Πολλοί φίλοι και δημότες που πραγματικά αγαπούν και ενδιαφέρονται για την πρόοδο του τόπου μας και πίστεψαν στην ειλικρίνεια και ανιδιοτέλεια της προσπάθειά μας, απορούν γιατί αποσύραμε την υποψηφιότητα μας από τις δημοτικές εκλογές. Κάποιοι υποθέτουν ότι αιτία ήταν κάποιοι εφιάλτες οι οποίοι ενέδωσαν, είτε στην αρχή, είτε στο ενδιάμεσο, είτε λίγο πριν την κατάθεση των ψηφοδελτίων και με το αζημίωτο πήγαν σε αντίπαλα στρατόπεδα. Σας πληροφορώ λοιπόν ότι η κύρια αιτία της μη καθόδου μας στις εκλογές ήταν οι αγκυλώσεις της κοινωνίας μας και οι μεθοδεύσεις του συστήματος και όχι οι συγκεκριμένοι παραδόπιστοι εφιάλτες.
Από την πρώτη στιγμή που προσφερθήκαμε να κατέβουμε στις εκλογές υπολογίσαμε ότι η ανταπόκριση του κόσμου θα ήταν μεγάλη, αφού γνωρίζαμε πολύ καλά τι έπρεπε να κάνουμε για τον τόπο και είχαμε μια σημαντική αναγνώριση όσον αφορά το ήθος μας και τα «καθαρά χέρια» μας. Επίσης είχαμε διαπιστώσει ότι οι περισσότεροι πολίτες συμφωνούσαν με την ανάγκη για αλλαγή νοοτροπίας στην τοπική αυτοδιοίκηση. Καλέσαμε λοιπόν όλους τους δημότες να στηρίξουν την προσπάθειά μας. Καλέσαμε γνωστούς και επώνυμους ανθρώπους που είχαν ασχοληθεί με την πολιτική και η άποψή τους είχε απήχηση, να γίνουν υποστηρικτές μας. Καλέσαμε ανθρώπους νέους, άφθαρτους, νοικοκύρηδες και πετυχημένους να στελεχώσουν την παράταξή μας.
Δυστυχώς η ανταπόκριση δεν ήταν ικανή να μας εξασφαλίσει τον απαραίτητο αριθμό αξιοπρεπών υποψηφίων συμβούλων. Δεν είναι ακόμη αρκετοί ανάμεσά μας, αυτοί που κατανοούν τη σημασία του συλλογικού συμφέροντος και έχουν τη γενναιότητα, το ανώτερο πνεύμα και την προσωπική αξιοπρέπεια, ώστε να αναλάβουν την υψηλή ευθύνη για το μέλλον του τόπου μας. Αντίθετα η υπεροψία, η αλαζονεία, η απληστία και η ζηλοφθονία περίσσευαν σε πολλούς. Η προσωπική φιλοδοξία ήταν το ισχυρότερο κίνητρο όσων έδειχναν ενδιαφέρον για συμμετοχή. Η αναξιοπρέπεια ήταν το χαρακτηριστικό αρκετών από τους συνομιλητές μας, οι οποίοι, αιφνιδίως, «έγλυφαν» αυτούς που την προηγούμενη μέρα «έφτυναν». Με ευκολία ενέδιδαν σε οικονομικά κίνητρα και σε ιδιοτελείς υποσχέσεις, γιατί αποδεχόταν de facto ότι προοπτική νίκης έχουν αυτοί που μπορούν να λένε ψέματα στους δημότες και όχι αυτοί που «πηγαίνουν με το σταυρό στο χέρι». Άνθρωποι χωρίς ιδανικά, χωρίς διάθεση να πολεμήσουν για τον τόπο μας, αλλά με λαιμαργία να αρπάξουν ένα κομμάτι της «πίτας».
