Ένα μίνιμουμ εθνικής συνεννόησης της πολιτικής ηγεσίας, για να «αντιμετωπίσουμε ομόθυμα όλα αυτά τα οποία επέρχονται ως χιονοστιβάδες», ζήτησε από την πολιτική ελίτ, σαν μάλλον «ιεροκήρυκας» της Ελληνικής Δημοκρατίας ο πρόεδρός της!
Ο ΠτΔ Ζήτησε την εκδήλωση μιας αυτο-συντηρητικής στάσης και συμπεριφοράς τόσο από τον κ. Τσίπρα, όσο και από τον κ. Σαμαρά, διασκεδάζοντας το πολιτικό ζήτημα της χώρας, το οποίο ασφαλώς συναρτάται απολύτως με το μείζον και δραματικό Κοινωνικό της Ζήτημα.
Εάν πράγματι μπορούσε να επιτευχθεί μίνιμουμ εθνική συνεννόηση στο πλαίσιο του habitus που συνδιαμορφώνουν για την ελληνική κοινωνία (1) ένα ανυπόληπτο, κουτσουρεμένο κοινοβούλιο, που έχει σε κρίσιμο βαθμό μετατραπεί σε θεσμό εθνικής υποτέλειας, (2) μια κυβέρνηση που στηρίζεται στην - και από την - απειλή διεξαγωγής εκλογών που θα άλλαζαν πιθανώς καθοριστικώς τους συσχετισμούς δυνάμεων υπέρ της αριστεράς, και (3) η διαπλοκή, κυρίως δια των ΜΜΕ, τότε είναι βέβαιο πως η αντιμετώπιση της (μισο)λανθάνουσας-(μισο)έκδηλης πολιτικής κρίσης θα αγνοούσε την πασίδηλη κοινωνική κρίση που αφορά στα δύο τρίτα του ελληνικού πληθυσμού, το ένα τρίτο εκ των οποίων είναι διεθνώς αποδεκτό πως βιώνει συνθήκες ανθρωπιστικής καταστροφής.
Για την αντιμετώπιση του Κοινωνικού Ζητήματος, που έχει προκύψει στη χώρα μας - με την απαξίωση κεφαλαίου και εργασίας σε συνδυασμό με την μεγέθυνση της παραγωγικής στρέβλωσης στην εθνική μας οικονομία, που διαμορφώνει συνθήκες δραματικού αποκλεισμού για τους ανέργους και υποαπασχολούμενους, οι οποίοι συνολικά ξεπερνούν το 35% του εργατικού δυναμικού, ενώ παράλληλα η άνοδος κατά την περίοδο της κρίσης (εξαετούς ύφεσης) του Δείκτη Εισοδηματικής Κατανομής (Gini Index) στο υψηλότερο σημείο των χωρών της ΕΕ (: η μεγαλύτερη ανισοκατανομή πλούτου αυτή τη στιγμή στην ΕΕ) - ένα πράγμα φανερώνει, ένα πράγμα καθίσταται αυτονόητο και αυτό δεν έχει καμία σχέση με το «αυτονόητο» του προεδρικού και κυβερνητικού Μεγάρου: Ένα μίνιμουμ εθνικής συνεννόησης θα μπορούσε να έχει έννοια μόνον στο πλαίσιο μιας μάξιμουμ σοσιαλ-δημοκρατικής αλλαγής… μεταρρύθμισης!
Αυτό, αυτή τη στιγμή, δεν υπαγορεύεται από την προκατάληψή μου, το συμφέρον μου ή την ιδεολογική μου συγκρότηση, από τον κονστρουκτιβισμό μου, ή ακόμη από τη βιο-οικονομική μου κοσμοαντίληψη, αλλά αποκλειστικά από την θετικιστική, παρακαλώ, προσέγγιση της πολιτικής οικονομίας σε ό, τι αφορά στην ελληνική εθνική οικονομία. Αυτό δεν υπαγορεύει ο δημοκρατικός σοσιαλισμός μου, ούτε κάποιος άλλος σοσιαλισμός, αλλά αποκλειστικά η ίδια η λειτουργία του καπιταλισμού. Πώς αλλιώς να το πω! Είναι καπιταλιστική αναγκαιότητα στη σημερινή Ελλάδα η αναδιανομή από πάνω προς τα κάτω και η ταχύτατη αποκλιμάκωση του «Gini». Είναι καπιταλιστικός μηχανισμός διόρθωσης της έντονης παραμόρφωσης του οικονομικού κύκλου των προηγούμενων χρόνων, την οποία επέφερε η στρατηγική «σοκ και δέος» της τρόικας.
