του  Γιώργου Χ. Χαραλαμπίδη

Η εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας, φτιάχνεται από την παιδική μας ηλικία, από τους γονείς, τους φίλους αλλά και τους εχθρούς μας, την ευρύτερη οικογένεια, εδώ και εκατόν πενήντα χρόνια από το σχολείο (αναφέρω τα χρόνια γιατί φοβάμαι ότι τελειώνουν…), από την ευρύτερη κοινωνική ομάδα που μας περιβάλλει, πόλη, κράτος, ένωση κρατών, την τηλεόραση, τα βιβλία, το ίντερνετ.

Η εικόνα που έχουμε για τον κόσμο, είναι κάτι το αναπόσπαστο από την εικόνα μας, και φτιάχνεται σχεδόν από τα ίδια τα παραπάνω.

Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης είναι αφέλεια να πιστεύει κανείς ότι αφήνεται η εικόνα αυτή να φτιαχτεί «τυχαία» ή «φυσικά». Το κάτι τι, που επενεργεί στο να φτιάχνει εικόνες εαυτού και κόσμου, συνηθίζουμε να το ονομάζουμε με το όνομα σύστημα. Τελευταία είναι της μόδας η αγγλική λέξη που του έχει αποδοθεί, Matrix, και είναι εύστοχη, αφού Ελληνικά σημαίνει και μήτρα αλλά και καλούπι.

Πριν συνεχίσω θα σας αφήσω να παρακολουθήσετε το παρακάτω βίντεο.



Πρόκειται για μία ευρηματική και πολύ εύστοχη μεταφορά της ανάκρισης του κεντρικού ήρωα, στο βιβλίο «1984» του Τζορτζ Όργουελ, το οποίο επίσης θα σας συνιστούσα να διαβάσετε. Πρόκειται για αριστούργημα! Γι’ αυτούς που βαριούνται το διάβασμα, υπάρχει και σε ταινία. Αλλά είτε βιβλίο, είτε ταινία, θεωρήστε το σαν αφορμή για συζήτηση: Τι θέλει να πει; Γιατί το λέει έτσι; Ποιο μήνυμα προσπαθεί να μας μεταφέρει; Γιατί;

Εικόνα 1.
Σε ποιον ανήκει η Γη;
Και όταν λέω Γη, εννοώ ότι υλικό και ότι πνευματικό υπάρχει στην πνευματοβιόσφαιρα που μας περιβάλλει.
Ας ξεκινήσουμε από την στερεά επιφάνεια. Η Αυστραλία έχει έκταση  7.686.850τ.χλμ. = 7.686.850.000 στρέμματα. Αν ο πληθυσμός της Γης είναι περίπου 7.000.000.000 τότε αναλογεί σε κάθε κάτοικο της Γης ένα στρέμμα, περισσεύουν αρκετά, και σ’ όλη την υπόλοιπη Γη δεν υπάρχει άνθρωπος. Πείτε μου, γιατί πρέπει να στοιβάζονται οι άνθρωποι σε ουρανοξύστες των πολλών ορόφων, σαν κότες στο ορνιθοτροφείο, και γιατί πρέπει κανείς να θαυμάζει ένα τέτοιο κατασκεύασμα;  

Ας επιμείνουμε λίγο ακόμη στη λέξη «ανήκει». Τι σημαίνει μου ανήκει, επί παραδείγματι η λίμνη Βικτόρια (είναι στην Αφρική), εκεί έχει τις πηγές του ο Νείλος. Σημαίνει βέβαια ότι είμαι πολύ πλούσιος, θα λέγατε. Αλλά τι μπορώ να κάνω εγώ σε μια τεράστια λίμνη;
Λοιπόν για να μην μακρηγορώ, λέμε ότι η λίμνη Βικτόρια ανήκει στον Τζον από τη Νέα Υόρκη, που δεν πάτησε το πόδι του εκεί ποτέ, ή στην εταιρεία του Τζον, την γνωστή Aplistia, γιατί έτσι την στερεί από τους ιθαγενείς κατοίκους της περιοχής. Αν διψάσουν, από τον Τζον θ’ αγοράσουν νερό να πιουν. Αν θελήσει η Coca Cola, φτιάξει ένα εργοστάσιο εκεί, στον Τζον θα δώσει εκατομμύρια. Αν θελήσει ένα μεγάλο κράτος να πολεμήσει την Αίγυπτο και να την καταλάβει στα σίγουρα και εύκολα, δίνει μερικά δισεκατομμύρια στον Τζον και κόβει το νερό από τον Νείλο. Το «ανήκει» ποτέ δεν πάει μόνο του. Ένας στρατός από δικηγόρους το προστατεύουν «νομικά», ένας στρατός από στρατιώτες το επέβαλλαν, κι ένας στρατός από δημοσιολόγους το περνούν στη συνείδηση των πολλών, αποτυπώνουν δηλαδή στην μνήμη των πολλών μια λάθος εικόνα του κόσμου. Όλοι αυτοί με το αζημίωτο.
Το μόνο που θα μπορούσε να αντισταθεί στην απληστία του Τζον και των παρατρεχάμενων, είναι ένα Δημοκρατικό Κράτος, που αγαπάει τον πολίτη του και προστατεύει την δημόσια περιουσία. Δηλαδή αυτά που είναι απαραίτητα σε όλους όσους έχουν συνδέσει την ζωή και την ευημερία τους με τη λίμνη Βικτόρια.
Και πρέπει να αραιώσουμε. Έχουν μάλιστα βρει και τους τρόπους. Οικονομικός πόλεμος, μέχρι να αδυνατίσουμε αρκετά, και μετά ένας κανονικός λίγων ημερών, πόσο θ’ αντέξουμε, τέλος για μας, νέο ξεκίνημα γι αυτούς!

