατραπούν, όταν ρυμουλκήθηκαν ή κυκλώθηκαν από σκάφη του Λιμενικού. Δήλωσαν ότι καταστράφηκαν οι μηχανές των σκαφών τους και αφαιρέθηκαν τα κουπιά τους, και εν συνεχεία εγκαταλείφθηκαν στη μέση της θάλασσας», αναφέρει η ανακοίνωση της οργάνωσης.
«Φακ γιου μαλάκα θα σας σκοτώσουμε»
→«Οι λιμενικοί μάς κλοτσούσαν για να πέσουμε στη θάλασσα. Δεν κατέβηκαν να σώσουν αυτούς που πνίγονταν»
Ολόκληρη η συγκλονιστική μαρτυρία των επιζώντων, όπως την κατέθεσαν χτες σε δημοσιογράφους και αλληλλέγγυους πολίτες κατά την άφιξή τους στον Πειραιά:
«Εμεναν περίπου 100 μέτρα να φτάσουμε στις ελληνικές ακτές, όταν ήρθαν οι λιμενικοί. Δέσανε το σκάφος μας στο δικό τους και μας πήγαν προς το Αιγαίο. Στη διάρκεια της μεταφοράς κόπηκε το σκοινί που ήταν δεμένα τα σκάφη. Τους φωνάξαμε: «σιγά, σιγά, μην τρέχεις, πέφτουμε». Σταμάτησαν και μας έδεσαν ξανά και ανέπτυξαν και πάλι ταχύτητα. Τρέχανε πολύ. Με την ταχύτητα που είχαμε, άρχισε να πέφτει κόσμος στη θάλασσα. Οι λιμενικοί που μας συνόδευαν πάνω στο σκάφος μας, μας πυροβολούσαν και μας φώναζαν: «τα κεφάλια κάτω, μην κουνηθείτε, μαλάκα, μαλάκα, θα σας σκοτώσουμε». Δεν κατέβηκε κανένας να σώσει αυτούς που ήταν στη θάλασσα. Είχαν πάρει κάμερα και τραβούσαν όσα γίνονταν. Κάποια στιγμή αναποδογύρισε το σκάφος μας. Ηταν δεμένο κολλητά με το σκάφος του Λιμενικού, χτύπησαν τα δύο σκάφη, δημιουργήθηκε ρήγμα και μπήκε νερό. Βρεθήκαμε στη θάλασσα. Οι λιμενικοί έσβησαν τον δυνατό προβολέα του δικού τους σκάφους για να μην τους βλέπουν οι Τούρκοι ή όποιος άλλος.
Για να σωθούμε, προσπαθούσαμε να ανέβουμε στο σκάφος του Λιμενικού. Οι λιμενικοί μας κλοτσάγανε για να πέσουμε πάλι στη θάλασσα. Βλέπαμε μπροστά μας μες στη θάλασσα τα παιδιά μας να πνίγονται και να κουνάνε πάνω-κάτω τα χέρια για να σωθούν, και δεν μπορούσε να τα βοηθήσει κανείς. Ενας Σύρος προσπάθησε μ’ένα κοντάρι να σώσει ένα παιδί που πνιγόταν. Ο λιμενικός τον κλότσησε για να τον εμποδίσει. Οι γυναίκες μας πνίγονταν, φώναζαν βοήθεια, και οι λιμενικοί τούς φώναζαν «φακ γιου, φακ γιου» και δεν έκαναν τίποτα. Μια γυναίκα τη βοηθήσαμε να ανεβεί στο σκάφος, την έπιασαν από τα μαλλιά και την πέταξαν στην άλλη άκρη, το ίδιο και το μωρό που είχε μαζί. Η κόρη ενός δεν είχε μάθει ακόμα να λέει μαμά και μπαμπά. Φώναζε, και δεν την έσωσε κανένας.
Εβλεπα τη γυναίκα και το παιδί του φίλου μου στη θάλασσα να πνίγονται. Εβγαλα τα ρούχα μου και ζητούσα σωσίβιο για να πέσω να τους σώσω. «Φακ γιου», μου έλεγαν. «Σκοτώστε με κι εμένα, σκοτώστε με», τους είπα. Αλλοι ήθελαν να πέσουν στη θάλασσα να πεθάνουν με τους δικούς τους. Τους εμποδίσαμε. Ο ένας που φαινόταν αρχηγός μάς έλεγε πως άμα πούμε τίποτα, θα μας σκοτώσουν όλους.
Από όποια χώρα κι αν είσαι, όποια θρησκεία κι αν έχεις, δεν επιτρέπεται να συμβαίνουν αυτά. Στη χώρα μου δεν θα άφηνα να συμβεί σε κανέναν κάτι τέτοιο. Και ζώα να ήμασταν, θα μας είχαν βοηθήσει. Είμαστε άνθρωποι. Το πρώτο που ζητάμε τώρα είναι να βρεθούν τα σώματα των δικών μας. Σήμερα είναι η τέταρτη μέρα που έχουν χαθεί – γιατί δεν τους έχουν βρει ακόμα; Εχουμε καλέσει κόσμο, συγγενείς μας από τη Γερμανία, τη Νορβηγία και αλλού, να έρθουν να μας βοηθήσουν. Δεν θα πάμε πουθενά αν δεν βρούμε τα σώματα των δικών μας».
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.