Το ερώτημα που μας απασχόλησε πολύ έντονα ήταν: μπορούμε να κερδίσουμε τον πόλεμο των εκλογών, όταν χάνουμε την μάχη του αριθμού των υποψηφίων; Θα μπορούσε δηλαδή, μια μικρή ομάδα υποψηφίων με μικρή αναγνωρισιμότητα, αλλά με ήθος και πολύ καλά ποιοτικά χαρακτηριστικά να κερδίσει τις εκλογές από μια μεγαλύτερη ομάδα, που έχει μεγάλο αριθμό επώνυμων, αλλά ως επί το πλείστον φθαρμένων υποψηφίων; Άραγε αυτήν την φορά οι ψηφοφόροι θα επιλέξουν αυτούς που τους νοιάζονται πραγματικά και θέλουν το καλό του τόπου ή για ακόμα μια φορά θα κατευθύνουν την ψήφο τους για να ικανοποιήσουν τις κοντόφθαλμες συμφεροντολογικές προοπτικές τους και τις δεκάδες ασήμαντες και επουσιώδεις υποχρεώσεις τους; Άραγε οι ψηφοφόροι θα ενδώσουν στις υποδείξεις του συγγενή, του κουμπάρου, του γαμπρού, του εργοδότη; Θα ενδώσουν στην οικονομική βοήθεια των 20-50 ευρώ, στα 2-3 κιλά κρέας ή τυρί, στο ½ βαρέλι πετρέλαιο; Θα ενδώσουν στην υπόσχεση για εργασία, για μια άδεια πλανόδιου, για την «τακτοποίηση» μιας παρανομίας τους;
Μέχρι σήμερα πάντως γνωρίζουμε ότι στο κυνήγι των ψήφων χάνεται κάθε έννοια Νόμου, Ηθικής και τοπικού συλλογικού συμφέροντος. Κυριαρχούν τα οικονομικά συμφέροντα τα οποία ανατρέπουν τα πάντα. Κάνουν την αλήθεια ψέμα και το άσπρο μαύρο, εν ριπή οφθαλμού. Εύκολα ο κάθε μη συνειδητοποιημένος ψηφοφόρος γίνεται θύμα του κάθε αδίστακτου πολιτικάντη και του κάθε τυχαίου επενδυτή, ο οποίος ενδιαφέρεται μόνο για το κέρδος του.
Στις διάφορες εξορμήσεις μας διαπιστώσαμε ότι οι απλοί άνθρωποι δεν έχουν ακόμα συνειδητοποιήσει την κατάσταση. Οι περισσότεροι μέσα στην απελπισία τους ισοπεδώνουν τους πάντες. «Ποιοι είστε εσείς; Και γιατί να σας πιστέψουμε; Τώρα μας θυμηθήκατε που πλησιάζουν οι εκλογές; Τα ίδια μας τα είπαν και οι προηγούμενοι, αλλά...». Η πιο δυσάρεστη εμπειρία όμως ήταν από τους νέους ανθρώπους, οι οποίοι όχι μόνο ήταν απρόθυμοι να ασχοληθούν ενεργά στην ανάπτυξη του τόπου και στην αύξηση των θέσεων εργασίας, αλλά ήταν πρόθυμοι να ψηφίσουν οποιονδήποτε τους προσέφερε μια θέση εργασίας, έστω και αν αυτή ήταν για 2 μήνες στα σκουπίδια. Δυστυχώς είναι νοσηρό φαινόμενο της κοινωνίας μας, που στην πλειοψηφία της δεν μπορεί να διακρίνει την ανικανότητα από την ικανότητα, την ιδιοτέλεια από την ανιδιοτέλεια, την φαυλότητα από την ακεραιότητα, την φιλοδοξία από την φιλοτιμία.