Τελευταία, έχει εφευρεθεί και το φρούτο «πνευματικά δικαιώματα». Μέχρι και τα πνευματικά δικαιώματα του εθνικού μας ύμνου παραχωρήθηκαν υπό όρους στη Sony. Το είπε ο υπουργός. Δεν το ακούσατε;
Θα πω, στους δικηγόρους και τους νομικούς που φτιάχνουν τέτοια κατασκευάσματα, και πολλά άλλα παρόμοια, ότι μου θυμίζουν τους εμπνευστές και τους  διοικητές του Άουσβιτς και του Νταχάου.
Και θέλω να πω, στους καλλιτέχνες και επιστήμονες που για να πάρουν πενταροδεκάρες από τις εταιρείες είσπραξης πνευματικών δικαιωμάτων, τις αφήνουν να αλωνίζουν, ότι μου θυμίζουν τους Γερμανούς που καμώνονταν «ότι δεν ήξεραν»!
Τίποτε άλλο! 

Εικόνα 2.
Με τι μετριέται η αξία;
Αφού η αγάπη έγινε «ντεμοντέ» κι αφού η συναλλαγή είναι το καθημερινό μας μέλημα, χρειαζόμαστε ένα μέτρο σύγκρισης αξιών. Πώς θ’ ανταλλάξεις ροδάκινα με κάλτσες; Πόσες κάλτσες είναι ίδιας αξίας με ένα τελάρο ροδάκινα; Χρειάζεται ένα μέτρο. Και η ανθρώπινη εφευρετικότητα το βρήκε. Έκοψε χρήμα. Και ξένοιασε! Ανέθεσε σε άλλους, να νοιάζονται για το πόση είναι η αξία της κάλτσας και πόση του ροδάκινου. Κι ούτε που μας πέρασε από το μυαλό ότι είναι άλλη η αξία της κάλτσας για κάποιον που ζει σε παγωμένες περιοχές της Γης. Άλλη επίσης είναι η αξία ενός ροδάκινου για το πεινασμένο παιδί από τη Ζιμπάμπουε.  

Και πέρασαν χρόνια πολλά. Και κανείς δεν ρώτησε, ποιος τελικά κόβει το χρήμα; Πόσο κόβει; Πόσο κρατάει για πάρτη του; Πώς καθορίζεται η αξία του ροδάκινου; Γιατί τόσο και όχι τόσο;
Θεός το χρήμα! Αφού μ’ αυτό κάνεις τόσα πράγματα! Έχετε δει πρωί έξω από τράπεζα πόσοι περιμένουν ν’ ανοίξει;
Μη μου λέτε, ότι δεν το έχετε για θεό! Ποιος σας εξήγησε, τι και πώς με το χρήμα; Από ποιον απαιτήσατε να σας εξηγήσει; Απλά πιστεύετε σ’ αυτό! Άρα είναι θεός! Είναι η εικόνα του εαυτού σας και του κόσμου σας!

Λοιπόν θα σας πω, ότι έμαθα κι εγώ πρόσφατα. Γιατί αυτοί που κόβουν χρήμα, δεν τα λένε, (κορόιδα είναι;), και αυτοί που το κυκλοφορούν φροντίζουν να μπουκώνουν στόματα, για να μην μιλούν. Λέγεται μάλιστα πως ένας πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, που πήγε να το παίξει έξυπνος, ο Λίγκολν, και προσπάθησε να εκδώσει «Εθνικό Νόμισμα», τον έφαγαν λάχανο!

