Το φιλμ νουάρ της περιόδου 1950 -1965 συνεχίζεται ....
Ένα φιλόδοξος πολιτικός αφήνει την επαρχία και ξεκινά την πορεία προς τη δόξα και την ιστορία. Τόσο αυτός όσο και τα πρόσωπα που τον περιβάλουν είναι κομψά, πονηρά, στοχαστικά, γεμάτα όρεξη και επιθυμίες.Γκρεμίζουν οτιδήποτε για να κτίσουν οτιδήποτε.
Σχεδόν σύσσωμη η κυβέρνηση Παπάγου, με τα μέλη της να έχουν το βλέμμα αριστερά και να παρακολουθούν το φωτογραφικό φακό. Ο γοητευτικός υπουργός Δημοσίων Έργων χαμένος στις σκέψεις του, αναποφάσιστος για το επόμενο βήμα.
 |
| Καραμανλής και Παπάγος |
1957: Εγκαίνια στο φράγμα εκτροπής τους Αλιάκμονα. Έχουν έρθει όλοι. Από το μουφτή έως τον κομματάρχη και τον κόσμο που είναι απλώς χαρούμενος γιατί θα συναντηθεί με τον υπουργό. Ο εξ απορρήτων του δίνει κομψά το χαρτί με το λόγο που θα εκφωνήσει για να αποζημιώσει τους παραβρισκομένους.
Ο λόγος εκφωνήθηκε, το χαμόγελο της επιτυχίας είναι χαραγμένο στο πρόσωπο Εκείνου και τα πρόσωπα των "επισήμων" είναι χορτάτα από ικανοποίηση, είναι αδύνατον να κρύψουν την σιγουριά που νιώθουν για τη θέση τους στο Δημόσιο ή για εκείνη που περιμένουν να αποκτήσουν.
Με φόντο την εικόνα που οραματίζεται και που προσπαθεί να επιτύχει για τη χώρα, ένα τσιμεντένιο κτήριο, αναλύει τα μακρόπνοα σχέδια του, που οι συνομιλητές του αναζητούν στο βάθος ή μήπως αναζητούν απλώς το φωτογράφο;
Ο πολιτικός των Δημοσίων Έργων καθώς μελετά τα σχέδια για τη Ριζάρειο
1958: Εγκαίνια του σταθμού της ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα. Ο κόσμος είναι κρατημένος σε απόσταση και ο «οραματιστής» πολιτικός εμφανώς «δαγκωμένος» ίσως επειδή ο στρατιωτικός αριστερά του εκτός από βασιλιάς είναι και σύζυγος της Φρειδερίκης!
"Αρχηγέ τράβα μπροστά! Είμαστε όλοι μαζί σου", γράφει το πανό στη Θεσσαλονίκη (1960). Κάπου ανάμεσα σε αυτά τα καλόπαιδα φωνασκεί και ο Γκοτζαμάνης με την παρέα του
Ο Πρόεδρος της Κυβερνήσεως Κωνσταντίνος Καραμανλής, συνοδευόμενος από τον Υπουργό Δικαιοσύνης Παπακωνσταντίνου, τον Πρόεδρο και τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Καυκά και Κιουσιόπουλο, τον Πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών και τα Τεχνικά μέλη της Επιτροπής επισκέπτεται το χώρο που προτείνεται για την ανέγερση του Δικαστικού Μεγάρου Αθηνών.
Το καχύποπτο ύφος του Προέδρου σκοτώνει. Ο κόσμος όμως είναι σε απόσταση ασφαλείας και ευτυχώς δε βλέπει τίποτα
Οι οικονομικοί συνεταίροι
Τη δεκαετία του 1960 η χώρα αποκτά βασικές υποδομές. Πρωθυπουργός είναι ένας πρώην υπουργός Δημοσίων Έργων που ξέρει να υποστηρίζει επιχειρήσεις που βοηθούν στην "ανάπτυξη" της χώρας (Χαλυβουργική, Διυλιστήρια Ασπροπύργου), κλείνει συμφωνίες με στρατηγικούς επενδυτές (Ωνάσης) επιτρέπει σε ξένες εταιρείες να εκμεταλεύονται τον ορυκτό πλούτο της χώρας (Πεσινέ) για το καλό της χώρας ....
