Το σύνθημα που επικρατούσε από τους μικρούς λιλιπούτειους φίλους μας ήταν: «Σβήστε τα φώτα, σβήστε τα φώτα» και να χειροκροτούν ασταμάτητα. Χαμογελαστούς μπαμπάδες, μαμάδες, κουνιάδες, παππούδες, γιαγιάδες, να κάνουν χειρότερα από τα μικρά παιδιά.
Αυτό που παρατηρούσα καθισμένη στην πανοραμική θέα του εξώστη (για ευνόητους λόγους), είναι ότι λείπει από τους ανθρώπους το χαμόγελο, αλλά και η ξενοιασιά , λόγω αυτής της άτιμης οικονομικής κρίσης.
Χαμηλώνουν τα φώτα και η παράσταση αρχίζει…….
Ένα ταξίδι στην κρυμμένη αθωότητα όπως είναι η ψυχή ενός μικρού παιδιού !!
Τώρα πλέον το θέατρο γίνεται διαδραστικό, αφού οι μικροί φίλοι μας παίρνουν τον ρόλο του αφηγητή και μας λένε με το δικό τους μοναδικό τρόπο τα παραμύθια του Αισώπου :
1) Ο τζίτζικας και ο μέρμηγκας , 2) Η Αλεπού με τα σταφύλια, 3) Ο λαγός και η χελώνα 4) Ο ήλιος και ο βοριάς και 5) Την αλεπού και τα καρότα
Με μια πάρα πολύ καλή επένδυση μουσικής, μίμησης και εκτέλεση από την παιδική χορωδία !!
Τελικά τα μεγαλύτερα μηνύματα σε μας τους μεγάλους, τα δίνουν τα παιδιά !!
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.