Γράφει ο Χρήστος Μαγγούτας
Νίκο, αξίζει να αγωνιστείς:
- Για την Ελλάδα που τιμωρεί όσο πιο σκληρά γίνεται εσένα για απόπειρα μικροληστείας τράπεζας και αφήνει ελεύθερους αυτούς που λήστεψαν δισεκατομμύρια και τώρα τα πληρώνει ο λαός για να έχουν «ρευστότητα»;
- Για την Ελλάδα που, όταν σπουδάσεις, θα σε ξαποστείλει σαν άπονη μητρυιά μαζί με εκατοντάδες χιλιάδες άλλους νέους σε κάθε σημείο του πλανήτη;
- Για την Ελλάδα που ίσως δεν υπάρχουν πολλοί βουλευτές ή δήμαρχοι που να μην έχουν χτίσει υπερπολυτελείς βίλες, δυσανάλογης αξίας με το μισθό τους;
- Για την Ελλάδα με τις 4-5,000 οικονομικές αυτοκτονίες που ποτέ δεν έψαξε έστω για τον ηθικό αυτουργό;
- Για την Ελλάδα που τη χρέωσαν 360 δις και ποτέ δε σου είπαν ποιοι υπόγραψαν και «τόσα έφαγε ο καθένας», αλλά «μαζί τα φάγαμε»;
- Για την Ελλάδα που ξεπουλιέται σε φιλέτα μινιόν στους διεθνείς μακελάρηδες;
- Για την Ελλάδα που χωρίς πόλεμο και χωρίς κατοχή έχει κατακτηθεί για ποιος ξέρει πόσες μελλοντικές γενιές;
- Για την Ελλάδα της μιζέριας που δεν είχε ποτέ από την Κατοχή;
- Για την Ελλάδα που η Δικαιοσύνη της, σαν τον ιστό της αράχνης, πιάνει τους φτωχοπρόδρομους σαν εσένα, τους τιμωρεί τα μέγιστα κι αφήνει τα φτερωτά θηρία να την σκίζουν και να περνούν αφού την βιάσουν πρώτα;
- Για την Ελλάδα που φοβάται ότι αν δραπετεύσεις θα βιάζεις γυναίκες και άντρες στο δρόμο, θα κλέβεις γριές, θα βασανίζεις αθώους πολίτες; Αυτό το κάνουν άλλοι πολύ πιο αποτελεσματικά και νόμιμα από πολλά χρόνια.
Νίκο Ρωμανέ, αγόρι μου, σε αποκαλώ έτσι μια και θα μπορούσε να είσαι παιδί μου, σταμάτα την απεργία πείνας. Δε αξίζει να γίνεις Ρομπέν των Δασών σε μια χώρα που βρωμάει νεκρίλα. Ο Κιγκινάτος γύρισε να σώσει την κινδυνεύουσα Ρώμη. Αν ήταν στην Ελλάδα θα την άφηνε να σαπίσει, γιατί, ακόμα και αν μπορούσε, δε θα άξιζε να ζώσει. Η εποχή μας δε σηκώνει ήρωες, Νίκο. Ακόμα κι ο Κολοκοτρώνης («φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους») ή ο Διάκος ή ο Μπότσαρης αν παρουσιάζονταν, θα τους έκαναν λιώμα τα κανάλια των διεθνών και τοπικών συμφερόντων. Και τολμάς εσύ, ένα μικρό σκαθάρι, να τα βάλεις μαζί τους. Γι’ αυτό σε φοβούνται. Αν ήσουν προστάτης της νύχτας θα έπαιρνες όσες άδειες ήθελες. Ναι σε φοβούνται γιατί αν βγεις έξω θα δραπετεύσεις και θα γίνεις αυτό που λένε τρομοκράτης. Και δε θα πειράζεις τους φτωχούς και δύστυχους, όπως σε κατηγορούν, αλλά αυτούς που έχουν βρωμίσει τον τόπο μας.
Δυστυχώς τον ήρωα πρέπει να τον σηκώνει η εποχή του, αλλιώς γίνεται περίγελως ενός μισοσάπιου λαού.
Και δε χρειάζεσαι πανεπιστήμιο πια. Έχεις μάθει στη ζωή περισσότερα από όσα θα σε δίδασκαν δέκα πανεπιστήμια.... – πολλά από αυτά πώς να καταστρέφεις το συνάνθρωπο ή μια χώρα.
Μη θυσιάζεσαι, αγόρι μου, για κάτι που δεν αξίζει πια. Δε σε σηκώνει η εποχή σου. Η ζωή όποια και νάναι, αξίζει περισσότερο από μια χαμένη υπόθεση. Ούτε μια σταγόνα αίμα σου δεν αξίζει «ο άταφος νεκρός», η Ελλάδα – μην το χαραμίζεις.
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.