Το θέμα κερδίζει την πρώτη θέση στα δελτία των ειδήσεων όπου οι γνωστοί – άγνωστοι αναλυτές μιλούν με τις ώρες για τα “παραστρατημένα παιδιά” που μετατράπηκαν σε “σκληρούς εν δυνάμει δολοφόνους” κλπ κλπ. Οι φωνές των τηλεκριτικών γίνονται ολοένα και πιο δυνατές. Μέχρι που έρχονται στη δημοσιότητα οι φωτογραφίες των βασανισθέντων αναρχικών, κάποιες έχοντας υποστεί πρόχειρη επεξεργασία από την ΕΛ.ΑΣ για να καλυφθούν τα σημάδια της κακοποίησης. Το θέαμα αποτρόπαιο και το θέμα “ξεφουσκώνει”. Η είδηση πως “οι κατασταλτικές δυνάμεις του κράτους βασανίζουν τους εχθρούς τους” δεν χωράει σε πηχυαίους τίτλους, ενώ δεν υπάρχει πια και ο... απαιτούμενος χρόνος στα τηλεπαράθυρα. Είναι και οι εξελίξεις που τρέχουν στα υπόλοιπα θέματα. Που χρόνος, τώρα, για να γίνουν ρεπορτάζ σχετικά με την κατάσταση που επικρατεί στα κολαστήρια της ελληνικής δημοκρατίας...
Μερικούς μήνες αργότερα, τον Σεπτέμβρη του 2014, ο Νίκος Ρωμανός που έχει πετύχει την εισαγωγή του στα ΤΕΙ της Αθήνας αρνείται να παραλάβει το βραβείο αλλά και το χρηματικό έπαθλο από τον υπουργό Δικαιοσύνης Χαράλαμπο Αθανασίου, ο οποίος όταν μαθαίνει για την άρνηση του Ρωμανού δηλώνει: “Η πολιτεία δεν κάνει διακρίσεις στα θέματα σπουδών. Είναι αξιέπαινος που εργάστηκε σκληρά για να πετύχει την εισαγωγή του στη τριτοβάθμια εκπαίδευση”.
Προφανώς και δεν προκαλεί καμία έκπληξη ότι θέση στα δελτία ειδήσεων έχει το “βραβείο που δόθηκε στο ληστή” και “η απάντηση του υπουργού Δικαιοσύνης απέναντι στον αυθάδη τρομοκράτη”. Για οτιδήποτε άλλο δεν υπάρχει χρόνος καθώς είναι και οι εξελίξεις που τρέχουν στα υπόλοιπα θέματα.
Στις 10 Νοεμβρίου ο Νίκος Ρωμανός αποφασίζει να ξεκινήσει μια μάχη βάζοντας το ίδιο του το κορμί ως οδόφραγμα. Απαιτεί να του δοθούν οι άδειες που δικαιούται προκειμένου να παρακολουθεί τα μαθήματά στη σχολή του. Το κράτος, που λίγους μήνες νωρίτερα τον είχε βραβεύσει για την επιτυχία του, τώρα με διάθεση ξεκάθαρα εκδικητική δεν του επιτρέπει να παρακολουθήσει μαθήματα.
Θέση, όμως, στα κυρίαρχα Μέσα Ενημέρωσης δεν έχει. Οι πρώτες μέρες της απεργίας πείνας του Νίκου Ρωμανού δεν έχουν μερίδιο στον τηλεοπτικό χρόνο των δελτίων ειδήσεων και ούτε οι μεγάλες εφημερίδες ξοδεύουν πια λίγο από το μελάνι τους. Είναι γνωστό, άλλωστε, πως για τους τηλεδικαστές των παραθύρων έχει μεγαλύτερη αξία η ληστεία μιας τράπεζας από την ζωή ενός νέου ανθρώπου. Όπως και πριν μερικά χρόνια οι σπασμένες βιτρίνες και οι καμένες τράπεζες είχαν μεγαλύτερη αξία από τη χαμένη ζωή ενός 15χρονου παιδιού.
Μόνο τις τελευταίες ημέρες και αφού οι γιατροί που παρακολουθούν τον απεργό πείνας Νίκο Ρωμανό προειδοποιούν πως ο κίνδυνος για καρδιακή και νεφρική ανεπάρκεια είναι άμεσος, το θέμα βρήκε μερικά λεπτά δημοσιότητας στα κανάλια ή λίγο χώρο στις σελίδες των εφημερίδων. Και πάλι όμως, υπάρχουν στιγμές που ο τηλεθεατής ή ο αναγνώστης έχει την αίσθηση πως ο Νίκος Ρωμανός είναι αυτός που ευθύνεται, είναι αυτός που εκβιάζει, είναι αυτός που προκαλεί με τη στάση του.
Είναι σαφές και σε κάθε ευκαιρία γίνεται ακόμα πιο ξεκάθαρο από τους μιντιάρχες: Θέση στα κυρίαρχα Μέσα Ενημέρωσης υπάρχει μόνο για “τρομοκράτες” και “ληστές” που αποτελούν πάντα αποτελεσματικό φόβητρο της «φιλήσυχης» κοινωνίας.
Ο τρόμος πρέπει να κυριαρχήσει για να εξασθενίσει τα συλλογικά αντανακλαστικά που μπορεί να ενεργοποιήσει ο αγώνας για αξιοπρέπεια και η διεκδίκηση των αυτονόητων.
Η ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΡΑΚΤΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΝ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ ΝΙΚΟ ΡΩΜΑΝΟ ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ
Συνέλευση εργαζομένων, ανέργων και φοιτητών στα ΜΜΕ
πηγή
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.