O Ερνέστο Γκεβάρα έχει ταφεί στη Σάντα Κλάρα. Στο μνημείο δεσπόζει το μεγάλο μπρούτζινο άγαλμά του με ανάγλυφο που εικονίζει τις μάχες του καθώς και το τελευταίο του γράμμα στον Κάστρο. Ο τεράστιος περίγυρος χώρος από σεβασμό στη μνήμη του έχει διαφυλαχτεί από κάθε είδους εμπορική εκμετάλλευση και είναι το μοναδικό μέρος στην Κούβα που δεν συναντάς μπλουζάκια, καπέλα και κονκάρδες του Τσε.
Όσο ακόμα ζει και αναπνέει ο Φιντέλ Κάστρο, παρ’ ότι αποτραβηγμένος από το τιμόνι της ηγεσίας, ένα ταξίδι στην Κούβα, δεν σε παραπέμπει σ’ ένα τροπικό, εξωτικό νησί της Καραϊβικής, αλλά σε μια χώρα όπου το πείραμα της επανάστασης συνεχίζεται με τη θρυλική μορφή του Τσε να κυριαρχεί.
Δυστυχώς η πρώτη ματιά στο νησί της επανάστασης σε προσγειώνει σε μια σκληρή πραγματικότητα που σε φέρνει αντιμέτωπο μ’ έναν λαό που πασχίζει να σταθεί στα πόδια του, στον καθημερινό του αγώνα για επιβίωση, με τα οράματα και τα ιδεώδη της επανάστασης συνεχώς να ξεθωριάζουν.
Η σκληρή εικόνα επιδεινώνεται ακόμα περισσότερο, μιας και στον ιθαγενή πληθυσμό προστίθενται και αναμιγνύονται καθημερινά, αμέτρητοι εξαθλιωμένοι μετανάστες από τα κοντινά νησιά της Καραϊβικής, όπως η Αϊτή, που φθάνουν στην Κούβα, επιζητώντας ελεημοσύνη από τις στρατιές των ευρωπαίων τουριστών, μετατρέποντας κυρίως την Αβάνα σε απέραντη ζητιανούπολη.
Το ταξίδι μας στην Κούβα είναι περισσότερο φωτογραφικό παρά αφηγηματικό, παρουσιάζοντας τη ζωή στην πολύβουη Αβάνα, στο γραφικό Τρινιδάδ, στο ευρωπαϊκό Σιενφουέγκος, τη θρυλική Σάντα Κλάρα, το τουριστικό Βαραδέρο. Ρίχνουμε φευγαλέες φωτοματιές στα σχολεία, στα νοσοκομεία, στην καθημερινότητα των ανθρώπων, στους δρόμους , στις γειτονιές, στις μετακινήσεις, στην ύπαιθρο και στα τουριστικά θέρετρα.
Ευελπιστούμε μέσα από αυτές τις σελίδες να σας ταξιδέψουμε στη σημερινή Κούβα του εν ζωή Φιντέλ Κάστρο γιατί η αυριανή Κούβα κατά πάσα πιθανότητα θα ονοματίζεται ως η «μετά Φιντέλ Κούβα» και σίγουρα θα είναι μια εντελώς διαφορετική χώρα!
Δυστυχώς η πρώτη ματιά στο νησί της επανάστασης σε προσγειώνει σε μια σκληρή πραγματικότητα που σε φέρνει αντιμέτωπο μ’ έναν λαό που πασχίζει να σταθεί στα πόδια του, στον καθημερινό του αγώνα για επιβίωση, με τα οράματα και τα ιδεώδη της επανάστασης συνεχώς να ξεθωριάζουν.
Στην ουρά για δωρεάν τροφή με το δελτίο. Ως διαβίωση, αν τη συγκρίνουμε με την Ελλάδα, είναι κόλαση, αν συγκριθεί με Γκάνα, Αϊτή κ.α. πρόκειται για παράδεισο, αφού υπάρχει σίτιση, παιδεία, περίθαλψη, αστυνόμευση, δημόσιες υπηρεσίες. Στην ΑΘΗΝΑ η ουρά για δωρεάν τροφή (λαχανικά) δυστυχώς ξεπέρασε το χιλιόμετρο!!!!!!!