Λέγεται λοιπόν, ότι μετά από τόσες και τόσες αλλαγές στα συστήματα χρηματιστηριακής αποτύπωσης αξιών, έτσι λέγεται, κι αν σου θυμίζει το Χρηματιστήριο που έγινε αιτία να χάσεις τόσα, γι αυτό μιλάμε, και με το πέρασμα στο ηλεκτρονικό χρήμα, ξέρεις, με τα κομπιούτερ, φθάσαμε στο σημείο να έχουν εκδοθεί τίτλοι χρηματικοί, αξίας πάνω από χίλια οχτακόσια τρισεκατομμύρια δολάρια. Με παγκόσμιο παραγόμενο προϊόν όχι πάνω από ογδόντα τρισεκατομμύρια σε ετήσια βάση. Αναρωτήσου λοιπόν!
Αν εσύ είχες, καμιά εκατοστή δισεκατομμύρια από τα περισσευούμενα αυτά χρήματα, τι θα έκανες;
Θα τα πετούσες; Θα τα έκαιγες;
Όχι;
Θα κοίταζες να τα επενδύσεις; Πώς; Θα αγόραζες γη, και επιχειρήσεις; Και οι άλλοι που έχουν κι αυτοί τόσα πολλά τι νομίζεις ότι κάνουν;
Τώρα καταλαβαίνεις;   

Και άλλα ερωτήματα:
Υπάρχουν ανεκτίμητα πράγματα; Όπως η Γη; Όπως εσύ; Αυτοί που αγαπάς;
Ποια είναι η αξία της εργασίας; Ανάλογα ποιος είσαι, ανάλογα ποιος σε γέννησε; Δεν είναι το ποιο αισχρό είδος ρατσισμού αυτό;
Πόσο το χρηματιστικό σύστημα που βιώνεις χρόνια τώρα, έχει λεηλατήσει τον χρόνο σου; Τι δηλαδή, το μόνο και το πιο ευχάριστο πράγμα που μπορείς να φανταστείς, ώστε να καταναλώσεις μέρος του χρόνου σου, είναι η δουλειά σου; Είσαι τόσο σκλάβος; Έχεις τόσο λάθος εικόνα του εαυτού σου και του κόσμου;
Τι Ελλάδα θα κληρονομήσεις στα παιδιά σου;

Λοιπόν επειδή ξέρω τη δυσκολία σου στο να διαβάζεις μεγάλα κείμενα, θα σου πω σύντομα μερικές εικόνες που θέλουν άμεσα αναθεώρηση, και μετά θα σου πω, πώς να μην ξαναμπούν μέσα στο κεφάλι σου λάθος εικόνες. Άλλωστε έχω εμπιστοσύνη στον Έλληνα, στην Ελληνίδα και στα Ελληνόπουλα. Μέσα σε βδομάδες, αν το θελήσεις, θα ξέρεις περισσότερα απ’ όσα ξέρω, και θα διαβάζω εγώ με απόλαυση τα δικά σου κείμενα!
Ναι! Κείμενα! «Ουκ επ’ άρτω ζήσεται μόνον Άνθρωπος!»

Εικόνα 3.
Η μη σκέψη είναι υγεία! Η σκέψη φέρνει στενοχώρια!
Αν συμφωνείς με την προηγούμενη πρόταση, σταμάτα το διάβασμα και κάνε κάτι άλλο! Απλά ξεφορτώσου μας!

Εικόνα 4.
Το σύστημα θέλει να σε πείσει ότι όλα τελείωσαν! Η καταστροφή έγινε κι αυτό δεν αλλάζει!
Σκέψου μόνο, ότι εσύ κινείς τα πάντα! Από το χωράφι, το εργοστάσιο, την οικονομία, ακόμη και στον πόλεμο εσύ θα πας. Αυτοί απλά σου δείχνουν τι να κάνεις, κατά πώς τους συμφέρει!
Ε! ήρθε η ώρα να τους δείξεις εσύ τι να κάνουν! Μη σκεφτείς φοβισμένα. Αυτοί σε φοβούνται πολύ περισσότερο!