Αγαπητοί αναγνώστες, ξέρετε ίσως πως δεν είμαι ιδεαλιστής, αλλά κοινωνικά ευαίσθητος πραγματιστής, που ορίζει τον υλισμό-του βιο-οικονομικά και βιο-πολιτικά, δηλαδή κυνικά, δηλαδή θεσμικά, και στο πλαίσιο αυτής της σαφούς αντι-εντροπικής λογικής λέω: το διαλεκτικό συμπλήρωμα της στρατηγικής της τρόικας, που έσπευσε να υποστηρίξει με «αυταπάρνηση» και δηλώνοντας πως «δεν ενδιαφέρεται για το πολιτικό κόστος» το καθεστώς ηγεμονίας στην Ελλάδα - το αποτέλεσμα των μνημονίων, των PSI και των δανειακών συμβάσεων, αν προτιμάτε - είναι η αναγκαιότητα για μια σοσιαλ-δημοκρατική αλλαγή στο μάξιμουμ. Και αυτό ασφαλώς για όσους ενδιαφέρονται για την εξέλιξη της αστικής δημοκρατίας στην Ελλάδα.
Δεν υπάρχει πλέον καμία άλλη επιλογή. Ή κανονική κοινοβουλευτική δημοκρατία με σαφή σοσιαλ-δημοκρατική εξέλιξη, στο πλαίσιο μιας αριστερής μεταρρύθμισης, που θα έρθει να αντιμετωπίσει στο μίνιμουμ έστω το μάξι Κοινωνικό Ζήτημα, ή κανονική χούντα που στο πλαίσιο ενός κράτους «εκτάκτου ανάγκης», όπως περίπου το περιέγραψε ο Νίκος Πουλαντζάς, θα έρθει για να διαχειριστεί «αυτά τα οποία επέρχονται ως χιονοστιβάδες» [Κ. Παπούλιας, χθες]… τις συνέπειες, δηλαδή, του αποκλεισμού και του κοινωνικού διχασμού, εξαιτίας της διευρυνόμενης κοινωνικής ανισοκατανομής και ανισότητας σε όλα τα επίπεδα.
Όταν η κεφαλαιοκρατική συγκρότηση ενός εθνικού-κράτους καταλήγει να αντιμετωπίζεται με την «θεωρία της καταστροφής επιχειρήσεων», όπως συνέβη στην Ελλάδα, οι δρόμοι για τη συνέχεια είναι δυο, αν εξαιρέσεις την λενινιστική ή αναρχοσυνδικαλιστική επανάσταση: μετατροπή του κοινωνικού «σοκ και δέος» σε πολιτικό «σοκ και δέος» με την εγκαθίδρυση ενός σύγχρονου σοσιαλ-δημοκρατικού μοντέλου στη θέση της νεοφιλελεύθερης μεταρρύθμισης, ή δεξιά χούντα. Ενδιάμεσος δρόμος δεν γνωρίζω να έχει υπάρξει ιστορικά.
Προϋπόθεση για το πρώτο είναι η άμεση προσφυγή σε εκλογές, ενώ για το δεύτερο η καθυστέρηση διάλυσης αυτής της βουλής με το πρόσχημα πως θα μπορούσε να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ενώ στην πραγματικότητα αναζητούνται εναγωνίως εξωτερικοί παράγοντες που θα νομιμοποιούσαν με σεκιουριτικά και όχι πολιτικά κριτήρια την συντήρηση αυτής της βουλής και την ανάδειξη από την ίδια μιας «κυβέρνησης σωτηρίας» - αυτών που πτώχευσαν τη χώρα και φτωχοποίησαν τα δύο τρίτα του λαού ασφαλώς!
