Τα μνημόνια σκίζονται, το ΔΝΤ φεύγει, οι θυσίες του ελληνικού λαού έπιασαν τόπο …και όλα, μα όλα βρίσκονται υπό ρύθμιση. Ρυθμίσεις σε δόσεις, με πολλές άτοκες δόσεις. Ρυθμίσεις για όλα και όλους. Ρυθμίσεις οριζόντιες, κάθετες και διαγώνιες. Ρυθμίσεις που μετατρέπουν μια αποσβολωμένη κοινωνία σε ζόμπι!
Ναι, ο αρρύθμιστος έως χαοτικός και ανερυθρίαστος λαϊκισμός έρχεται να ρυθμίσει τις εκλογές, ενός νεκρού οικονομικώς εκλογικού σώματος, που εμφανίζεται να επανέρχεται υπερφυσικά, θαυματουργικά στη ζωή, για να υπηρετήσει ασφαλώς άβουλα αυτόν που υπόσχεται να τον επαναφέρει στη ζωή. Ωστόσο τις ρυθμίζει (τις εκλογές) ή απλώς δυναμιτίζει το περιεχόμενο και την διαδικασία των εκλογών, ναρκοθετώντας έτσι αντικειμενικά και εκ προοιμίου το όποιο εκλογικό αποτέλεσμα;
Γιατί να ψηφίσεις ΣΥΡΙΖΑ, αφού αυτά που θα περίμενες από τον ΣΥΡΙΖΑ, γίνονται πραγματικότητα από την συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ; Αυτό είναι το μήνυμα! «Εμείς πραγματοποιούμαι όσα λαϊκιστικά υπόσχεται ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και άλλα που δεν θα μπορούσε ποτέ να υποσχεθεί η αριστερά». Είμαστε ο λαϊκισμός της πράξης και όχι ο λαϊκισμός της κούφιας υποσχεσιολογίας, θα μπορούσαν άνετα να ισχυριστούν σήμερα οι γνωστοί πολιτικάντηδες …και να πείσουν, όσους ούτως ή άλλως είναι πεπεισμένοι πως η αριστερά είναι για την αντιπολίτευση και η δεξιά και νεοδεξιά για την κυβέρνηση!
Τότε γιατί γράφω αυτό το σημείωμα; Μήπως δεν γνωρίζω πως το χάος που προκαλεί μια συγκεκριμένη πολιτική στην κοινωνία, αντιμετωπίζεται με χαοτικές αφηγήσεις, υπερ-λαϊκιστικού χαρακτήρα; Κάνει κάτι περίεργο, κάτι ασυνήθιστο για την πολιτική της προσωπικότητα η κυβέρνηση και η διαπλοκή της;
Λυπάμαι, αλλά δεν βλέπω κάτι πρωτότυπο και μυστήριο! Δεν αποτελεί πρωτοτυπία ούτε καν αυτό το υπερβατικό, φαντασιακό και ασφαλώς υπερ-λαϊκιστικό κείμενο που αποκαλείται «προσχέδιο του προϋπολογισμού». Πρόκειται για έναν ακόμη προεκλογικό «προϋπολογισμό» που δεν έχει να κάνει με την εθνική οικονομία, αλλά με την εθνική εξαπάτηση και την παρηγορία, προς αυτούς που ούτως ή άλλως δεν την έχουν ανάγκη, καθώς είναι καλά εξοπλισμένοι με την εκ Θεού παρηγορία ή την εξ οικονομικού-ύψους παρηγορία! Στο κάτω-κάτω, ξέρετε εσείς χρεοκοπημένη εταιρεία, να μην χαλκεύει μέχρι παραλογισμού τα στοιχεία του ισολογισμού της; Γιατί να μην κάνει το ίδιο μια κυβέρνηση πτωχευμένου και υπό εσωτερική υποτίμηση κράτους, σε ό, τι αφορά στο σχέδιο του προϋπολογισμού; Αυτή δεν είναι η κυβέρνηση που επιχειρεί να εφαρμόσει, υπό τις οδηγίες της τρόικας, την «θεωρία της καταστροφής των επιχειρήσεων» στο ελληνικό κράτος;
Τίποτε το αξιοπερίεργο… αλλά τότε γιατί γράφω, αφού όλα εμφανίζονται να κυλούν φυσιολογικά; Επειδή αυτή τη φορά ο άμετρος και πανικόβλητος λαϊκισμός του παλαιοκομματισμού έρχεται να υπονομεύσει ολόκληρο το πολιτικό σύστημα της χώρας και να τινάξει στον αέρα την διαδικασία συντεταγμένης χρεοκοπίας. Καλό δεν είναι αυτό; Ίσως πεις. Καθόλου καλό! Θα φέρει τον ΣΥΡΙΖΑ στα πράγματα μέσα σε ένα μοναδικό χάος, όπου τίποτε απολύτως δεν θα είναι, όπως παρουσιάζεται να είναι. Και κάτι χειρότερο: θα κληθεί η ηγεσία του να αντιμετωπίσει απολύτως αλλόκοτες αντικειμενικότητες, οι οποίες δεν θα έχουν καμία επαφή με την κοινωνική και εθνικο-οικονομική πραγματικότητα.