Εικόνα 5.
Το πρόσωπο του τέρατος είναι η εξουσία! Πόσο οικείο έχει γίνει;
Εξουσία είναι ο κοινωνικός χώρος που επιβάλλεται στους πολλούς με συμπεριφορές τις: Βία – υποκρισία – αδιαφορία.
Ο χώρος αυτός περιβάλλεται από άνοα εκτελεστικά όργανα και από πλήθος ανόητους, φοβητσιάρηδες με λάθος εικόνα εαυτού και κόσμου.
Το να ενταχθείς σε μία από τις δύο ομάδες σημαίνει ότι συμφωνείς με τις συμπεριφορές αυτές.
Το ότι συνεχίζεις το διάβασμα, σημαίνει ότι δεν συμφωνείς και ότι ψάχνεις κάτι άλλο.
Λοιπόν είσαι στον σωστό δρόμο!
Η συμπεριφορά που είναι εκτός εξουσίας, είναι ο Λόγος!
Γύρω από τον Λόγο είναι τα πλήθη των σκεπτόμενων, αυτών που συναισθάνονται τον πόνο του άλλου, που δεν αδιαφορούν για τον γείτονα, αλλά και για το πεινασμένο παιδί της Αφρικής, ή τον αιχμάλωτο των σκλαβοπάζαρων της Άπω Ανατολής.
Είναι οι αφυπνισμένοι που ξέρουν ότι με τη βία και την απάτη το μόνο που θα καταφέρεις είναι να μπεις στον κύκλο της εξουσίας.
Το στοίχημα είναι να δείξουμε το προφανές σε όσο το δυνατόν περισσότερους! Σε όλους!
Και εδώ είναι το μεγάλο πλεονέκτημα του Λόγου! Ότι κάνουμε, θα το κάνουμε ΜΑΖΙ! Γιατί στον Λόγο κανείς δεν περισσεύει!

Εικόνα 6.
Αποθέωση της εργασίας!
Δεν υπάρχουμε για να δουλεύουμε, αλλά δουλεύουμε για να μπορούμε να απολαμβάνουμε ότι μας έχει χαρίσει η φύση και όχι ότι μας πετάει σαν ελεημοσύνη το σύστημα.

Εικόνα 7.
Τηλεόραση!
Είναι ο αγωγός που εντυπώνει τις λάθος εικόνες στη συνείδηση και τη συνείδηση των παιδιών σου. Δεν είναι ο μόνος. Αλλά είναι σημαντικό να αποσυνδεθείς πρώτα απ’ αυτήν. Σκέψου! Ποιο θα ήταν το ποσοστό του Ποταμιού του Θεοδωράκη, χωρίς την τηλεόραση;
Σπάστην, πέτα την, κάψτην, μην αφήνεις τα παιδιά κοντά της. Είναι το δηλητήριο στο μυαλό τους. Δεν ενημερώνει η τηλεόραση. Λεηλατεί τον χρόνο μας και εναποθέτει στη συνείδηση μας λάθος εικόνες κόσμου και εαυτού.
Το πιο εύκολο που μπορείς να κάνεις! Να ξαπλώσεις στον καναπέ και να αποβλακωθείς απέναντι από το γυαλί της. Εδώ ποντάρει και το σύστημα. Και σε καθηλώνει!
Σήκω, αντιστάσου, βγες έξω, δες τον πραγματικό κόσμο, μην αφήνεις πειθήνια να σου πουν αυτοί πώς είναι ο κόσμος. Άλλαξε! Πες τους πώς εσύ, θέλεις να γίνει ο κόσμος! Βρες τρόπους να σε ακούσουν.
Να ένας

Μην γίνεσαι απλός θεατής τον εξελίξεων. Γίνε συντελεστής!

Εικόνα 8.
Εκλογές!   
Ήδη κατάλαβες ότι εκλογές δεν σημαίνει δημοκρατία. Οι τελευταίες εκλογές σου έδειξαν πόσο μακριά είμαστε. Δημοκρατία σημαίνει συμμετοχή του κάθε πολίτη. Αναρωτήσου: πόσοι έλληνες γνωρίζουν, πόσοι αφιερώνουν χρόνο για να μάθουν, πόσοι ενεργοποιούν τον εαυτό τους και τον διπλανό τους ώστε να αφιερώσουν χρόνο και ενέργεια προς την κατεύθυνση της δημοκρατικής επαναδραστηριοποίησης όλων των πολιτών;
Ξέρεις την απάντηση: Πολλοί λίγοι!
Μάθε τώρα και το άλλο: Όταν θα είσαι σε θέση να πεις «Η πλειοψηφία!», τότε να ξέρεις ότι το σύστημα θα καταργήσει τις εκλογές!

