Σημειώνει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος *
Τι σημαίνει βαδίζω ορθώς; Πως παράλληλα με την εξυγίανση του μακροοικονομικού περιβάλλοντος, αναδιοργανώνομαι παραγωγικά, έτσι ώστε να αντλήσω ρευστότητα με αιτιατό μηχανισμό και πολιτικοοικονομική νομιμοποίηση την υψηλή προστιθέμενη αξία (υψηλού επιπέδου έρευνα, τεχνολογία και οργάνωση με οικολογική και χαμηλού κόστους ενέργεια, βιομηχανική καινοτομία και βιο-οικονομική αξιοποίηση, αντί για ελεεινή και ευκαιριακή εκμετάλλευση, φυσικών παραγωγικών πηγών και του ανθρώπινου δυναμικού κλπ). Σημαίνει, δηλαδή, να αντλήσω επενδυτικό κεφάλαιο με τα ίδια κριτήρια που αντλούν οι γερμανικές επιχειρήσεις στη Γερμανία. Εκεί, με άλλα λόγια, όπου οι Καρυάτιδες που στηρίζουν το οικονομικό αρχιτεκτόνημα δεν εμφανίζουν οστεϊκή δυσμορφία (όπως οι δικές μας) στο πόδι τους και υπάρχει μια νοητή διαγώνιος από το μεγάλο δάκτυλό τους μέχρι το μικρό!
Εσύ, ο «κληρονόμος» των Καρυάτιδων με το Morton’s toe, τι κάνεις σήμερα; Υπερήφανα και ρεαλιστικά αποδέχεσαι πως λεφτά υπάρχουν όσο υπάρχουν Μνημόνια για την πτωχευμένη Ελλάδα και ασφαλώς ευρωπαϊκή «αλληλεγγύη» στον τραπεζικό κλάδο - τον οποίο σε ό, τι μας αφορά συντηρεί με το χρέος του και τις καταθέσεις του ο ελληνικός λαός - όπως θαυμάσια εξήγησε ο διοικητής της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι σε συνέντευξη Τύπου που παρέθεσε χθες μετά τη συνεδρίαση του ΔΣ της τράπεζας (του): «Θέλουμε να είμαστε όσο πιο περιεκτικοί γίνεται», είπε ο άνθρωπος, «έχουμε αποφασίσει να συμπεριλάβουμε χώρες που έχουν αξιολόγηση κάτω από ΒΒΒ-, όπως η Ελλάδα και η Κύπρος, με δύο προϋποθέσεις. Η πρώτη είναι να υπάρξει μια σειρά μέτρα που θα περιορίσουν τον ρίσκο για τις αγορές που θα γίνουν εκεί, ώστε τα στοιχεία ενεργητικού που αγοράζονται να έχουν ανάλογο ρίσκο με τα στοιχεία που αγοράζονται σε άλλες χώρας. Και υπάρχει και μια δεύτερη προϋπόθεση, η οποία βασικά είναι η ένταξή τους σε ένα πρόγραμμα [Μνημόνιο]της ΕΕ».
Αυτή η «περιεκτικότητα» στην αφήγηση του Μάριο Ντράγκι είναι που «σκοτώνει» με ένα αναλόγως περιεκτικό τρόπο την προεκλογική αφήγηση δεξιών, κεντροδεξιών και κεντροαριστερών, ενώ μειώνει την προεκλογική αξιοποίηση των Καρυάτιδων της Αμφίπολης. Δυστυχώς για όλους αυτούς, δεν είναι οι Καρυάτιδες της Αμφίπολης που αποκαλύπτοντας την αρχαιολογία τους «κλείνουν στόματα», αλλά το στόμα του Μάριο Ντράγκι που κλείνει τα «σπίτια» της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και των παραφυάδων τους, παράλληλα με τα σπίτια πολλών ελλήνων επιχειρηματιών ή «επιχειρηματιών», εξουδετερώνοντας ταυτόχρονα το success story τους που παντρεύει παραμορφωτικά νεοφιλελευθερισμό και παλαιοκομματισμό με την αρχαιολογική έρευνα στην Ελλάδα.
