Αχ αυτές οι εκλογές!

του Χρήστου Σαπατόρη

Αχ αυτές οι εκλογές! Πως αλλάζουν τους ανθρώπους; Δεν νομίζεις; Θαρρώ τους κάνουν πιο μαλθακούς. Πιο ευκολόπιστους. Και ναι! Γιατί όχι; Πιο μωρούς. Πιο μωρούς γιατί ξεχνάν. Και γιατί το κάνουν από επιλογή. Ίσως γιατί τους φοβίζει η αλήθεια ή ίσως γιατί δεν θέλουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Και καθώς ο κάθε χρόνος που φεύγει παίρνει μαζί του τις ελπίδες μου σαν πειρατής τα λάφυρα. Κρατώ όμως  μια για τα τελευταία λύτρα. Το γεγονός  ότι πράττουν έτσι μόνο στις εκλογικές αναμετρήσεις. Ίσως επειδή τυφλώνονται από τα φώτα και τις ντουντούκες ή ίσως γιατί τους έμαθαν μόνο τον ‘’από μηχανής θεό’’ και όχι την κριτική που ασκήθηκε εναντίον του. Και καθιστώ αυτόν υπεύθυνο κι όχι εκείνους.

Μα πώς να αντέξω σε ρωτώ; Πώς να μην φωνάξω;

Εσύ αντέχεις; Μάθε μου τον τρόπο και δεν θα μιλήσω ξανά. Θα σε αφήσω στην ησυχία σου. Γιατί δεν τον βρίσκω μόνος μου. Δεν με έμαθαν.  Όταν κοιτώ τότε βλέπω τα αστεία τους. Όταν ακούω, βρίσκω  τα ψευδή τους. Όταν αφήνομαι να αισθανθώ, νιώθω την κοροϊδία τους.

Εσύ πως αντέχεις; Με εσένα μεγάλωσα. Εσύ με μεγάλωσες. Πως είσαι τόσο διαφορετικός; Δε θυμάσαι αυτούς που ήταν πριν; Αυτούς που έβλεπες κάθε μέρα και αυτούς που άκουγες  λίγα χιλιόμετρα πιο μακριά. Δεν θυμάσαι τι έλεγαν και τι έκαναν; Από την πλήρη ανυπαρξία σε έργα επιστημονικής φαντασίας με αγωγούς πετρελαίου…  Και τώρα; Τώρα τι ακούς και τι βλέπεις; Να σου πω; Θέλω να σε δω να αντέχεις!

Από τη μια μεριά ακούς πολιτικές για φτηνό και καθαρό νερό. Αλλά το νερό πάει για ιδιωτικοποίηση και οι υπέρμαχοι απλά συντάσσουν μία έντυπη διαμαρτυρία. Και ενώ διεξάγεται δημοψήφισμα για το νερό από εθελοντές κάνεις τους δεν μπήκε στο κόπο να βοηθήσει. Παρότι μιλούν για εθελοντισμό . Ακούς θαρραλέες πολιτικές για τον πολιτισμό και οικονομικές ελαφρύνσεις σε παροχές που ο δήμος σου δεν διαθέτει. Ακούς ευγενικούς σκοπούς, που η γενικότητα τους σε φέρνει στα πρόθυρα του θανάτου (πιο γενικά πεθαίνεις που λένε).

Από την άλλη ακούς για υπερπολυτελή ξενοδοχεία ενώ δεν γεμίζουν τα υπάρχοντα. Ακούς για σχεδία ‘’αλεξάντερλαντ’’. Ναι είναι πρόταση υποψήφιου δημάρχου. Και ναι μόνο αυτό μας έλειπε!  Που μπορούν να ενταθούν στην επιστημονική φαντασία. Με σίκουελ ‘’ αλεξάντερλαντ 2 – στα ίχνη των χαμένων υποσχέσεων’’.  Παρόλα αυτά θα εξυπηρετήσουν τους σκοπούς τους, αφού το αρχαίο-ελληνικό πνεύμα πάντα πιάνει. Και η ιστορία μπορεί να μας ενώσει απέναντι στους αντιπάλους μας. Μα ποιοι είναι αυτοί οι αντίπαλοι; Και βεβαίως θα ακούσεις για την Νέα τουριστική οδό την θαλάσσια αυτή τη φορά. Που έρχεται να τονώσει την οικονομία. Φοβερή καινοτομία δεν λέω. Αν ήταν τέτοια δηλαδή. Από μικρή ηλικία θυμάμαι το ‘’δελφίνι’’ να έρχεται να αποτυγχάνει να φεύγει και πάλι από την αρχή. Λογικό αν σκεφτεί κάνεις πως η συγκοινωνία κάνει τον ίδιο  χρόνο με το 1/5 του κόστους, του Κ. Κωνσταντή. Α και κάτι τελευταίο. Ίσως δεν θα έπρεπε να ξεκινάμε με ψέματα και να οικειοποιούμαστε τον μόχθο άλλων. Κάπου μου παν πως αυτό είναι λάθος, καθώς αυτή η πρωτοβουλία ανήκει στον Κ. Σπύρο Βούγια. Λέμε τώρα μην το παίρνετε στα σοβαρά. Προπαγάνδα είναι και μάλιστα των αριστερών. Και προπαντός μην πτοήστε. Εξάλλου αυτό είναι το μόνο που θα δούμε την τετραετία που έρχεται, ανεξαρτήτως του ποιος θα βγει. Έτσι τόσο το πιλοτικό όσο και τα τέσσερα χρόνια που έρχονται, θα φύγουν, αφού θα μείνουν ανεκμετάλλευτα.