Η σκληρή εικόνα επιδεινώνεται ακόμα περισσότερο, μιας και στον ιθαγενή πληθυσμό προστίθενται και αναμιγνύονται καθημερινά, αμέτρητοι εξαθλιωμένοι μετανάστες από τα κοντινά νησιά της Καραϊβικής, όπως η Αϊτή, που φθάνουν στην Κούβα, επιζητώντας ελεημοσύνη από τις στρατιές των ευρωπαίων τουριστών, μετατρέποντας κυρίως την Αβάνα σε απέραντη ζητιανούπολη.
Στους δρόμους της Αβάνας
Το ταξίδι μας στην Κούβα είναι περισσότερο φωτογραφικό παρά αφηγηματικό, παρουσιάζοντας τη ζωή στην πολύβουη Αβάνα, στο γραφικό Τρινιδάδ, στο ευρωπαϊκό Σιενφουέγκος, τη θρυλική Σάντα Κλάρα, το τουριστικό Βαραδέρο. Ρίχνουμε φευγαλέες φωτοματιές στα σχολεία, στα νοσοκομεία, στην καθημερινότητα των ανθρώπων, στους δρόμους , στις γειτονιές, στις μετακινήσεις, στην ύπαιθρο και στα τουριστικά θέρετρα.
Μαιευτήριο στο Τρίνιδαδ. Παροχή δωρεάν υγείας. Φτωχική αλλά σίγουρα αξιοπρεπής περίθαλψη για τα δεδομένα μιας χώρας στερημένης των πάντων αγαθών! Το αρνητικό είναι ότι και στον τομέα της υγείας η κατάσταση επιδεινώνεται καθημερινά γιατί αρχίζει να εμφανίζεται το φακελάκι και η διαφθορά. (Εκεί το φακελάκι και η διαφθορά αρχίζουν να εμφανίζονται, ενώ εδώ...είναι καθιερωμένα!!!!!!!!!!)
Ευελπιστούμε μέσα από αυτές τις σελίδες να σας ταξιδέψουμε στη σημερινή Κούβα του εν ζωή Φιντέλ Κάστρο γιατί η αυριανή Κούβα κατά πάσα πιθανότητα θα ονοματίζεται ως η «μετά Φιντέλ Κούβα» και σίγουρα θα είναι μια εντελώς διαφορετική χώρα!
Πούρο Αβάνας. Από το 1860 σύμβολο κοινωνικής καταξίωσης και οικονομικής άνεσης. Σήμερα από τις σοβαρότερες εξαγωγικές δραστηριότητες της Κούβας με τις διάσημες μάρκες COHIBA CLUB, PUNCH, ROMEO YJULIETA κ.α.
Οι Κουβανοί τραγουδάνε παντού και ακατάπαυστα!
Στην Κούβα τραγουδάνε για λίγα πέσος, μόνο για τους τουρίστες.
Το νόμισμα στην Κούβα για τους τουρίστες είναι το CUC (Convertible Peso) με ισοτιμία την άνοιξη του 2011, 1 Ευρώ=1.30 CUC περίπου. Για τους Κουβανούς υπάρχει άλλο νόμισμα που λέγεται Peso Moneda Nasional. Mε το μη τουριστικό νόμισμα οι Κουβανοί δεν έχουν καμιά πρόσβαση στα καταναλωτικά αγαθά που αγοράζονται μόνο με το τουριστικό νόμισμα.
Στα εστιατόρια και στα μπαράκια συχνά εμφανίζονται χορευτές. Εδώ ο Ρίκο με την Κλάρα που προτίμησαν να ζήσουν με τα φιλοδωρήματα των τουριστών παρά να διορισθούν στη δημόσια εκπαίδευση που σπούδασαν αφού για 5 χρόνια έπρεπε να δουλεύουν χωρίς μισθό, εξαργυρώνοντας την δωρεάν παιδεία που τους πρόσφερε το κράτος.
Σα δάσκαλος ο Ρίκο θα είχε μισθό το πολύ 15-20 δολάρια το μήνα, ενώ σα χορευτής ενδέχεται να πάρει από φιλοδωρήματα τουριστών αυτά τα λεφτά σε μιά-δυο μέρες. Στην Ελλάδα βέβαια ο Ρίκο θα πιάσει δουλειά σα δάσκαλος μετά από 15-20 χρόνια, ως τότε αν είναι τυχερός ενδέχεται σα διανομέας πίτσας να έχει το χατζιρλίκι του!!!
