Άρθρο με τίτλο "Η δικαίωση της υπακοής"

του Κυριάκου Στεφανίδη

Το παρόν κείμενο αναφέρεται στην πειθαρχική δίωξη - και όχι ποινή – των 21 δημοτικών συμβούλων που τόλμησαν και ψήφισαν την συνέχιση της εργασίας 2 γυναικών από την Επανομή, και την απαράδεκτη πολιτική στάση του επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης κου Μαυρομάτη, ο οποίος μας ζητάει ούτε λίγο ούτε πολύ να πειθαρχούμε σ’ ένα εξευτελιστικό σύστημα κρατικής εξουσίας, που συνειδητά ή όχι, αλλά σίγουρα ανεύθυνα συνδιαμόρφωσε και ο ίδιος.

«Τα έλεγε ο Μαυρομάτης ότι πρέπει να ακολουθήσουμε την νομιμότητα» και να μη στηρίξουμε την συνέχιση της εργασίας των 2 γυναικών στην Επανομή. Αυτά έγραψε ο κος Μαυρομάτης στο προσωπικό του blog και μάλιστα δηλώνει ότι δικαιώθηκε επειδή καταδικάστηκαν οι 21 δημοτικοί σύμβουλοι σε αργία ενός μήνα.

Το θέμα βασικά αφορά την ίδια την λειτουργία του δημοτικού συμβουλίου. Δεν μπορεί ο κάθε δημοτικός σύμβουλος να είναι υποχρεωμένος να έχει μόνο μια επιλογή, όταν ψηφίζει κάποιο θέμα.Δεν μπορεί να ποινικοποιούνται οι αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου. Η απόφαση του πειθαρχικού συμβουλίου αιρετών να τιμωρήσει 21 δημοτικούς συμβούλους λόγω βαριάς αμέλειας αποτελεί ντροπή για τον θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης και έρχεται σε αντίθεση με το άρθρο 68 παράγραφος 2του «Καλλικράτη» που αναφέρει ότι «ο δημοτικός σύμβουλος εκφράζει τη γνώμη του και ψηφίζει κατά συνείδηση, αποβλέποντας πάντοτε στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του συνόλου των δημοτών». Η κατηγορία της βαριάς αμέλειας δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή από εμένα προσωπικά, γιατί εφ’ όσον το θέμα ήρθε προς συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο, ο κάθε δημοτικός σύμβουλος έπρεπε να λειτουργήσει κατά συνείδηση – και αυτό έκανε. Ο ίδιος ο νόμος μάλιστα, έχει ασφαλιστική δικλείδα – ένα φίλτρο στις αποφάσεις του εκάστοτε δημοτικού συμβουλίου, που λέγεται «Αποκεντρωμένη Διοίκηση» και αποφασίζει για την νομιμότητα ή μη των αποφάσεων.Στην συγκεκριμένη περίπτωση η «Αποκεντρωμένη Διοίκηση» όντως έκρινε ότι η συγκεκριμένη απόφαση δεν ήταν σύννομη και την ακύρωσε. Άρα το θέμα έπρεπε να σταματήσει εκεί. Το γιατί το θέμα προχώρησε παραπέρα και πήρε τέτοια διάσταση δεν μπορεί να το ξέρει κανείς. Αλλά τίθεται και το ερώτημα γιατί άλλα εξόφθαλμα περιστατικά που αφορούν βαριά αμέλεια και τα οποία έχουν να κάνουν με την διασπάθιση του δημόσιου χρήματος, μπήκαν ως δια μαγείας στο αρχείο.

Γνωρίζουμε πολύ καλά τις σχέσεις του κου Μαυρομάτη με τους κομματικούς μηχανισμούς. Το ερώτημα είναι αν θέλουμε ένα δήμαρχο υπάκουο κομματικό υπάλληλο που διεκπεραιώνει τις εντολές της εκάστοτε κυβέρνησης. Σας αρέσει η λογική: όσο πιο υπάκουος ο δήμαρχος, τόσο περισσότερη εύνοια μπορεί να κερδίσει από το σύστημα εξουσίας; Το ερωτήματα λοιπόν που θέτω στους δημότες είναι:

Θέλουμε ένα υπάκουο δήμαρχο ή ένα δήμαρχο που να έχει το σθένος νααντιταχθεί σθεναρά στις προσπάθειες διάλυσης της αυτοδιοίκησης και μετατροπής της σε εργαλείο κρατικής πολιτικής.

Θέλουμε ένα δήμαρχο διαχειριστή της μιζέριας ή έναν άφθαρτο και πολέμιο της διαχείρισης των μικροσυμφερόντων, που να εμπνέει τους πολίτες με το δικό του όραμα για το δήμο, κοιτάζοντας μακρύτερα από το σήμερα.

Για μια ακόμα φορά ζητώ από τους δημότες να στηρίξουν την προσπάθεια μας με γνώση και γνώμη. Θα πρέπει να πάψουν να είναι στοιχισμένοι χειροκροτητές και απλοί καταναλωτές της επικοινωνιακής ευτέλειας. Πρέπει να αναλάβουν οι ίδιοι την ευθύνη αυτού του τόπου με την συνειδητή ψήφο τους