Τι λέει με δυο κουβέντες ο Μάριο Ντράγκι; Δεν ρισκάρουμε κεφάλαια στην Ελλάδα, μην ρισκάρετε και εσείς αυτόνομοι επενδυτές! Όσο υπάρχουν και λειτουργούν ομαλά τα Μνημόνια και οι Δανειακές Συμβάσεις θα διευκολύνουμε την ρευστότητα στις ελληνικές τράπεζες, όσο για την πραγματική οικονομία εξαρτάται από το μέγεθος του κινδύνου που η ίδια αποκρυσταλλώνει. Υψηλός κίνδυνος, χαμηλή έως μηδενική ρευστότητα. Χαμηλός κίνδυνος, ορίστε… λεφτά υπάρχουν!
Άρα, λεφτά υπάρχουν, εκεί όπου το επενδυτικό ρίσκο είναι μικρό και λεφτά δεν υπάρχουν στην αγορά εκεί όπου ο κίνδυνος για τους επενδυτές εμφανίζεται να είναι μεγάλος. Και στην Ελλάδα ο κίνδυνος είναι και παραμένει πολύ μεγάλος, ασχέτως της όποιας αναφερόμενης προόδου ως προς τον εξορθολογισμό των δημοσιονομικών – τα οποία και αυτά δεν θα μπορούσες ποτέ να οργανώσεις μεσο-μακροπρόθεσμα σε μια κοινωνικώς ανεκτή βάση, χωρίς ομαλή και σχετικά άνετη χρηματοπιστωτικώς λειτουργία της αγοράς.
Μην ακούτε τις σαχλαμάρες των «ουάου», «παιδιών της αγοράς», λάβετε υπόψιν εμάς τους ανθρώπους της εθνικής οικονομίας: στον καπιταλισμό - όπως και σε οποιοδήποτε άλλο μοντέλο κοινωνικοοικονομικής οργάνωσης - τις Καρυάτιδες τις θεμελιώνεις στην παραγωγή και όχι στην ιδιωτική και δημόσια κατανάλωση. Δεν υπάρχει, ούτε θα μπορούσε να υπάρξει ένα πρόγραμμα ουσιώδους οικονομικής εξυγίανσης στην Ελλάδα χωρίς ένα Εθνικό Σχέδιο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, έτσι όπως το έχει περιγράψει το πληκτρολόγιό μου από την αρχή-αρχή της κρίσης.
Και ξέρετε την προϋπόθεση αυτού; Είναι η ανάπτυξη ενός σταθερού σοσιαλ-δημοκρατικού κοινωνικού μοντέλου. Ριζική παραγωγική αναδιάρθρωση με έμφαση στον σύγχρονο και εξαγωγικό δευτερογενή και πρωτογενή τομέα της οικονομίας μας δεν θα μπορούσες ποτέ να πετύχεις, στο πλαίσιο μιας κοινωνίας που βιώνει τα διαλυτικά αποτελέσματα μιας δραματικής εσωτερικής υποτίμησης και τρομερής ανασφάλειας, εξαιτίας της ανυπαρξίας βιώσιμων θεσμών του Κράτους Δικαίου και Ευημερίας, χωρίς σοσιαλ-δημοκρατική ανασυγκρότηση.
Συνεπώς, προϋπόθεση για να λειτουργήσει ομαλά η αγορά στην Ελλάδα και έτσι να εξισορροπήσεις τα δημοσιονομικά σου και το εμπορικό σου έλλειμμα σε μια ορθολογική βάση, είναι η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, ενώ προϋπόθεση για το τελευταίο είναι ένα συνεπές, αυθεντικό σοσιαλ-δημοκρατικό μοντέλο.
Τι δοκίμασαν οι κυβερνήσεις της χρεωκοπίας - με το χειρότερο ίσως δείγμα από αυτήν των Σαμαρά-Βενιζέλου; Το αντίθετο από αυτό που προτείνω. Το ανορθόδοξο, και μάλιστα εμφανίζοντάς το ως μονόδρομο και ως το μοναδικό ρεαλιστικό σχέδιο! Το ίδιο ισχυρίζονταν και προπαγάνδιζαν διαπλοκή και πτωχευμένοι τραπεζίτες, οι οποίοι έρχονται σήμερα για να διαπιστώσουν, όπως διαβάζω στο «ηλεκτρονικό Βήμα»: «Αυτή τη στιγμή η ζήτηση για χρήμα προέρχεται κατά κύριο λόγο από επιχειρηματίες με σοβαρά προβλήματα και από σχήματα που αναζητούν κεφάλαια για την ανάπτυξη κορεσμένων δραστηριοτήτων, χαμηλής προστιθέμενης αξίας. Δεν μπορούμε να επαναλάβουμε τα λάθη του παρελθόντος, όπου το μεγαλύτερο μέρος των δανείων κατέληγαν σε κατανάλωση και εισαγωγές».