Το κερασάκι στην τούρτα ήρθε μόλις μια βδομάδα πριν την κατάθεση των ψηφοδελτίων, από το υπουργείο Εσωτερικών, με μια «έξυπνη» τροπολογία της τελευταίας στιγμής, που ξαφνικά αύξησε τα συμβούλια των Καλλικρατικών δήμων. Αυτό δημιούργησε τεράστιο πρόβλημα στους πρωτοεμφανιζόμενους και ανεξάρτητους συνδυασμούς. Όσοι υποψήφιοι δήμαρχοι είχαν κομματική στήριξη και όσοι διοίκησαν στο παρελθόν και είχαν κάνει το οικονομικό τους «κουμάντο», άντεξαν. Ο κάθε υποψήφιος δήμαρχος για να έχει ελπίδες να νικήσει, έπρεπε να πλησιάσει το μέγιστο αριθμό υποψηφίων, γιατί αυτό επηρεάζει σε πολύ μεγάλο βαθμό τη μάχη του σταυρού.
Η συγκυρία λοιπόν δεν ήταν ευνοϊκή για την παράταξη που δημιουργήσαμε. Από την μια η κατάσταση που διαμόρφωσε εσκεμμένα η κυβέρνηση και από την άλλη η ανέντιμη διγλωσσία των υποψηφίων συμβούλων, οι οποίοι σε ιδιωτικές συζητήσεις αναγνωρίζουν την κραυγαλέα ανικανότητα, την κακοδιαχείριση και την κακοδιοίκηση κάποιων υποψηφίων δημάρχων, αλλά δημόσια προτάσσουν υποκριτικά το δήθεν «αίσθημα ευθύνης» και τους υποστηρίζουν. Η κατάρρευση της χώρας μας δεν τους δίδαξε τίποτα. Ανθρωπάκια που κουρνιάζουν στην ασφάλεια του άκοπου και μπροστά στο προσωπικό τους όφελος υπονομεύουν το μέλλον της πατρίδας και των παιδιών μας. Τέλος θεωρώ ότι είναι ανόητο να χτυπάς γροθιά στο κατεστημένο, να ματώνεις κι αυτό να στέκεται εκεί αλύγιστο, γιατί η κοινωνία μας, στην μεγάλη πλειοψηφία της, αποτελείται από βολεμένους και απαθείς θεατές, χωρίς ιδανικά, μεγαλείο και κοινωνική συνείδηση.
Μετά λοιπόν από συνετή και ψύχραιμη εξέταση των παραπάνω γεγονότων, αποφασίσαμε να μην δώσουμε για φέτος την μάχη των εκλογών. Ήταν μια τακτική υποχώρηση, αλλά δυστυχώς επιβεβλημένη και αποτελεί συμβιβασμό με την πραγματικότητα. Προσωπικά δεν είμαι απελπισμένος, αλλά ούτε και αιθεροβάμων. Θεωρώ ότι η αξιοπρέπεια είναι πάνω απ’ όλα.Είμαι σίγουρος ότι κάποια στιγμή η κοινωνία μας θα ωριμάσει, και όχι μόνο θα να ανταποκριθεί στο κάλεσμα των αξιοπρεπών ανθρώπων, αλλά θα τους αναδείξει μέσα από τα σπλάχνα της.
Θέλω να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου όλους εσάς που στηρίξατε και εμένα προσωπικά, αλλά και την προσπάθειά της παράταξής μας. Ευχαριστώ ειλικρινά όλους τους πολύ σημαντικούς ανθρώπους, που συνεργαστήκαμε μέχρι την τελευταία στιγμή για να δημιουργήσουμε αυτήν την παράταξη. Θα είναι πάντα φίλοι μου και θα είμαι πάντα δίπλα τους.
Κυριάκος Στεφανίδης
Επικεφαλής της παράταξης
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ
Πολύ ορθές οι διαπιστώσεις του κ. Στεφανίδη κ πολύ χρήσιμες όταν κάποιος κάνει τον απολογισμό του κ την αυτοκριτική του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩστόσο, θεωρώ ότι το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας είναι ήδη ώριμο για να δεχθεί αξιοπρεπείς ανθρώπους αλλά είναι κομμάτι δύσκολο να τους πείσεις όταν περιστοιχίζεσαι από Εφιάλτες. Δείξε μου τους φίλους σου...που λέει κ το πανάρχαιο γνωμικό.
Ή αλλιώς, αν θες να γίνεις αετός, μην κάνεις παρέα με γαλοπούλες.