Και με ρωτάς: Τι μπορείς να κάνεις εσύ; Τώρα που ειδές πως δεν αντέχεις;

Ξέρεις κάποτε λέγαμε δεν φταίμε εμείς, δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι. Είμαστε μικροί και φταίει το σύστημα, οι κανόνες και οι γεροί μαζί με τις γριές. Αλλά εγώ βλέπω και νέους ανθρώπους πλέον. Κατά τα λεγόμενα κάποιων  ‘’ άτομα νέα, με θέληση και εμπειρία! ’’. Αναζητώντας αυτά τα άτομα στις λίστες εξεπλάγην! Είδα ανθρώπους έτοιμους για πολλά αλλά όχι για ενασχόληση με τα κοινά. Χωρίς εμπειρία. Χωρίς τις απαραίτητες γνώσεις ή την τεχνική κατάρτιση. Και μου θύμισε τη φράση ‘’Δεν έχω ξαναπάει στην Τρίπολη και δεν ξέρω τους δρόμους. Αφού δεν έχουμε και χάρτη, πάμε στα τυφλά κι όπου μας βγάλει...’’. Οπότε ναι κυρίες και κύριοι. Καταρτίσατε λίστες από ακατάλληλους ανθρώπους για το έργο που καλείστε να επιτελέσετε. Άτομα που δεν έχουν τελειώσει το σχολειό. Άτομα που βαρέθηκαν  στην κουζίνα του σπιτιού τους. Άτομα που σταμάτησαν να διασκεδάζουν στο καφενείο. Άτομα που θελαν κάτι παραπάνω από μια θέση στο συμβούλιο γονέων και κηδεμόνων. Άτομα που κουράστηκαν τα ιδιωτικά τους πάρτι. Και αποφασίσατε να  συγκεντρωθείτε και να οργανώνετε ένα γλέντι στις πλάτες μας…

Ξέρεις κάποτε λέγαμε δεν φταίμε εμείς. Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι. Είμαστε μικροί και φταίει το σύστημα, οι κανόνες και οι γεροί μαζί με τις γριές. Δεν ξέρουμε ποιοι είναι ή τι να κάνουμε. Και ούτε αυτοί ξέρουν τι κάνουνε για να είμαστε ειλικρινείς . Έτσι λέγαμε αλλά... Τώρα ξέρεις ποιοι είναι και τι αντιμετωπίζεις. Εσύ φέρεις την ευθύνη των πράξεων σου από δω και πέρα. Εσύ που ανοίγεις τον φούρνο σου το χάραμα. Εσάς που παίζετε στον Αχιλλέα ή στον Παονέ ή στον Πυρσό ή στον Ποσειδώνα. Και που ακόμα προπονήστε στον βάλτο. Εσένα που σε έχω πετύχει  να στις 4 να τρέχεις σαν τρελός για να προλάβεις τα ψάρια φρέσκα από την σκάλα. Σε ένα δρόμο που ποτέ δεν έγινε, μα κάθε τέσσερα χρόνια πριν από αυτή τη στιγμή φτιάχνουν μπάρες και φώτα σε ένα βράδυ χωρίς να λειτουργούν. Εσύ που γράφεις με καρμπόν τις ειδήσεις και αφήνεις από έξω την ουσία και τους Πόντιους Σάββες που εξαπλώνονται σαν καρκίνος. Εσύ που καλείσαι να προσφέρεις λειτούργημα στο σχολείο. Και εσύ δημοτικέ σύμβουλε που ήσουν σαν εμάς και τώρα έγινες αυτοί συνειδητά. Εγώ και εσύ!

Γιατί τώρα έγινες πιο σκληρός. Γιατί τώρα ξέρεις. Γιατί θυμήθηκες. Γιατί δεν θες να είσαι πλέον ο μωρός. Γιατί πλέον μπορείς. Και γιατί όλοι μιλάν για μια πολιτική καθαριότητας. Ας ξεκινήσουν λοιπόν πετώντας πρώτα τα σκουπίδια από τις λίστες και τα προγράμματα. Με πρώτο ίσως τον εαυτό τους.