Ομολογούν, δηλαδή, σήμερα, μετά από τόσο μεγάλη ανθρωπιστική και κεφαλαιουχική καταστροφή στην Ελλάδα, πως η οικονομία μας βρίσκεται σε απόλυτο αδιέξοδο και υπαινίσσονται πως το «πρόγραμμα σωτηρίας» της τρόικας, δεν αφορούσε αντικειμενικά στην σωτηρία της ελληνικής εθνικής οικονομίας, αλλά αποκλειστικά στην πρόσκαιρη σωτηρία της ευρωζώνης, του διεθνούς τραπεζικού συστήματος, του γερμανικού παραγωγικού μοντέλου και του διεφθαρμένου και διαπλεκόμενου ελληνικού πολιτικού καθεστώτος! Και όμως αυτό και αυτά αγωνίστηκαν και αγωνίζονται να περισώσουν όπως-όπως, καταλήγοντας σε μακροοικονομικές διαπιστώσεις που βρίσκονται σε απόλυτη αντίθεση με τις μικροοικονομικές τους αναλύσεις. Αν δεν είναι παλαβοί, είναι μοναδικοί αγύρτες!
Οι Καρυάτιδες της ελληνικής οικονομίας εκτός από προβληματικά πόδια έχουν και δραματικά άκαμπτο σκελετό. Αυτόν τον άκαμπτο σκελετό που τρέφεται με σκληρό νόμισμα για να τροφοδοτήσει μια στρεβλή παραγωγή, χαμηλής προστιθέμενης αξίας, σήμερα σε αντίθεση με χθες, δεν τον θέλει κανείς. Η χρηματαγορά απορρίπτει την ελληνική (δραματικά παθολογική πλέον) αγορά, από την οποία έβγαλε «τρελά λεφτά» την προηγούμενη περίοδο, ενώ οι ευρισκόμενοι σε απόλυτη σύγχυση έλληνες κυβερνήτες προσπαθούν να πείσουν το φιλοθεάμον κοινό «Αρχαιολατρών Ορθοδόξων Χριστιανών» πως επειδή το δεύτερο δάκτυλο του ποδιού των Καρυάτιδων της Αμφίπολης φανερώνει ότι από παλιά δεν βαδίζαμε ορθώς, σήμερα πάμε καλά, εξαιτίας των μεταρρυθμίσεων που απορρυθμίζουν εντελώς την αγορά και επιχειρούν να ιδιωτικοποιήσουν εντελώς το κράτος.
Πρόκειται για μια ιδιόμορφη Εγελιανή και όχι Πλατωνική Διαλεκτική, κατά την οποία οι αντιφάσεις καταλύονται από κάποιο ανώτερο επίπεδο αλήθειας. Η αντίφαση μεταξύ χρηματαγοράς και πραγματικής ελληνικής οικονομίας καταλύεται δια της υπέρτατης αλήθειας «πάση θυσία στο ευρώ», το οποίο ωστόσο αναζητεί χώρους υψηλής προστιθέμενης αξίας για να επενδυθεί, την στιγμή κατά την οποία ελληνική κυβέρνηση και τρόικα ακολουθούν μια στρατηγική υποβάθμισης της ήδη χαμηλής προστιθέμενης αξίας στην Ελλάδα!!!
Άρα, μάλλον οι Καρυάτιδες της ελληνικής πολιτικής σκηνής, πάσχουν από σχιζοφρένεια, αν δεν αποτελεί μοναδική τους επιδίωξη να μας τρελάνουν εθνικώς και μαζικώς για να εμφανιστούν αυτές ως μνημεία υψηλής γκεμπελικής τεχνικής, επί των οποίων θα μαλώνουν οι αρχαιολόγοι του μέλλοντος. Σημασία έχει να μεταβληθείς από πολιτικό μάρμαρο σε πολιτικό γλυπτό και ας είσαι «ορθοπεδικώς» (: κοινωνικοοικονομικώς) δυσλειτουργικός και δύσμορφος, ακόμη και κοινωνικά αποκρουστικός... φαίνεται να πιστεύουν!
* Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.