1960: Βρισκόμαστε στην εποχή της απογείωσης της ελληνικής οικονομίας. Η ευχαρίστηση που νιώθει ο Κων/νος Καραμανλής καθώς υπογράφει τη συμφωνία με την Πεσινέ, δεν κρύβεται. Η ΠΕΣΙΝΕ είχε το σκανδαλώδες προνόμιο να μπορεί να αγοράζει από τη ΔΕΗ το ρεύμα σε τιμή πολύ κατώτερη του κόστους, με αποτέλεσμα να χάνει η τότε πλήρως δημόσια ΔΕΗ εκατοντάδες εκατομμύρια δραχμές τον χρόνο. Για να γίνει αντιληπτό το προνόμιο, αξίζει να σκεφθεί κανείς ότι η ΠΕΣΙΝΕ πλήρωνε 7 δραχμές την κιλοβατώρα, τη στιγμή που οι αγρότες, για τις ανάγκες της παραγωγής τους (αντλιοστάσια), πλήρωναν 14 δραχμές, οι δε οικιακοί καταναλωτές 22 δραχμές. Η ΠΕΣΙΝΕ έγινε «Αλουμίνιο της Ελλάδος» και κατέληξε στα χέρια του ομίλου Μυτιληναίου το 2005. Τα αποικιοκρατικά τιμολόγια επρόκειτο να λήξουν τον Μάρτιο του 2006, αλλά πήραν παράταση ως τον Μάιο του 2008, οπότε η ΔΕΗ πέτυχε, μετά από έφεση, να τα παύσει.
30 Νοεμβρίου 1962: Εγκαίνια στο εργοστάσιο της Πιρέλι στην Πάτρα.
1962: Υπογραφή της σύμβασης για τα διυλιστήρια Ασπροπύργου. Γιατί κανείς δε χαμογελάει; Μήπως δεν ήταν τόσο επικερδής για τα συμφέροντα του ελληνικού λαού όσο οι άλλες;
1956: τελευταία μέρα του Ιούλη. Το κρύο νερό συνοδεύει τους "τούρκικους", έτσι λεγόταν ακόμα τότε. Ο Ωνάσης υπογράφει τη λεγόμενη "Σύμβαση για τις αεροπορικές συγκοινωνίες". Ευχαριστημένοι είναι οι περισσότεροι, εκτός από δύο, που μάλλον βρέθηκαν κατά λάθος στο πλάνο.
1961: Εγκαίνια της πρώτης υψικαμίνου της Χαλυβουργικής. Ένας "οραματιστής" πολιτικός, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και μια οικογένεια "οραματιστών" επιχειρηματιών (Θεόδωρος Αγγελόπουλος και οι υιοί Δημήτρης, Παναγιώτης και Γιάννης) σε στιγμές μεγάλης χαράς λόγω της σύμπνοιας στην επίτευξη των κοινών στόχων
Οι στρατηγικοί συνεταίροι
Ιούλιος 1961: Αίθουσα των τροπαίων, Παλαιά Ανάκτορα. Υπογράφεται η συμφωνία Σύνδεσης της Ελλάδας με την ΕΟΚ.
1952: Καταφτάνουν οι αρχηγοί του ΝΑΤΟ με επικεφαλής τον Αμερικανό υφυπουργό στρατιωτικών,. χαρούμενοι από την επίσκεψης τους στη νέα τους αποικία, με σκοπό να συμβάλουν στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξή της
1952: Στο λιμάνι του Πειραιά ξεφορτώνεται αλεύρι αμερικάνικης βοήθειας. Τα σακιά γράφουν "Donated by people of USA"
Δείτε:
Η Ελλάδα 1950-1965: Η καθημερινότητα των ανθρώπων
Η Ελλάδα 1950-1965: Ήρωες και μάρτυρες
Οι φωτογραφίες προέρχονται από το αρχείο του Κώστα Μεγαλοοικονόμου. Ο Κώστας Μεγαλοοικονόμου, ο "καθηγητής" όπως τον αποκαλούσαν οι συνάδελφοι του, γεννήθηκε στη Σμύρνη και ήρθε στην Ελλάδα το 1922. Εγκαθίσταται στην Αθήνα και αρχίζει να ασχολείται με το φωτορεπορτάζ. Με την ευαίσθητη και ματιά του, για 60 χρόνια κατέγραφε την ιστορία αυτού του τόπου. Οι φωτογραφίες επιλέχθηκαν από τον Άρη Μαραγκόπουλο και δημοσιεύθηκαν στο Λεύκωμα με τίτλο "Η άλλη Ελλάδα 1950-1965". Είναι ένα μικρό φιλμ νουάρ όπως και η 15ετία που αποτυπώνει.
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.