Οι προεκλογικές ρυθμίσεις της κυβέρνησης δομούν απολύτως πλασματικές σχέσεις και πλασματικά μεγέθη ως αντικειμενικότητες, θεσμοθετώντας μια ανωμαλία πάνω στην ανωμαλία.
Αντικειμενικό δεν είναι αυτό που ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί πως έχει μπροστά του και επ’ αυτού αναπτύσσει τις προεκλογικές του προτάσεις και πρωτοβουλίες, αλλά αυτό που αυτήν τη στιγμή κατασκευάζει μεdiscursive και non-discursive μέσα η συγκυβέρνηση. Την απολύτως πλαστή και διαστροφική πολιτικώς πραγματικότητα που κατασκευάζει προεκλογικώς η συγκυβέρνηση θα κληθεί να αντιμετωπίσει ο ΣΥΡΙΖΑ ως αυριανή κυβέρνηση και όχι τις πραγματικές σχέσεις εντός της ελληνικής κοινωνίας και εντός της ΕΕ.
Αυτό δυστυχώς δεν το καταλαβαίνει εύκολα ένας μαρξιστής. Όπως δεν καταλαβαίνει ίσως αυτό που θα προτείνω για να περιοριστεί το κακό από την ολοκληρωτική λαϊκιστική καμπάνια της συγκυβέρνησης δεξιών, κεντροδεξιών και κεντροαριστερών. Μην μιλάτε τη γλώσσα των «ρυθμίσεων», μιλήστε τη γλώσσα των «μετα-ρυθμίσεων», που δεν έχει καμία σχέση με λειτουργιστικές διορθώσεις στο πρόγραμμα της τρόικας, αλλά με την δομική ανατροπή των αποτελεσμάτων του.
Με μια κουβέντα, περιγράψτε απλά πώς οι κοινωνικώς νικητές τους χθες - που είναι οι ίδιοι οι νικητές και του σήμερα της χρεοκοπίας - θα μεταβληθούν σε ηττημένους του αύριο, και αντίστροφα. Πώς τα δύο-τρίτα που αποτελούν τους ηττημένους εξαιτίας της πολιτικής και πολιτείας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, θα μεταβληθούν σε νικητές, εις βάρος φυσικά του ενός-τρίτου, των προνομιούχων της πολιτείας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Όποιος δεν μιλά για νικητές και ηττημένους, καταφεύγει αναπόδραστα στον λαϊκισμό.
Αριστερή μεταρρύθμιση σημαίνει κοινωνική ανατροπή υπέρ των δύο-τρίτων της κοινωνίας. Αριστερή μεταρρύθμιση σημαίνει μεταβολή του συσχετισμού στη κοινωνία υπέρ των ηττημένων της προηγούμενης στρεβλής παραγωγικά και κρατικοδίαιτης ιδιωτικής ευημερίας, όπως και υπέρ των ηττημένων κατά την διαδικασία εσωτερικής υποτίμησης. Αυτό δεν προκαλεί εθνικό διχασμό, αλλά κοινωνική ισορροπία, που είναι αναγκαία, αλλά όχι και ικανή συνθήκη για την αντιμετώπιση της κρίσης. Απαιτείται επίσης μακρόπνοο σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης, το οποίο βραχυκυκλώνουν εν τη γενέσει του οι αντικειμενικότητες που προκαλεί ο υπερ-λαϊκισμός της αλλόφρονος δεξιάς και διαπλεκόμενης κεντροαριστεράς…
* Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.