ΑΒΑΝΑ. Χαρτορήχτρα δημόσιος υπάλληλος.
Oι χαρτορήχτρες συχνάζουν σε πλατείες και δρομάκια για τον επιούσιο. Πελατεία τους, οι τουρίστες, κυρίως οι ισπανόφωνοι.
Η αστυνόμευση των πόλεων είναι αρκετά ικανοποιητική. Διακριτικά η αστυνομία υπάρχει παντού και η εγκληματικότητα είναι περιορισμένη με ελάχιστες αναφορές μικροκλοπών. Το σίγουρο είναι ότι η κατάρρευση του σημερινού καθεστώτος θα εκτινάξει την εγκληματικότητα στα ύψη!
Σιενφουέγκος. Palacio del Valle. Πρόκειται για παλάτι, κατοικία του πλούσιου επιχειρηματία Ασίκλιου Βάγια που κτίστηκε στις αρχές του 1900. Κατόπιν πουλήθηκε και χρησιμοποιήθηκε ως καζίνο. Η επανάσταση το βρήκε σαν πολυτελέστατο οίκο ανοχής, το δήμευσε και το μετέτρεψε σε φυλακή, φυλακίζοντας παραδειγματικά εκεί την τσατσά των κοριτσιών για 17 χρόνια. Σήμερα έχει μετατραπεί σε εστιατόρειο, η τσατσά αποφυλακίστηκε και παίζει πιάνο, για λίγα πέσος στη μεγάλη αίθουσα!!!!
Τρινιδάδ ή αλλιώς " η πόλη όπου σταμάτησε ο χρόνος".
Η Τρινιδάδ. Βρίσκεται στον κατάλογο των πόλεων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της Ουνέσκο.
ΑΒΑΝΑ . Ζωγραφισμένη στα μισογκρεμισμένα κτίρια η εικόνα του Τσε, ξεθωριάζει και αυτή μαζί , ακολουθώντας τη μοίρα τους.
Με πέσος φωτογραφίζεται, χωρίς πέσος, όχι.
Αντιφατικές σε μεγάλο βαθμό οι απόψεις και οι γνώμες για την σημερινή Κούβα. Ανάλογα πως βλέπει ο καθένας το ποτήρι: Μισοάδειο ή μισογεμάτο. Για την παραπάνω φωτογραφία υπάρχουν αρκετές εκδοχές:
1) Είναι Κουβανός που ψάχνει τροφή στον κάδο απορριμμάτων; 2) Είναι Κουβανός που μαζεύει από τους κάδους πλαστικά κυπελάκια για ανακύκλωση; 3) Είναι Κουβανός οδοκαθαριστής; Πάντως την ίδια ακριβώς εικόνα είδα φέτος στην πλατεία Αριστοτέλους στη Θεσσαλονίκη, χωρίς όμως ερωτηματικά:
Ο άνθρωπος ψαχούλεψε μέσα στον κάδο απορριμμάτων και ανέσυρε ένα μισοφαγομένο γύρο με πίτα, που καταβρόχθησε με το ένα χέρι, ενώ με το άλλο ψαχούλευε ακόμα! Λίγα χρόνια πριν ένα τέτοιο στιγμιότυπο στην Ελλάδα θα αποτελούσε σπάνιο φωτογραφικό παράδοξο, σήμερα όμως συναντάται καθημερινά όχι μόνο στους σκουπιδοτενεκέδες της Αθήνας αλλά σε όλη την Ελλάδα!
Ο άνθρωπος ψαχούλεψε μέσα στον κάδο απορριμμάτων και ανέσυρε ένα μισοφαγομένο γύρο με πίτα, που καταβρόχθησε με το ένα χέρι, ενώ με το άλλο ψαχούλευε ακόμα! Λίγα χρόνια πριν ένα τέτοιο στιγμιότυπο στην Ελλάδα θα αποτελούσε σπάνιο φωτογραφικό παράδοξο, σήμερα όμως συναντάται καθημερινά όχι μόνο στους σκουπιδοτενεκέδες της Αθήνας αλλά σε όλη την Ελλάδα!