Κάπως έτσι βλέπω την ελληνική δεξιά με την υποστήριξη της βαθιά διεφθαρμένης, πελατειακής και διαπλεκόμενης κεντροαριστεράς να ρέπει έντονα προς το «παιχνίδι» με τα λεγόμενα εθνικά θέματα – όχι αυτά που αναφέρονται αμιγώς στην οικονομία, αλλά αυτά που αναφέρονται γενικώς στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Προσοχή, τα ζητήματα αυτά αποτελούν «ειδικότητα» της ελληνικής δεξιάς και καταφεύγει σε αυτά όταν το κεφαλαιοκρατικό καθεστώς ηγεμονίας στην Ελλάδα βρίσκεται σε προφανές πολιτικοοικονομικό αδιέξοδο. Προσοχή, όποτε η ελληνική δεξιά «έπαιξε» με εθνικά θέματα η Ελλάδα υπέστη βαριά ήττα ή ακόμη και καταστροφή εθνικών διαστάσεων. Προσοχή, η ελληνική δεξιά μοιάζει πλέον πολύ αγχωμένη, σχεδόν υστερική και έτοιμη να εμπλέξει τη χώρα και τον ελληνικό λαό σε νέες περιπέτειες με την Τουρκία! Και αυτό για να εξυπηρετήσει μικροπολιτικούς ασφαλώς στόχους ηγεμονίας, όπως και κατά το παρελθόν.
Προσοχή, στα λόγια του κυρίου Παπούλια: ζητώ ένα μίνιμουμ εθνικής συνεννόησης της πολιτικής ηγεσίας, για να «αντιμετωπίσουμε ομόθυμα όλα αυτά τα οποία επέρχονται ως χιονοστιβάδες»! Προσοχή, κάποιοι εντός και εκτός της Ελλάδας ενδιαφέρονται να συμβάλουν/συνδράμουν σε ελεγχόμενη «έκρηξη» στην περιοχή μας, για να προκληθούν οι «χιονοστιβάδες» που αναφέρει ο κ. Παπούλιας, έτσι ώστε να περάσουμε σε μια μορφή α-πολιτικής και κοινωνικά διαστροφικής «εθνικής συνεννόησης της πολιτικής ηγεσίας»!
Όφειλα, αναγνώστη μου, εντίμως να «προειδοποιήσω» και να εξηγηθώ όχι απλώς ως απλός πολίτης, αλλά και ως ειδικός σε ζήτημα διενέξεων στην Ευρασία, αποφεύγοντας ωστόσο να υπεισέρθω αναλυτικά σε ζητήματα που με απασχολούν επαγγελματικά – το έχω υποσχεθεί σε εσένα αναγνώστη μου και το τηρώ ευλαβικά! Το μόνον που θα μπορούσα να μεταφέρω ως είδηση είναι πως για πρώτη φορά ο ευρωπαϊκός (γερμανικός) παράγων δεν βλέπει εντελώς αρνητικά την αναθέρμανση της διένεξης Ελλάδας-Τουρκίας και για πρώτη ίσως φορά ο αμερικανικός παράγων εμφανίζεται τόσο προβληματισμένος με το ζήτημα. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ αυτή τη στιγμή ενημερώνεται σε βάθος και μελετά συνδυασμούς σεναρίων για την πιθανότατα εμπλοκής στην μέχρι σήμερα καλά ελεγχόμενη, λανθάνουσα ελληνοτουρκική διένεξη, που ασφαλώς περιέχει κεφαλαιωδώς το κυπριακό.
Ο ελληνικός λαός και οι αριστερές, προοδευτικές δυνάμεις και προσωπικότητες, δεν θα πρέπει να νομιμοποιήσουν πολιτικά εμμέσως ή αμέσως μια απεγνωσμένη κίνηση της δεξιάς στα ελληνοτουρκικά, με σκοπό να δρομολογηθούν πολιτικές εξελίξεις στο εσωτερικό που θα ευνοούσαν τον σχεδιασμό για «εθνική συνεννόηση της πολιτικής ηγεσίας», έτσι όπως σαφώς τον προδηλώνουν μικροπολιτικώς Σαμαράς-Βενιζέλος και προπαγανδίζει με ιδιαίτερη ζέση η διαπλοκή αυτή την περίοδο…
* Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.
* Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.