Εικόνα 9.
Η πραγματική σου εικόνα!
Είσαι, ο καθένας μας είναι, προικισμένος με πνευματικές ικανότητες – δυνατότητες.
► Συναίσθημα: Δεν έχεις μόνο ένστικτα. Δεν είσαι ζώο. Συμπονάς τον συνάνθρωπο. Γνωρίζεις ότι κι εσύ μπορείς να βρεθείς σε δύσκολη θέση. Αντιλαμβάνεσαι ότι δεν είσαι άνθρωπος αν δεν σκεφτείς με κοινωνική συνείδηση. Αντιλαμβάνεσαι ότι έννοιες όπως παιδεία, υγεία, επικοινωνία, αξιοπρεπής εργασία, δημοκρατία, δεν υφίστανται χωρίς την συμμετοχή σου.
► Λογική: Μπορείς να χωρίσεις δυο γαϊδάρων σανό; Τότε μπορείς να καταλάβεις τι θέλει να σου πει το βιντεάκι που είδες στο ξεκίνημα. Λογική που σου παροχετεύουν άλλοι, είναι λογική που έχει στόχο να σε εξαπατήσει! Δύο και δύο κάνουν τέσσερα! Ούτε τρία, ούτε πέντε! Δεν γίνεται η Ελλάδα να έχει πληρώσει σε δέκα χρόνια τρεις φορές το Α.Ε.Π. της και να χρωστάει άλλες τόσες.
Και την λογική σου πρέπει να την υπερασπιστείς όπως ο μικρός μαθητής. Ακόμη και με τη ζωή σου. Αλλιώς θα πάψεις να είσαι Άνθρωπος! 
Για το χρέος της Ελλάδας, το βιβλίο του Νίκου Μπελογιάννη «Το ξένο Κεφάλαιο στην Ελλάδα» είναι ένα καλό ξεκίνημα για να γνωρίσεις τι συνέβαινε και να το αντιπαραβάλλεις με αυτό που συμβαίνει.
► Συνείδηση: Είναι αυτό που σου λέω από την αρχή του κειμένου. Η εικόνα που έχεις για σένα, για τους άλλους, για τον κόσμο. Η δυνατότητα σου να αντιλαμβάνεσαι το δίκαιο και το άδικο. Το ψέμα και την αλήθεια. Το ηθικό και το ανήθικο. Μην κληρονομείς από μιζέρια, ένα κόσμο άδικο, ψεύτικο και ανήθικο στα παιδιά σου.
Υλικά είσαι μια μικρή κουκίδα, πάνω σ’ ένα μικρό πλανήτη τη Γη, ενός μικρού πλανητικού συστήματος του Ήλιου, στην άκρη ενός μετρίου Γαλαξία, που κολυμπά στο χάος ανάμεσα σε δισεκατομμύρια άλλους Γαλαξίες.
Πνευματικά η φύση σε προίκισε με κάτι τόσο μεγάλο, το μυαλό σου, που χωρά μέσα του όλα τα προηγούμενα, ακόμα πιο πολλά, μπορεί να τα θεωρεί σαν σύνολο, μπορεί να τα ξεχωρίζει, να τα ερμηνεύει, να τα κατέχει.
Κι εσύ αφήνεις την εξουσία να σε πείθει ότι το μόνο που σου αξίζει είναι η ελεημοσύνη της!
Αν ήσουν η Φύση και ο Άνθρωπος πετούσε με περιφρόνηση το δώρο της, τι θα έκανες; Γυναίκες, εξηγείστε στους άντρες σας τι λέω, γιατί το δώρο της φύσης σε σας, είναι αυτοί και τα παιδιά που μαζί μεγαλώνετε!

Σ’ αυτά τα τρία να επενδύσεις! Λογική – Συναίσθημα – Συνείδηση! Θα ξαναπάρεις πίσω όσα έχασες, όσα σου στέρησαν, κι ακόμα πολύ περισσότερα!

Ιδού η προτροπή του προγόνου μας!

 

                                                             
 Γιώργος Χ. Χαραλαμπίδης
Axact

Ακτιβιστής

Μπορείτε να επικοινωνήσετε σχετικά με το παρόν άρθρο ή οτιδήποτε σχετίζεται με την ιστοσελίδα του "ακτιβιστή" ή ακόμη και για άρθρα ή απόψεις σας που επιθυμείτε να δημοσιεύσουμε στο email: chrivanovits@gmail.com

Προσθέσετε το σχόλιό σας:

0 comments:

Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.