Ένα κοίταγμα στα μάτια, στη Σάντα Κλάρα. Συγκρίνοντας τη σημερινή Κόυβα με την τριτοκοσμική Αφρική την λέμε παράδεισο, συγκρίνοντας με την Ελλάδα την λέμε κόλαση! Έχουμε όμως το δικαίωμα της σύγκρισης προς τα κάτω; Με ποια λογική αποφεύγουμε τη σύγκριση με το δυτικό πολιτισμό τη στιγμή που όλοι μας ζητάμε και θέλουμε το καλύτερο; Με το σκεπτικό αυτό πρέπει όλοι μας στην Ελλάδα να είμαστε ικανοποιημένοι, γιατί υπάρχει και η Ουγκάντα!
ΑΒΑΝΑ . Μια απέραντη ζητιανούπολη.
Οι ζητιάνοι στην Κούβα όλο και αυξάνονται, δεν συναντάς όμως ζητιανάκια, παρά μόνο χαρούμενες παιδικές παρέες.
Στα πάρα πολλά αρνητικά που συναντάς στην Κόυβα μπορείς να ξεχωρίσεις και μερικά θετικά. Ένα από αυτά είναι η παιδεία. Δεν συναντάς εύκολα ζητιανάκι στη ζητιανούπολη γιατί όλα τα παιδάκια βρίσκονται υποχρεωτικά στα δημόσια σχολεία. Μόνο Κυριακή θα δεις να κυκλοφορούνε παιδιά.
Στην Koύβα του Φιντέλ Έχει καθιερωθεί η δωρεάν εννιάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση. Τα σχολικά κτίρια είναι φθαρμένα (όπως όλα τα κτίσματα στην Κούβα) αλλά στοιχειωδώς καθαρά. Δεν είναι κλειστά γκέτο, αλλά οι αίθουσες βλέπουν στο δρόμο με ολάνυχτα μεγάλα παράθυρα, χωρίς να επιδιώκουν να κρύψουν τίποτα.
Στην Koύβα του Φιντέλ Η αμφιέση του μαθητόκοσμου είναι ομοιόμορφη με στολή ανάλογα με τη βαθμίδα εκπαίδευσης. Δωρεάν χορηγείται μία στολή, ενώ η δεύτερη ή τρίτη που χρειάζεται είναι πανάκριβη. Όλα τα βιβλία παρέχονται δωρεάν με υποχρεωτική όμως επιστροφή σε αρίστη κατάσταση. Η δωρεάν αποφοίτηση και επαγγελματική αποκατάσταση επιφέρει την υποχρέωση πενταετούς εθελοντικής άμισθης εργασίας.
H υποχρεωτική δωρεάν παιδεία και εκπαίδευση έχει περιορίσει σημαντικά τον αναλφαβητισμό στην Κούβα. Όλοι διαβάζουν με τις ώρες εφημερίδες και βιβλία.
Η Κούβα σήμερα βρίσκεται σε φοβερή παρακμή, σχεδόν σε εξαθλίωση. Παρ' όλα αυτά το κράτος συνεχίζει να λειτουργεί και μέρος αυτής της λειτουργίας είναι και ο οδοκαθαρισμός.
Στην Αβάνα μέσα σε υπό κατάρρευση αποικιοκρατικά σπίτια ζουν πάμφτωχες οικογένειες που δίνουν όμως προτεραιότητα...στη μπουγάδα τους!
Σήμερα κύρια πηγή εισοδήματος για την Κούβα είναι ο τουρισμός. Μαζί όμως με το τουριστικό συνάλλαγμα ήρθε και η ανηθικότητα, η κατάπτωση αξιών, η αλλοτρίωση. Σήμερα στα τουριστικά μέρη της Κούβας όλα πουλιούνται, δεν υπάρχουν αξίες, ιδανικά, ιδεολογίες. Κυριαρχεί παντού η διαφθορά, η μίζα, το λάδωμα.
Υπάρχει πορνεία στην Κούβα; Ξέρετε πουθενά στον κόσμο μέρος όπου δεν υπάρχει πορνεία; Σήμερα όμως στην Κούβα η πορνεία έγινε καθεστωτική αντίληψη αύξησης εσόδων των κρατικών ταμείων! Έχει επιτραπεί η είσοδος κοριτσιών στα δωμάτια των κρατικών ξενοδοχείων, αρκεί ο τουρίστας να αφήσει τον οβολόν του στη κρατική ρεσεψιόν. Παλιότερα αυτό γίνονταν παράνομα λαδώνοντας τον πορτιέρη, τον ρεσεψιονίστα κ.α. Βλέποντας το καθεστώς τα διαφυγόντα κέρδη, το νομιμοποίησε στο όνομα της σοσιαλιστικής επανάστασης!
Στην Αβάνα δεν υπάρχουν μόνο ετοιμόρροπα κτίρια που κατοικούν Κουβανοί, υπάρχουν και πολυτελέστατα ξενοδοχεία για τους τουρίστες, όπως το Μελία Κοχίμπα της φωτογραφίας. Για τους ντόπιους η είσοδος εδώ απαγορεύεται.
Εργατικές κατοικίες που κτίστηκαν επί ημερών Σοβιετικής Ένωσης.
KOYBA. ΑΒΑΝΑ . Ένα πτώμα σε αποσύνθεση! Αιτίες θανάτου; Το απάνθρωπο αμερικάνικο εμπάρκο και η κατάρρευση των σοβιετικών συμμάχων.
Δημόσιες συγκοινωνίες στην επαρχία. Δύο ώρες αναμονή για να πας στη δουλειά και άλλες δύο ώρες για να γυρίσεις σπίτι. Τα κρατικά μέσα είναι δωρεάν, αν μπεις σε Ι.Χ. πληρώνεις.
"Εμείς θέλουμε να φτάσουμε στον προορισμό μας, γιαυτό το λόγο μπαίνουμε και στο μπουκάλι!" Κουβανέζικα λόγια!
Αν βαρεθείς να περιμένεις την δωρεάν δημόσια συγκοινωνία, όλο και κάποιο Ι.Χ. θα σε παραλάβει με τη σχετική επιβάρυνση.
Υπάρχει όμως και λαός που διψάει για μόρφωση, καρτερώντας ώρες στη στάση το λεωφορείο για το σχολείο. Στην μνημονιακή βέβαια Ελλάδα ενδέχεται να μην περάσει και καθόλου!
Με την κατάρρευση της Σοβιετικής ένωσης το πετρέλαιο ρέει με το σταγονόμετρο και αυτό μόνο από τον Τσάβες της Βενεζουέλα, ενώ το αμερικάνικο εμπάρκο συνεχίζεται. Έτσι δεν βλέπεις τρακτέρ και γεωργικά μηχανήματα, παρά μόνο καρότσες με άλογα και βόδια.
Άμαξες και τρίκυκλα για περιήγηση τουριστών στην πλατεία της επανάστασης, στη Αβάνα.
Αυτά τα τρίκυκλα ΤΑΧΙ στην Αβάνα, δεν είναι βενζινοκίνητα αλλά απαιτούν γερά και δυνατά πόδια από τον πηδαλιούχο δημόσιο υπάλληλο.
Στην παρακμιακή ατμόσφαιρα της Αβάνας δίπλα στα ξεθωριασμένα χρώματα των ερειπωμένων προσόψεων ετοιμμόροπων κτιρίων, δεσπόζει το καλά συντηρημένο Καπιτώλιο, με θόλο ύψους 92 μέτρων, κτίσμα του 1929.
Μπροστά από τον Τσε θα περάσει και ο ποδηλάτης.... και το τρίκυκλο...
Μπροστά από τον Τσε θα περάσει και το καμπριολέ... Χαρακτηριστικά στοιχεία της ανισότητας που όλο και διογκώνεται στην σημερινή Κούβα.
Ο Χοσέ Μαρτί είναι ο κουβανός εθνικός ήρωας του πολέμου της Ανεξαρτησίας 1895-1898. Εδώ το άγαλμά του ύψους 18 μέτρων στην πλατεία της επανάστασης, στην Αβάνα.
Στο εσωτερικό της χώρας, το καθεστώς προσπαθεί με συνθήματα υπέρ της επανάστασης, να εμψυχώσει τους Κουβανούς.
Περισσότερες φωτογραφίες στην σελίδα Φωτογραφική Εγκυκλοπαίδια
Από την ΣΦΗΚΑ
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.